Επιστολές από το παρελθόν...

Έχω ένα μεγάλο κλασέρ στο σπίτι όπου έχω όλα τα χαρτιά μου... Πτυχία, συμβάσεις εργασίας, ιατρικές εξετάσεις, ένσημα, πιστοποιητικά... 

Χθες το απόγευμα έκανα ένα ξεκαθάρισμα στα περιεχόμενά του και βρήκα τις συστατικές επιστολές που μου είχαν δώσει δυο καθηγητές μου όταν ολοκλήρωσα τις σπουδές μου, για ένα μεταπτυχιακό που τελικά δεν έκανα ποτέ... 

Οι επιστολές είχαν μείνει σφραγισμένες μέσα στον φάκελό τους πλέον των 10 χρόνων και χθες τις άνοιξα για να τις διαβάσω και μελαγχόλησα... 

Τα θετικά (ευτυχώς) λόγια που έγραφαν οι καθηγητές μου με γύρισαν πίσω στην εποχή εκείνη που μου φαίνεται τόσο μακρινή πια, σχεδόν αρχαία ιστορία... 

Κι οι δυο επιστολές περιέγραφαν ένα νέο με προοπτικές και δυνατότητες που τα γεγονότα απέδειξαν ότι δεν τις εκμεταλλεύτηκε όσο θα έπρεπε και θα μπορούσε χωρίς να έχει αποκλίνει από τις βασικές κατευθύνσεις της ζωής που επέλεξε τελικά... 

Δεν κλαίω για τα περασμένα, ότι έγινε έγινε, σκέφτομαι όμως πόσα πράγματα θα είχα κάνει διαφορετικά αν πίστευα λίγο παραπάνω σε μένα...

Σχόλια

  1. Ναι κάπου αναγνωρίζω και τον εαυτό μου μέσα σ'αυτόν τον απολογισμό. Μάλλον πλεονασμός να το γράφω κι εδώ! :) Δεν πειράζει μωρέ όπως λένε κι οι γνήσιοι πεσιμιστές "ο,τι και να κάνει κανείς, ο,τι και να επιλέξει πάντα έρχεται η στιγμή να το μετανιώσει!". Πάμε παρακάτω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά, εννοείται, να 'χαμε να λέγαμε, αν δεν γράφαμε κι εδώ μέσα τα απωθημένα μας, τι τα θέλαμε τα blogs;

      Διαγραφή
    2. τι τα θέλαμε τα blogs;>>> γιὰ νὰ εὕρωμεν καμιὰ μεναγκὸ νὰ λαδώσωμε...

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου