Ψαροκόκαλο...

Συμπληρώνονται σήμερα 140 χρόνια από τη γέννηση της Ρόζας Λούξεμπουργκ ... Παραθέτω ένα πολύ ενδιαφέρον απόσπασμα από το άρθρο της "Βία και Νομιμότητα" , το οποίο κι εγώ διάβασα σήμερα για πρώτη φορά.... ... Η βία, από τότε που εμφανίστηκε η «αστική νομιμότητα», ο κοινοβουλευτισμός, όχι μονάχα δεν έπαψε να παίζει έναν ιστορικό ρόλο, αλλά είναι και σήμερα επίσης, όπως και σε όλες τις προηγούμενες εποχές, η βάση της κυρίαρχης πολιτικής τάξης. Το καπιταλιστικό κράτος στο σύνολο του βασίζεται στη βία. Η στρατιωτική του οργάνωση είναι αυτή καθεαυτή μια χειροπιαστή απόδειξη. Ο οπορτουνιστικός δογματισμός πρέπει πραγματικά να έχει θαυματουργά χαρίσματα για να μην το βλέπει αυτό. Μα είναι οι ίδιες ακόμη οι εκδηλώσεις της «νομιμότητας» που δίνουν αρκετές αποδείξεις γι'αυτό. Ή καλύτερα: τι άλλο παρά βία είναι στην ουσία της η αστική νομιμότητα; Όταν έναν «ελεύθερο πολίτη», παρά τη θέληση του, με τον εξαναγκασμό, τον κλείνει ένας άλλος πολίτης σ' ένα μέρος στενό και α

Μεγάλη φάση λαίμε , το θυμήθηκα βλέποντας το nickname μιας follower του blog (της το αφιερώνω δικαιωματικά)... Το βλέπαμε ένα βράδυ στο MAD με φίλους μαζεμένοι σπίτι μου και δεν μας είχε μείνει άντερο...  :lol: ρεεε!!!

Ο Οδηγητής ( από "Το φως που καίει") Δεν είμαι εγώ σπορά της τύχης ο πλαστουργός της νιας ζωής. Εγώ είμαι τέκνο της ανάγκης κι ώριμο τέκνο της οργής. Δεν κατεβαίνω από τα νέφη, γιατί δε μ΄ έστειλε κανείς Πατέρας, τάχα παρηγόρια, για σένα,σκλάβε, που πονείς Μέσα στο νου και στην καρδιά μου αιώνων φουντώσανε ντροπές και την παλάμη μου αρματώνουν με φλογισμένες αστραπές Δε δίνω λέξεις παρηγόρια, δίνω μαχαίρι σ΄ ολουνούς. καθώς το μπήγω μές το χώμα γίνεται φως, γίνεται νους Όθε περνά,γκρεμίζει κάτου σαν το βοριά, σαν το νοτιά όλα τα φονικά ρηγάτα θεμελιωμένα στην ψεφτιά. Κι ένα στηλώνει κι ανασταίνει το 'να βασίλειο της Δουλειάς (Ειρήνη! Ειρήνη!) το βασίλειο της Πανανθρώπινης Φιλιάς. Κώστας Βάρναλης Τελευταία με όσα συμβαίνουν γύρω μου, στην κοινωνία, στη δουλειά, νιώθω όλο και περισσότερο τέκνο της οργής ...

Το "The Wire"  είναι μια τηλεοπτική σειρά του HBO που ξεκίνησε το 2002 και ολοκληρώθηκε το 2008... Η πλοκή διαδραματίζεται στη Βαλτιμόρη και έχει να κάνει με μια ειδική μονάδα αντιμετώπισης εγκλημάτων η οποία κάνει παρακολουθήσεις και παγιδεύσεις τηλεφώνων (wiretaps)... Κάθε σεζόν εστιάζει σε συγκεκριμένα κοινωνικά προβλήματα όπως τα ναρκωτικά, τη γραφειοκρατία, το σύστημα εκπαίδευσης, η διαφθορά κτλ... Η σειρά είναι καταπληκτική... Δεν μιλάμε για μια ακόμα μπατσοσειρά τύπου "CSI"   και "Law and Order" ... Την παρακολουθώ εδώ και κανένα μήνα, είμαι στην τέταρτη σεζόν και έχω πραγματικά εντυπωσιαστεί... Δεν νιώθω ότι παρακολουθώ σειρά αλλά κάποιο ντοκιμαντέρ... Κάθε επεισόδιο είναι ένα κοινωνικό σχόλιο, σκέτη καταγγελία... Δεν προσπαθεί να ακολουθήσει τα κλασσικά σχήματα, "καλός μπάτσος / κακός εγκληματίας", δεν προσπαθεί να καλλωπίσει τίποτα... Σου δείχνει απλά τα γεγονότα, την ωμή αλήθεια των πραγμάτων, όσο δύσκολη ή άσχημη είναι, και σε

Σήμερα έχεις τα γεννέθλιά σου κι εγώ κλείνω δυο χρόνια μπαμπάς σου... Πέρυσι, σου έγραψα τι έγινε την ημέρα που γεννήθηκες καθώς και την προηγούμενη... Φέτος θέλω απλά να σου πω ότι είμαι πολύ ευτυχισμένος που υπάρχεις στη ζωή μου όσο και αν δεν τα καταφέρνω να σου το δείχνω πάντα με τον σωστό τρόπο... Είναι κάτι βράδια που πριν πέσω για ύπνο έρχομαι να σε σκεπάσω και κάθομαι και σε κοιτάζω για κανένα πεντάλεπτο κι εκεί καταλαβαίνω ποιο είναι το πραγματικό νόημα στη ζωή και για ποιους λόγους αξίζει να θες να γίνει ο κόσμος καλύτερος.... Χρόνια σου πολλά, σε αγαπώ πολύ...

Μέχρι τώρα ξέραμε ότι ο καλός Θεούλης την πρώτη μέρα έφτιαξε τα ψάρια, τη δεύτερη τα δέντρα, την τελευταία... τον Ολυμπιακό !  Νίκος Μπογιόπουλος, "Είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιε" Μην ψαρώνεις, το βιβλίο δεν είναι χαζοχαρούμενο, είναι πολύ καλό, απλά μέσα σε ένα καταιγισμό πολιτικής και οικονομικής ανάλυσης μια τέτοια ατάκα στα ξαφνικά μου προκάλεσε ασυγκράτητα γέλια...

Η φάκα είναι στημένη και σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις πολλοί έχουν ήδη τσιμπήσει... Η ΔΗΜΑΡ είναι το κρυφό χαρτί του πολιτικού συστήματος, τώρα που το ΠΑΣΟΚ κατακρημνίζεται, αδειάζει η θέση του "προοδευτικού, φιλοευρωπαϊκού και υπεύθυνου κόμματος" και κάποιος πρέπει να την καλύψει, η βαλβίδα αποσυμπίεσης της χύτρας που λέγεται Ελλάδα...  Δίνει στέγη σε ρετάλια του ΠΑΣΟΚικού παρελθόντος που εγκατέλειψαν το καράβι τώρα που βυθίζεται και αναμασούν τις ίδιες παπαριές που τάιζαν τόσα χρόνια τον κόσμο, για ευρωπαϊκή προοπτική και προοδευτικές μεταρρυθμίσεις, τι σύμπτωση, τα ίδια που έλεγε και ο Γιωργάκης το 2009... Ρετάλια που ακόμα και σήμερα δεν ντρέπονται να μιλούν για συμπαράταξη με δημοκρατικές δυνάμεις (μην χέσω!!!) όπως ο Ολάντ, ο Σμιτ και ο Μόντι!!!  Όσο μαύρο πρέπει να φάει ο δικομματισμός άλλο τόσο πρέπει να φάνε και τα μασκαρεμένα αντίγραφά του που έρχονται να κοροϊδέψουν ξανά τον Έλληνα και να τον ταΐσουν φούμαρα με στόχο να μην αλλάξει στην ουσία τίποτα..

Πολύς λόγος γίνεται κατά καιρούς και προσφάτως ακόμα περισσότερο, για την αξία (μην χέσω) της λευκής ψήφου... Την άποψή μου περί της συμμετοχής στις εκλογές την έχω πει , σήμερα μου στείλανε με mail και το παρακάτω ΦΕΚ οπότε κάθε μύθος καταρρίπτεται, το λευκό δεν έχει απολύτως καμία αξία... Δημοκρατία σημαίνει συμμετοχή, όχι άρνηση και παραίτηση....

Ακούω ραδιόφωνο και απελπίζομαι... Μετά από όσα έχουν συμβεί, μετά το γαμήσι που έχουμε φάει όλοι πια, δημόσιος και ιδιωτικός τομέας, υπάρχουν ακόμα σκλάβοι που στέλνουν μηνύματα και παίρνουν τηλέφωνα στις εκπομπές και πανηγυρίζουν για τις συντάξεις που κόβονται, ηδονίζονται με τα μέτρα, καυλώνουν με το μαστίγωμα της Ελλάδας από τον Σόιμπλε...  Άκουσα ένα μαλάκα τώρα στο Ράδιο 9 να πανηγυρίζει για τις μειώσεις στις συντάξεις του δημοσίου και να εύχεται να πάνε οι συντάξεις στα 300 ευρώ και να αναγκαστούν οι πρώην δημόσιοι υπάλληλοι και νυν συνταξιούχοι να ξεπουλήσουν ότι έχουν και δεν έχουν για να ζήσουν... Κι εγώ σου εύχομαι σκατόψυχε , σκατόπουστα , ανεργία και εξαθλίωση, να κοιμάσαι στα παγκάκια.... Και το ωραίο είναι ότι δεν θα μου πάρει πολύ καιρό ακόμα να σε δω να σέρνεσαι...

Να βλέπεις ανθρώπους μισθωτούς, χωρίς καβάντζες και off-shore, καταθέσεις στο εξωτερικό και ομόλογα, να ξιφουλκούν υπέρ του μνημονίου, να υπερασπίζονται με πάθος το δίκαιο των επιχειρήσεων, την "ανταγωνιστικότητα" , την "επιχειρηματικότητα" , να μην βλέπουν πέρα από την μύτη τους... Να αρνούνται να δεχτούν αυτό που έρχεται, να νομίζουν ότι θα τους προσπεράσει, δεν θα τους αγγίξει ή να βλέπουν αυτό που έρχεται αλλά να νομίζουν ότι οφείλεται στους ανίκανους διαχειριστές της εξουσίας...  Ο φόβος παράγει την άρνηση, το καταλαβαίνω, όλοι φοβόμαστε, αυτός ο φόβος όμως οδηγεί στον γκρεμό... Αν δεν δούμε την αλήθεια, δεν την χωνέψουμε, δεν την επεξεργαστούμε καλά μέσα μας για να δούμε πού και πώς θα πάμε εκεί που εμείς θέλουμε κι όχι κάποιοι άλλοι, σωτηρία δεν υπάρχει...