Ψαροκόκαλο...

Η δημοκρατία του Γιλεάδ δεν είναι δημοκρατία... Είναι η φαντασίωση, το υγρό όνειρο, κάθε θρησκόληπτου φανατικού, κάθε φασίστα... Είναι το αποτέλεσμα μια κοινωνίας σε σήψη, μιας κοινωνίας παραλυμένης από την χαύνωση του "δυτικού πολιτισμού" με έντονα και άλυτα κοινωνικά ζητήματα και ανισότητες, μιας κοινωνίας που η μόλυνση του περιβάλλοντος έχει στειρώσει κυριολεκτικά μεγάλο τμήμα του πληθυσμού...  Όταν μια δράκα φανατικών δολοφονεί τον Πρόεδρο και την κυβέρνηση και ρίχνει την ευθύνη στους ισλαμιστές (μήπως σας θυμίζει κάτι;) η κοινωνία αποχαυνωμένη δεν αντιδρά στα πρώτα μέτρα περιστολής των ατομικών ελευθεριών, διότι "κάποιος έπρεπε να βάλει επιτέλους μια τάξη" ... Γρήγορα η κατάσταση παίρνει τις πραγματικές της διαστάσεις και η Αμερική μετατρέπεται σε ένα ανελεύθερο θεοκρατικό καθεστώς όπου οι αντιφρονούντες εξοντώνονται αμείλικτα και τα πτώματα τους επιδεικνύονται για παραδειγματισμό, όπου ο ρόλος της γυναίκας είναι μόνο αυτός της μητέρας, της συζύγου και

Μίσος, απόγνωση και οργή... Αυτά είναι τα συναισθήματα που νιώθω βλέποντας αυτό το βίντεο ενός πεντάχρονου Παλαιστίνιου που ουρλιάζει και κλαίει όταν ο πατέρας του συλλαμβάνεται στη Δυτική Όχθη από τον ισραηλινό στρατό με την κατηγορία ότι έκλεψε νερό... Σχετικό ρεπορτάζ από το Sky News ...

Χθες δούλευα μέχρι τις 21:45...  Γυρνώντας στο σπίτι βρήκα τον Σ. αφηνιασμένο και την Μ. εξουθενωμένη... Ο μικρός βρίσκεται σε φοβερή υπερένταση κι έχει εκρήξεις εκεί που νομίζεις ότι όλα πάνε καλά... Ίσως να φταίει και που λείπω τόσο πολύ από το σπίτι...  Η Μ. έχει επωμιστεί όλο το βάρος της φροντίδας των παιδιών και αυτό είναι δύσκολο, οι αντοχές της λιγοστεύουν μέρα με την μέρα...  Εν τέλει, ο Σ. κοιμάται, ο Θ. κοιμόταν ήδη, καταφέρνω να κάνω ένα μπάνιο, να φάω και να ξεραθώ στον ύπνο... Στις 4:30 ο Θ. ξυπνάει... Είναι το δεύτερο συνεχόμενο βράδυ εκεί που κοιμόταν σερί όλο το βράδυ εδώ και μια εβδομάδα... Τάισμα, άλλαγμα, κοίμισμα, ξανακοιμήθηκα στις 5:45 και ξύπνησα τελικά στις 7:15 όταν ξύπνησε κι ο Σ. ...  Είμαι πολύ κουρασμένος αλλά σφίγγω τα δόντια και μετράω τις μέρες ανάποδα μέχρι τις 15... Ξέρω ότι όλη αυτή η πίεση κάπου θα μου βγει και θα κάνει κρότο... Πονάει η μέση μου, πονάει η ουλή της κοίλης μου, πονάει το αριστερό μου πόδι... Κάνω υπομονή, η άλλη επιλογή

Όταν το εγώ εκμηδενίζεται μέσα στο εμείς και η λογική και η επιστήμη γίνονται όργανα καθυπόταξης των συνειδήσεων τότε κάτι δεν πάει καθόλου καλά... Πάνω κάτω αυτό είναι το γενικό πλαίσιο της δυστοπίας του Γεβγκένι Ζαμιάτιν , "Εμείς" , ένα βιβλίο για ένα κόσμο πραγματικά εφιαλτικό... Στον κόσμο που ζει ο D-503, τα πάντα είναι ορατά γιατί είναι φτιαγμένα από γυαλί, τα μαθηματικά και η λογική ορίζουν τις τύχες των ανθρώπων εξορίζοντας το συναίσθημα και η ελευθερία θεωρείται δείγμα πρωτογονισμού... Όταν ο έρωτας εισβάλλει στη ζωή του τα πάντα ανατρέπονται και αρχίζει μια εσωτερική πάλη μέσα του επαναξιολογώντας όλα όσα πίστευε μέχρι τότε... Παράλληλα ανοίγεται μπροστά στα μάτια του ένας κόσμος που αγνοούσε την ύπαρξή του, ένας κόσμος πέρα από το Τείχος που χωρίζει την πόλη από το δάσος αλλά κι ένας κόσμος μέσα του... Στο "Εμείς" , όπως και στο μεταγενέστερο "1984" του George Orwell , ο έρωτας είναι ο καταλύτης που προκαλεί εκρήξεις, που εκτροχιάζει

Περνάω δεύτερο τραπεζικό διαγνωστικό έλεγχο μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο, από Pimco σε Black Rock, ενδιάμεσα ένας επιπλέον έλεγχος από την Clayton, συν μια αύξηση μετοχικού κεφαλαίου... Δουλεύω πάλι σε καταιγιστικούς ρυθμούς, δεν υπάρχουν ωράρια, ούτε σαββατοκύριακα, ίσως ούτε και άδεια αν επαληθευτεί το worst case σενάριο... Είμαι πια μπαρουτοκαπνισμένος, βετεράνος αυτών των projects, έχω εμπειρία που γράφει πολύ καλά στο cv μου, το πρόβλημα είναι ότι δεν θέλω να την πουλήσω, δεν θέλω να γίνει καθημερινότητα όλη αυτή η τρέλα... Ο χρόνος που περνάει δεν εξαγοράζεται κι εγώ θέλω ξεκούραση και διακοπές... Υ.Γ. Εννοείται πως ποστάρω από το γραφείο...

Χθες το απόγευμα, γύρω στις 8:00, στην πλατεία της Αγίας Παρασκευής, ο Σ. κάνει κούνια στην παιδική χαρά... Σ. : Μπαμπά, πότε θα ανάψει το κοτσάνι; Εγώ: ... Ποιο κοτσάνι, αγόρι μου; Σ. : Αυτό που γίνεται μπλε στο σκοτάδι... Εγώ: Πού είναι αυτό το κοτσάνι, αγόρι μου;;; Σ. : Πάνω στην εκκλησία, μπαμπά... Εγώ: (Γελάω) Δεν είναι κοτσάνι αυτό, αγόρι μου, είναι ο σταυρός της εκκλησίας! Σ. : Ναι, σωστά... το κοτσάνι!

Πόσες φορές δεν καταράστηκα τις επιλογές μου για το ότι δεν κατάφερα να διακριθώ όσο ήθελα και όσο φανταζόμουν στον επαγγελματικό στίβο; Πόσες φορές δεν σκεφτόμουν το πόσο καλός θα γινόμουν αν είχα ακολουθήσει την κλίση μου, την ιστορία και την αρχαιολογία; Ξέρω πλέον ότι δεν είχα δίκιο, ότι ξόδεψα υπερβολικά πολύ χρόνο να σκέφτομαι τι θα γινόταν αν... Συζητώντας με την Μ. την Κυριακή στο αυτοκίνητο, καθ' οδόν για την θάλασσα και με τον Θ. να γκρινιάζει, κατάφερα να σχηματίσω στο μυαλό μου και να εκφράσω με λόγια αυτό που καιρό τώρα σκεφτόμουν...  Δεν μπορείς να κρίνεις ή να υποθέτεις την κατάληξη ενός ανθρώπου απομονώνοντας συγκεκριμένες πτυχές του χαρακτήρα του και συγκεκριμένες επιλογές... Είναι εξαιρετικά σημαντικό να επιλέγεις αυτό που εσύ θέλεις αλλά κάθε επιλογή πρέπει να την στηρίξεις, να παλέψεις γι' αυτήν, δεν γίνεται να περιμένεις ότι απλά μια επιλογή θα σε οδηγήσει από μόνη της εκεί που θες... Ο ίδιος χωρίς αυτοπεποίθηση, λιπόψυχος άνθρωπος (που ήμουν και πιστ

Κατώτερο των προσδοκιών μου αποδείχτηκε δυστυχώς το  "Άρθας - Η Άνοδος του Βασιλιά των Νεκρών" της Christie Golden ... Η εξαιρετική εμπειρία της ανάγνωσης άλλων βιβλίων της (δες εδώ κι εδώ ) μου υποσχόταν πολλές περισσότερες συγκινήσεις αλλά δυστυχώς τα πράγματα δεν ήταν όπως τα περίμενα... Ίσως να φταίει και η μετάφραση του Δημήτρη Γρουμπού αλλά δεν νομίζω ότι του αναλογεί το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης...  Το βιβλίο εξιστορεί τα γεγονότα που οδήγησαν τον Άρθας Μένεθιλ, γιο του Τέρενας, βασιλιά του Λόρντερον, να ασπαστεί τις δαιμονικές δυνάμεις και από παλαδίνος, μέλος του Τάγματος της Αργυρής Χειρός να γίνει ένα Ιππότης του Θανάτου... Τον παρακολουθούμε από την παιδική του ηλικία, από την πρώτη εισβολή της Ορδής στο Άζεροθ μέχρι και την ενηλικίωσή του και τα γεγονότα που σημάδεψαν τη ζωή του... Το  "Άρθας - Η Άνοδος του Βασιλιά των Νεκρών" κυκλοφορεί σε μια έκδοση μεγαλύτερη σε μέγεθος από αυτό των υπόλοιπων βιβλίων της σειράς του World of Warcraft

Δικαστική δικαίωση για την Κωνσταντίνα Κούνεβα Ευθύνες για τη δολοφονική επίθεση με βιτριόλι κατά της Κωνσταντίνας Κούνεβα τον Δεκέμβριο του 2008 καταλόγισε στην εργοδότρια εταιρεία ΟΙΚΟΜΕΤ το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά. Με απόφασή του την Παρασκευή το δικαστήριο επιδίκασε στην εταιρεία το ποσό των 250.000 ευρώ, εκ των οποίων τις 80.000 ευρώ καλείται να καταβάλλει άμεσα. Στο σκεπτικό της απόφασης σημειώνεται μεταξύ άλλων ότι η ΟΙΚΟΜΕΤ (εργολάβος εταιρεία καθαρισμού των σταθμών του ΗΣΑΠ) φέρει ευθύνη για τη δολοφονική επίθεση με βιτριόλι που δέχθηκε η Κ. Κούνεβα στις 22 Δεκεμβρίου του 2008. Η επίθεση αναγνωρίζεται ως "εργατικό ατύχημα", καθώς έγινε αμέσως μετά την αποχώρηση της Κούνεβα από την εργασία της και ενώ η εταιρεία είχε αρνηθεί την αλλαγή βάρδιας που ζητούσε η εργαζόμενη, έχοντας επισημάνει στους προϊσταμένους της τις διαδοχικές απειλές που δεχόταν για τη ζωή της λόγω της συνδικαλιστικής της δράσης. Η δίκη για την υπόθεση ξεκίνησε στις 5 Φε

Τα ξημερώματα, γύρω στις 4:00, ξύπνησα για να ταΐσω τον μπέμπη... Το STAR έπαιζε την ταινία "Lorenzo's Oil" ... Η ταινία αφηγείται την ιστορία των Augusto και Michaella Odone οι οποίοι όταν ο γιος τους διαγιγνώσκεται με μια σπάνια ασθένεια που καταστρέφει το νευρικό σύστημα και οδηγεί στον θάνατο ( ALD ) ξεκινούν έναν υπεράνθρωπο αγώνα για την εξεύρεση θεραπείας που θα σώσει τη ζωή του παιδιού τους...  Η ιστορία τους είναι μια ιστορία αφάνταστου πόνου και αυτοθυσίας αλλά και ένας ύμνος στην αγάπη και τη ζωή... Οι προσπάθειες των Odone έπιασαν τόπο όταν κατάφεραν, ουσιαστικά μόνοι τους, να ανακαλύψουν μια θεραπεία βασισμένη στο ελαιόλαδο η οποία βοηθά στην ανάσχεση της ασθένειας και στην βελτίωση της ζωής των ασθενών... Για τα επιτεύγματά του και την προσπάθεια που κατέβαλλε στην ανακάλυψη της θεραπείας, απονεμήθηκε στον Augusto Odone ο τίτλος του επίτιμου διδάκτορα από το Πανεπιστήμιο του Stirling...  Δυστυχώς, η θεραπεία που ανακάλυψαν δεν ήταν αρκετή για να θ