Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μάρτιος, 2018

40...

Είμαι από τους λίγους εναπομείναντες χωρίς κανένα τατουάζ όμως εδώ και λίγες μέρες έχει αρχίσει να γυρνάει στο μυαλό μου η ιδέα να κάνω το πρώτο μου... Στις 18 Αυγούστου έχω τα γενέθλια μου και θα γίνω 40 χρονών, θα έχω φτάσει στο θεωρητικό μέσον της ζωής μου, σκέφτομαι λοιπόν ότι θα είναι ωραίος τρόπος να το γιορτάσω "χτυπώντας" τον αριθμό 40 πάνω μου... Το concept είναι ότι αν αξιωθώ να φτάσω τα 80 θα ήταν ωραίο να χτυπήσω άλλο ένα τατουάζ 40, δεδομένου βέβαια ότι θα με αφήσουν τα παιδιά μου και δεν θα θεωρήσουν ότι ο πατέρας τους ξεμωράθηκε τελείως... Από σήμερα μέχρι τον Αύγουστο βέβαια μπορεί να έχω αλλάξει γνώμη...

Όλα καλά... :)

Εικόνα
Γράφω συχνά για τα ζόρικα και τους προβληματισμούς μου, αυτή την φορά όμως γράφω γιατί τα πράγματα πάνε καλά και θέλω να πω ένα ευχαριστώ στο κάρμα μου και στον εαυτό μου...  Πέρασα μια εβδομάδα κουραστική μεν αλλά γεμάτη δημιουργική ορμή... Τα παιδιά μου είναι μια χαρά, με την Μ. διανύουμε μια εξαιρετική περίοδο της σχέσης μας και στη δουλειά πήρα μια μικρή αλλά σημαντική για μένα αναγνώριση της μέχρι τώρα δουλειάς μου ενώ ενδιαφέροντα πραγματα φαίνονται να έρχονται στο μέλλον... Αύριο έχω άδεια κι εγώ κι η Μ. και θα πάμε, μαζί κι ο Σ. , να καμαρώσουμε τον Θ. να "ερμηνεύει" τον λαϊκό ζωγράφο Θεόφιλο στο σκετς του παιδικού σταθμού για την 25η Μαρτίου... Δικαιωματικά έχω κάθε λόγο να νιώθω καλά και να 'μαι ευτυχισμένος! 😊😊😊

Εργασιακός εγωισμός...

Χθες πέρασα μια απόλυτα αντιπαραγωγική, ατελείωτη μέρα, ψάχνοντας να βρω λύση σε ένα πρόβλημα η οποία τελικά ήταν πολύ απλούστερη από ότι πίστευα και βρέθηκε μόνο μετά την σημαντική βοήθεια που μου δόθηκε από συνάδελφο sys admin... Μου έχει ανατεθεί ένα CRM project, η πρώτη μου φορά που ασχολούμαι με κάτι τέτοιο, και  πάω στα τυφλά... Με ενοχλεί η αίσθηση του να μην έχω γνώση και έλεγχο της δουλειάς μου, να είμαι junior και να ρωτάω διαρκώς τους άλλους... Η δουλειά που κάνω απαιτεί διαρκή επιμόρφωση, να ζεις σε ένα διαρκή κύκλο εξέλιξης από junior σε senior και πάλι πίσω αλλά η υπομονή μου ελαττώνεται όσο τα χρόνια περνάνε, ο εγωισμός μου προφανώς χρειάζεται χαλιναγώγηση αφού στο πίσω μέρος του μυαλού μου θεωρώ ότι "ρίχνω" τα μούτρα μου όταν δεν γνωρίζω κάτι και πρέπει να ρωτήσω...

Διπλή ταρίφα...

Την εποχή που ήμασταν ζευγάρι με την Μ. και δεν είχα ακόμα αυτοκίνητο, πολλά βράδια για να γυρίσω στο σπίτι μου στον Ταύρο από την Αγία Παρασκευή έπαιρνα ταξί... Έχω ξοδέψει τόσα χρήματα στα ταξί εκείνα τα χρόνια που θα μπορούσα να έχω αγοράσει διαμέρισμα...  Τις περισσότερες φορές πήγαινα κι έπαιρνα το ταξί από την πλατεία του Άη Γιάννη που συνήθως είχε μια αυτοσχέδια πιάτσα... Πολύ συχνά η κούρσα μου ήταν ένα κύριος που τότε πρέπει να ήταν γύρω στα 60, εγώ 20 χρονών,  με τον οποίο είχαμε γνωριστεί κανονικά, χαιρετιόμασταν σαν παλιοί φίλοι, ήξερε και το όνομά μου... Πάντα μου έλεγε αστειευόμενος ότι για να ξοδεύω τόσα λεφτά στο ταξί, την έχω πατήσει με την κοπέλα που τραβιέμαι και ότι στο τέλος θα την παντρευτώ... Εγώ χασκογέλαγα και κοκκίνιζα αλλά λίγο μέσα μου το ένιωθα ότι ήταν αλήθεια αυτό που μου έλεγε ο ταξιτζής...  Τον θυμήθηκα σήμερα το πρωί ξανά, μετά από τόσα χρόνια, μέσα στο ταξί που με μετέφερε από το συνεργείο στην δουλειά, δεν ξέρω γιατί...

Kraftwerk 3D @ Κλειστό Π. Φαλήρου (Tae Kwon Do), 03/03/18

Εικόνα