Αυτοπροσδιορισμοί (που είναι της μόδας) - αναδημοσίευση από το Solaris...

Αναδημοσίευση από το Solaris ενός εξαιρετικού post...
Χωρίς περαιτέρω σχόλια...

Αυτοπροσδιορισμοί (που είναι της μόδας)

Γεννήθηκα στη Σαλονίκη (όπως λέει και ο Σαββόπουλος). Ζω στην Αθήνα τα τελευταία 33 χρόνια κι έζησα και στην Πάτρα άλλα οκτώ χρόνια. Όταν με ρωτούν από που είμαι απαντώ πως είμαι μια σαλονικιά σε εσωτερική μετανάστευση. Οι παππούδες κι οι γιαγιάδες μου γεννήθηκαν στην Ανατολική Θράκη και στη Μικρασία. Οι δύο από τους τέσσερις ήρθαν στην Ελλάδα πρόσφυγες το ’22, η μια γιαγιά έφτασε στη Θεσσαλονίκη, πρόσφυγας κι αυτή το ’12 κι ο άλλος παππούς ήρθε κι αυτός το ’12 να πολεμήσει εθελοντής στους Βαλκανικούς πολέμους, ξαναγύρισε στον τόπο του και μετά ήρθε πάλι πρόσφυγας το ’22. Οι δύο τελευταίοι έμειναν στη Θεσσαλονίκη και οι δύο πρώτοι πήγαν σ’ ένα χωριό του νομού Πέλλας, κοντά στα φρεσκοφτιαγμένα σύνορα με…… αλήθεια, δεν ξέρω πως τον έλεγαν εκείνο τον τόπο τότε και μέχρι να φτιάξει ο Τίτο την ενωμένη Γιουγκοσλαβία. Αν ρωτούσες τη γιαγιά σου απαντούσε πως είναι Θρακιώτισσα, τους παππούδες δεν τους γνώρισα και την άλλη γιαγιά της Σαλονίκης την έχασα όταν ήμουν μικρή για να έχω τέτοιες απορίες.

Η γιαγιά πάντα ξεχώριζε τους πρόσφυγες από τους ντόπιους και ντόπιους αποκαλούσε αυτούς που μιλούσαν σλαβομακεδόνικα τα οποία τα καταλάβαινε και αυτή και η μαμά μου. Όλοι μαζί στον ίδιο τόπο ζούσαν φυσικό να καταλαβαίνουν ο ένας τη γλώσσα του άλλου. Άλλωστε δεν είχαν περάσει πολλά χρόνια από τον καιρό που σ’ αυτό τον τόπο ζούσαν όλοι μαζί, ανακατωμένοι, ως υπήκοοι της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Η γιαγιά καταλάβαινε και τα τούρκικα, άσχετα αν δεν ήθελε ούτε να τα μιλήσει ποτέ ούτε να τα μεταφράσει.

Τα τοπωνύμια και τα ονόματα των χωριών τα έμαθα στα ελληνικά, ήμουν μεγάλη πλέον όταν συνειδητοποίησα πως όλα αυτά τα χωριά άλλαξαν τα ονόματά τους για να μη θυμίζουν σε τίποτε το ανακάτωμα των λαών που ζούσαν εκεί, και των γλωσσών που μιλιόνταν μέχρι την χάραξη συνόρων και την προσπάθεια ομογενοποίησης των ανθρώπων υπό μια γλώσσα, μια θρησκεία κι ένα έθνος. Μόνο τα κεράσια Βοδενών παρέμειναν αλλά πολύ αργά συνειδητοποίησα πως Βοδενά λεγόταν η Έδεσσα κι εγώ έτρωγα κεράσια από την Έδεσσα κι όχι από κάποιο εξωτικό μέρος. Μεγάλη, επίσης, έμαθα πως απαγορευόταν στους ντόπιους να μιλάνε το ντόπιο ιδίωμα ή να κάνουν αναφορά στο παλιό όνομα του χωριού τους. Παρ’ όλα αυτά σε κανέναν δεν έκανε εντύπωση πως όλα τα χρόνια της σχολικής μας ζωής τα βιβλία της Γεωγραφίας (χουντικά ή μεταπολιτευτικά) στο κεφάλαιο για τη Γιουγκοσλαβία ανέφεραν τη Δημοκρατία της Μακεδονίας σαν ένα από τα ομόσπονδα κράτη που την αποτελούσαν. Στην Ιστορία μαθαίναμε για τις τρεις Μακεδονίες (την Ελληνική, τη Γιουγκοσλάβικη και τη Βουλγάρικη) και μας φαινόταν απολύτως φυσιολογικός αυτός ο χωρισμός. Με μπέρδευαν λίγο οι ιστορίες και οι ταινίες για τους κομιτατζήδες αλλά το προσπερνούσα.

