Τα ναρκοπέδια των ελληνικών πεζοδρομίων...

Δεν μου αρέσουν ιδιαίτερα τα καταγγελτικά posts αλλά η αλήθεια είναι ότι όταν συμβαίνουν κάποια σημαντικά γεγονότα στην ζωή σου, όπως η γέννηση του παιδιού σου, αλλάζει η οπτική που έχεις πάνω σε κάποια πράγματα και κάποιες καταστάσεις... Μία από αυτές είναι η κατάσταση των πεζοδρομίων της πόλης και η οδηγική συμπεριφορά πολλών από εμάς... Ομολογώ ότι δεν έδινα ιδιαίτερη σημασία στις φωνές που μιλούσαν για αυτά τα θέματα... Ok, τα πεζοδρόμια της πόλης δεν είναι τα καλύτερα αλλά και τι έγινε, γιατί μας παίρνουν τα αυτιά όλοι αυτοί...;

Όλα αυτά μέχρι χθες οπότε και βγήκαμε πρώτη φορά με την Μ. και τον μπέμπη, βόλτα με το καρότσι... Η κατάσταση είναι επιεικώς απαράδεκτη... Ζούμε σε ένα, και καλά, καλό προάστιο της Αθήνας, κάτω από τον Υμηττό, σε ένα δήμο όπου διαφημίστηκε στην τηλεόραση για το μεγαλεπήβολο σχέδιο της πεζοδρόμησης του κεντρικού του δρόμου, με βιοκλιματικά πεζοδρόμια και δεν συμμαζεύεται... Η πραγματικότητα βέβαια είναι πολύ διαφορετική... Τα πεζοδρόμια στους δρόμους της πόλης μας είναι ανύπαρκτα... Πάρα πολύ στενά και σαν χωράφια από τις τρύπες και τις κακοτεχνίες... Σε κάθε έξοδο πολυκατοικίας έχει φτιαχτεί μια ράμπα η οποία έχει διαφορετικό ύψος η καθεμία και συνήθως είναι σε κακή κατάσταση... Όσο για το μεγαλεπήβολο έργο της πεζοδρόμησης, ήταν μια υπέροχη τρύπα στο νερό... Τα πεζοδρόμια του συγκεκριμένου δρόμου όχι μόνο εξακολουθούν να είναι σε κακή κατάσταση, έχουν χειροτερέψει καθώς τα έργα έμειναν στην μέση και όταν δεν έχεις να αντιμετωπίσεις την κακή κατάσταση του πεζοδρομίου, έχεις να αντιμετωπίσεις τον Έλληνα οδηγό που εννοεί να παρκάρει όπου βρει και να κλείνει τη διέλευση από το άθλιο, όπως είπαμε, πεζοδρόμιο...

Το αποτέλεσμα όλων αυτών, είναι η βόλτα με το καρότσι να γίνεται μετ' εμποδίων και με την Μ. να προχωρά μπροστά σαν ανιχνευτής εδάφους, σαν ναρκαλιευτής, κι εγώ να ακολουθώ από πίσω σπρώχνοντας το καρότσι στο "ασφαλές" μονοπάτι...

Στην χθεσινή μας βόλτα κι ενώ κινούμαι σε ένα πεζοδρόμιο πλάτους το πολύ ενός μέτρου, ένα αυτοκίνητο που έχει παρκάρει φαρδύ πλατύ πάνω σε αυτό, μπλοκάρει το πέρασμα με αποτέλεσμα να είμαι υποχρεωμένος να κατέβω στο δρόμο... Η Μ. πάει μπροστά για να κόψει την κίνηση των αυτοκινήτων για να μπορέσουμε να περάσουμε με ασφάλεια κι εκείνη την στιγμή ένας παππούλης βγαίνει από ένα κατάστημα, βλέπει την σκηνή και μου λέει: "Προσοχή, προσοχή, προσέξτε πολύ!"..."Έχετε απόλυτο δίκιο", του λέω, "αλλά καλό θα ήταν να μας προσέχουν κι οι άλλοι και να μην παρκάρουν πάνω στα πεζοδρόμια"... "Κοίταξε να σωθείς μόνο σου, δεν πρόκειται να σε βοηθήσει κανείς", μου απαντάει... και γαμώτο είχε δίκιο...

