Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα Κοινωνία

Για το χτύπημα στο The Mall...

Θα ήθελα να πω δυο πραγματάκια για το χτύπημα στο The Mall ... Δεν ξέρω ποιος θα αναλάβει την ευθύνη του χτυπήματος, αν ήταν προβοκάτσια, πολιτικό, από αναρχικούς, φασίστες ή μαφιόζικο... Αν ήταν και πολιτικό ένας λόγος παραπάνω για αυτά που θα πω... Καλώς ή κακώς και δεν θα το αναλύσουμε εδώ τώρα, το The Mall είναι ένας χώρος που μαζεύονται πολλοί άνθρωποι και ειδικότερα πολλές οικογένειες με παιδιά, ειδικά τις Κυριακές, γιατί δίνει τη δυνατότητα στο γονιό να πιει τον καφέ του, να κάνει τη βόλτα του και να αφήσει το παιδάκι του να τρέξει χωρίς να σκέφτεται για τα αυτοκίνητα που περνούν, το κρύο ή τη βροχή... Το ξέρω γιατί το έχω κάνει κι εγώ πολλές φορές και θα το ξανακάνω... Το να επιλεγεί λοιπόν το The Mall ως στόχος την συγκεκριμένη μέρα και ώρα, φανερώνει έλλειψη σεβασμού για την ανθρώπινη ζωή, ανθρώπους/κτήνη που αδιαφορούν πλήρως για το αν οι πράξεις τους έχουν συνέπειες και αθώα θύματα...  Δεν με ενδιαφέρει ο συμβολισμός του χτυπήματος, εφόσον αυτό είναι πολιτικό,

Ο γάμος είναι cool... !!!

Μια συνάδελφος μου έλεγε ότι διάβασε κάπου μια μελέτη που έλεγε ότι οι σύγχρονοι ρυθμοί της ζωής "ευνοούν" την εργένικη ζωή, τους ανθρώπους να ζουν χωρίς δεσμεύσεις, χωρίς να κάνουν οικογένεια...  Δεν θέλει και πολύ μυαλό για να καταλάβεις ότι όντως έτσι είναι...  Αν κοιτάξω ένα γύρω τον κοινωνικό μου περίγυρο, τους ανθρώπους που συναναστρέφομαι, όλο και περισσότεροι καθυστερούν την απόφαση του "νοικοκυρέματος" ή την αναβάλλουν επ' αόριστον... Είναι ατομιστική η εποχή μας, οι άνθρωποι νοιάζονται κυρίως για το τομάρι τους αλλά εδώ που τα λέμε έχουν επιχειρήματα όσοι "φοβούνται" να κάνουν οικογένεια...  Σε μια χώρα που δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει, αν θα έχεις αύριο δουλειά και μέλλον, σε μια χώρα που θεωρεί τα παιδιά τεκμήριο φορολόγησης και σε εκδικείται που τα έχεις κάνει, σε μια χώρα που τα εισοδήματα άνω των 30.000 Ευρώ τον χρόνο (σιγά τα λεφτά...) έχει προταθεί να φορολογούνται με 45%, σε αυτή την χώρα είναι αρκετά λογικό να το διπλοσκ

...and justice for all...

Απαλλακτικό βούλευμα για τον Ισίδωρο Κούβελο Το συμβούλιο Εφετών με απόφαση του απαλλάσσει τον επιχειρηματία Ισίδωρο Κούβελο, σύζυγο της βουλευτού της Νέας Δημοκρατίας Ντόρας Μπακογιάννη, από την κατηγορία της άμεσης συνέργειας σε υποβολή ανακριβούς δήλωσης περιουσιακής κατάστασης (πόθεν έσχες). Η υπόθεση αφορά το ποσό του ενός εκατομμυρίου δολαρίων που δεν δηλώθηκε στην δήλωση «πόθεν έσχες» του 2011 της κ. Μπακογιάννη. Το θέμα είχε έρθει στην δημοσιότητα μετά από αναφορά του επικεφαλής της Αρχής για το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, Παναγιώτη Νικολούδη, στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής. Για την υπόθεση είχε ζητηθεί η άρση της βουλευτικής ασυλίας της Ντόρας Μπακογιάννη με έγγραφο προς την Βουλή του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Αθανάσιο Κατσιρώδη. Το δικαστικό συμβούλιο έκρινε ότι ο επιχειρηματίας πρέπει να απαλλαγεί από την συγκεκριμένη κατηγορία, παρά την πρόταση του αρμόδιου εισαγγελέα Κων. Τζαβέλλα ο οποίος είχε ζητήσει ο κ. Κούβελος να παραπεμφθεί σε δίκη για το αδίκημα

Ο φασισμός της διπλανής πόρτας...

Σάββατο βράδυ, παρκάρω στην πυλωτή... Το μπαλκόνι του πρώτου ορόφου είναι χαμηλό, είναι καθισμένοι διάφοροι στο μπαλκόνι και συζητάνε δυνατά... Το θέμα γνωστό και συνηθισμένο στις μέρες μας, τα λεφτά που δεν φτάνουν, ποιοι τα φάγανε, τι θα γίνει αύριο...  Όσο είμαι από κάτω και περιμένω τον Σ. να κατέβει από το αυτοκίνητο, η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από τους βουλευτές και τους πολιτικούς, που τα φάγανε, που μας κοροϊδέψανε... Μιλάει μια φωνή που ανήκει σε άνθρωπο μεγάλης ηλικίας, άνω των 65, και λέει με παρρησία : "Θα τους στρώσει όλους αυτούς η Χρυσή Αυγή " ... Ο Σ. ακούει τις φωνές και με ρωτάει: "Τι λένε μπαμπά;" ... "Βλακείες λένε αγόρι μου..."

Οι μέρες που μυρίζουν φασισμό...

Ας βάλουμε τα πράγματα κάτω: Ζούμε σε μια κοινωνία ηθικά, ψυχολογικά και οικονομικά σμπαραλιασμένη, με τον φόβο και την ανασφάλεια να είναι τα κυρίαρχα συναισθήματα για τους περισσότερους από εμάς ενώ ήδη πολλοί συνάνθρωποι μας βιώνουν στην πραγματικότητα τους χειρότερους τους εφιάλτες... Υπάρχει απελπισία, παραίτηση, κάθε μέρα αυτό που ακούω γύρω μου είναι το "ας  γίνει ότι θέλει". ..  Η πολιτική και οι πολιτικοί είναι πλήρως απαξιωμένοι, φαίνονται να μην μπορούν και να μην θέλουν να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του πολύ κόσμου ο οποίος δεν ξέρει πια τι του γίνεται... Οι συνταγές του παρελθόντος απέτυχαν αλλά οι απελπισμένοι την ύστατη στιγμή επιστρέφουν στις αγκάλες τους και δίνουν μια ακόμα απελπισμένη τελευταία ευκαιρία...Για τι πράγμα άραγε, μήπως για να γυρίσει το ρολόι πίσω;  Μέσα στην αναμπουμπούλα και την κοσμοχαλασιά βρίσκουν την ευκαιρία να βγουν από το βόθρο τους οι ναζί και να πιάσουν πόστα και εξουσίες, άλλες δια της κοινοβουλευτικής οδού εκμεταλλευ

Ήρθε η ώρα της "συνευθύνης"...

Οδηγώ χθες το πρωί μέσα στον καύσωνα, με όλη την οικογένεια on board και το air condition στο τέρμα και ακούω Real Fm... Τα μηνύματα των ακροατών σχετικά με την κρίση, την οικονομική κατάσταση, την ανεργία... Ένα μήνυμα από μια ακροάτρια είναι το απόσταγμα της παραίτησης και της απελπισίας... Άνεργη τρία χρόνια, χωρίς λεφτά, χωρίς air condition, χωρίς μέλλον, ζω μονάχα με τις αναμνήσεις μου, γράφει...  Με θλίβει να ακούω ανθρώπους να λένε ότι δεν περιμένουν τίποτα, ότι νιώθουν χωρίς μέλλον... Μετά σκέφτομαι ότι άνθρωποι τέτοιοι μπορεί να ψήφισαν Σαμαρά και ΠΑΣΟΚ, "για να κυβερνηθεί η χώρα" και κάτι παγώνει μέσα μου... Τα 'θελες και τα πάθες μανταμίτσα... Ήξερες τι θα σου κάνουν, ήξερες τι συμφέροντα εξυπηρετούν κι όμως τους ψήφισες...  "Εσύ που ψήφισες τους 'άλλους' δηλαδή είσαι σίγουρος ότι όλα θα πηγαίνανε καλά;" , θα ρωτήσει κάποιος εριστικά...  Φυσικά και όχι αλλά εγώ τουλάχιστον εκτός από την όποια ιδεολογική και ποιοτική διαφοροποίησ

Χρήσιμα links στον καιρό του Αντώνη Σαμαρά (Μνημόνιο part 2)......

Μερικά χρήσιμα links για τις μέρες που έρχονται... Το post είναι μια προσφορά από και προς τον ελληνικό λαό... ΟΑΕΔ Κέντρο Υποδοχής και Αλληλεγγύης Δήμου Αθηναίων  Το Χαμόγελο του Παιδιού Συσσίτια Αρχιεπισκοπής Αθηνών Στέγη Γερόντων Αγίας Παρασκευής Κοινωνικά Ιατρεία και Φαρμακεία Μετανάστευση στην Αμερική Μετανάστευση στην Αυστραλία Μετανάστευση στον Καναδά

Οι φυλές των αντιμνημονιακών...

Η άρνηση των μνημονίων έχει δύο όψεις... Από την μία είναι αυτοί που επιθυμούν απλά την επιστροφή στις μέρες των παχιών αγελάδων, ένα γύρισμα του ρολογιού προς τα πίσω... Από την άλλη υπάρχουν αυτοί που απορρίπτουν το μνημόνιο διότι απορρίπτουν την λογική "πονάει δόντι κόψει κεφάλι" αλλά και την ανάπτυξη που ασχολείται μόνο με την ευημερία των αριθμών...  Υπήρχαν άνθρωποι (γραφικούς τους λέγανε τότε) που αντιδρούσαν στην αδικία και την ανισότητα όταν τα διακοποδάνεια έρρεαν και η "ισχυρή Ελλάδα" ήταν καραμέλα.. Οι άνθρωποι αυτοί ανήκουν στη δεύτερη κατηγορία των αντιμνημονιακών... Είναι αυτοί που δεν συμβιβάζονται με την επιστροφή απλά στο 2008 αλλά θέλουν κάτι άλλο, διαφορετικό και από το κοντινό παρελθόν και από το (ζοφερό) παρόν και το (ακόμα πιο ζοφερό) μέλλον ... Η άρνηση των μνημονίων συντηρεί το παλιό πελατοκεντρικό πολιτικό σύστημα όταν τίθεται μόνο στη βάση της επιστροφής στις "παλιές, καλές μέρες" και δεν θέτει στο επίκεντρο την φύση του

Εργάσιμη εβδομάδα μιας ημέρας!!!

Πάλι βρήκαν ευκαιρία τα κουμμούνια να κλείσουν τους δρόμους... Εκ περιτροπής εργασία με μία ημέρα δουλειά την εβδομάδα προωθείται στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά Στάση εργασίας και πορεία διαμαρτυρίας στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας πραγματοποιούν σήμερα, Πέμπτη, οι εργαζόμενοι στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, μετά την απόφαση της ιδιοκτήτριας εταιρίας να προωθήσει την εκ περιτροπής εργασία με μία μέρα δουλειά την εβδομάδα. Η συγκυρία που επέλεξε η ιδιοκτήτρια εταιρεία AbuDhabi Mar δεν είναι βέβαια τυχαία. Εντάσσεται στη λογική των πιέσεων προς την ελληνική κυβέρνηση να ικανοποιήσει οικονομικές απαιτήσεις που ανέρχονται περίπου σε 140 εκατ. ευρώ και έχουν σχέση με την κατασκευή στα ναυπηγεία δυο νέων υποβρυχίων. Επισημαίνεται ότι η εταιρεία του Ισκαντάρ Σαφά που ελέγχει τα ναυπηγεία έχει επανειλημμένα διαμηνύσει προς την κυβέρνηση ότι με τα σημερινά δεδομένα δεν θα μπορέσει να συντηρεί για πολύ καιρό ακόμη τον αριθμό των 1.200 εργαζομένων στα ναυπηγεία. Στο Πεντάγωνο, το σωματείο τ

Τι πρέπει να κάνουμε...

Τα ψέματα τελείωσαν, η φούσκα της αυταπάτης ότι "δεν θα συμβεί σε εμάς" έσκασε και η πραγματικότητα μας έδειξε την μούρη της... Στην αρχή υπήρχαν συνάδελφοι που αρνούνταν να δεχτούν το γεγονός, έψαχναν να βρουν αιτίες για να δικαιολογήσουν (στους εαυτούς τους) ότι η διεύθυνση είχε κάποιο λόγο να προχωρήσει στις απολύσεις... Όσο περνούν οι μέρες φαίνονται να το χωνεύουν...Τώρα πρέπει να πειστούν ότι κάτι πρέπει να κάνουμε, να σταθούμε όλοι μαζί απέναντι σε κάθε προσπάθεια να υπονομευτεί η ζωή μας... Το ξέρω ότι δεν είναι εύκολο...  Γράφω αυτές τις γραμμές αλλά ακόμα και τώρα η πρώτη αντανακλαστική σκέψη μου είναι το πως θα επιβιώσω εγώ και η οικογένειά μου, ας πάει να κουρεύεται η κοινωνία... Τη διώχνω όσο πιο γρήγορα μπορώ, εκπαιδεύω τον εαυτό μου να το κάνει... Η γενιά μου, η γενιά των ανθρώπων που είναι υποτίθεται ο παραγωγικός ανθός της χώρας, μεγάλωσε σε μια κοινωνία όπου ο ατομισμός και ο φιλοτομαρισμός ήταν προσόντα... Μάθαμε να μην συμμετέχουμε πουθενά, να τα έχο

Συνέντευξη του πρώτου Ευρωπαίου δασκάλου με σύνδρομο Down...

Ο θρίαμβος της ζωής, της θέλησης, της επιμονής και της αυταπάρνησης... Ένα χαστούκι στα μούτρα όσων επιμένουν να διαχωρίζουν τους ανθρώπους βάζοντάς τους ταμπέλες και σε όσους καταδικάζουν σε Καιάδες, ακόμα και μέσα στην μήτρα, όσους δεν ανήκουν στον μέσο όρο... Συνέντευξη του πρώτου Ευρωπαίου δασκάλου με σύνδρομο Down Ο 34χρονος Ισπανός Πάμπλο Πινέδα είναι ο πρώτος στην Ευρώπη πτυχιούχος πανεπιστημίου που έχει σύνδρομο Down. Χρειάζεται να περάσει ακόμη τέσσερις εξετάσεις, για να πραγματοποιήσει το όνειρό του: να γίνει δάσκαλος. Αυτό δεν είναι τόσο ασυνήθιστο: στην Ισπανία το 85% των παιδιών με σύνδρομο Down πηγαίνουν στο κανονικό σχολείο. Η WELT ON LINE μίλησε με τον Πινέδα για τη μάθηση, την “καθυστέρηση” και για τα υπερπροστρατευμένα παιδιά. Ο Πάμπλο Πινέδα τελείωσε τις σπουδές του παιδαγωγού και αυτό το Μάρτη έκανε την πρακτική εξάσκηση στην Κόρδοβα. Ο Πινέδα αυτήν την εποχή προετοιμάζεται για τις εξετάσεις για την άδεια άσκησης επαγγέλματος και του μένουν μόνο τ

Ρόζα Λούξεμπουργκ - "Βία και Νομιμότητα"...

Συμπληρώνονται σήμερα 140 χρόνια από τη γέννηση της Ρόζας Λούξεμπουργκ ... Παραθέτω ένα πολύ ενδιαφέρον απόσπασμα από το άρθρο της "Βία και Νομιμότητα" , το οποίο κι εγώ διάβασα σήμερα για πρώτη φορά.... ... Η βία, από τότε που εμφανίστηκε η «αστική νομιμότητα», ο κοινοβουλευτισμός, όχι μονάχα δεν έπαψε να παίζει έναν ιστορικό ρόλο, αλλά είναι και σήμερα επίσης, όπως και σε όλες τις προηγούμενες εποχές, η βάση της κυρίαρχης πολιτικής τάξης. Το καπιταλιστικό κράτος στο σύνολο του βασίζεται στη βία. Η στρατιωτική του οργάνωση είναι αυτή καθεαυτή μια χειροπιαστή απόδειξη. Ο οπορτουνιστικός δογματισμός πρέπει πραγματικά να έχει θαυματουργά χαρίσματα για να μην το βλέπει αυτό. Μα είναι οι ίδιες ακόμη οι εκδηλώσεις της «νομιμότητας» που δίνουν αρκετές αποδείξεις γι'αυτό. Ή καλύτερα: τι άλλο παρά βία είναι στην ουσία της η αστική νομιμότητα; Όταν έναν «ελεύθερο πολίτη», παρά τη θέληση του, με τον εξαναγκασμό, τον κλείνει ένας άλλος πολίτης σ' ένα μέρος στενό και α

The Wire...

Εικόνα
Το "The Wire"  είναι μια τηλεοπτική σειρά του HBO που ξεκίνησε το 2002 και ολοκληρώθηκε το 2008... Η πλοκή διαδραματίζεται στη Βαλτιμόρη και έχει να κάνει με μια ειδική μονάδα αντιμετώπισης εγκλημάτων η οποία κάνει παρακολουθήσεις και παγιδεύσεις τηλεφώνων (wiretaps)... Κάθε σεζόν εστιάζει σε συγκεκριμένα κοινωνικά προβλήματα όπως τα ναρκωτικά, τη γραφειοκρατία, το σύστημα εκπαίδευσης, η διαφθορά κτλ... Η σειρά είναι καταπληκτική... Δεν μιλάμε για μια ακόμα μπατσοσειρά τύπου "CSI"   και "Law and Order" ... Την παρακολουθώ εδώ και κανένα μήνα, είμαι στην τέταρτη σεζόν και έχω πραγματικά εντυπωσιαστεί... Δεν νιώθω ότι παρακολουθώ σειρά αλλά κάποιο ντοκιμαντέρ... Κάθε επεισόδιο είναι ένα κοινωνικό σχόλιο, σκέτη καταγγελία... Δεν προσπαθεί να ακολουθήσει τα κλασσικά σχήματα, "καλός μπάτσος / κακός εγκληματίας", δεν προσπαθεί να καλλωπίσει τίποτα... Σου δείχνει απλά τα γεγονότα, την ωμή αλήθεια των πραγμάτων, όσο δύσκολη ή άσχημη είναι, και σε

Σκατόψυχοι σκλάβοι...

Ακούω ραδιόφωνο και απελπίζομαι... Μετά από όσα έχουν συμβεί, μετά το γαμήσι που έχουμε φάει όλοι πια, δημόσιος και ιδιωτικός τομέας, υπάρχουν ακόμα σκλάβοι που στέλνουν μηνύματα και παίρνουν τηλέφωνα στις εκπομπές και πανηγυρίζουν για τις συντάξεις που κόβονται, ηδονίζονται με τα μέτρα, καυλώνουν με το μαστίγωμα της Ελλάδας από τον Σόιμπλε...  Άκουσα ένα μαλάκα τώρα στο Ράδιο 9 να πανηγυρίζει για τις μειώσεις στις συντάξεις του δημοσίου και να εύχεται να πάνε οι συντάξεις στα 300 ευρώ και να αναγκαστούν οι πρώην δημόσιοι υπάλληλοι και νυν συνταξιούχοι να ξεπουλήσουν ότι έχουν και δεν έχουν για να ζήσουν... Κι εγώ σου εύχομαι σκατόψυχε , σκατόπουστα , ανεργία και εξαθλίωση, να κοιμάσαι στα παγκάκια.... Και το ωραίο είναι ότι δεν θα μου πάρει πολύ καιρό ακόμα να σε δω να σέρνεσαι...

Ιλαροτραγωδία...

Να βλέπεις ανθρώπους μισθωτούς, χωρίς καβάντζες και off-shore, καταθέσεις στο εξωτερικό και ομόλογα, να ξιφουλκούν υπέρ του μνημονίου, να υπερασπίζονται με πάθος το δίκαιο των επιχειρήσεων, την "ανταγωνιστικότητα" , την "επιχειρηματικότητα" , να μην βλέπουν πέρα από την μύτη τους... Να αρνούνται να δεχτούν αυτό που έρχεται, να νομίζουν ότι θα τους προσπεράσει, δεν θα τους αγγίξει ή να βλέπουν αυτό που έρχεται αλλά να νομίζουν ότι οφείλεται στους ανίκανους διαχειριστές της εξουσίας...  Ο φόβος παράγει την άρνηση, το καταλαβαίνω, όλοι φοβόμαστε, αυτός ο φόβος όμως οδηγεί στον γκρεμό... Αν δεν δούμε την αλήθεια, δεν την χωνέψουμε, δεν την επεξεργαστούμε καλά μέσα μας για να δούμε πού και πώς θα πάμε εκεί που εμείς θέλουμε κι όχι κάποιοι άλλοι, σωτηρία δεν υπάρχει...

Υποκρισίας το ανάγνωσμα...

Διαμαρτυρία έξω από το Αττικόν με κεριά οργανώνεται απόψε μέσω Facebook ... Απέναντι από το ιστορικό σινεμά εδώ και καιρό κοιμόντουσαν άστεγοι... Καμιά διαμαρτυρία όμως και κανένα group στο Facebook δεν οργανώθηκε γι' αυτούς...

Τίποτα δεν τελείωσε...

Το Μνημόνιο ψηφίστηκε αλλά τίποτα δεν τελείωσε, τώρα αρχίζουν όλα... Χθες το απόγευμα και το βράδυ έκαναν ότι μπορούσαν για να διώξουν τον κόσμο από την πλατεία Συντάγματος, να μην φαίνεται στις κάμερες ότι υπήρχαν συγκεντρωμένοι... Μην πιστεύετε ότι και αν πουν τα media σχετικά με το ποιος ξεκίνησε τα επεισόδια... Τα πρώτα δακρυγόνα έπεσαν 10 μέτρα από τα πόδια μου (η τύχη του πρωτάρη) κι ενώ καμία πρόκληση δεν υπήρχε από πλευράς συγκεντρωμένων,   τα ΜΑΤ μας επιτέθηκαν απρόκλητα με φανερό στόχο να διαλύσουν την συγκέντρωση και να προκαλέσουν πανικό ... Χθες μπορεί να κατάφεραν να τρομάξουν και να διώξουν κόσμο σαν και μένα, πρωτάρηδες και άκαπνους, αλλά θα ξαναγυρίσουμε στο δρόμο και στις πλατείες και θα είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι... Θα τα ξαναπούμε...

Το τέλος του φόβου...;

Λίγο πριν ξεκινήσω για το Σύνταγμα διαβάζω στον Παραλληλογράφο μηνύματα συμπαράστασης και αλληλεγγύης στους Έλληνες απ' όλο τον κόσμο που βάζουν φωτιά στην ψυχή μου... Σκέφτομαι διάφορα αλλά τα πολλά λόγια είναι φτώχεια... Το μόνο που θέλω να πω είναι ότι κουράστηκα να φοβάμαι...

Δεν είμαι ότι έχω...

Διαβάζω στο blogging 4 nothing για τον Andrew Hyde και την lifestyle άρνηση της ιδιοκτησίας ή μάλλον τον περιορισμό της στα απολύτως απαραίτητα... Θυμάμαι την σκηνή στο "Fight Club" που ο Edward Norton μελετούσε ευλαβικά τον κατάλογο του IKEA, όριζε την ύπαρξή του στο τι και πόσα πράγματα είχε στην κατοχή του... Προσπαθώ να μην είμαι σκλάβος όσων έχω... Δεν είμαι το αυτοκίνητό μου, η τηλεόρασή μου, τα έπιπλά μου, τα ρούχα μου... Προσπαθώ να μην έχω εξαρτήσεις τέτοιου είδους, έχω πολύ σημαντικότερα πράγματα να ασχοληθώ... Ξεσκαρτάρω πράγματα που δεν χρησιμοποιώ πια, είτε γιατί έχουν φθαρεί είτε γιατί δεν τα χρειάζομαι και όπως ο eriol78 ξεκίνησα από τα ρούχα και τα παπούτσια... Γεμίζουμε ντουλάπες με εκατοντάδες πράγματα όταν στην πραγματικότητα φοράμε ελάχιστα... Αυτό που σε εμάς είναι άχρηστο, σε κάποιον άλλο φαίνεται χρήσιμο... Στις μέρες που ζούμε πρέπει να κοιτάμε λίγο και τι ανάγκες έχει ο δίπλα... Άλλωστε ποτέ δεν ξέρεις πότε μπορεί να βρεθείς κι ο ίδιος α

Αυτός ο κόσμος πρέπει να τελειώσει μέσα στις φλόγες...

Κάτι δεν πάει καλά με τον κόσμο, με την κοινωνία έτσι όπως την φτιάξαμε... Φαίνεται με γυμνό μάτι... Βία, εκμετάλλευση, φτώχεια, δυστυχία, πείνα, καταστροφή του περιβάλλοντος είναι μερικές από τις συνισταμένες του κόσμου που ζούμε... Μπορεί εμείς να μην βάλαμε τις υπογραφές μας, μπορεί να μην βγάλαμε κέρδος αλλά η άγνοια και η αδιαφορία μας βοήθησε να δημιουργηθεί αυτό το έκτρωμα... Μόνη λύση για να διορθωθεί αυτή η κοινωνία είναι να γκρεμιστεί συθέμελα και να χτιστεί από την αρχή... Αυτές τις μέρες διαβάζω το "Είναι ο Καπιταλισμός, ηλίθιε" του Νίκου Μπογιόπουλου... Σε αυτό το βιβλίο διάβασα και μια ιστορία, άρθρο για την οποία βρήκα και στο site των Γιατρών Χωρίς Σύνορα ...  Αξίζει να το διαβάσει κανείς για να δει πώς οι φαρμακευτικές εταιρείες στο βωμό του κέρδους και της απληστίας καταδίκασαν σε θάνατο εκατομμύρια φορείς του ιού του AIDS στις χώρες του Τρίτου Κόσμου...