Δεν είμαι ότι έχω...

Διαβάζω στο blogging 4 nothing για τον Andrew Hyde και την lifestyle άρνηση της ιδιοκτησίας ή μάλλον τον περιορισμό της στα απολύτως απαραίτητα... Θυμάμαι την σκηνή στο "Fight Club" που ο Edward Norton μελετούσε ευλαβικά τον κατάλογο του IKEA, όριζε την ύπαρξή του στο τι και πόσα πράγματα είχε στην κατοχή του...

Προσπαθώ να μην είμαι σκλάβος όσων έχω... Δεν είμαι το αυτοκίνητό μου, η τηλεόρασή μου, τα έπιπλά μου, τα ρούχα μου... Προσπαθώ να μην έχω εξαρτήσεις τέτοιου είδους, έχω πολύ σημαντικότερα πράγματα να ασχοληθώ... Ξεσκαρτάρω πράγματα που δεν χρησιμοποιώ πια, είτε γιατί έχουν φθαρεί είτε γιατί δεν τα χρειάζομαι και όπως ο eriol78 ξεκίνησα από τα ρούχα και τα παπούτσια...

Γεμίζουμε ντουλάπες με εκατοντάδες πράγματα όταν στην πραγματικότητα φοράμε ελάχιστα... Αυτό που σε εμάς είναι άχρηστο, σε κάποιον άλλο φαίνεται χρήσιμο... Στις μέρες που ζούμε πρέπει να κοιτάμε λίγο και τι ανάγκες έχει ο δίπλα... Άλλωστε ποτέ δεν ξέρεις πότε μπορεί να βρεθείς κι ο ίδιος από την κάτω πλευρά του τροχού...

Φυσικά, τα προβλήματα που υπάρχουν σήμερα δεν λύνονται με την όποια αλληλεγγύη και σαμαρειτισμό  επιδεικνύουμε... Άλλες είναι οι διαδικασίες που θα δώσουν λύσεις οριστικές...

Σχόλια

  1. Εχώ αρχίσει και γω την διαλογή. Το ΣΚ φύγανε τα πρώτα πουλόβερ, μπλούζες και σορτσάκια (!).

    Έπονται και άλλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ το ΣΚ, "έδιωξα" κάποια πράγματα...

      Το ζήτημα είναι όλο αυτό να γίνει στάση ζωής (αντικαταναλωτισμός + αλληλεγγύη στον συνάνθρωπο) και όχι ένας περιστασιακός ακτιβισμός...

      Διαγραφή
  2. Δεν είμαι ό,τι έχω, αυτό είναι βέβαιο.
    Στην ουσία:
    Έ χ ω ό, τ ι ε ί μ α ι.
    Τίποτ΄ άλλο...

    Ό,τι είμαι,
    το φέρω πάνω μου
    ή μέσα μου.


    κ.κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτός πρέπει να είναι ο κανόνας και όχι να είναι η εξαίρεση...

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου