"Μαχαίρι" του Jo Nesbo

"Μαχαίρι" του Jo Nesbo
Το ξέρεις ότι δεν θα κρατήσει για πάντα, πόσες ιστορίες για τον ίδιο άνθρωπο να διαβάσεις... Θα τον αγαπάς πάντα, αυτό είναι αλήθεια, αλλά η σπίθα θα χαθεί κάποια στιγμή, θα μείνει μια ανάμνηση... Τα τελευταία δύο βιβλία ήταν πολύ καλά, πάντα είναι καλά, αλλά ένιωθα αυτή την σπίθα να έχει χαθεί όμως το "Μαχαίρι" μου θύμισε το παρελθόν, την λαχτάρα της επόμενης σελίδας, την λύπη της τελευταίας...

Ίσως, να περνούσαν παρόμοιες σκέψεις και από το μυαλό του Nesbo... O Harry έχει πενηνταρίσει αλλά μυαλό δεν έχει βάλει, παραμένει αδιόρθωτος, αυτοκαταστροφικός, ευαίσθητος και αδίστακτος ταυτόχρονα, ταλαντούχος στην επίλυση εγκλημάτων... Τι άλλο μπορεί να μας δείξει; Κάτι τέτοιο πρέπει να σκέφτηκε ο Nesbo και αποφάσισε να αποδομήσει πλήρως το περιβάλλον που περιτριγυρίζει τον ήρωά του...  Οι γνώριμες φιγούρες του περιβάλλοντός του έχουν προχωρήσει στις ζωές τους με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ενώ ο Harry βρίσκεται μονίμως μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, μετέωρος στο κενό... Η δολοφονία της Ρακέλ (συγνώμη για το spoiler αλλά δεν γινόταν αλλιώς), της οποίας είχε προηγηθεί ο χωρισμός τους, καταστρέφουν το σύμπαν του, του στερούν κάθε διάθεση για ζωή... Μόνος του στόχος είναι η εύρεση και η τιμωρία του δολοφόνου, ο μοναδικός λόγος που δεν αυτοκτονεί κατευθείαν με τον τρόπο που ξέρει καλύτερα, το αλκοόλ... Θα αναζητήσει τον φονιά παντού, σε παλιούς και νέους εχθρούς, στον εαυτό του τον ίδιο, θα μεταχειριστεί κάθε ηθικό και ανήθικο τρόπο για να επιτύχει τον σκοπό του, θα χάσει κάθε ελπίδα και θα την ξαναβρεί την τελευταία στιγμή, στην κυριολεξία, όταν θα βάλει τα κομμάτι του puzzle στην σειρά και θα λύσει το μυστήριο, μια λύση που θα του φέρει τόσο πόνο όσο και λύτρωση...

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ whodunnit, διαβάζεται μονορούφι! Η πλοκή κινείται σε διάφορα νήματα και παράλληλες πλοκές που σιγά σιγά συντίθενται μεταξύ τους πριν το αριστουργηματικό φινάλε... Ο αναγνώστης θα ενοχοποιήσει και θα αθωώσει πολλούς υπόπτους όσο διαβάζει ενώ η τελική αποκάλυψη θα προκαλέσει έκπληξη, εμένα μου προκάλεσε... Στο πυρήνα του βιβλίου είναι η έννοια της αγάπης... Πόσα απίθανα, όμορφα ή φρικτά πράγματα, μπορεί να κάνει ο άνθρωπος γι' αυτήν ή εξαιτίας της έλλειψής της, την αγάπη, το πιο όμορφο και το πιο τρομακτικό συναίσθημα του κόσμου... 

Η τελευταία σελίδα βρίσκει τον Harry σε ένα σταυροδρόμι για την ζωή του, τι θα κάνει τώρα που όλος ο κόσμος του δεν υπάρχει πια;

Είμαι σίγουρος ότι θα πάρει την σωστή απόφαση... για όλους μας...

Σχόλια