Ψαροκόκαλο...

Έχετε σκεφτεί πόσες χιλιάδες πλαστικά ποτήρια μιας χρήσεως καταναλώνονται καθημερινά, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες; Πόσες χιλιάδες φραπέ/φρέντο/αναψυκτικά έχουν σερβιριστεί μέσα σε πλαστικά ποτήρια και μετά έχουν καταλήξει στις χωματερές στην καλύτερη περίπτωση και στην χειρότερη στους δρόμους ή σε κάποια παραλία/εξοχή; Το πλαστικό δεν είναι βιοδιασπώμενο, θα παραμείνει για χρόνια και χρόνια εκεί να μας θυμίζει την ύπαρξή του...  Ok, δεν είναι βολικό να χρησιμοποιούμε επαναχρησιμοποιούμενα ποτήρια όταν βρισκόμαστε στο δρόμο και θέλουμε να πιούμε ένα καφέ στο πόδι, ούτε είναι βολικό να κουβαλάς το δικός σου ποτήρι, μήπως όμως θα ήταν καλύτερο αν τα ποτήρια που μας σερβίριζαν τον καφέ/αναψυκτικό μας ήταν χάρτινα; Το χαρτί είναι βιοδιασπώμενο υλικό και μπορεί να χρησιμοποιηθεί παραπάνω από μια φορές αφού ανακυκλώνεται... Επίσης αν ο μη γένοιτο βρεθεί πεταμένο σε μια παραλία ή εξοχή, τα φυσικά φαινόμενα θα το εξαφανίσουν σύντομα, πολύ συντομότερα από ένα αντίστοιχο πλαστικό... Las

Διάβασα στο Facebook την ερώτηση που τέθηκε σε ένα community για προγραμματιστές το οποίο παρακολουθώ, τι είναι αυτό που σε τράβηξε στην πληροφορική και τον προγραμματισμό;  Για μένα η απάντηση είναι η τύχη...  Μέχρι τα 18 δεν ήξερα να κάνω τίποτε άλλο να κάνω στον υπολογιστή από το να παίζω παιχνίδια και αυτά εξαιρετικά σπάνια καθώς δεν είχα δικό μου υπολογιστή... Η επιλογή μου έγινε σε μια εποχή που η Πληροφορική σαν κλάδος φαινόταν να ανεβαίνει πολύ κι εγώ ήμουν παντελώς αναποφάσιστος για το μέλλον μου, οπότε ήταν μια λογική/συμφεροντολογική επιλογή... Η προσαρμογή μου στον χώρο και ο εγκλιματισμός μου ήταν μακρύς και δύσκολος, ειδικά τα πρώτα μου φοιτητικά χρόνια αλλά τελικά έγινε με αρκετά μεγάλη επιτυχία θα τολμήσω να πω...  Μετά από τόσο χρόνια στον χώρο της Πληροφορικής, όντας όχι μόνος επαγγελματίας της Πληροφορικής αλλά και χομπίστας πιστεύω ότι αυτό που μου έδωσε πέρα από τα όποια skills και τα λεφτά που έχω κερδίσει είναι η μεθοδικότητα στην αντιμετώπιση προβλ

Το 2017 τελειώνει κι εγώ παρατηρώ το συρρικνωμένο σε σχέση με πέρσι post rate του Ψαροκόκαλου... Κι αν συνέβησαν διάφορα μέσα σε αυτή την χρονιά, το post rate του blog, όπως όλα δείχνουν, θα καταγράψει ιστορικό χαμηλό, παρά το γεγονός ότι το 2016 ήταν η πρώτη χρονιά από την ίδρυση του που εμφάνισε αύξηση στον αριθμό των posts συγκριτικά με την προηγούμενη χρονιά... Αφενός δεν μπορώ να εξηγήσω την μείωση στην ποσότητα, αφετέρου προσωπικά είμαι ικανοποιημένος από την ποιότητα του υλικού που εμφανίστηκε στο blog την χρονιά που μας πέρασε... Πολύ ενθαρρυντικό είναι κατά την άποψή μου και δεν είναι μόνο δική μου αίσθηση, μια δειλή αλλά εμφανής αναβίωση του blogging τους τελευταίους μήνες σε πείσμα του ανεμοστρόβιλου των social media που σαρώνει χρόνια τώρα το ελληνικό (κι όχι μόνο) internet... Ας υπάρχει να διαβάζουμε και κάτι πιο ουσιαστικό από την επόμενη φοβερή ατάκα ή το επόμενο ξεκαρδιστικό meme... Πολλά posts ή λίγα, το Ψαροκόκαλο μεγαλώνει μαζί με μένα, σε 1,5 μήνα κλείνει τα 8 και

Στο τελευταίο βιβλίο της saga του Μαύρου Πύργου ο Stephen King είχε προσπαθήσει να παρηγορήσει τον Πιστό του Αναγνώστη: ...Όλα τα καλά πράγματα τελειώνουν κάποτε, Πιστέ Αναγνώστη. Ακόμα κι ο Stephen King δεν μπορεί να πλάσει μια ιστορία που να διαρκέσει για πάντα... Τελικά όμως μπορεί...  Θες γιατί η πηγή της έμπνευσης εξακολουθεί να αναβλύζει, θες γιατί είναι χαζό να σκοτώνεις την κότα που κάνει τα χρυσά αυγά, ο καθένας μπορεί να κρατήσει την εκδοχή που προτιμά... Τα prequels δεν είναι κάτι νέο στην λογοτεχνία και δη του φανταστικού οπότε αυτό που μένει στο τέλος της ημέρας είναι ένα ακόμα βιβλίο βγαλμένο μέσα από το σύμπαν του Μαύρου Πύργου και για τον Πιστό Αναγνώστη είναι το μόνο που τελικά μετράει... Στο βιβλίο αυτό βρίσκουμε το κα-τετ του 19 στο ταξίδι τους για την Κάλα Μπριν Στέρτζις... Μια μανιασμένη χιονοθύελλα, ένας παγετοστρόβιλος, τους αποκλείει σε μια εγκαταλλειμένη πόλη και έτσι μπροστά σε μια φουντωμένη φωτιά ο Ρόλαντ τους διηγείται μια ιστορία από τ

Το 2017 είναι το έτος του Μαύρου Πύργου αφού διάβασα όλα τα βιβλία της saga και φυσικά δεν γινόταν να μην δω την ταινία που κυκλοφόρησε φέτος... Η αλήθεια είναι ότι ξεκίνησα έχοντας χαμηλές προσδοκίες διότι οι μεταφορές στο σινεμά ή την τηλεόραση των έργων του Stephen King δεν είναι συνήθως πολύ επιτυχημένες και κατά την άποψή μου είχα δίκιο...   Δεν ξέρω πως θα αντιμετώπιζα την ταινία αν δεν είχα διαβάσει τα βιβλία, πιστεύω ότι σίγουρα θα είχα διαφορετική άποψη αλλά τα έχω διαβάσει και αυτή η γνώση με κάνει να την θεωρώ αφόρητα αποσπασματική, γεμάτη πασαλείμματα και αλλοιώσεις της αυθεντικής ιστορίας... Για να είμαι δίκαιος, η ταινία δεν ισχυρίζεται ότι είναι πιστή αντιγραφή του πρώτου βιβλίου της σειράς, το λέει ρητά ότι είναι στηριγμένη στα βιβλία αλλά οι παραδοχές που κάνει βγάζουν το μάτι του Πιστού Αναγνώστη...  Κατ' αρχήν και χωρίς καμία ρατσιστική διάθεση, δεν μπορεί να διαβάζεις σε 7 βιβλία για τα γαλάζια σαν πάγο μάτια του Ρόλαντ και για την ψηλόλιγνη φιγούρα

Διάβασα πρόσφατα το παρακάτω απόσπασμα από το βιβλίο του Jorge Bucay «Ο Δρόμος της Συνάντησης» : Το σπίτι όπου έζησε το παιδάκι που ήμουν κάποτε, και τα πρόσωπα με τα οποία μοιράστηκα την οικογενειακή μου ζωή υπήρξαν ο βατήρας πάνω στον οποίο πάτησα για να εκτελέσω το άλμα προς την ενήλικη ζωή μου. Η οικογένεια αποτελεί πάντοτε τον βατήρα, και κάποια στιγμή πρέπει να σταθούμε στην άκρη του και να πραγματοποιήσουμε το άλμα προς τον κόσμο και τη μετέπειτα ζωή. Αν, καθώς πάω να πηδήξω από τον βατήρα, πιαστώ από κάπου και κρεμαστώ, θα μείνω εκεί να κρέμομαι και δεν θα πραγματοποιήσω το ταξίδι μου ποτέ. Το σπίτι που εγώ έζησα την παιδική μου ζωή και οι άνθρωποι που μοιράστηκα την οικογενειακή μου ζωή δεν ήταν αυτός ο βατήρας... Μου έδωσαν αγάπη, δεν το αμφισβήτησα ποτέ αυτό, αλλά δεν μου έδωσαν κανένα από τα απαραίτητα εφόδια που χρειάζεται ένα παιδί για να βγει έξω και να αντιμετωπίσει τον κόσμο... Ούτε πως να αγαπάς και να σέβεσαι πρώτα απ' όλα τον εαυτό σου, ούτε το πως

Το QlikView προσφέρει μια πληθώρα επιλογών όσων αφορά τη διαχείριση των χρηστών οι οποίοι θα έχουν πρόσβαση στο Access Point... Κάποιες από αυτές τις επιλογές χρησιμοποιούν NTFS Authorization (το οποίο χειρίζονται τα Windows) και κάποιες DMS Authorization  ( το οποίο χειρίζεται το QlikView)... Κάποιες από αυτές τις επιλογές δεν μπορούν να λειτουργήσουν παράλληλα ακριβώς λόγω αυτή της διαφοροποίησης στο Authorization, όπως ας πούμε ο Active Directory service provider (NTFS) με αυτόν του Custom Directory (DMS)... Αυτές τις ημέρες εμφανίστηκε μια ενδιαφέρουσα περίπτωση στην δουλειά όταν κλήθηκα να δώσω πρόσβαση στο QlikView  σε χρήστες οι οποίοι δεν ανήκαν στο εταιρικό Active Directory... Όπως προείπα η λύση του Custom Directory απορρίφθηκε αφού δεν ήταν συμβατά τα Authorization types των δύο service connectors (AD και Custom) οπότε η λύση που επιλέχθηκε ήταν αυτή του Local directory provider...  Όπως θα δούμε και στο σχετικό help page της QlikView  , o connector χρησιμοποιεί την λί

...Όλα τα καλά πράγματα τελειώνουν κάποτε, Πιστέ Αναγνώστη. Ακόμα κι ο Stephen King δεν μπορεί να πλάσει μια ιστορία που να διαρκέσει για πάντα... Αυτή είναι η πικρή αλήθεια ακόμα και όταν μιλάμε για ένα έπος όπως αυτό του Μαύρου Πύργου...  Το τέλος ήρθε και ήδη νιώθω το αίσθημα της απώλειας όπως όταν χάνεις ένα πιστό σύντροφο της καθημερινότητάς σου... Το τελευταίο και ογκωδέστατο βιβλίο του Μαύρου Πύργου, περιγράφει την ολοκλήρωση της αναζήτησης του Ρόλαντ από τη Γαλαάδ... Παρά το μέγεθός του κυλά σαν νερό... Τα απομεινάρια του κα-τετ του Δεκαεννιά συνεχίζουν την πορεία τους προς τον τελικό προορισμό τους υπερπηδώντας τα τελευταία εμπόδια που βάζει στο δρόμο τους ο Πορφυρός Βασιλιάς όχι όμως χωρίς κόστος...  Το φινάλε έρχεται να αποδώσει την κάθαρση για όλους... Μια επουράνια δικαιοσύνη αποδίδεται στον καθένα, ο καθένας πληρώνει για τις πράξεις του, επιβραβεύεται ή τιμωρείται... Ο King με το τέλος που επέλεξε να δώσει στο βιβλίο παίζει πολύ με την ιδέα της ύβρεως με την

Άλλη μια ιστορία καθημερινής τρέλας, τόσο γελοία και τραγική ταυτόχρονα, χαρακτηριστική όμως της χώρας/κράτους ανέκδοτου στο οποίο ζούμε... Αν εργάζεσαι σε τράπεζα η ασφάλιση υγείας σου είναι στο ΤΑΥΤΕΚΩ...  Αν πάψεις να εργάζεσαι σε τράπεζα για να έχεις βιβλιάριο υγείας από το ΙΚΑ πρέπει πρώτα να προχωρήσεις σε διαγραφή από το ΤΑΥΤΕΚΩ... Το γιατί χρειάζεται μια τέτοια διαδικασία από την στιγμή που παύεις να έχεις ένσημα από τράπεζα και πλέον τα ένσημα σου είναι από άλλου τύπου εταιρεία, το αφήνω ασχολίαστο... Τα γραφεία του ΤΑΥΤΕΚΩ που πας να κάνεις την αίτηση διαγραφής βρίσκονται στην Χαρίλαου Τρικούπη... Πας εκεί με το βιβλιάριο υγείας, την ταυτότητα σου, κάνεις την αίτηση και σου δίνουν τη βεβαίωση διαγραφής... η οποία ΟΜΩΣ δεν έχει καμία ισχύ αν δεν πας από τα ΑΛΛΑ γραφεία του ΤΑΥΤΕΚΩ ( Upd : Είναι γραφεία του ΕΦΚΑ τελικά ) που βρίσκονται στην Πατησίων για να σου βάλουν μια σφραγίδα στη βεβαίωσή σου ... Είναι περιττό να πω το πόσο παράλογο είναι όλο αυτό, το τι κού

Δεν είναι φρέσκο θέμα αλλά με απασχολεί ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό, η (κακή) χρήση των smartphones και το πως αυτή ενισχύει την αποξένωση μεταξύ των ανθρώπων κι ενδεχομένως επηρεάζει αρνητικά σε καταστάσεις όπως το stress, η κατάθλιψη και άλλα... Τα παρακάτω δύο τραγούδια ασχολούνται με αυτό τον προβληματισμό και είναι αγαπημένα...