Ψαροκόκαλο...

Ο Χάρυ Χάλερ θέλει να πεθάνει... Μέσα του παλεύουν ο εαυτός του, ένας άνθρωπος του πνεύματος και των ιδεών και ο Λύκος της Στέπας ένα αγρίμι που τον σπρώχνει να είναι άγριος και μόνος... Ψάχνει να βρει την ευτυχία αλλά δεν τα καταφέρνει, ο θάνατος μοιάζει λύση αλλά λύση τρομερή που την φοβάται, που δειλιάζει μπροστά της... Η γνωριμία του με την Ερμίν, ένα κορίτσι που γνωρίζει σε ένα μπαρ μια νύχτα απελπισίας, αλλάζει τη ζωή του και τον βάζει σε ένα κόσμο όλο εκπλήξεις... Μέχρι εδώ μπορώ να περιγράψω το βιβλίο πριν αρχίσω τα spoilers, κάπως έτσι ξεκινάει και εκτυλίσσεται η νουβέλα του Hermann Hesse , μια από τις ευχάριστες αναγνωστικές εκπλήξεις αυτής της χρονιάς, λόγω του ότι το "Σιντάρτα" του ίδιου συγγραφέα που είχα διαβάσει στο παρελθόν δεν μου είχε κάνει κάποια εντύπωση... Ο "Λύκος της στέπας"  είναι μια μελέτη πάνω στην αστική κοινωνία και τις αρχές της... Ο συγγραφέας επικεντρώνεται στο στοιχείο της υποκρισίας το οποίο χαρακτηρίζει τις διαπροσωπικ

Οι μέρες αργίας ξεκίνησαν, άδεια μέχρι τις 16 Αυγούστου, θα ξεχάσω όλα τα passwords... Το Σάββατο πηγαίναμε κονβόι δύο αυτοκίνητα, εγώ μπροστά ο αδερφός μου πίσω... Σε ένα φανάρι άκουσα από πίσω μου ότι άκουγε στο ραδιόφωνο τις "Μέρες Αργίας" από τα Διάφανα Κρίνα ... "Τι ωραία τραγούδι" , σκέφτηκα, "πόσο καιρό έχω να το ακούσω ... και τι ωραίος τίτλος για το ετήσιο post αναγγελίας της άδειας"... <p><p><p></div<iframe></div> </p></p&am

Στον πρόλογο αυτού του βιβλίου ο Stephen King γράφει ότι το  "Νεκρωταφίο Ζώων" είναι το πιο τρομακτικό βιβλίο που έχει γράψει, ένα βιβλίο που πραγματικά το παράκανε... Η ιδέα για αυτό το βιβλίο του ήρθε από προσωπικά οικογενειακά βιώματα, ιστορίες με τα παιδιά του και ίσως αυτό να τον έκανε να το θεωρεί το πιο τρομακτικό βιβλίο του, διότι έπαιξε χειροπιαστά με τους δικούς του φόβους και αγωνίες... Αυτό δεν σημαίνει ότι το βιβλίο είναι τρομακτικό μόνο για τον Αμερικανό συγγραφέα από το Μέην... Το  "Νεκρωταφίο Ζώων" παίζει πάνω στον φόβο του θανάτου, στην άρνηση της αποδοχής του, ειδικά όταν πρόκειται για αγαπημένα πρόσωπα... Παίζει με τους εφιάλτες που βλέπει ο κάθε γονιός για το τι κακό μπορεί να συμβεί στα παιδιά του και πόσα θα έκανε για αυτά... Ο τρόμος στο  "Νεκρωταφίο Ζώων"  δεν είναι προφανής, στηρίζεται κυρίως στην ατμόσφαιρα που δημιουργεί ο King και ειδικά από το δεύτερο μισό του βιβλίου και μετά θα μπορούσαμε να πούμε ότι το  "

Μου το πρότεινε η Κατερίνα , ο Σ. το ενέκρινε και πλέον είναι από τα αγαπημένα μας... τραβούδια ...

Ο γιος μου λατρεύει τα τραγούδια... Εγώ και η μάνα του του τραγουδάμε συνέχεια από τότε που ήταν βρέφος, το ίδιο και οι παππούδες του... Μέχρι εδώ όλα είναι απόλυτα συνηθισμένα, καμιά πρωτοτυπία, το βλαστάρι μου κάνει ότι και χιλιάδες άλλα παιδάκια της ηλικίας του και όχι μόνο... Η πρωτοτυπία βρίσκεται στο γεγονός ότι το αγαπημένο τραγούδι του γιου μου αυτή την εποχή είναι το "Αστέρι μου, φεγγάρι μου" σε στίχους Γιάννη Θεοδωράκη και μουσική Μίκη Θεοδωράκη που το ερμήνευσε πρώτη φορά η Μελίνα Μερκούρη στην ταινία "Φαίδρα"   και  που ο Σ. άκουσε από τη γιαγιά του... Και όχι μόνο αυτό... Από όλες τις εκτελέσεις του κομματιού προτιμά αυτή της Χαρούλας Αλεξίου τόσο πολύ που όταν καθόμαστε να δούμε...  τραβούδια  (όπως τα λέει) στο YouTube και φτάνει η ώρα να ακούσουμε το   "Αστέρι μου, φεγγάρι μου", αν του βάλω να ακούσει άλλη εκτέλεση δυσανασχετεί!!!

Όταν βγαίνω για τρέξιμο έχω μαζί μου μόνο τα κλειδιά μου και το κινητό για να ακούω μουσική... Προτιμώ να ακούω χορευτική μουσική για να μου δίνει ρυθμό στο τρέξιμο κι επειδή δεν είμαι 18 χρονών πια, τα κομμάτια έχουν και αυτά μια ηλικία ανάλογη με τη δική μου...

Είχα δει αυτό το live σε βιντεοκασέτα πριν πολλά χρόνια και το ανακάλυψα τυχαία απόψε στο You Tube... Είναι κατατοπιστικό για το τι ήταν αυτό το συγκρότημα και της ιδιόρρυθμης περσόνας που λεγόταν Jello Biafra...Το video περιλαμβάνει ολόκληρη την εμφάνιση των Dead Kennedys, διάρκειας μιας ώρας, σε μια συναυλία που ήταν η τελευταία του club "On Broadway" το οποίο αποτέλεσε συναυλιακό χώρο για punk συγκροτήματα για πολλά χρόνια στο San Francisco...

Μεγάλη φάση λαίμε , το θυμήθηκα βλέποντας το nickname μιας follower του blog (της το αφιερώνω δικαιωματικά)... Το βλέπαμε ένα βράδυ στο MAD με φίλους μαζεμένοι σπίτι μου και δεν μας είχε μείνει άντερο...  :lol: ρεεε!!!

Άκου το αρχέγονο τύμπανο... Οα,  λαίμε ...  :-P Υ.Γ. Ξεκινάει η άδεια αύριο... :-)

Η καταστολή της απεργίας 5-10-2011 from dimitris meletis on Vimeo . Το πρόσωπο της καταστολής από (πολύ) πρώτο χέρι... Δείτε το όλο...   Το video αλιεύθηκε από το blog του Δημήτρη Μελέτη ...

Η Ευρωπαϊκή οικονομική κρίση όπως την βλέπουν οι Clarke and Dawe από την μακρινή Αυστραλία... Το video αλιεύθηκε από το Videoman.gr

Τις τελευταίες μέρες, με όλες αυτές τις καταιγιστικές εξελίξεις σε πολιτικό επίπεδο, γυρνάει στο μυαλό μου η τελευταία σκηνή από την υπέροχη ταινία "Underground" του Emir Kusturica ...

Το  "La rage"  ήταν ένα από τα soundtrack των γεγονότων του Δεκεμβρίου του 2008... Εγώ δεν το είχα ακούσει, το γνώριζα μόνο ως τίτλο από διάφορα σχόλια, θετικά ή αρνητικά... Μεγάλη κομματάρα, με ωραίους στίχους (το βίντεο είναι υποτιτλισμένο στα ελληνικά), εξαιρετικά επίκαιρη και πάλι, περιέχει δε εικόνες που έχουμε δει και είμαι σίγουρος ότι θα ξαναδούμε στην Ελλάδα... Πληροφορίες για την Keny Arkana στο official site  και στη wikipedia ...

Πίνω μια Boddingtons , έχω πάρει το lap top αγκαλιά κι έχω αράξει στον καναπέ, η Μ χαζεύει το CSI... Όσα περισσότερα μου συμβαίνουν τόσο λιγότερο έχω μυαλό για να γράψω στο blog... Αυτή την περίοδο συμβαίνουν πολλά και ο χρόνος είναι λίγος, αυτό που θέλω είναι να ρίξω λίγο τις στροφές, να μειώσω το άγχος... Παρ' όλα αυτά, έχω διάθεση για δημιουργικά πράγματα, από χθες μου την κάρφωσε κι άρχισα να διαβάζω Python κι έκανα αίτηση για ένα μεταπτυχιακό!!! Ευχηθείτε μου καλή τύχη, θα την χρειαστώ... Άλλη μια γουλιά μπύρα, μην γίνει και κάτουρο, και καληνύχτα με το αγαπημένο τραγούδι του Σ. μου...

Άκουσα το καινούργιο τραγούδι των Locomondo χθες το πρωί κατά τις 7:30 που πήγαινα στη δουλειά και συγκινήθηκα καθώς κάνανε εισβολή στο μυαλό μου πάρα πολλές εικόνες... Το πρώτο Μουντιάλ που θυμάμαι, αυτό του 1986, που είδα με τον πατέρα μου στο μπαλκόνι με την τηλεόραση γυρισμένη προς τα έξω... Μια συναυλία των Locomondo στην Tεχνόπολη στο Γκάζι, ένα βράδυ με πολύ ζέστη και μερικές χιλιάδες κόσμου να χοροπηδάνε καταϊδρωμένοι... Τα μελλοντικά Μουντιάλ που θα δω κι εγώ με τον μπέμπη παρέα... Υ.Γ. Το ξέρω, έχω γίνει πολύ μελό...

Μου στείλανε το link αυτού του βίντεο με mail (μου το έστειλε μάλιστα ένας αποστολέας που δεν γνωρίζω και στην αρχή νόμισα ότι ήταν κάποιο spam mail)... Πολιτική, τρομοκρατία, περιβάλλον, καταναλωτισμός, είναι μερικά από τα θέματα που θίγει... Είναι λίγο αφελές και ακολουθεί ως λογική την "σχολή" του Michael Moore αλλά λέει αρκετές αλήθειες με ανάλαφρο τρόπο οπότε νομίζω ότι τον στόχο του τον πετυχαίνει... Δείτε το...

Δείτε εδώ αυτό το καταπληκτικό βίντεο που γυρίστηκε στην Αϊτή, στις 18 Ιανουαρίου από το CNN... Δίνει τη δυνατότητα στον θεατή να εξερευνήσει την εικόνα που βλέπει όσο θέλει, "γυρνώντας" την κάμερα προς όποια κατεύθυνση θέλει!!! Το βίντεο αποτελείται από τέσσερα μέρη, δείτε τα όλα!!!