Ου γαρ έρχεται μόνον...

Ένα από τα σημάδια του γήρατος, που "ου γαρ έρχεται μόνον", είναι η στασιμότητα στα όποια μουσικά ενδιαφέροντα σου έχουν απομείνει... Πλέον δεν βρίσκεις κάτι νέο να σε συγκινήσει και να σε πάρει μαζί του παρά μόνο κολλάς στα ακούσματα του παρελθόντος, της νιότης που έχει φύγει, τότε που όλα ήταν πρωτοποριακά και φρέσκα... Αν ανακαλύψεις κάτι νέο να σου τραβήξει την προσοχή συνήθως είναι νέο μόνο για σένα, είναι κάτι παλιό που εσύ κάποτε αγνοούσες ή και σνόμπαρες κάποτε αλλά είπαμε αλλάζουν οι άνθρωποι... Παύεις να εξερευνάς να βρεις την νέα συγκίνηση, ψάχνεις καταφύγιο και αποκούμπι, ήχους που σου είναι οικείοι για να πάρεις τζούρες από το παρελθόν σου, ψευδαίσθηση νεότητας αλλά και λευκή σημαία ...

Σχόλια