Σχόλια

  1. Τωρα που έγινες πατέρας ξέρεις πόσα πράγματα που εσένα μπορεί να με σε ένοιαζαν, τώρα θα αρχίσουν να σου την σπάνε;

    Εκεί είναι το πρόβλημα όλων μας Snow. Όταν αρχίζουμε να βιώνουμε κάτι πρακτικά τότε το καταλαβαίνουμε αλλά είναι αργά. Και δεν το λέω για εσένα, προς Θεoύ. Είμαστε όλοι έτσι, οι άνθρωποι κοιτάνε πάντα αυτό που τους αφορά άμεσα. Πόσο βιώνουμε πχ τι περνάνε χώρες που είναι αυτή την στιγμή σε εμπόλεμη κατάσταση; Ή πόσο βιώνουμε τις χώρες που χτυπήθηκαν απο σεισμούς και καταποντισμούς, ή την πείνα της Αφρικής; Πόσο βιώνει ένας που έχει μια καλή δουλειά, το δράμα ενός φτωχού και άνεργου; Κλπ, κλπ.

    Έτσι είναι. Ο καθένας μας στην δική του άμεση πραγματικότητα μέχρι να έρθει η ώρα να βιώσει κάποια άλλη. Είμαστε όλοι μέρος αυτής της κυνικότατης αλήθειας και αυτής της αμείλικτης εξίσωσης. Το ανθρώπινο είδος δρα ομαδικά και κοπαδικά εκεί που το παίρνει, και ατομικά και ατομικιστικά πάλι εκεί που το παίρνει.

    Δεν είσαι εσύ. Είμαστε όλοι, είναι τα πάντα. Σωστά σου είπε ο παππούς δυστυχώς. Κάτι παραπάνω ήξερε...

    Fuck....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλως ήλθες στο club!

    Βίωσα και βιώνω ακόμα αυτού του είδους τις καταστάσεις, όσο ξαφνικά τις βιώνεις και εσύ τώρα. Ο παππούς έχει απόλυτο δίκιο.

    Περιμένω και το post που θα αναφέρεις πως δεν μπορείς να πας ούτε σε μία ταβέρνα πια, γιατί η κατάσταση από το τσιγάρο είναι ανυπόφορη, για τον μπέμπη πάντα. Είμαι σίγουρος ότι θα υπάρξει και τέτοια ανάρτηση, καθώς είναι το επόμενο πρόβλημα που θα αντιμετωπίσεις. Κυρίως το χειμώνα βέβαια.

    Μιλάω εκ πείρας. κοιτάξτε να είσαστε καλά και να προσπαθείτε να μην σας χαλάει κανένας παπάρας Ελληναράς την διάθεσή σας. Πολύ απλά δεν αξίζει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @Μπανάνα

    Μπανάνα είναι πολύ ευκολότερο να αντιλήφθείς, να συμπονέσεις και να δράσεις ενάντια στην φτώχια, την καταστροφή, την αδικία, την πείνα παρά σε αυτά τα μικρά και καθημερινά ακριβώς γιατί φαίνονται τόσο πολύ επουσιώδη και "μικρά" μέχρι να σε αγγίξουν στο πετσί σου...

    @eriol78

    Το ξέρω... :(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χέστα όλα αγόρι μου και έλα απο το ιντερνετικό σπιτικό μου να σε πάω ένα ταξιδάκι να ξεσκάσεις!

    :D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Welcome to the club!!!! :-)))

    Θυμάσαι που τα έγραφα μεσ' τα νεύρα; Βάλε λοιπόν το σκηνικό στην Αλεξάνδρας κι εμένα με καρότσι στη λεωφορειολωρίδα, να με βρίζουν οι λεωφορειατζήδες, και έχεις έτοιμη την εικόνα.
    Γιατί έβγαλες την άνοιξη κι έβαλες ψάρια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γιατί τη βαρέθηκα γρήγορα και δεν μου ταίριαζε...

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου