Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα Μουσική

Time after time...

Εικόνα
Κυκλοφόρησε σαν σήμερα πριν από ακριβώς 30 χρόνια... Το άκουσα στο ραδιόφωνο το πρωί πηγαίνοντας στη δουλειά και το θυμήθηκα... Ο εκφωνητής είπε ότι είναι η ωραιότερη μπαλάντα των 80s και πιθανότατα έχει δίκιο...

20 χρόνια κομμουνιστής...

Ο κατά δήλωσή του "20 χρόνια κομμουνιστής" Νίκος Βουρλιώτης aka Nivo και το συγκρότημά του οι Going Through είναι το όνομα που θα πλαισιώσει τον Νότη Σφακιανάκη στις εμφανίσεις του στο νυχτερινό κέντρο "'Έναστρον"...  Ο "20 χρόνια κομμουνιστής" Nivo μετά το φεστιβάλ της ΚΝΕ είναι έτοιμος να παίξει live δίπλα στο Νότη Σφακιανάκη που καλεί τους Έλληνες να στηρίξουν την Χρυσή Αυγή και μνημονεύει την επταετία και τον Γιώργο Παπαδόπουλο... Ο "20 χρόνια κομμουνιστής" Nivo που ποτέ δεν έκρυψε τα πολιτικά του πιστεύω και αντίθετα από τη γενική αντίληψη, έχει πληρώσει τίμημα για τις δημόσιες αυτές τοποθετήσεις, όπως λέει, κατάφερε με την απόφασή του να κάνει, εξ αντιθέσεως, την Δέσποινα Βανδή να φαίνεται πρότυπο ηθικής ακεραιότητας και κοινωνικής ευαισθησίας... Ελπίζω αυτή την φορά ο "Ριζοσπάστης" να μην φιλοξενήσει την απαντητική επιστολή του "20 χρόνια κομμουνιστή" Nivo προς τους επικριτές του, καλύτερα να κρατ

Σιγά μην κλάψω...

Εικόνα
Ακούγεται πολύ αυτές τις μέρες λόγω της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα aka Killah P. από τους χρυσαυγίτες αλλά το είπε κάποιος άλλος πρώτος και (με το συμπάθιο) το 'πε καλύτερα...

Ο θρίαμβος της ζωής...

Εικόνα
Πέρα από μνημόνια, καταθέσεις, επιλεκτικές ή μή χρεωκοπίες και άγχη για το αύριο, αυτή είναι η είδηση που έκλεψε την προσοχή μου περισσότερο τις τελευταίες μέρες... Ένας ύμνος στη ζωή και στην ομορφιά της... Το σύνδρομο του πανκ: Ένα ντοκιμαντέρ για μια διαφορετική μπάντα Στο ντοκιμαντέρ Το σύνδρομο του πάνκ, ο φακός ακολουθεί μια πανκ μπάντα της Φινλανδίας από τον καιρό που ήταν άγνωστοι μέχρι που έγιναν ευρύτερα γνωστοί στο κοινό. Το αξιοσημείωτο είναι πως οι Pertti Kurikan Nimipäivät πάσχουν από νοητική στέρηση. Αυτό δεν τους εμποδίζει να κάνουν αυτό που αγαπούν, δηλαδή να παίζουν μουσική. Ο Πέρτι, ο Κάρι, ο Τόνι και ο Σάμι μιλούν εκ βαθέων, γράφουν οι ίδιοι τους στίχους και τη μουσική τους και διαμαρτύρονται μέσα από αυτά για την αντιμετώπιση που δέχονται τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Είναι αληθινοί εκπρόσωποι της πανκ μουσικής, με ό,τι βέβαια αυτό συνεπάγεται. Η μπάντα ταρακούνησε τους θεατές του 15ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης όπου παίχτηκε και τους έκανε να

Ο τσάρος του Metal...

Εικόνα
Vladimir Putin + περούκα = Dave Mustaine

"Ο λύκος της στέπας" του Hermann Hesse

Εικόνα
Ο Χάρυ Χάλερ θέλει να πεθάνει... Μέσα του παλεύουν ο εαυτός του, ένας άνθρωπος του πνεύματος και των ιδεών και ο Λύκος της Στέπας ένα αγρίμι που τον σπρώχνει να είναι άγριος και μόνος... Ψάχνει να βρει την ευτυχία αλλά δεν τα καταφέρνει, ο θάνατος μοιάζει λύση αλλά λύση τρομερή που την φοβάται, που δειλιάζει μπροστά της... Η γνωριμία του με την Ερμίν, ένα κορίτσι που γνωρίζει σε ένα μπαρ μια νύχτα απελπισίας, αλλάζει τη ζωή του και τον βάζει σε ένα κόσμο όλο εκπλήξεις... Μέχρι εδώ μπορώ να περιγράψω το βιβλίο πριν αρχίσω τα spoilers, κάπως έτσι ξεκινάει και εκτυλίσσεται η νουβέλα του Hermann Hesse , μια από τις ευχάριστες αναγνωστικές εκπλήξεις αυτής της χρονιάς, λόγω του ότι το "Σιντάρτα" του ίδιου συγγραφέα που είχα διαβάσει στο παρελθόν δεν μου είχε κάνει κάποια εντύπωση... Ο "Λύκος της στέπας"  είναι μια μελέτη πάνω στην αστική κοινωνία και τις αρχές της... Ο συγγραφέας επικεντρώνεται στο στοιχείο της υποκρισίας το οποίο χαρακτηρίζει τις διαπροσωπικ

Μέρες αργίας...

Εικόνα
Οι μέρες αργίας ξεκίνησαν, άδεια μέχρι τις 16 Αυγούστου, θα ξεχάσω όλα τα passwords... Το Σάββατο πηγαίναμε κονβόι δύο αυτοκίνητα, εγώ μπροστά ο αδερφός μου πίσω... Σε ένα φανάρι άκουσα από πίσω μου ότι άκουγε στο ραδιόφωνο τις "Μέρες Αργίας" από τα Διάφανα Κρίνα ... "Τι ωραία τραγούδι" , σκέφτηκα, "πόσο καιρό έχω να το ακούσω ... και τι ωραίος τίτλος για το ετήσιο post αναγγελίας της άδειας"... <p><p><p></div<iframe></div> </p></p&am

"Νεκρωταφίο Ζώων" του Stephen King

Εικόνα
Στον πρόλογο αυτού του βιβλίου ο Stephen King γράφει ότι το  "Νεκρωταφίο Ζώων" είναι το πιο τρομακτικό βιβλίο που έχει γράψει, ένα βιβλίο που πραγματικά το παράκανε... Η ιδέα για αυτό το βιβλίο του ήρθε από προσωπικά οικογενειακά βιώματα, ιστορίες με τα παιδιά του και ίσως αυτό να τον έκανε να το θεωρεί το πιο τρομακτικό βιβλίο του, διότι έπαιξε χειροπιαστά με τους δικούς του φόβους και αγωνίες... Αυτό δεν σημαίνει ότι το βιβλίο είναι τρομακτικό μόνο για τον Αμερικανό συγγραφέα από το Μέην... Το  "Νεκρωταφίο Ζώων" παίζει πάνω στον φόβο του θανάτου, στην άρνηση της αποδοχής του, ειδικά όταν πρόκειται για αγαπημένα πρόσωπα... Παίζει με τους εφιάλτες που βλέπει ο κάθε γονιός για το τι κακό μπορεί να συμβεί στα παιδιά του και πόσα θα έκανε για αυτά... Ο τρόμος στο  "Νεκρωταφίο Ζώων"  δεν είναι προφανής, στηρίζεται κυρίως στην ατμόσφαιρα που δημιουργεί ο King και ειδικά από το δεύτερο μισό του βιβλίου και μετά θα μπορούσαμε να πούμε ότι το  "

Athens Live School Festival...

Βρεθήκαμε στο Γκάζι οικογενειακώς την Κυριακή το απόγευμα, στη δεύτερη μέρα του Athens Live School Festival ... Το όλο concept αφορά μαθητικά ροκ (και όχι μόνο) συγκροτήματα που τους δίνεται η δυνατότητα να παίξουν πάνω σε μια πραγματική σκηνή, να δείξουν τι αξίζουν, να κάνουν το κομμάτι τους, την καύλα τους... Η είσοδος ήταν ελεύθερη, η προσέλευση του κόσμου μικρή αλλά δυναμική, γενικά το κλίμα ήταν καλό και υπήρχε αρκετή ενέργεια... Ακούσαμε ωραίες μουσικές και είχε τον χαβαλέ του, μου έμειναν ένα πολύ καλό thrash metal group το οποίο έπαιζε όταν μπήκαμε στον χώρο και δεν συγκράτησα το όνομά τους και ένα καταπληκτικό ντουέτο από δυο πιτσιρίκες με ακουστικές κιθάρες και άψογες φωνές, τις MARGICSOFI... Υπήρχαν και τα κακέκτυπα των ΟΝΙΡΑΜΑ φυσικά ή παντελώς ατάλαντοι...Αστροναύτες της μουσικής, όλο ποζεριά και δήθεν και καθόλου ταλέντο αλλά τι να κάνεις, shit happens... Κράτησα δυο σκέψεις από την χθεσινή συναυλία, μια θετική και μια αρνητική... Από την μία η ενέργεια, η καύλα τω

Το ελεφαντάκι...

Εικόνα
Μου το πρότεινε η Κατερίνα , ο Σ. το ενέκρινε και πλέον είναι από τα αγαπημένα μας... τραβούδια ...

Αστέρι μου, φεγγάρι μου...

Εικόνα
Ο γιος μου λατρεύει τα τραγούδια... Εγώ και η μάνα του του τραγουδάμε συνέχεια από τότε που ήταν βρέφος, το ίδιο και οι παππούδες του... Μέχρι εδώ όλα είναι απόλυτα συνηθισμένα, καμιά πρωτοτυπία, το βλαστάρι μου κάνει ότι και χιλιάδες άλλα παιδάκια της ηλικίας του και όχι μόνο... Η πρωτοτυπία βρίσκεται στο γεγονός ότι το αγαπημένο τραγούδι του γιου μου αυτή την εποχή είναι το "Αστέρι μου, φεγγάρι μου" σε στίχους Γιάννη Θεοδωράκη και μουσική Μίκη Θεοδωράκη που το ερμήνευσε πρώτη φορά η Μελίνα Μερκούρη στην ταινία "Φαίδρα"   και  που ο Σ. άκουσε από τη γιαγιά του... Και όχι μόνο αυτό... Από όλες τις εκτελέσεις του κομματιού προτιμά αυτή της Χαρούλας Αλεξίου τόσο πολύ που όταν καθόμαστε να δούμε...  τραβούδια  (όπως τα λέει) στο YouTube και φτάνει η ώρα να ακούσουμε το   "Αστέρι μου, φεγγάρι μου", αν του βάλω να ακούσει άλλη εκτέλεση δυσανασχετεί!!!

High Energy Protons...

Όταν βγαίνω για τρέξιμο έχω μαζί μου μόνο τα κλειδιά μου και το κινητό για να ακούω μουσική... Προτιμώ να ακούω χορευτική μουσική για να μου δίνει ρυθμό στο τρέξιμο κι επειδή δεν είμαι 18 χρονών πια, τα κομμάτια έχουν και αυτά μια ηλικία ανάλογη με τη δική μου...

Άγχος...

Εικόνα

Dead Kennedys Live San Francisco 1984...

Εικόνα
Είχα δει αυτό το live σε βιντεοκασέτα πριν πολλά χρόνια και το ανακάλυψα τυχαία απόψε στο You Tube... Είναι κατατοπιστικό για το τι ήταν αυτό το συγκρότημα και της ιδιόρρυθμης περσόνας που λεγόταν Jello Biafra...Το video περιλαμβάνει ολόκληρη την εμφάνιση των Dead Kennedys, διάρκειας μιας ώρας, σε μια συναυλία που ήταν η τελευταία του club "On Broadway" το οποίο αποτέλεσε συναυλιακό χώρο για punk συγκροτήματα για πολλά χρόνια στο San Francisco...

Κατρίν...

Εικόνα
Μεγάλη φάση λαίμε , το θυμήθηκα βλέποντας το nickname μιας follower του blog (της το αφιερώνω δικαιωματικά)... Το βλέπαμε ένα βράδυ στο MAD με φίλους μαζεμένοι σπίτι μου και δεν μας είχε μείνει άντερο...  :lol: ρεεε!!!

Καγκουριές...

Εικόνα
Άκου το αρχέγονο τύμπανο... Οα,  λαίμε ...  :-P Υ.Γ. Ξεκινάει η άδεια αύριο... :-)

Keny Arkana - La rage

Εικόνα
Το  "La rage"  ήταν ένα από τα soundtrack των γεγονότων του Δεκεμβρίου του 2008... Εγώ δεν το είχα ακούσει, το γνώριζα μόνο ως τίτλο από διάφορα σχόλια, θετικά ή αρνητικά... Μεγάλη κομματάρα, με ωραίους στίχους (το βίντεο είναι υποτιτλισμένο στα ελληνικά), εξαιρετικά επίκαιρη και πάλι, περιέχει δε εικόνες που έχουμε δει και είμαι σίγουρος ότι θα ξαναδούμε στην Ελλάδα... Πληροφορίες για την Keny Arkana στο official site  και στη wikipedia ...

Αξίζει τον κόπο...

Χθες το βράδυ, για πρώτη φορά από τότε που γεννήθηκε ο κύριος Σ., εγώ και η Μ. βγήκαμε οι δύο μας και πήγαμε στο Γκάζι στη συναυλία του Νίκου Πορτοκάλογλου και άλλων καλλιτεχνών για το το "Χαμόγελο του Παιδιού"  ... Πήραμε το αυτοκίνητο, το αφήσαμε στην Άμυνα και κατεβήκαμε με το μετρό... Στο Γκάζι ο κόσμος πολύς, χιλιάδες, και ο Νίκος Πορτοκάλογλου στα κέφια του με άξιους συμπαραστάτες τον Νίκο Ζιώγαλα, τον Μανώλη Φάμελο και άλλους καλλιτέχνες... Περάσαμε πολύ ωραία, τραγουδήσαμε, ήπιαμε μπύρες, φάγαμε βρώμικο στα όρθια, ανακατευτήκαμε με τον κόσμο... Θυμήθηκα τα παλιά όταν ήμασταν μόνο οι δυο μας και κάτι τέτοια ή μια βραδινή βόλτα στην πόλη χωρίς πρόγραμμα ήταν κάτι συνηθισμένο... Όταν γυρνούσαμε το βράδυ με το μετρό προς την Άμυνα για να πάρουμε το αυτοκίνητο και να γυρίσουμε στο σπίτι, νυσταγμένοι και κουρασμένοι, ασυνήθιστοι γαρ πλέον σε νυχτερινές εξόδους, καθισμένοι με τους αγκώνες μας να αγγίζουν και να έχει γύρει ο ένας πάνω στον άλλον, σκεφτόμουν τον κύριο Σ.

Κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις ή λίγα λόγια για τον Nicky Crane...

Εικόνα
Το 1981 κυκλοφόρησε η συλλογή "Strength thru Oi!" η οποία περιελάμβανε μερικά από τα πιο γνωστά ονόματα της Oi! μουσικής... Στο εξώφυλλό της εμφανιζόταν μια φιγούρα εμβληματική για τους Βρετανούς νεοναζί skinheads, o Nicky Crane... Ο Crane, ο οποίος όταν κυκλοφόρησε ο δίσκος ήταν φυλακισμένος για ρατσιστική επίθεση, ήταν διακεκριμένο στέλεχος του British Movement , οργανωτής της περιοχής του Kent... Είχε πρωταγωνιστήσει σε αρκετές ρατσιστικές επιθέσεις καθώς και σε επεισόδια σε αντιρατσιστική συναυλία... Όταν αποφυλακίστηκε άρχισε να δουλεύει σαν security στα live των Screwdriver , συνδέθηκε φιλικά κι επαγγελματικά με τον Ian Stuart και έπαιξε σημαντικό ρόλο στο στήσιμο και τη δημιουργία του νεοναζιστικού δικτύου Blood and Honour το 1987... Ο Crane όμως επιφύλασσε μια δυσάρεστη έκπληξη για τους θαυμαστές και τους συντρόφους του... Το 1992 εμφανίστηκε στην εκπομπή Out του Channel 4 και παραδέχθηκε ότι είναι ομοφυλόφιλος και ότι ζει διπλή ζωή! Εξήγησε μάλιστα τους λόγους π

Χαλάρωση...

Εικόνα
Πίνω μια Boddingtons , έχω πάρει το lap top αγκαλιά κι έχω αράξει στον καναπέ, η Μ χαζεύει το CSI... Όσα περισσότερα μου συμβαίνουν τόσο λιγότερο έχω μυαλό για να γράψω στο blog... Αυτή την περίοδο συμβαίνουν πολλά και ο χρόνος είναι λίγος, αυτό που θέλω είναι να ρίξω λίγο τις στροφές, να μειώσω το άγχος... Παρ' όλα αυτά, έχω διάθεση για δημιουργικά πράγματα, από χθες μου την κάρφωσε κι άρχισα να διαβάζω Python κι έκανα αίτηση για ένα μεταπτυχιακό!!! Ευχηθείτε μου καλή τύχη, θα την χρειαστώ... Άλλη μια γουλιά μπύρα, μην γίνει και κάτουρο, και καληνύχτα με το αγαπημένο τραγούδι του Σ. μου...