"Ο Χάρι Πότερ και η Φιλοσοφική Λίθος" της J.K.Rowling

Αν και στο παρελθόν μπήκα πολλές φορές στο πειρασμό, και κάποιες υπέκυψα, στο να "πετροβολήσω" ένα κοινώς αποδεκτό βιβλίο, η αλήθεια είναι ότι δεν είναι εύκολο να στοιχειοθετήσεις κάτι το οποίο οι άλλοι θα δυσκολευτούν πολύ να δούν και να καταλάβουν... Στην προκειμένη περιπτωση δεν θέλησα να "πετροβολήσω" κανένα βιβλιο... Η περίπτωση του Χάρι Πότερ δεν αφορά την κατηγορία των λογοτεχνικών έργων που θεωρούνται κλασσικά ή τοτέμ αλλά σίγουρα έχει αποκτήσει ένα πολύ σημαντικό status τόσο σαν λογοτεχνικό δείγμα όσο και σαν ένα σημαντικότατο στοιχείο της pop κουλτούρας... Σίγουρα όταν έγραψε το "Ο Χάρι Πότερ και η Φιλοσοφική Λίθος" η J.K.Rowling δεν περίμενε την επίδραση που θα είχε τόσο στη δική τους ζωή όσο και των άλλων ανθρώπων...

Το "Ο Χάρι Πότερ και η Φιλοσοφική Λίθος" είναι το πρώτο βιβλίο της σειράς με πρωταγονιστή τον μικρό μάγο και μια πρώτη επαφή με τον μαγικό κόσμο που έχτισε η  J.K.Rowling γύρω από αυτόν... Ο Χάρι, ενα ορφανό παιδάκι που μεγαλώνει με τους θείους του που τον παραμελούν και τον κακομεταχειρίζονται, ξαφνικά μαθαίνει ότι είναι απόγονος μάγων, θυμάτων ενός μαγικού πολέμου που διαδραματίστηκε όταν αυτός ήταν ακόμα μωρό και υποψήφιος μαθητής της πιο "διάσημης" μαγικής σχολής, του Χόγκουαρτς... Τα γεγονότα εκτυλλίσονται πάρα πολύ γρήγορα και δεν του επιτρέπουν καν να ξαφνιαστεί ή να αναρωτηθεί αν όλα αυτά που ξαφνικά του συμβαίνουν είναι αλήθεια ή όνειρο, η κατάδυση σε ένα μαγικό, παράλληλο κόσμο έχει ήδη ξεκινήσει... Ένα κόσμο που φαίνεται να είναι παραμυθένιος και γλυκός αλλά και βάναυσος και τρομακτικός ταυτόχρονα, έξω από κάθε λογική από τον κόσμο που ζουν οι Μαγκλ, οι μη μάγοι... Ο Χάρι στο ταξίδι της πρώτης χρονιάς ως μαθητής του Χόγκουαρτς θα κάνει φίλους, εχθρούς, θα μάθει πάρα πολλά πράγματα σχετικά με την μαγεία και τον κόσμο στον οποίο μπήκε τόσο απότομα, θα ζήσει τρομερές περιπέτειες αλλά το κυριότερο θα μάθει πολλά για τον εαυτό του και το παρελθόν του...

Δεν νομίζω ότι χρειάζεται ή ότι "πρέπει" να γράψω περισσσότερα για το "Ο Χάρι Πότερ και η Φιλοσοφική Λίθος" , λίγο πολύ όλοι ξέρουν την ιστορία του είτε από το βιβλίο είτε από την ταινία... Ο λόγος που αγαπήθηκε τόσο πολύ είναι ότι είναι ένα πανέμορφο παραμύθι που έρχεται να τραβήξει τον αναγνώστη σε ένα ολότελα δικό του αναγνωστικό σύμπαν, ένα σύμπαν το οποίο μου θυμίζει το σύμπαν που έχτισε ο μέγιστος των παραμυθάδων , αν όχι σαν περιεχόμενο και μέγεθος αλλά σαν πρωτοτυπία... Είναι μια όμορφη, ρομαντική ιστορία που μπορεί να διαβαστεί και από μεγάλους και από παιδιά, μια όμορφη απόδραση από την καθημερινότητα... 

Για μένα είναι ένα σημαντικό βιβλίο που θα έχει για πάντα την θέση του στο μυαλό και την καρδιά μου αφού το "Ο Χάρι Πότερ και η Φιλοσοφική Λίθος" είναι το πρώτο βιβλίο που δανείζομαι από τα παιδιά μου, ανήκει στον Σπύρο...  Διαβάζοντας το ένιωσα ότι υπάρχει μια συνέχεια στην οικογενειακή μας παράδοση, όπως εγώ δανειζόμουν τα βιβλία της μάνας μου, τώρα δανείζομαι από τον Σπύρο και ίσως αύριο θα θελήσει κι ο ίδιος να δανειστεί κάποιο από τα δικά μου βιβλία...

Καραντίνα ημέρα 21η...

Πριν τις 10 είχα καταφέρει να μαλώσω με δύο διαφορετικούς συναδέλφους, τηλεφωνικά και μέσω chat... Πράγματα που άλλες μέρες μπορεί να τα περνούσα στο ντούκου, τώρα δεν διανοούμαι καν να τα αφήσω να πεσουν κάτω... Αν είναι κάτι που δοκιμάζεται αυτές τις μέρες σίγουρα είναι η υπομονή μας και τα νεύρα μας, για ανθρώπους όμως σαν και μένα, δύσκολους στην επικοινωνία, δοκιμάζεται και η ικανότητά μας να επικοινωνούμε με άλλους ανθρώπους και να χειριζόμαστε συμπεριφορές... Είναι 10:48 και δεν έχω καμία διάθεση για δουλειά, το μόνο που θέλω είναι να σκεπαστώ με την κουβέρτα, να δω Netflix και να κοιμηθώ...

Χρόνια σου πολλά μαμά!

Σήμερα η μητέρα μου γίνεται 68 ετών... Δεν είναι η πρώτη φορά που θα περάσουμε τα γενέθλιά της χώρια, φέτος όμως είμαστε υποχρεωμένοι... Το πρωί ξύπνησα, πήρα τα αγόρια, έστειλα ένα μήνυμα για μετακίνηση τύπου 4 και πήγαμε στο πατρικό μου... Οι γονείς μου κατέβηκαν στην είσοδο του σπιτιού κι εμείς σταθήκαμε 3 μέτρα μακρυά τους για να πούμε τα χρόνια πολλά στη γιαγιά... Σταθήκαμε εκεί για πέντε λεπτά και φύγαμε... Στην επιστροφή είχαμε μαζί μας και ένα ταψί σπανακόπιτα που μας ετοίμασε η μάνα μου...

Το χρονικό μιας προδιαγεγραμμένης ηθικής χρεοκοπίας...

Όλη η σειρά των γεγονότων που οδήγησαν στην χθεσινή  αναστολή λειτουργίας των χώρων λατρείας αποδεικνύει κάτι το οποίο στα μάτια πιστών και μη ήταν πασιφανές εδώ και χρόνια, η ολοκληρωτική και απόλυτη ηθική χρεοκωπία της Ορθόδοξης Ελλαδικής εκκλησίας... Οι "πατέρες" της εκκλησίας απέδειξαν το πόσο τρομακτικά και επικίνδυνα είναι αποκομμένοι από την κοινωνία, το ότι επιμένουν να ζουν σε ένα Μεσαίωνα και με ένα πλέγμα αντιλήψεων το οποίο παραπέμπει στα χειρότερα σκοτάδια της ανθρώπινης ιστορίας... Δεν είναι δυνατόν εν έτει 2020 ιεράρχης να βγαίνει από άμβωνος και να προτείνει αγιασμό για την καταπολέμηση του κορονοιού... Τι διαφορά έχει αλήθεια από τον επιτήδειο που πουλούσε βυζαντινές κηραλοιφές για την καταπολέμηση της νόσου; 

Ενώ όλες οι οργανωμένες θρησκείες του πλανήτη ανέλαβαν την ηθική και κοινωνική τους ευθύνη και προέτρεψαν τους πιστούς τους να συμμορφωθούν με τις υποδείξεις της επιστημονικής κοινότητας, ενώ το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης έπραξε το ίδιο όπως και η Αρχιεπισκοπή Βορείου Αμερικής, η Ελλαδική εκκλησία πρωτοτύπησε παγκοσμίως, δεν ανέστειλε καμία δραστηριότητά της και επέμεινε ότι το να χρησιμοποιούν πολλοί άνθρωποι το ίδιο κουταλάκι και να συνωστίζονται στις εκκλησίες θα τους αφήσει ανεπηρρέαστους από την νόσο... Υπάρχουν βέβαια και οι άπιστοι και κακοπροαίρετοι σαν κι εμένα που θα σκεφτούν ότι η στάση της Ελλαδικής εκκλησίας δεν εξηγείται μόνο με θρησκευτικά κριτήρια... Υπάρχουν κι αυτοί που θα σκεφτούν ότι δεν θέλει ίσως να χάσει την high season της Ορθοδοξίας,  την Σαρακοστή και το Πάσχα, που τα έσοδα της πολλαπλασιάζονται... Πόσο άδικο θα έχουν...;

Φυσικά δεν είναι άμοιρή ευθυνών και η κυβέρνηση για αυτή την ιλαροτραγωδία που ζήσαμε και ακόμα ζούμε... Δεν είναι δυνατόν ένα συντεταγμένο κράτος το οποίο πληρώνει από τα ταμεία του τους μισθούς των ιερωμένων να "παρακαλάει" την Ιεαρά Σύνοδο για να προστατευτεί η δημόσια υγεία... Δεν είναι δυνατόν να κάνουμε debate για τα αυτονόητα, δεν με απασχολεί αν υπάρχει πολιτικό κόστος ή όχι, η δημόσια υγεία είναι υπεράνω κάθε άλλης παραμέτρου κι όποιος πολιτικός δεν μπορεί να το κατανοήσει αυτό καλύτερα να πάει (ή να τον στείλει ο λαός με την ψήφο του) στο σπίτι του...

The End...(?)

Φοβάμαι, φοβάμαι πολύ...

Όχι τόσο πολύ τον ιό, ούτε τόσο μην πεθάνω εγώ ή τα παιδιά μου...

Εννοείται ότι ανησυχώ για τους γονείς μου που είναι μεγάλοι άνθρωποι και άρα πιο ευάλωτοι αλλά και πάλι δεν είναι αυτή η κύρια πηγή του φόβου μου...

Φοβάμαι που συμβαίνει αυτό το παγκόσμιο γεγονός όπως το ξέσπασμα του COVID2019 και ζω σε μια χώρα παντελώς ασόβαρη και ψυχολογικά διαταραγμένη...

Μια χώρα με έτσι κι αλλιώς προβληματικό σύστημα υγείας...

Μια χώρα που οι παπάδες ερωτούνται και καθορίζουν θέματα δημόσιας υγείας...

Που άνθρωποι σε καραντίνα πάνε μέχρι το καφενείο της γειτονιάς τους για να περάσουν την ώρα τους...

Που θεωρείται πιο σημαντικό από συμπολίτες μας το να πάνε στο καρναβάλι ή στο γήπεδο από το να συμμορφωθούν με τις υγειονομικές υποδείξεις...

Που υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν πραγματικά ότι το να ψεκαστούν με αγιασμό θα τους προστατέψει ή ότι το να γλύψουν πολλοί άγνωστοι μεταξύ τους το ίδιο κουταλάκι θα τους αφήσει αμόλυντους από οποιαδήποτε ασθένεια...

Φοβάμαι την συγκλονιστική απουσία κοινής λογικής, φοβάμαι τον πνευματικό μεσαίωνα που είμαι υποχρεωμένος να ανέχομαι εγώ και τα παιδιά μου, φοβάμαι ότι μπορεί τόσα χρόνια σαν χώρα να  ξεγελούσαμε την ιστορία από το να μας αποτελειώσει αλλά τώρα μπορεί να ήρθε κι η ώρα του λογαριασμού...

"Κάτω από το χώμα" του Peter James

Ένα bachelor party... Μια χοντροκομμένη φάρσα... Ένας άνθρωπος θαμμένος ζωντανός... Ένα δυστύχημα... 

Συνοπτικά έτσι ξεκινάει η υπόθεση του "Κάτω από το χώμα" όταν τέσσερις φίλοι του Μάικλ που πρόκειται να παντρευτεί σε λίγες μέρες αποφασίζουν να του "ξεπληρώσουν" τις πλάκες που τους είχε κάνει στο παρελθόν και την βραδιά του bachelor party του να τον θάψουν ζωντανό μέσα σε ένα φέρετρο για κανά δίωρο για να τον κάνουν να τρομάξει... Όλα θα πήγαιναν καλά με το (αρρωστημένο) σχέδιο τους αν φεύγοντας από το σημείο της ταφής δεν σκοτώνονταν σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα... Στο σημείο αυτό ξεκινάει ένας αγώνας δρόμου να βρεθεί ζωντανός ο Μάικλ, ένας αγώνας δρόμου που συντονίζει ο επιθεωρητής της αστυνομίας του Μπράιτον, Roy Grace... Κατά τη διάρκεια αυτής της αναζήτησης θα αποδειχτεί ότι πολλοί από τον κύκλο του Μάικλ δεν λένε την αλήθεια ενώ ο χρόνος περνάει επικίνδυνα για τον ίδιο...

Το "Κάτω από το χώμα"  είναι μια σχετικά συμπαθής προσπάθεια του καταξιωμένου Peter James για ένα μοντέρνο, αστυνομικό μυθιστόρημα, ημιτελής όμως κατά την προσωπική μου άποψη... Πρώτα απ΄ολα ένιωθα πολλές φορές διαβάζοντάς το ότι διάβαζα σενάριο ταινίας και ως τέτοιο δομούσε την κάθε σκηνή που διαδραματιζόταν...Ιδιαίτερα έντονη ήταν η αίσθηση αυτή όταν περιγράφονταν κάποιες ανατροπές που περιέχονταν σην πλοκή οι οποίες σερβίρονταν στον αναγνώστη εντελώς ωμά και άγαρμπα λες και είχε (ο αναγνώστης) την πολυτέλεια της οπτικής παρατήρησης των σκηνών που περιγράφονταν... Οι χαρακτήρες ήταν επιφανειακοί και αποσπασματικοί ακόμα και του πρωταγονιστή Roy Grace, υπήρχαν πολλές λεπτομέρειες στον καθένα που παρέμειναν "στον αέρα"... Ψάχνοντας στο Google είδα ότι ο  Peter James έχει γράψει κι άλλα βιβλία με πρωταγονιστή τον επιθεωρητή Grace όπου ίσως αναλύει κάποιες από αυτές τις λεπτομέρειες αλλά αυτό δεν είναι δικαιολογία, κάθε βιβλίο οφείλει να μπορεί να στέκεται και μόνο του... Επίσης κάποιοι χαρακτήρες ήταν αφόρητα κλισέ και "περιληπτικοί" όπως αυτοί της Άσλευ και του Μαρκ, γενικά ο συγγραφέας δεν απέφυγε τους μανιερισμούς... Υπήρξαν μεγάλα κενά στην αφήγηση όπως ας πούμε το τι πραγματικά συνέβη στον άτυχο Ντέιβι ή πού τελικά βρίσκεται η εξαφανισμένη από χρόνια Σάντυ, σύζυγος του Roy... Ολόκληρα κομμάτια της πλοκής "ξεπετάχτηκαν" μέσα σε λίγες γραμμές απλά για να προχωρήσει η υπόθεση...

Δεν θεωρώ το "Κάτω από το χώμα" ένα καλό βιβλίο, όχι τουλάχιστον ότι περιμένω εγώ να διαβάσω σε ένα καλό αστυνομικό μυθιστόρημα... Ένιωσα διαβάζοντας το σαν να βλέπω μια ταινία δράσης στην τηλεόραση την οποία πετυχαίνεις στο zapping αργά το βράδυ και κολλάς και την βλέπεις μέχρι το τέλος... Αν έχεις και πατατάκια, τέλεια...

10 χρονών...

Σπύρος, 10 χρονών... 

Τέτοια ώρα είχε γεννηθεί και η δική μας ζωή άλλαξε για πάντα...

Τι να πω που δεν το έχω πει ήδη όλα αυτά τα χρόνια, δεν περιγράφεται το συναίσθημα, ο ανεμοστρόβιλος των συναισθημάτων που ένιωσα τότε και κάθε μέρα από τότε...

Σ'αγαπώ πολύ αγόρι μου, χρόνια σου πολλά! 💓

Common lingo...

Γίνεται συνεπές και αξιόπιστο reporting χωρίς συνεπή και αξιόπιστα data; 

Η απάντηση είναι όχι...

Γίνεται να μην υπάρχει κοινή ορολογία μεταξύ των τμημάτων μιας εταιρείας και να απαιτούμε να έχουμε συνεπές και αξιόπιστο reporting;

Η απάντηση  είναι πάλι όχι...

Οι έννοιες και οι ορολογίες που ορίζουν το business logic πρέπει να είναι σαφώς ορισμένες, να έχουν επικοινωνηθεί και να έχουν επικυρωθεί από όλους... Αν υπάρχει πολυγλωσσία και σύγχυση μεταξύ των τμημάτων μια εταιρείας πώς μπορούμε να περιμένουμε reconciliated και ακριβή αποτελέσματα; Material Group, Molecule, Product όλα σημαίνουν το ίδιο πράγμα, χρησιμοποιούνται από διαφορετικά τμήματα και ο κάθε ορισμός μπορεί να είναι παντελώς άγνωστος σε όσους δεν τον χρησιμοποιούν...

Ο BI Engineer/Analyst δεν είναι μάγος... Δουλεύει με δεδομένα και το αποτέλεσμα της δουλειάς του είναι τόσο ακριβές όσο τα δεδομένα και τα specs που έχει στα χέρια του... Ο οποιοσδήποτε οργανισμός αν θέλει να έχει σωστό reporting και business insights οφείλει πρώτα να στρώσει τις εσωτερικές διαδικασίες του και να προτυποποιήσει το περισσότερο δυνατό το business logic του... 

Διαφορετικά κάνει απλά μια τρύπα στο νερό... 

Ήρθε η ώρα...

😢😢😢

45άρι...

Μπορεί να φταίει που μεγαλώνω αλλά κάθε μέρα που περνάει τα social media μου φαίνονται όλο και περισσότερο ανυπόφορα... Ξέρω ότι μέσα στον βόθρο αν ψάξεις καλά μπορεί να βρεις διαμάντια αλλά δεν έχω τη διάθεση να ψάξω πια... 

Αν εξαιρέσεις το LinkedIn, το οποίο χρησιμοποιώ για πολύ συγκεκριμένους λόγους και το Twitter, το οποίο προτιμώ σαν format και περιεχόμενο αλλά η τοξικότητα του φτάνει σε απαγορευτικά επίπεδα κάποιες φορές, όλα τα υπόλοιπα στα δικά μου μάτια φαίνονται σαν χαοτικά περιβάλλοντα διασποράς ψευδών ειδήσεων, καυλαντίσματος, διαφημίσεων και τρομακτικής έκφρασης των πιο ποταπών ανθρώπινων συναισθημάτων... 

Όλο αυτό που συνετελέσθη με το web 2.0 και την σαρωτική επικράτηση των social media σε κάθε έκφραση της κοινωνικής ζωής είναι τρανό παράδειγμα του πως ένα πανίσχυρο όπλο/δώρο, όπως το internet, στα χέρια πονηρών ανθρώπων που απευθύνονται σε αμαθείς ανθρώπους μπορεί να οδηγησει στην μέγιστη χειραγώγηση της βούλησης, στην ευτέλιση κάθε είδους λογικής και αξιοπρέπειας... 

Είναι σαν να έχεις δώσει ένα οπλισμένο 45άρι σε ένα πεντάχρονο για να παίξει μαζί του... 

Αν δεν πυροβολήσει κάποιον άλλο σίγουρα θα αυτοπυροβοληθεί...