Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα Επικαιρότητα

Και με αυτούς και με τους άλλους...

Η σκέψη όλων σήμερα είναι με τα θύματα των βομβιστικών επιθέσεων στις Βρυξέλλες , με τους ανθρώπους που έχουν έντρομοι κλειστεί στα σπίτια τους... Η δική μου είναι και με αυτούς τους μουσουλμάνους που ζουν στην Ευρώπη, δεν είναι Τζιχαντιστές και συγκεντρώνουν βλέμματα γεμάτα καχυποψία και εχθρότητα καθώς μπαίνουν στο super market ή στο λεωφορείο...

Τα διδάγματα της μνήμης...

Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που κατέρρευσε ο υπαρκτός σοσιαλισμός στην Ανατολική Ευρώπη και εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι από αυτές τις χώρες ξεχύθηκαν στη Δυτική Ευρώπη για να βρουν μια καλύτερη τύχη... Δεν ήταν κυνηγημένοι από τις βόμβες, έψαχναν ένα καλύτερο αύριο για αυτούς και τα παιδιά τους... Έκαναν ότι δουλειά βρήκαν, αυτές που δεν ήθελαν ή σνόμπαραν οι Δυτικοί, οι γυναίκες τους έγιναν καθαρίστριες και καμπαρετζούδες, κυνηγήθηκαν από νεοναζί και υπερεθνικιστές πολιτικούς... Σήμερα κάποιες από τις χώρες αυτές που τροφοδότησαν τις μεταναστευτικές ροές των ανατολικοευρωπαίων στις αρχές της δεκαετίας του '90, οι χώρες του Βίσενγκραντ (Τσεχία, Ουγγαρία, Πολωνία, Σλοβακία), καθοδηγούμενες από μια απάνθρωπη, ευθυνόφοβη και εθνικιστική πολιτική κλείνουν τα σύνορά τους στους πρόσφυγες, αρνούνται να δώσουν χείρα βοηθείας, κατηγορούν την Ελλάδα που δεν θέλει να επωμιστεί μονάχη την φροντίδα των δυστυχισμένων... Μοιάζουν να μην διδάχτηκαν τίποτα από τη δική τους εμπειρία

Στην χώρα του υπαρκτού σουρεαλισμού - reblog από το kaltsovrako...

Εικόνα
Αναδημοσίευση από το kaltsovrako  ...

Αυτό που οι άλλοι έβρισκαν στον David Bowie...

Παρακολουθώ την θλίψη των social media για τον θάνατο του David Bowie ελαφρά αποστασιοποιημένος αφού ο μακαρίτης είχε φυσικά τον σεβασμό μου αλλά δεν μου φάνηκε ποτέ τόσο σπουδαία η μουσική του από τα λίγα (είναι αλήθεια) αλλά αρκετά pop δικά του που είχα ακούσει... Ομολογώ πάντως ότι όλη αυτή η θλίψη με έχει βάλει σε ένα trip να ακούσω λίγο παραπάνω και με περισσότερη προσοχή την μουσική του εκλιπόντος μπας και ανακαλύψω αυτό που τόσοι άλλοι λένε ότι έχουν βρει...

Αντιφάσεις...

Οι αντιφάσεις της a la carte ευαισθησίας των social media είναι τεράστιες... Από το πρωί το Facebook μας προτείνει να αλλάξουμε την εικόνα του προφίλ μας με την tricolore για συμπαράσταση στα θύματα των τρομοκρατικών επιθέσεων στη Γαλλία ... Δεν έδειξε ποτέ στο παρελθόν την ίδια ευαισθησία για τα θύματα της Συρίας, του Αφγανιστάν, του Ιράκ, της Παλαιστίνης, του Λιβάνου, για τα εκατομμύρια πρόσφυγες που σκοτώνονται καθημερινά στην προσπάθειά τους να ζήσουν μια ζωή μακρυά από τον πόλεμο, τον φόβο και την πείνα... Ίσως γιατί κανένας από αυτούς δεν είναι λευκός και χριστιανός... Φυσικά και πονάμε και συμπαραστεκόμαστε στους αθώους που πλήρωσαν με τη ζωή τους τον φανατισμό αλλά μην ξεχνάμε τι τον γέννησε... Φυσικά δεν εννοώ το Ισλάμ που μια χαρά πολιτισμένο και κοσμικό ήταν μέχρι που οι Δυτικοί αποφάσισαν να παίξουν κουκλοθέατρο με ανθρώπινες μαριονέτες και απλά τους ξέφυγε το παιχνίδι από τα χέρια... Για τις ευθύνες αυτές πάντα σιωπή κι εθνική ομοψυχία...

Γκαλίπ και Αϊλάν...

Θα μπορούσαν να ήταν παιδιά μου...  Οι δικοί μου γιοι έχουν ηλικία 5,5 και 2,5, περίπου τόσο ήταν κι αυτοί... Η φωτογραφία του μικρού Αϊλάν ξαπλωμένου στην παραλία , μπρούμυτα σαν να κοιμάται, με αρρώστησε...  Χαίρομαι για την αντίδρασή μου γιατί πάει να πει ότι η καθημερινότητα δεν μου έχει πάρει όλη την ανθρωπιά και την ευαισθησία μου... Σκέφτομαι διάφορα....  Ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος για την ανθρωπότητα να συνεχίσει να υπάρχει όσο επιτρέπουμε να πνίγονται παιδιά στην προσπάθειά τους να σωθούν από τον πόλεμο...  Ότι μισώ τον Θεό όλο και περισσότερο, για το αίμα που χύνεται στο όνομά του, για τις διαχωριστικές γραμμές που υψώνονται στο όνομά του, για το ότι αν υπάρχει, επιτρέπει να γίνονται όλα αυτά... Τι σημασία έχει ο πολιτισμός, η οικονομική ανάπτυξη, η τεχνολογία όταν ακόμα εν έτει 2015 υπάρχουν ακόμα παιδιά που τα ξεβράζει η θάλασσα νεκρά, στην προσπάθειά τους να σωθούν από τον πόλεμο; Ντροπή στον άνθρωπο, στην ανθρωπότητα, σε κάθε ένα από εμάς...

Κληρονομικό χάρισμα...

...Η προσωπική μου πρόβλεψη είναι ότι η συμφωνία θα περάσει από τη Βουλή αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ θα διασπαστεί, θα γίνει οικουμενική κυβέρνηση αλά Παπαδήμος και σε ένα χρόνο το πολύ ξανά εκλογές... Αυτά έγραφα στις 23/06/2015 και μέχρι τώρα επιβεβαιώθηκα στην πρώτη πρόβλεψη, η δεύτερη πρόβλεψη έχει επαληθευτεί επί της ουσίας και περιμένουμε για τις άλλες δύο οι οποίες στα δικά μου μάτια είναι κι αυτές πολύ πιθανές να επαληθευτούν, εδώ είμαι κι εδώ είστε...

Είτε ΝΑΙ είτε ΟΧΙ...

Είτε ΝΑΙ είτε ΟΧΙ ελπίζω να έχετε καταλάβει όλοι τι μας περιμένει από την επόμενη εβδομάδα...  Αν εξαιρέσεις τους κομμουνιστές φίλους μου που το ΟΧΙ τους θέλουν να το κάνουν εφαλτήριο για μια άλλη κοινωνία οι υπόλοιποι τι ακριβώς περιμένετε να γίνει με χώρα χρεοκοπημένη και χωρίς λεφτά;  Αντίστοιχα οι του ΝΑΙ καταλαβαίνετε ελπίζω ότι η επιλογή συνοδεύεται από μνημόνια ίδια και χειρότερα από αυτά που ήδη γνωρίσαμε...  Τα κανάλια έχουν σίγουρα ξεσαλώσει και τρομοκρατούν αλλά και οι κορώνες περί "αξιοπρέπειας" και "ελληνικής λεβεντιάς" μου φαίνονται τουλάχιστον αφελείς στη δεδομένη στιγμή...  Ψηφίστε ότι θέλετε, ότι νιώθετε ότι σας εκφράζει καλύτερα, να έχετε χωνέψει και καταλάβει όμως όλοι σας τι σημαίνει η κάθε επιλογή, τι συνέπειες θα έχει...

Ψηφίστε υπεύθυνα...

Το κριτήριο με το οποίο εγώ θα ψηφίσω στο δημοψήφισμα της επόμενης Κυριακής είναι η όσο δυνατόν πιο μακροπρόθεσμη  και οριστική λύση του ζητήματος του χρέους...  Δεν με ενδιαφέρει μια λύση που θα αναπαράγει με καρμπόν τις ίδιες μνημονιακές πολιτικές που ακολουθήθηκαν τα τελευταία 5 χρόνια γιατί απέτυχαν παταγωδώς...  Καμία λύση δεν μπορεί να είναι βιώσιμη χωρίς διευθέτηση του χρέους και αυτό πρέπει να είναι γνώμονας χάραξης πολιτικής είτε εντός του ευρώ είτε εκτός...  Ευθύνη όλων των πολιτικών φορέων είναι να αναλυθεί όσο πιο αναλυτικά γίνεται το τι σημαίνει για την καθημερινότητα του καθενός μας είτε ένα όχι είτε ένα ναι στο κυριακάτικο δημοψήφισμα, έχει έρθει η ώρα για αλήθειες...  Προσωπικά είμαι έτοιμος να πάρω όσα ρίσκα χρειάζεται, να υπομείνω καταστάσεις και δυσκολίες φτάνει να πεισθώ ότι μπορεί να υπάρχει μια ελπίδα ξεκάθαρης λύσης του προβλήματος του χρέους, μιας ανασυγκρότησης του κράτους και της οικονομίας...  Κάποιες φορές χρειάζεται να ακουμπήσεις τον

Τι είχες Γιάνη, τι είχα πάντα...

Η συμφωνία που φαίνεται ότι θα υπογραφεί είναι μια ξεκάθαρη συνθηκολόγηση της κυβέρνησης με τις απαιτήσεις των εταίρων χωρίς μάλιστα να προβλέπει χειροπιαστή εξέλιξη στο θέμα της διευθέτησης του χρέους...  Δικαιώνει τις πολιτικές των Σαμαροβενιζέλων και βάζει ταφόπλακα στο παραμύθι (όπως εξελίχθηκε) του "Πρώτη φορά Αριστερά"...   Τα μέτρα είναι ξεκάθαρα υφεσιακά, στοχεύουν κατά κύριο λόγο και πάλι τους συνήθεις υπόπτους μισθωτούς και συνταξιούχους ενώ μέτρα όπως η προκαταβολή του φόρου της επόμενης χρονιάς για τις επιχειρήσεις θα διώξει και τις τελευταίες που απέμειναν... Η προσωπική μου πρόβλεψη είναι ότι η συμφωνία θα περάσει από τη Βουλή αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ θα διασπαστεί, θα γίνει οικουμενική κυβέρνηση αλά Παπαδήμος και σε ένα χρόνο το πολύ ξανά εκλογές...

Για φαντάσου...

...να τα καταφέρνε λέει ο Τσίπρας να επιτύχει μια συμφωνία η οποία θα εξασφάλιζε την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ χωρίς να χρειαστεί να πάρει υφεσιακά μέτρα (περικοπές και μειώσεις μισθών και συντάξεων κυρίως ) και παράλληλα να επιτύχει διακανονισμό του χρέους... Θα εκλεγόταν πρωθυπουργός για τα επόμενα 47 χρόνια με ποσοστά σαν αυτά που έπαιρνε ο Σαντάμ Χουσεΐν στο Ιράκ ενώ τα υπόλοιπα κόμματα πλην ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως η ΝΔ θα εξαφανίζονταν από τον πολιτικό χάρτη... Θα γινόταν εξέχον μέλος του club στο πάνθεον των εθναρχών και των εθνικών ευεργετών στον αιώνα τον άπαντα...

Η Ελλάδα σε σταυροδρόμι...

Απέρριψε την πρόταση των θεσμών η ελληνική κυβέρνηση , οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται...  Προβληματίζομαι πολύ έντονα για το αν οι εταίροι μας θέλουν όντως να βρεθεί μια λύση ή απλά να τιμωρήσουν την Ελλάδα και να την κάνουν παράδειγμα προς αποφυγή για πιθανούς μελλοντικούς μιμητές της...  Δεν θα σχολιάσω τι πήγε σωστά και τι όχι στην τετράμηνη διαπραγμάτευση, αυτά έχουν ήδη ειπωθεί...  Αυτό που έχει για μένα τώρα σημασία είναι η ελληνική κυβέρνηση να πάρει άμεσα μια απόφαση, είτε να συναινέσει και να δεχτεί τις προτάσεις των εταίρων, με ότι αυτό συνεπάγεται, είτε να εκπονήσει άμεσα ένα σχέδιο εξόδου από το ευρώ, με ταυτόχρονη στάση πληρωμών προς τους δανειστές, ώστε να μειωθούν στο μέγιστο δυνατό οι συνέπειες μιας χρεωκοπίας...  Η απόφαση πρέπει να παρθεί και να υλοποιηθεί το συντομότερο δυνατό πριν διαλυθεί πλήρως ότι έχει απομείνει από την καταρρέουσα ελληνική οικονομία... Προσωπικά, δεν διακρίνω άλλες εναλλακτικές στην παρούσα στιγμή και κλίνω προς τη δεύτερ

Ισοδύναμα μέτρα...

Σε συνέχεια του προηγούμενου post και σε συνδυασμό με την επικαιρότητα, ένα ισοδύναμο μέτρο το οποίο θα μπορούσε να προταθεί στην τρόικα... ωωω, με το συμπάθειο, στους θεσμούς, είναι η επιβολή αυστηρότατου προστίμου σε οποιονδήποτε πετάει σκουπίδια στο δρόμο, εκτός των κάδων σκουπιδιών που τοποθετούν οι δήμοι...  Σκεφτείτε αν το κράτος έπαιρνε 1 € για κάθε πεταμένο αποτσίγαρο, χαρτάκι, κουτί αναψυκτικού, και ότι άλλο, η Ελλάδα θα εξοφλούσε τα χρέη της καθώς και τα χρέη των υπολοίπων χωρών της Βαλκανικής... Άσε που θα επωφελούνταν και το περιβάλλον... Ελπίζω πραγματικά να διαβάζει κάποιος από το Υπουργείο Οικονομικών αυτό το blog διότι πιστεύω ότι έχω βρει την λύση για τα οικονομικά προβλήματα της χώρας...

Μικρά και μεγάλα...

Τις τελευταίες μέρες ανακάλυψα στην πράξη ότι το να μιλάς χαμηλόφωνα με σταθερό τόνο φωνής εκπέμπει μια ηρεμία η οποία είναι μεταδοτική... Το δοκιμάζω και στα παιδιά μου τις τελευταίες μέρες και είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι επιδρά θετικά στην συμπεριφορά τους...  Σκέφτομαι ήδη ταξίδια και διακοπές, έξω από το παράθυρο ο ήλιος λάμπει κι εγώ σκέφτομαι το πόσο θα ήθελα να βρίσκομαι σε μια παραλία και να πίνω τον καφέ μου... Οι υποχρεώσεις έχουν μαζευτεί η μια πάνω στην άλλη τον τελευταίο καιρό και ο χρόνος είναι είδος πολυτελείας... Ο λόγος είναι ότι τα μαθήματα που παρακολουθώ on line για να πάρω ένα δίπλωμα εξειδίκευσης απαιτούν προσπάθεια και χρόνο... Νιώθω σαν ξεφούσκωτο λάστιχο (πάλι), νομίζω ότι θα πατήσω λίγο φρένο, ας καθυστερήσει η απόκτηση του διπλώματος, δεν χάθηκε κι ο κόσμος...(;) Αλήθεια, δεν χάθηκε; Δεν θα χαθεί μέχρι τις 30 Ιουνίου; Θα πτωχεύσει η χώρα ή θα την σώσει ο Γιάνης με το ένα ν; Τόσα χρόνια τα ίδια και τα ίδια, πάντα βρισκόμαστε στον ίδιο παρονομαστή.

Αυτοί είμαστε...

Στον πυρήνα του μοντέρνου δράματος για το οποίο χύνονται δάκρυα αγνών και όχι τόσο αγνών προθέσεων, βρίσκονται δύο χαρακτηριστικά της ελληνικής κοινωνίας, το πρώτο είναι η (μη) ανοχή στο διαφορετικό και το δεύτερο είναι το παγιωμένο και οριζόντιο αίσθημα της ατιμωρησίας...  Το πόσο άντρας ή όχι είναι κάποιος, όμορφος ή άσχημος, λευκός ή μαύρος και η βεβαιότητα ότι θα τη γλυτώσεις αν τον χλευάσεις, τον εξευτελίσεις και τον περιφρονήσεις γι' αυτό που είναι... Θα καθαρίσει ο βουλευτής του νομού, ο μπάτσος αδερφός της μάνας σου, ο αρχιμανδρίτης που πίνει καφέ με τον πατέρα σου...  Η ουσία είναι ότι σιωπηλά αλλά ξεκάθαρα επιβραβεύεται αυτή η ατιμωρησία, θεωρείται μάγκας ο νταής και παλικάρι, όπως μάγκας θεωρείται αυτός που κλέβει την εφορία, κι αυτός που παρκάρει στο πεζοδρόμιο πάνω στην ράμπα των τροχήλατων κι αυτός που σου κλέβει την θέση στην ουρά για το ταμείο...  Αυτοί είμαστε...

Στην άκρη της γλώσσας...

Το 'χω στην άκρη της γλώσσας μου και διστάζω να το πω, όχι ακόμα... Κυρίως γιατί θέλω να μην κρίνω εν θερμώ και ακόμα πιο κυρίως διότι αν το παραδεχτώ φοβάμαι ότι θα εκπέσω στον κυνισμό και τον συντηρητισμό...  Δεν με πείθει η όλη προσπάθεια, δεν βλέπω συγκεκριμένο στόχο, δεν βλέπω μέθοδο, λίγο από εδώ, λίγο από εκεί, πασαλείμματα κι εξυπνακισμοί ουκ ολίγες φορές... Έχω μπει στην χρονομηχανή και πάλι, είναι ξανά 2010 ή 2011 και τα δελτία ειδήσεων με εξοργίζουν ή με καταθλίβουν, έχει έρθει και πάλι η ώρα να τα κόψω...  Τα θηρία εν τω μεταξύ περιμένουν ήσυχα την ημέρα που θα ανοίξει η πόρτα του κλουβιού τους αφήνοντας όλους του υπόλοιπους να κάνουν τη δουλειά για αυτούς, "κοιμούνται" κι η τύχη τους δουλεύει... 

Καλή τύχη, κύριε Τσίπρα...

Αν και δεν τον ψήφισα τελικά, χάρηκα την νίκη του ΣΥΡΙΖΑ...  Ο λόγος που δεν τον ψήφισα είναι η ασάφεια σε θέσεις του στο καυτό θέμα του μνημονίου και ότι έχω βαρεθεί την απογοήτευση σε περίπτωση που δεν τηρήσει τις δεσμεύσεις του... Φοβάμαι ότι κάτι τέτοιο θα με οδηγούσε στην παραίτηση από την όποια, μικρή, ενασχόληση έχω με τα κοινά και μετά θα μεμφόμουν τον εαυτό μου...  Θα χαρώ να μου αποδείξει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι έκανα λάθος που δεν τον στήριξα, αληθινά μακάρι...  Αυτό που εγώ περιμένω από αυτόν είναι να εξαλειφθεί (στο μέτρο του δυνατού) η κοινωνική εξαθλίωση στην οποία καταδικάστηκαν πολλοί συμπολίτες μας τα χρόνια που μας πέρασαν και να γίνει μια έστω τυπική διαπραγμάτευση της ιστορίας δάνειο/μνημόνιο/χρέος που θα καταλήξει σε μια ευνοϊκότερη κατάσταση για την χώρα και τους ανθρώπους της...  Ανάπτυξη και success story με ξενηστικωμένους πολίτες δεν γίνεται, αυτά τα δύο πάνε χέρι χέρι... Η χώρα χρειάζεται αλλαγές και όχι μόνο διαρθρωτικές, δεν πιστεύω ότι θα γίνουν

Δεν πιστεύω κανέναν...

Δεν ξέρω αν φταίνε τα χρόνια που περνάνε, που γερνάω και γίνομαι νοικοκύρης, τα όσα έχω περάσει εγώ κι όλοι οι Έλληνες ή η κούραση του να απογοητεύεσαι ξανά και ξανά... Η ουσία είναι ότι δεν πιστεύω κανέναν, κανένας δεν με πείθει, ούτε από τους μικρούς, ούτε από τους μεγάλους, για πρώτη φορά την Κυριακή θα μπω στο παραβάν με τόσο βαριά καρδιά...  Δεν πιστεύω την ΠΑΣΟΚοΝΔ για ευνόητους λόγους, δεν πιστεύω τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί μου βρωμάει ΠΑΣΟΚιλα άλλων εποχών και με μπερδεύουν τα ήξεις αφίξεις... ΑΝΕΛ, Ποτάμι,, ΚΙΔΗΣΟ και ΔΗΜΑΡ δεν θέλω, απλά, [*] και όσον αφορά το ΚΚΕ και αριστερότερα, προσωπικά έχω ξεπεράσει τον σταλινισμό και πιστεύω ότι την επανάσταση και τον σοσιαλισμό δεν μπορούν να τον φέρουν οι εκλογές και αν τον έφερναν τα κόμματα αυτά δεν θα ήξεραν τι να τον κάνουν... Κατά πάσα πιθανότητα θα ψηφίσω με την λογική του μη χείρον βέλτιστον αν και πάντα υποστήριζα ότι η ψήφος πρέπει να είναι θετική κι όχι αρνητική...  Ψέματα δεν θα πω, θα χαρώ να πέσει η κυβέρνηση των Σαμαρομ

Για τον Νίκο Ρωμανό....

Η όλη ιστορία με τον Νίκο Ρωμανό δεν έχει να κάνει με το αν συμφωνείς με τις ιδέες του και τις πράξει τους... Έχει να κάνει με το αν συμφωνείς με ένα  κράτος που ξεχειλώνει και κουτσουρεύει τους νόμους που το ίδιο θέσπισε κατά πως το βολεύει για να κάνει τη ζωή δύσκολη στους εχθρούς του οι οποίοι είναι ήδη πεσμένοι στο έδαφος...  Ο Νίκος Ρωμανός προσπάθησε να κάνει χρήση του δικαιώματος των κρατουμένων για εκπαιδευτικές άδειες αφού πρώτα του δόθηκε η άδεια να δώσει πανελλήνιες εξετάσεις όπου και πέτυχε την είσοδό του στο ΤΕΙ Διοίκησης Επιχειρήσεων... Το κράτος του αρνείται το δικαίωμα στις εκπαιδευτικές άδειες αντίθετα με ότι όφειλε να κάνει... Η ουσία είναι εκεί, όλα τα υπόλοιπα για το αν είναι αναρχικός ή όχι, αν λήστεψε τράπεζα και γιατί, είναι παραφιλολογία... Παρά την κατάσταση στην οποία βρίσκεται, ανήμερα της γιορτής του, θα ήθελα να ευχηθώ στον Νίκο Ρωμανό χρόνια του πολλά, με υγεία...

Το πέρασμα στην αιωνιότητα...

Εικόνα
Σκέψεις ελέω Αμφίπολης και παιδικού ονείρου... Αυτό που οδηγεί έναν άνθρωπο να θελήσει να ασχοληθεί με την αρχαιολογία πέρα από την αγάπη για την ιστορία και την μελέτη της, την επιθυμία για ανακαλύψεις κι επίλυση γρίφων είναι η ματαιοδοξία και η κρυφή ελπίδα ότι θα αποτελέσει κι ο ίδιος κομμάτι της ιστορίας, ότι θα κάνει την ανακάλυψη εκείνη που θα επιτρέψει το να περάσει το όνομά του στην αιωνιότητα...  Στο παρακάτω βίντεο ο Μανώλης Ανδρόνικος μιλάει για την ανακάλυψη του τάφου του Φιλίππου Β΄στη Βεργίνα... Εύχομαι στην κυρία Περιστέρη να καταφέρει και αυτή να γράψει το όνομά της στην ιστορία όπως έκανε ο Μανώλης Ανδρόνικος με μια ανακάλυψη, αν όχι τόσο σημαντική όσο αυτή της Βεργίνας, επίσης σπουδαία και μεγάλη...