"De profundis" του Oscar Wilde

De profundis - Oscar Wilde
De profundis σημαίνει "εκ βαθέων" στα λατινικά...

Το βιβλίο αυτό είναι μια μακροσκελής επιστολή του φυλακισμένου,  εξαιτίας του σκανδάλου Queensberry, Oscar Wilde, προς την πέτρα του σκανδάλου και εραστή του, Alfred Douglas... Είναι ένα γράμμα γεμάτο απογοήτευση για την αγάπη που δεν πέτυχε να βρει την ανταπόκριση που ήθελε, για μια προδοσία...

Ο Wilde κατηγορεί τον εραστή του για την συμφορά  που τον βρήκε, για το κύλισμα της υπόληψής του στην λάσπη... Αποποιείται των ευθυνών του, τοποθετεί τον εαυτό του σε ένα βάθρο ρομαντισμού και καταλογίζει ευθύνες... Ευθύνες που κάποτε έχουν στόχο και σκοπό και άλλοτε απλά αποδεικνύουν την εγωιστική και κακομαθημένη φύση του καλλιτέχνη...

Παράλληλα, επιχειρεί και μια αποτίμηση της ζωής του και εκθέτει πολλές από τις σκέψεις του και τις αντιλήψεις του για τη ζωή... Στιγμές, στιγμές αναγνωρίζει τα λάθη του και αυτομαστιγώνεται...Προσπαθεί να βρει την κάθαρση, να βρει ένα νόημα σε όλη αυτή την περιπέτεια και την ατίμωση που ζει...

Ο φλύαρος εστετισμός του δεν του επιτρέπει να κρατά την εστίαση στον στόχο του σταθερή, η επιστολή, προφανώς επειδή γράφτηκε μέσα σε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, έχει πάνω και κάτω, αλλού φλυαρεί χωρίς λόγο και αλλού χτυπάει κατευθείαν στο ψαχνό... Αυτή η εστέτ θεώρηση των πάντων είναι και ο λόγος που δεν αφήνει τον αναγνώστη να έρθει κοντά του, να ταυτιστεί μαζί του, να τον συμπονέσει...

Θεωρώ άνισο έργο το "De Profundis",  άνισο και αντιφατικό, όπως ήταν και ο δημιουργός του... Δεν το "πετάω" αλλά επιβεβαιώνομαι μετά από χρόνια όταν διάβασα το "Πορτραίτο του Dorian Gray" ότι το ύφος του Oscar Wilde δεν είναι "my cup of tea"...

Σχόλια

  1. Καλησπέρα, δεν έχεις άδικο. Απ'ό,τι διάβασα, δεν πρόκειται για βιβλίο. Είναι η έκδοση του γράμματος,και επιμέλεια αυτού από άλλους μετά το θάνατό του, δηλαδή για δικό μας κρυφοκοίταγμα στην προσωπική ζωή του Ουάιλντ. Όταν γνωρίζουμε λεπτομέρειες προσωπικής ζωής του οποιουδήποτε, το πιθανότερο είναι να χάνουμε μέρος της ιδέας που έχουμε.
    Για μένα, αριστούργημά του είναι η συλλογή διηγημάτων "Ο κήπος με τις ροδιές"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα!

      Όχι, δεν προοριζόταν να εκδοθεί, ήταν προσωπική επιστολή την οποία δημοσίευσε ο φίλος του Wilde, Robert Ross 5 χρόνια μετά τον θάνατό του...

      Δεν είμαι φίλος του διηγήματος (αν και τώρα αυτό που διαβάζω είναι συλλογή διηγημάτων) κι επίσης έχω κατασταλάξει ότι το ύφος του Wilde...

      Διαγραφή
  2. το έχω διαβάσει πριν περίπου 12 χρόνια, αν θυμάμαι καλά. Είχα διαβάσει παλιότερα και τον Ντόριαν Γκρευ, που σαφώς μου άρεσε περισσότερο. Ξέρεις, γενικότερα, η αγγλική λογοτεχνία είναι λίγο ιδιαίτερη, είτε σου αρέσει, είτε δε σου αρέσει. Έχω καταλήξει ότι και εμένα γενικά δε μου αρέσει ιδιαίτερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Απαντήσεις
    1. Σημαίνει ότι δεν είναι και το καλύτερό μου, αυτό που με κάνει να νιώθω οικειότητα...

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου