Αναρτήσεις

Break through...

Ο Ιούνιος έχει μπει φουριόζος με πολύ πυκνή πληροφόρηση και ροή γεγονότων... Πολύ δουλειά, ένα νέο επαγγελματικό εγχείρημα που είναι στα σπάργανα, οι πρώτες μέρες μετά την καραντίνα που εξακολουθούν να μας συγχύζουν και να μας κάνουν καχύποπτους, εξελίξεις σε κάθε επίπεδο... Είμαι κουρασμένος και δεν κρύβω ότι έχω πολύ stress, ο ύπνος μου έχει γίνει πολύ ανήσυχος, κάθε βράδυ βλέπω όνειρα που καυγαδίζω...  Όσον αφορά τη δουλειά έχω εμπλακεί σε projects τα οποία έχουν πολύ μεγάλη σημασία αυτή την περίοδο για την εταιρεία, ασχολούνται με αυτά άτομα του C-level management και νιώθω ότι επιτέλους η δουλειά μου έχει γίνει γνωστή κι έχει εκτιμηθεί στο σημείο που της άξιζε... Δεν με ενοχλεί η κούραση ή το stress αλλά νιώθω ότι αυτή είναι μια πολύ σημαντική ευκαιρία για το break through σε ένα άλλο level που θα μου επιτρέψει να προσεγγίσω μια ζωή και κάποιους στόχους όπως τους έχω ονειρευτεί εδώ κι χρόνια με την Μάρα κι αυτό με αγχώνει πολύ... Δεν θέλω να χάσω αυτή την ευκαιρία, θέλω να πάνε όλ

Mission accomplished...

Εικόνα
Είμαι τύπος που χρειάζεται να έχει στόχους, κάτι να κυνηγάει... Τους καταστρώνω στο μυαλό μου, τους μελετώ και τους κρατώ σε αναμονή μέχρι να έρθει η ώρα να (γίνει η απόπειρα να) εκπληρωθούν... Ένα στόχος μπορεί να περιμένει για χρόνια αλλά (τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια) πάντα έρχεται η ώρα του να δοκιμαστεί...  Ένα τέτοιος στόχος ήταν κι ο σημερινός που εκπληρώθηκε... Μια μεγάλη πεζοπορική διαδρομή με πολύ μεγάλες υψομετρικές διαφορές που συνδυάζει βουνό και πόλη... Κουράστηκα πολύ αλλά τα κατάφερα και αυτό έχει την μεγαλύτερη σημασία...

Μουσικές...

Εικόνα
Ο Θάνος βλέπει διάφορα video στο YouTube από ταινίες που τα έχουν ντύσει με μουσική... Μου ζήτησε να του βρω αυτά τα τραγούδια και να του τα κατεβάσω για να τα ακούει στο tablet... Ο Σπύρος στην ηλικία του είχε κόλλημα με τον Michael Jackson, τα ακούσματα του Θάνου είναι πιο rock... Αυτή είναι η λίστα με τα κομμάτια που μου ζήτησε...

Το δικό μου "Last Dance"...

Τελείωσα σήμερα το πρωί το τελευταίο επεισόδιο του "Last Dance" ...  Βγήκα μετά για ένα μεγάλο περίπατο και σκεφτόμουν στο δρόμο ότι το never give up mentality που χαρακτήριζε τον Michael Jordan είναι ένα χαρακτηριστικό που έχω κι εγώ και χάρηκα πολύ που μοιράζομαι ένα τέτοιο ποιοτικό χαρακτηριστικό με μια τέτοια προσωπικότητα... Κατόπιν βέβαια σκέφτηκα ότι ο   Michael Jordan ήταν απόλυτα στοχοπροσηλωμένος και κάθε αποτυχία τον έκανε μόνο να πεισμώνει περισσότερο, την στιγμή αμέσως μετά την κάθε ήττα ξεκινούσε να βρει τον τρόπο που την επόμενη φορά θα ήταν αυτός ο νικητής... Εγώ σε κάθε αποτυχία περνάω μια περίοδο που οικτίρω τον εαυτό μου, που με μισώ που δεν τα κατάφερα γιατί είμαι ανίκανος... Σε αυτή την περίοδο εγκαταλείπω τον στόχο μου, τον θεωρώ τροχοπέδη και άγχος και προσπαθώ να δικαιολογήσω στον εαυτό μου ότι δεν χρειάζομαι τον στόχο, ότι είναι υπερβολή, ότι είναι λάθος, οτιδήποτε... Όταν περάσει λίγος καιρός θα βρω και πάλι τον δρόμο μου και θα επιχειρήσω ξανά να

"Μαουτχάουζεν" του Ιάκωβου Καμπανέλλη

Εικόνα
Το  "Μαουτχάουζεν"  το ήξερα αλλά δεν το είχα διαβάσει ποτέ... Δεν ξέρω γιατί ή μάλλον ξέρω... Η υπερπληθώρα πληροφορίας σχετικά με τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και το Ολοκαύτωμα που είχα καταναλώσει ήδη από πολύ μικρός μέσα από τις εγκυκλοπαίδειες που είχαν αγοράσει οι γονείς μου και τις διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές που είχα δει με έκανα να πιστεύω ότι δεν είχε κάτι να μου προσφέρει επιπλέον από όσα ήδη ήξερα...  Για το   "Μαουτχάουζεν" μου μίλησε και πάλι σε πολύ μεγαλύτερη ηλικία ο φίλος μου ο Ηλίας, για το πόσο πολύ τον είχε συγκλονίσει και μάλιστα τον κορόιδευα επειδή είναι κεντροδεξιός και του έλεγα πειραχτικά ότι "Μπα, σε άγγιξε εσένα αυτή η ιστορία, φασιστόμουτρο;" .... Οι κουβέντες μας όμως για αυτό το βιβλίο κάνανε ένα κλικ μέσα στο μυαλό μου και το είχα στον νου μου να το διαβάσω οπότε όταν είδα ότι προσφερόταν σε σκληρόδετη έκδοση με το ΒΗΜΑ της Κυριακής μέσα στον Φλεβάρη, αγόρασα εφημερίδα μετά από πολλά πολλά χρόνια και το πήρα στα χέρια

All specialized, all reinvented...

Είναι ένας στίχος από ένα κομμάτι των Moderat και μου κόλλησε στο μυαλό εδώ και πολλές μέρες...  Η καραντίνα αν μη τι άλλο μας έδωσε πολύ χρόνο να σκεφτούμε... Είμαι πια σχεδόν 42 και ναι, το λέω ξεκάθαρα, περνάω κρίση μέσης ηλικίας... Μεγαλώνω και αυτό δυσκολεύομαι να το δεχτώ, κοιτάω στον καθρέφτη, τον πραγματικό και αυτόν που κουβαλάμε μέσα μας και δεν με αναγνωρίζω... Δεν ήταν εύκολα τα τελευταία χρόνια, τα νεύρα μου δοκιμάστηκαν πολύ, οι αντοχές μου αδυνάτισαν... Είμαι συχνά σε σκοτεινά μέρη και αυτό δεν είναι εύκολο ούτε για μένα ούτε για τους άλλους που στέκονται δίπλα μου...  Οφείλω σε όλους αυτούς να επανεφεύρω τον εαυτό μου από τον άνθρωπο που με τα καλά και τα κακά του με έφερε μέχρι εδώ και δεν τα πήγε άσχημα, στον άνθρωπο που θα με οδηγήσει στο δεύτερο μισό της ζωής μου και θα κάνει το καλύτερο για να είμαι ευτυχισμένος εγώ και οι αγαπημένοι μου άνθρωποι... Δεν θα είναι εύκολο αλλά είναι υπόσχεση...

Τα γενέθλια του Θάνου...

Ο Θάνος έχει γεννηθεί στις 26 Απριλίου, χθες ήταν τα γενέθλια του...  Τα τελευταία 3 χρόνια, δυστυχώς, δεν γιορτάζουμε αυτή την ημέρα με την χαρά που αξίζει στο παιδί... Το 2018 ένα πολύ σοβαρό οικογενειακό πρόβλημα μας είχε σοκάρει, το 2019 η Μάρα είχε σπάσει συντριπτικά τον αστράγαλό της και μπαινοβγαίναμε σε χειρουργεία και φέτος μας έχει βρει ο COVID2019 και σαν να μην μας έφτανε αυτό, το σαββατοκύριακο που μας πέρασε ήταν εξαιρετικά δύσκολο αφού πήραμε μια πολύ μεγάλη λαχτάρα σχετικά με θέμα υγείας της Μάρας το οποίο ευτυχώς αποδείχθηκε ασήμαντο...  Κανονικά έπρεπε να γράψω αυτό το post ανήμερα των γενεθλίων του παιδιού μου αλλά δεν είχα το κουράγιο χθες το βράδυ, πραγματικά δεν το είχα... Σήμερα λοιπόν θέλω να ευχηθώ στον Θάνο μου να τα εκατοστήσει, να είναι γερός και χαρούμενος και του χρόνου να γιορτάσουμε επιτέλους τα γενέθλια του χωρίς να μας προβληματίζει ή να μας στενοχωρεί κάτι, πάλι... Σ' αγαπώ πολύ, Τσίκη μου!

"Ανθρωποφύλακες" του Περικλή Κοροβέση

Εικόνα
Φαίνεται προσχεδιασμένο αλλά δεν είναι... Πάντα ήθελα να διαβάσω το "Ανθρωποφύλακες" του Περικλή Κοροβέση αλλά κάτι το ένα κάτι το άλλο, το αμελούσα... Με αφορμή τον πρόσφατο θάνατό του, βρήκα ένα link στο Twitter με ένα  free pdf αντίγραφο του βιβλίου  και το κατέβασα... Ξεκίνησα να το διαβάζω χθες το απόγευμα γύρω στις 19:30 και το τελείωσα γύρω στις 1:30 τα ξημερώματα... Ξημέρωνε 21η Απριλίου... Το βιβλίο αφορά τα απομνημονεύματα του  Περικλή Κοροβέση  από τις εμπειρίες του στα χέρια της Χούντας, την κράτηση και τον απάνθρωπο βασανισμό του στην Ασφάλεια Αθηνών και το 401 ΓΣΝ... Οι  "Ανθρωποφύλακες" διαβάστηκαν σε όλο τον κόσμο και ήταν ένα από τα κυριότερα εργαλεία στα χέρια αυτών που ήθελαν να αποκαλύψουν την πραγματικότητα του δικτατορικού καθεστώτος το οποίο είχε επιβληθεί στην Ελλάδα, μια πραγματικότητα που η Χούντα προσπαθούσε επιμελώς και διακαώς να αποκρύψει από τα μάτια και τα αυτιά του πολιτισμένου κόσμου... Οι  "Ανθρωποφύλακες"  ε

"Άγρια φύση" της Jane Harper

Εικόνα
Σαν επιστροφή σε ένα γνώριμο από τα παλιά μέρος που έχει όμως ακόμα κρυμμένους άσσους στο μανίκι του για να σε εκπλήξει... Κάπως έτσι ένιωσα διαβάζοντας το δεύτερο μυθιστόρημα της Jane Harper  της οποίας το πρώτο βιβλίο είχα διαβάσει πριν από περίπου 6,5 μήνες και μου είχε αφήσει εξαιρετικές εντυπώσεις... Αφού έχω ολοκληρώσει πλέον και το δεύτερο βιβλίο τολμώ να πω ότι έχω αναπτύξει μια αναγνωστική οικειότητα με την Αυστραλή συγγραφέα, είναι μια φίλη που περιμένω πια να μάθω νέα της... Ένα σαββατοκύριακο εταιρικής απόδρασης στην φύση με τον στόχο της σύσφιξης των σχέσεων των συμμετεχόντων πάει εντελώς στραβά... Μια από τις συμμετέχουσες αγνοείται, οι καταθέσεις των συντροφισσών της που διασώθηκαν μοιάζουν ελλειπείς ενώ η αγνοούμενη είναι βασική μάρτυρας σε υπόθεση ξεπλύματος βρώμικου χρήματος από την εταιρεία που εργάζεται, την Μπέιλι Τέναντς... Αυτοί είναι οι λόγοι που θα οδηγήσουν τον αστυνόμο της Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος, Άαρον Φάλκ, που γνωρίσαμε στην "Ξηρασία&qu

Καραντίνα ημέρα 34η...

Οι μέρες κυλάνε η μια πίσω από την άλλη με πολύ μικρές παραλλαγές... Συνηθίζω αυτό που ζω από ανάγκη για να μην σαλτάρω αλλά στην σκέψη και μόνο ότι ίσως δεν θα μπορώ να κάνω ένα μπάνιο στην θάλασσα όταν ανοίξει ο καιρός, μου έρχεται τρέλα, είναι το σενάριο που δεν θέλω να σκέφτομαι... Ψυχολογικά είμαι κουρασμένος αλλά είμαι όρθιος, δεν με έχει ρίξει από κάτω, όχι πολύ τουλάχιστον και όχι κάθε μέρα...  Το έχω ρίξει στη γυμναστική, ο διάδρομος αναστενάζει κάθε μέρα, ήταν η πιο καλή αγορά που έκανα εδώ και πολλά χρόνια... Ευελπιστώ ότι θα χάσω και κανένα κιλό, ακόμα δεν έχει δείξει κάτι η ζυγαριά και δεν τρώω πιο πολύ από προ καραντίνας αλλά επιμένω... Με τα αγόρια πάμε βόλτες και πεζοπορίες στο βουνό, στέλνουμε ένα μήνυμα για μετακίνηση νούμερο 6 και ξεκινάμε... Έβαλα Netflix την πιο σωστή στιγμή, 5 μόλις ημέρες πριν την έναρξη του εγκλεισμού, και του έχω δώσει κι έχει καταλάβει και τα παιδιά κι η Μάρα το ίδιο...  Μου λείπουν πολύ οι δικοί μου, οι φίλοι μου... Σήμερα θα έρ