Αναρτήσεις

Τα νεύρα μου...

Έχω ξυπνήσει από τις 5:30, είμαι στη δουλειά από τις 7:20, έχω ξεκινήσει δίαιτα (ας την πούμε διατροφή καλύτερα) διότι το ξέχεσα τελευταίως, το απόγευμα έχω να πάω τον μικρό για εμβόλιο και μετά σούπερ μάρκετ, το τελευταίο που χρειάζομαι, "αγαπημένη μου" Microsoft, είναι να με βασανίζουν όλα αυτά τα εργαλεία του διαβόλου που έχεις φτιάξει δήθεν για να μας διευκολύνουν την ζωή αλλά δεν είναι ικανά να διαβάσουν data από ένα γαμημένο txt file χωρίς να με τρελάνουν στα errors... Ναι σιχαμένο SSIS σε εσένα αναφέρομαι, may you burn in hell !!!

Sacco και Vanzetti: 83 χρόνια από την εκτέλεσή τους...

Κατά τη διάρκεια της δίκης των Sacco και Vanzetti, ο πρόεδρος του δικαστηρίου φέρεται να είπε το εξής: «Αυτός ο άνδρας, (ο Vanzetti) αν και μπορεί να μην διέπραξε το έγκλημα που του αποδίδεται, είναι παρόλα αυτά ένοχος, επειδή είναι εχθρός των θεσμών μας» Σήμερα, 83 χρόνια μετά, οι δύο Ιταλοί μετανάστες δεν έχουν ακόμα δικαιωθεί και υπάρχουν ακόμα δικαστές και άνθρωποι με εξουσία σαν τον πρόεδρο εκείνου του δικαστηρίου... Αφιέρωμα στην υπόθεση Sacco και Vanzetti, από το TVXS, εδώ .

Η δήλωση της χρονιάς- Επεισόδεια στο Ελλάδα-Σερβία

Το βραβείο "Αρτέμης Μάτσας" για την δήλωση της χρονιάς απονέμεται στον Κώστα Τσαρτσαρή για τα παρακάτω: «Να ζητήσουμε ένα συγγνώμη από όλο κόσμο που παρακολούθησε το παιχνίδι, αφού όλα αυτά που έγιναν δεν συνάδουν με το αθλητικό πνεύμα. Πρέπει, όμως, να πούμε δύο πραματάκια. Υπάρχουν άνθρωποι που τρώνε ψωμί στη χώρα μας και δεν το σέβονται. Έχουν γίνει παρόμοιες φασαρίες και στο ελληνικό πρωτάθλημα. Ίσως να είναι σκληρό, κι ούτε θέλουμε να δημιουργήσουμε βεντέτες, αλλά οι άνθρωποι που είναι πιο ψηλά πρέπει να δουν ότι αυτή τη στιγμή υπάρχουν 400 παιδιά στην Ελλάδα που ασχολούνται με το μπάσκετ. Είναι κρίμα να δίνουν τα λεφτά τους σε παιδιά που δεν τα αξίζουν ». Από το Βήμα Ο Κωστάκης, ενώ έπαιξε τα μπουνίδια του πρώτα, βγήκε μετά να μας πει, εμμέσως πλην σαφώς, ότι δεν τον έτσουξε τόσο η μανούρα όσο ότι τόλμησε ο ξένος ο Τεόντοσιτς να μανουριάσει μέσα στο ΟΑΚΑ, γιατί προφανώς στο μυαλό του Κωστάκη και του κάθε Κωστάκη αυτού του κόσμου, η ουσία δεν είναι η βία

H1N1 - the sequel: O Ιός του Δυτικού Νείλου...

Εικόνα
Το blockbuster που θα σπάσει ταμεία (και φέτος), το promotion έχει ήδη αρχίσει ... Το εμβόλιο είναι άραγε έτοιμο; Γελοιογραφία από Έθνος

Εμένα οι φίλοι μου είναι...

Οι φίλοι μου είναι εργένηδες... Άλλοι έχουν σχέσεις κι άλλοι όχι, άλλοι είναι "snippers" και άλλοι "αγκαλίτσες" ... Είναι πετυχημένοι στη δουλειά τους, δουλεύουν πολύ και βγαίνουν πολύ, κινούνται σε ρυθμούς γρήγορους... Εγώ πλέον δεν μπορώ να κινηθώ σε αυτούς τους ρυθμούς... Κινούμαι στους ρυθμούς του γιου μου, ιλιγγιώδεις και αυτοί αλλά διαφορετικοί... Δεν βαρυγκωμώ, πως θα μπορούσα, θα πέσει φωτιά να με κάψει, αλλά μου λείπουν καμιά φορά... Δεν μπορώ να τους ακολουθήσω στην ζωή που κάνουνε, να βγούμε να τα πιούμε, να αλητέψουμε, είτε γιατί δεν έχω τις αντοχές, είτε γιατί δεν θέλω να αφήσω την Μ. μόνη με το παιδί... Δεν έχω κανένα παράπονο από αυτούς, είναι πάντα εκεί όταν τους χρειάζομαι, συχνά με μεγαλύτερη συνέπεια και επιμονή απ' ότι εγώ που χάνω συχνά τον μπούσουλα και ξεχνάω και τηλέφωνο να πάρω (καλή ώρα...) αλλά μερικές φορές νιώθω ότι εγώ έχω ανέβει σε άλλο τρένο και αυτοί σε άλλο και αυτά τα τρένα πάνε αντίθετα....  Σκέφτομαι καμιά φορά τι ωραία που

Να δω τι θα κάνετε τα λεφτά - αναδημοσίευση από Antista/Chef

Τσεκάρετε το τελευταίο post του Antista/Chef , είναι εντελώς to the point που λένε... Αν κάποιος/α έκανε ζάπινγκ το τελευταίο διάστημα, θα διαπίστωνε ότι για την Ευρώπη την ειδησεογραφία απασχολούσαν τέσσερα μεγάλα αντιφατικά θέματα. Τα πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα στίβου και κολύμβησης, οι φωτιές στη Μόσχα και οι πλημμύρες στην κεντρική Ευρώπη. Αν κανείς συνθέσει την ευρώ-αφασία η οποία ενώνει αυτές τις ειδήσεις θα μπορούσε κάλλιστα να καταλήξει στις όχι και πολύ μελλοντολογικες συνθέσεις-αφίσες που ακολουθούν. Η παντελής αποθέωση της λογικής του κέρδους και των αριθμών, πέραν κάθε στοιχειώδους ένστικτου αυτοσυντήρησης, μπορούν να μας οδηγήσουν σύντομα σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα αυτής της μορφής. Η κλιματική αλλαγή έρχεται πιο γρήγορα και από τις πιο απαισιόδοξες προβλέψεις, αλλά η Ευρώπη και ο κόσμος όλος ψάχνει το δρόμο προς την “ανάπτυξη”...... Διαβάστε όλο το post και δείτε τις αφίσες του post, εδώ .

Τι διάβασα το (γαμημένο) καλοκαίρι και τι άλλο θα διαβάσω...

Αυτό το καλοκαίρι ως δια μαγείας άρχισα πάλι να διαβάζω... Είχα κανά χρόνο να ανοίξω βιβλίο, τίποτα δεν διάβαζα, μόνο τους υπότιτλους από καμία ταινία και την ημερομηνία λήξης πάνω στις συσκευασίες των τροφίμων... Έχω κόψει εδώ και καιρό και την εφημερίδα αλλά αυτό δεν το έχω μετανιώσει... Στην Άκολη μια μέρα που είχα πάει στο περίπτερο, τσίμπησα σε pocket έκδοση το "Πάρτυ" της Αγκάθα Κρίστι ... Συμπαθές ήταν, το διάβασα σε 2-3 μέρες, η Αγκάθα έχει γράψει και καλύτερα... Όταν γυρίσαμε στην Αθήνα περιέλαβα το "Χαμένο Σύμβολο" του Νταν Μπράουν το οποίο είχα ξεκινήσει και παρατήσει εδώ και κάτι μήνες αλλά διάβασα και αυτό σε 3-4 μέρες, αυτό ήταν πολύ μεγάλο αλλά οι ρυθμοί ανάγνωσης είχαν αυξηθεί... Καλός και ο Νταν, στην πεπατημένη του "Κώδικα Ντα Βίντσι" , με μειονέκτημα όμως ότι η πλοκή στο πρώτο μισό του βιβλίου είναι πολύ αργή... Τις προάλλες και αφού είχα δει τη σχετική διαφήμιση στην τηλεόραση, αγόρασα από το περίπτερο δυο βιβλιαράκια από

Καλό χειμώνα!

Ξανά στο μαγκανοπήγαδο σήμερα με διάθεση στο 0 και αντοχές ακόμα πιο κάτω... Εύχομαι αυτός ο χειμώνας να έρθει σύντομα και να είναι βαρύς και κρύος, να ξεπλύνει τη ζέστη, την υγρασία και τις στενοχώριες των τελευταίων 2 μηνών και να μας παγώσει αρκετά έτσι ώστε να μουδιάσω και να μην καταλάβω πώς θα περάσει ο καιρός μέχρι την επόμενη άδεια γιατί σε αυτή την άδεια δεν μπορώ να πω ότι το μυαλό μου ξεκουράστηκε... Γαμημένο καλοκαίρι του 2010, στα τσακίδια να πας και να μην ξαναγυρίσεις...

Χους ην και εις χουν απελεύσητω...

Αντίο, μάστορα...

6 μέρες και 5 νύχτες - Διακοπές στην "Άκουιλα"

Δεν πήγα διακοπές στην Άκουιλα... Αυτό είναι απλά το αστείο του φετινού καλοκαιριού... Το "πέταξε" η πεθερά μου σε μια φίλη της όταν την ρώτησε πού θα πάμε διακοπές και αυτή όχι μόνο απάντησε Άκουιλα μπερδεύοντας την σεισμοχτυπημένη ιταλική πόλη με την Άκολη, το χωριό του Αιγίου όπου κάναμε τις διακοπές μας, αλλά επέμενε κιόλας όταν η φιλενάδα της της επεσήμανε ότι η Άκουιλα είναι στην Ιταλία... Anyway, οι διακοπές στην Άκολη ή στην Άκουιλα, όπως αγαπάτε, άρχισαν και τέλειωσαν και διήρκεσαν 6 μέρες και 5 νύχτες... Το γιατί δεν υπήρξε 6η νύχτα θα το πούμε παρακάτω... Η Άκολη είναι ένα συμπαθέστατο χωριουδάκι 5 λεπτά από την πόλη του Αιγίου... Έχει μια ωραία βοτσαλάτη παραλία με νερά βαθιά και καθαρά... Έχει αρκετά καλές υποδομές, δημοτικά πάρκινγκ και πάρκα, ένα ωραίο παραλιακό πεζόδρομο κλειστό για τα αυτοκίνητα και πάρα πολλά ποδήλατα!!! Δεν έχει πολύ τουρισμό, δουλεύει κυρίως με ντόπιους, και από ότι μας λέγανε και οι μαγαζάτορες τα πράγματα φέτος είναι εντελώς ψόφι