Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα Δημόσιοι Υπάλληλοι

Εγώ κι E.Σ.Y. ....

Η διάγνωση έλεγε αριστερή βουβωνοκήλη, η απόφαση να την εγχειρίσουμε πάρθηκε άμεσα και η επέμβαση έγινε την Τετάρτη... Δεν είχα ξανακάνει ποτέ μου εγχείριση, ούτε είχα προσωπική εμπειρία αυτού που λέγεται δημόσιο νοσοκομείο...Γράφω από το κρεβάτι του σπιτιού μου, ξαπλωμένος διότι πονάω πολύ όταν στέκομαι όρθιος ή κάθομαι... Δεν ξέρω από πού να αρχίσω... Η εγχείριση έγινε στο Ασκληπιείο της Βούλας...Η πρώτη εντύπωση για τις κτιριακές εγκαταστάσεις ήταν επιεικώς αρνητική...Διάφορα παραπήγματα και παραγκάκια, κατασκευασμένα εδώ και 100 χρόνια κάποια από αυτά, συνθέτουν το συγκρότημα των υπηρεσιών και των κλινικών του νοσοκομείου... 'Αβαφτοι και μουχλιασμένοι τοίχοι, ελλιπείς εγκαταστάσεις υγιεινής, θάλαμοι με καμένες λάμπες ή χωρίς πρίζες, βουλωμένοι νιπτήρες... Η χειρουργική πτέρυγα (στο πολυώροφο μεγάλο κτίριο για όσους γνωρίζουν τη γεωγραφία του Ασκληπιείου) φάνταζε υπέρ λουξ μπροστά στα άθλια παραπήγματα στα οποία έγινε η εισαγωγή μου... Μέσα σε αυτό το "ειδυλλιακό...

Οργή...

Θα ήθελα να σπάσω τα μούτρα αυτών των υπανθρώπων που με την αδιαφορία τους βασανίζουν απροστάτευτα παιδιά... Αν δεν γουστάρετε ή δεν μπορείτε να κάνετε μια δουλειά ρε κωλόζωα, να μην την κάνετε, εδώ μιλάμε για ανθρώπινες ζωές, όχι για υπογραφές και πρωτόκολλα... Αει στο διάολο, σιχάματα... Ζωές δεμένες με ιμάντες Του ΜΑΚΗ ΝΟΔΑΡΟΥ   Ενα αγόρι δεμένο για πολλά χρόνια στο κρεβάτι του. Δυο κορίτσια τρέφονται ακόμη μέσα στο κλουβί τους. Ανήλικα με αναπηρία, ταλαιπωρημένα και παρατημένα, χωρίς κανένας να ενδιαφέρεται.  Εικόνες ντροπής με παιδιά δεμένα με ιμάντες πάνω στα κρεβάτια τους , στην «αποθήκη παιδικών ψυχών» του ΚΕΠΕΠ (Κέντρου Περίθαλψης Παίδων) Λεχαινών Ηλείας, ήρθαν χθες στη δημοσιότητα, μετά την επιστολή και τις φωτογραφίες που έστειλε φοιτήτρια εθελόντρια στην τοπική ενημερωτική ιστοσελίδα www.iliatora.gr Το γεγονός επιβεβαίωσε στην «Ε» και η διοικήτρια του ιδρύματος Αννα Μαζαράκη, υποστηρίζοντας ότι το δέσιμο των παιδιών με ιμάντες στα κρεβάτια γίν...

Δημόσιοι υπάλληλοι...

Δημόσιοι υπάλληλοι Υπάρχουν καλοί και κακοί... Ο πατέρας μου ήταν ένας από τους καλούς, δούλεψε στη ΔΕΗ 35 χρόνια ενσυνείδητα χωρίς λούφα, χωρίς κατάχρηση της θέσης του, χωρίς "λαδώματα" (ενώ θα μπορούσε), χωρίς τίποτα... Η μάνα της φίλης μου της Θ. ήταν άλλη μια... Δουλειά κανονικά από το πρωί μέχρι την λήξη του ωραρίου και όταν δεν έφτανε και αυτό, δουλειά στο σπίτι μέσα στην νύχτα... Υπάρχουν και κάποιοι άλλοι δημόσιοι υπάλληλοι βέβαια, όπως αυτοί που συνάντησε η Μ. χθες στο ΙΚΑ Αγ. Παρασκευής, οι οποίοι ταλαιπωρούν τον κόσμο αφάνταστα, εξυπηρετούν 4 νούμερα σε 2,5 ώρες, λυγίζουν και τεντώνουν τον νόμο κατά πως τους καπνίσει και αναλόγως από ποια πλευρά ξύπνησαν το πρωί, αγνοούν τις εγκυκλίους, συμπεριφέρονται σαν αφέντες στους δουλοπάροικους, είναι αγενείς και ψεύτες, σαδιστές που ικανοποιούνται με την ταλαιπωρία του άλλου και άνθρωποι τέτοιου ήθους που γυρνάνε να πουν σε μια γυναίκα με μωρό στο χέρι ότι: Όσο είμαι εγώ εδώ πέρα εσύ δεν πρόκειται να πληρωθ...