Τηλεγράφημα από το μέτωπο...

Χθες δούλευα μέχρι τις 21:45... 

Γυρνώντας στο σπίτι βρήκα τον Σ. αφηνιασμένο και την Μ. εξουθενωμένη... Ο μικρός βρίσκεται σε φοβερή υπερένταση κι έχει εκρήξεις εκεί που νομίζεις ότι όλα πάνε καλά... Ίσως να φταίει και που λείπω τόσο πολύ από το σπίτι...  Η Μ. έχει επωμιστεί όλο το βάρος της φροντίδας των παιδιών και αυτό είναι δύσκολο, οι αντοχές της λιγοστεύουν μέρα με την μέρα... 

Εν τέλει, ο Σ. κοιμάται, ο Θ. κοιμόταν ήδη, καταφέρνω να κάνω ένα μπάνιο, να φάω και να ξεραθώ στον ύπνο... Στις 4:30 ο Θ. ξυπνάει... Είναι το δεύτερο συνεχόμενο βράδυ εκεί που κοιμόταν σερί όλο το βράδυ εδώ και μια εβδομάδα... Τάισμα, άλλαγμα, κοίμισμα, ξανακοιμήθηκα στις 5:45 και ξύπνησα τελικά στις 7:15 όταν ξύπνησε κι ο Σ. ... 

Είμαι πολύ κουρασμένος αλλά σφίγγω τα δόντια και μετράω τις μέρες ανάποδα μέχρι τις 15... Ξέρω ότι όλη αυτή η πίεση κάπου θα μου βγει και θα κάνει κρότο... Πονάει η μέση μου, πονάει η ουλή της κοίλης μου, πονάει το αριστερό μου πόδι... Κάνω υπομονή, η άλλη επιλογή είναι να γκρινιάζω και να βρίζω όλη την ώρα αλλά δεν θα με βοηθήσει σε τίποτα...

Σχόλια

  1. Κράτα γερά, ξέσπασε κάπου που ο κρότος να είναι ακίνδυνος, κουράγιο χιονόμπαλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πωπω, σαν τηλεγράφημα από το μέλλον μου μου φαίνεται αυτό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έχεις δίκιο η γκρίνια δεν θα βοηθήσει σε τίποτα, αλλά άνθρωπος είσαι κι εσύ βρε παιδί μου, πόσο να αντέξεις πια...
    Θα φύγετε διακοπές τουλάχιστον μετά την αντίστροφη μέτρηση, μήπως και ξεκουραστείτε οικογενειακώς και προλάβεις το μπαμ!;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η άδεια ξεκίναγε στις 12, μετακινήθηκε για τις 16 και ελπίζω να μην έχουμε άλλες αναβολές ή ακυρώσεις...

      Διαγραφή
  4. ότι κάπου σκάνε όλα αυτά είναι γεγονός...
    όποιος δεν έχει βιώσει μεγάλωμα παιδιών σήμερα δεν μπορεί να καταλάβει...
    συντροφικά χαιρετίσματα στην γυναίκα σου επίσης!
    υπομονή
    μην τους αφήσεις να νικήσουν το μυαλό σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ ρε φίλε... Έχεις δίκιο, το μυαλό μας είναι το τελευταίο οχυρό μας, αν το πάρουν κι αυτό την κάτσαμε...

      Διαγραφή
  5. Δύναμη! ...γιατί έχετε ακόμη δρόμο...
    Εγώ συμμερίζομαι και τα δεινά της συντρόφου σου, γιατί το βιώνω και είναι...χμ...!
    Πολύ φοβερή η παρομοίωση με το "Τηλεγράφημα από το Μέτωπο", αλλά μπορείς να το πεις και "Πάλη με τα Θηρία" ή "Δαμάζοντας τα νήπια" (όταν μεγαλώσουν λιγάκι ακόμη!)
    Τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα θηρία marron μου δεν είναι τα παιδιά αλλά όσα αντιμετωπίζω κάθε μέρα στη δουλειά... Τα παιδιά ξέρω πως να τα κουμαντάρω αλλά χρειάζεται να μην είμαι λιώμα στην κούραση και με σπασμένα νεύρα για να το κάνω... Σε ευχαριστώ πολύ όπως και να 'χει για το κουράγιο πιυ μου δίνεις...

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου