Αναρτήσεις

Psychotherapy Session #4...

Κάποιοι φίλοι που ξέρουν τον άνθρωπο που κρύβεται πίσω από το nickname Snowball μπορεί να εκπλαγούν διαβάζοντας αυτό το post... Είμαι καλός ηθοποιός και κρύβομαι καλά αλλά η αλήθεια είναι ότι έχω τα χάλια μου... Για την ακρίβεια βρίσκομαι σε αδιέξοδο, δεν πάω ούτε μπρος, ούτε πίσω, το μυαλό μου έχει μπλοκάρει... Συνέβησαν και συμβαίνουν τόσα πολλά που ζορίζομαι πολύ να τα βάλω σε τάξη στο μυαλό μου, οπότε δεν το κάνω και στοιβάζονται όλα το ένα πάνω στο άλλο... Υπάρχουν καταστάσεις που τις έκρυβα κάτω από το χαλί αλλά φτάσανε στο νυν και αεί πλέον, πράγματα που περίμενα ότι θα ήταν αλλιώς, συμπεριφορές δικές μου και άλλων που με εκπλήσσουν δυσάρεστα τις περισσότερες φορές... Μετά είναι κι ο Φόβος... Ο φόβος για τα πάντα, για το παιδί, αν είναι καλά, αν του δίνω αυτό που χρειάζεται, οι σχέσεις με τους άλλους, με την Μ., οι λεπτές ισορροπίες... Ο φόβος για το αύριο, για τη δουλειά που έχεις και αύριο μπορεί να μην έχεις, για τα λεφτά που φτάνουν δεν φτάνουν (?), για τα δικαιώματα που χάν

Μη διανοηθείς Σωκράτη...

Εικόνα
...να κάνεις τέτοια μαλακία... Δεν χωράνε άλλα παιχνιδάκια και πειράματα με "μαθητευόμενους μάγους" και πρωτάρηδες που μαθαίνουν στην καμπούρα του Ολυμπιακού και το μεγαλύτερο προσόν τους είναι ότι δεν θα σου ζητήσουν λεφτά για μεταγραφές και όταν θα έρθει η ώρα να απολυθούν θα σου πουν κι ευχαριστώ... Σοβαρός προπονητής με όραμα και πρόγραμμα τώρα!!! Όχι το καλοκαίρι τελευταία στιγμή... Όχι αχυράνθρωπος... Για να ξαναδούμε λίγο μπάλα γιατί ο φετινός Ολυμπιακός δεν παλευόταν με τίποτα.... και η υπομονή έχει εξαντληθεί...

Τα ναρκοπέδια των ελληνικών πεζοδρομίων...

Δεν μου αρέσουν ιδιαίτερα τα καταγγελτικά posts αλλά η αλήθεια είναι ότι όταν συμβαίνουν κάποια σημαντικά γεγονότα στην ζωή σου, όπως η γέννηση του παιδιού σου, αλλάζει η οπτική που έχεις πάνω σε κάποια πράγματα και κάποιες καταστάσεις... Μία από αυτές είναι η κατάσταση των πεζοδρομίων της πόλης και η οδηγική συμπεριφορά πολλών από εμάς... Ομολογώ ότι δεν έδινα ιδιαίτερη σημασία στις φωνές που μιλούσαν για αυτά τα θέματα... Ok, τα πεζοδρόμια της πόλης δεν είναι τα καλύτερα αλλά και τι έγινε, γιατί μας παίρνουν τα αυτιά όλοι αυτοί...; Όλα αυτά μέχρι χθες οπότε και βγήκαμε πρώτη φορά με την Μ. και τον μπέμπη, βόλτα με το καρότσι... Η κατάσταση είναι επιεικώς απαράδεκτη... Ζούμε σε ένα, και καλά, καλό προάστιο της Αθήνας, κάτω από τον Υμηττό, σε ένα δήμο όπου διαφημίστηκε στην τηλεόραση για το μεγαλεπήβολο σχέδιο της πεζοδρόμησης του κεντρικού του δρόμου, με βιοκλιματικά πεζοδρόμια και δεν συμμαζεύεται... Η πραγματικότητα βέβαια είναι πολύ διαφορετική... Τα πεζοδρόμια στους δρόμους της π

Αλλάξαμε (πάλι)...

Γιατί κατά βάθος είμαστε μινιμαλιστές... Γιατί το προηγούμενο template παραήταν φωτεινό και αισιόδοξο και δεν ταίριαζε στην ψυχοσύνθεσή μας... Γιατί μας την "είπε" ο zarathustra (και είχε δίκιο)... Γιατί έχει λάσκα σήμερα στη δουλειά κι έχουμε λίγο χρόνο ελεύθερο... Γιατί έτσι θέλουμε...

Σχόλια...

Οφείλω να παρατηρήσω ότι παρά τις φιλότιμες "προσπάθειές" μου για συγγραφή αναρτήσεων με πολιτικό περιεχόμενο (φαίνεται άλλωστε και από το μέγεθος της ετικέτας της Πολιτικής) αλλά και άλλες για την Οικονομία ή την Επικαιρότητα, την μερίδα του λέοντος στα σχόλια σε αυτό το blog απολαμβάνουν αναρτήσεις με προσωπικό περιεχόμενο γεγονός που μπορεί να σημαίνει δυο πράγματα... Είτε οι αναγνώστες αυτού του blog πιστεύουν ότι έχω καταπληκτικές απόψεις που τα λένε όλα χωρίς να χρειάζεται να συμπληρώσεις ούτε κόμμα, είτε θέλουν με έμμεσο τρόπο να μου υποδείξουν ότι είναι καλύτερο να περιοριστώ σε αναρτήσεις προσωπικού περιεχομένου, όπου (μάλλον) τα πάω καλύτερα...(?)

Αυγά τουρσί...

Μετά το Πάσχα, πάντα ξεμένουν βαμμένα αυγά τα οποία δεν τρώγονται και καταλήγουν στα σκουπίδια... Φέτος είπαμε να τα αξιοποιήσουμε... Είχα δει στην τηλεόραση σε κάποιες εκπομπές μαγειρικής ότι στην Αγγλία φτιάχνουν και τρώνε αυγά τουρσί και το ίδιο μου είπανε και στην Κύπρο κάποιοι συνάδελφοι όταν υπηρετούσα τη θητεία μου... Ο πατέρας μου έψαξε και βρήκε συνταγή για αυγά τουρσί... Αργότερα χαζεύοντας στο internet εντόπισα μια σχεδόν ίδια κι εδώ ... Ξεκίνησα να τα ετοιμάζω χθες το απόγευμα, δεν έχω δοκιμάσει ακόμα... Πάρτε συνταγή... Αυγά τουρσί 10 με 15 βραστά αυγά ένα φλυτζανάκι του καφέ ξύδι μπαλσάμικο ξύδι από κόκκινο κρασί μυρωδικά της αρεσκείας σας ένα γυάλινο βάζο που να κλείνει σφιχτά Εκτέλεση Βράζουμε και καθαρίζουμε τα αυγά και τα τοποθετούμε μέσα στο βάζο. Τα περιχύνουμε με ένα φλυτζανάκι του καφέ μπαλσάμικο ξύδι. Βάζουμε σε ένα μπρίκι να ζεσταθεί ξύδι από κόκκινο κρασί μαζί με μυρωδικά της αρεσκείας μας. Εγώ χρησιμοποίησα σκόρδο, θυμάρι, δάφνη, πιπέρι και λίγο τ

Spread the knowledge...

Αν προσπαθήσει κάποιος να αποτιμήσει την προσφορά του Internet στην κοινωνία θα βρει σίγουρα πολλά θετικά στοιχεία... Το σημαντικότερο είναι για μένα η δωρεάν και αθρόα προσφορά γνώσης... Γνώσης που μπορεί να αφορά λογοτεχνία, ιστορία, ποίηση, τέχνες, τεχνολογία, τα πάντα μπορεί να βρεις, τα πάντα μπορείς να μάθεις φτάνει να το προσπαθήσεις... Θα πει κάποιος ότι υπάρχει και πολύ σκουπιδαριό, πολλές φορές η γνώση παρουσιάζεται διεστραμμένη, ελλειπής, βλαβερή, μεροληπτική... Δεν είπε κανείς ότι πρέπει κάποιος να καταπίνει ότι του σερβίρεται αμάσητο... Πρέπει να φιλτράρεις και να διασταυρώνεις την πληροφορία, όπως ο καλός ρεπόρτερ... :P Με την αλλαγή του template μου είχε προκύψει ένα προβληματάκι καθώς κρύβοντας το navbar του blog, εμφανιζόταν ένα άσπρο περιθώριο στην κορυφή της σελίδας... Οι γνώσεις μου στο CSS δεν είναι πολύ advanced και το μόνο που κατάφερα να κάνω μόνος μου είναι να μεταφέρω το άσπρο περιθώριο στο κάτω μέρος της σελίδας έτσι ώστε να μην χτυπάει κατευθείαν στο μάτι το

Αλλάξαμε...

Αλλάξαμε ρούχα, βάλαμε τα ανοιξιάτικα... Να φύγει η μαυρίλα και από το blog και από την διάθεσή μας που δεν λέει να πάρει τα πάνω της... Την ιδέα μου έβαλαν αυτό το post  από το locusblogus και αυτό από το bloggertricks ... Γιατί όχι, ευκαιρία για ανανέωση... Ξεκούραση για 4 μέρες (αν μας το επιτρέψει κι ο μικρός), ελπίζω να περάσουμε καλά... Καλή Ανάσταση σε όλους, σε περίπτωση που εξαφανιστώ το 4ήμερο, καλά να πάτε, καλά να φάτε, καλά να γυρίσετε...

Για τον 15άχρονο...

Αν οι μετανάστες είναι το προλεταριάτο του 21ου αιώνα, αφού ζούμε καλώς ή κακώς σε μια κοινωνία μικροαστών, τότε με τον θάνατο του 15άχρονου Αφγανού, οι επίδοξοι επαναστάτες και σωτήρες του λαού, κατάφεραν να σκοτώσουν αυτό για το οποίο υποτίθεται παλεύουν... και μην ακούσω καμιά μαλακία για παράπλευρες απώλειες διότι θα ξεράσω και θα λερώσω το πληκτρολόγιο... Την άποψή μου για την ατομική τρομοκρατία την έχω πει παλιότερα εδώ ... Πολύ καλά τα λέει ο athensville και ο Άνεμος ...

Baby sitting...

Χθες το απογευματάκι η Μ. πήγε για ένα καφέ για να ξεσκάσει λίγο που την έχει φάει η κλεισούρα... Εγώ τάισα τον μπέμπη, τον κοίμισα και τον ξάπλωσα στον καναπέ δίπλα μου... Έβαλα ταινία στο dvd (το Pandorum ) και έκατσα... Σε κανένα 20άλεπτο, χτύπησε συναγερμός... Ο μπέμπης είχε κολικό μάλλον κι έκλαιγε... Αγκαλίτσα και λίγο βόλτα να ηρεμήσει... Ξαναέκατσα στον καναπέ και πάτησα πάλι το Play... Τον κρατούσα στα χέρια και τον κουνούσα ελαφρά για να κοιμηθεί, είχα κλείσει τον ήχο για να μην τον ενοχλεί και του διάβαζα τους υπότιτλους με χαμηλή φωνή... Ήταν ελαφρώς γελοίο να λες με μελιστάλαχτη φωνή : -Εξαερώθηκαν... Σαρώσαμε όλες τις συχνότητες μα είχαν εξαφανιστεί.. Την μια μέρα ήταν εκεί και την επόμενη... τίποτα. -Σε μια μέρα; -Θα πρέπει έγινε από τα πυρηνικά ή από έναν αστεροειδή. Δεν έχει σημασία!! Τον στόχο μου πάντως τον πέτυχα, ο μπέμπης κοιμήθηκε, εγώ είδα την ταινία και η Μ. γύρισε και μας βρήκε και τους δύο ικανοποιημένους... Όσο για την ταινία ήταν καλή, ωραία,