Αν με ρωτήσεις τι είμαι απαντώ πως είμαι Σαλονικιά, Ελληνίδα, με καταγωγή από πρύσφυγες, όνομα βυζαντινό και επίθετο ρουμανοβλάχικο αρκετά κοινό σε σλαβόφωνες χώρες. Ένα mix είμαι όπως όλοι όσοι ζούσαν σ’ εκείνα τα μέρη μέχρι τις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Μόνο που εγώ δεν αναγκάστηκα να είμαι κάτι, ευτυχώς.

Τι προβλέπει η σημφωνία Ελλάδος - FYROM για την Μακεδονία...

Αναδημοσιεύω το σχετικό άρθρο από την Huffington Post σχετικά με την συμφωνία για το Μακεδονικό...

Εδώ και πολύ καιρό επέλεγα να μην ασχολούμαι με θέματα της επικαιρότητας και συγκεκριμένα της πολιτικής αλλά από χθες το βράδυ έχω εξοργιστεί με την ηλιθιότητα που δέρνει τους περισσότερους που έχουν άποψη για την συμφωνία χωρίς να έχουν καν διαβάσει το κείμενο της... Θέλω να τους δώσω μια ευκαιρία να το κάνουν...

Οι Πρέσπες και τα επόμενα βήματα: Τι προβλέπει η συμφωνία

Παρουσία του ΟΗΕ και της Ύπατης Εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας Φεντερίκα Μοργκερίνι, θα υπογραφεί στις Πρέσπες η συμφωνία της Ελλάδας με την ΠΓΔΜ. Οι υψηλόβαθμες διεθνείς παρουσίες (θα υπάρχει εκπροσώπηση και από τις ΗΠΑ) στις δύο γραφικές λίμνες σηματοδοτούν τη νέα περίοδο που ανοίγει όχι μόνο στις διμερείς σχέσεις Ελλάδος – ΠΓΔΜ, αλλά συνολικά στη Βαλκανική.

Σε κάθε περίπτωση η συμφωνία της Ελλάδας με την ΠΓΔΜ θα ολοκληρωθεί «εν πομπαίς και οργάνοις». Μετά την συνυπογραφή της συμφωνίας από τους δύο υπουργούς Εξωτερικών στις Πρέσπες θα ακολουθήσουν μία σειρά από βήματα για την ολοκλήρωση της κύρωσης (σ.σ. η διαδικασία αυτή είναι χωριστή από τις άλλες διαδικασίες που αφορούν την υλοποίηση της συμφωνίας, όπως για παράδειγμα η αλλαγή ταυτοτήτων και διαβατηρίων).

Συγκεκριμένα:

-η Βουλή της ΠΓΔΜ εγκρίνει την συμφωνία με απλή πλειοψηφία. -στις 25 Ιουνίου οι υπουργοί Εξωτερικών της Ε.Ε. θα δώσουν το «πράσινο φως» στην ΠΓΔΜ για έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Υπενθυμίζεται ότι είναι μία μακρόχρονη πορεία γεμάτη μεταρρυθμίσεις και προσαρμογές για την ΠΓΔΜ, που μπορεί να μπλοκαριστεί ανά πάσα στιγμή. -στις 12 Ιουλίου το ΝΑΤΟ θα απευθύνει επίσημη πρόσκληση για ένταξη στην ΠΓΔΜ. Θα έχει προηγηθεί σχετική επιστολή της Αθήνας, όπως και όλων των άλλων χωρών μελών του ΝΑΤΟ. Επισημαίνεται ότι η επιστολή πρέπει να κυρωθεί από όλα τα κοινοβούλια των χωρών μελών του ΝΑΤΟ, άρα και από την ελληνική Βουλή – κάτι που θα γίνει μαζί με την κύρωση της συμφωνίας προς τα τέλη του φθινοπώρου. -Σεπτέμβριο ή Οκτώβριο διεξάγεται δημοψήφισμα στην ΠΓΔΜ. -αλλάζει το Σύνταγμα της ΠΓΔΜ.

Τι προβλέπει η συμφωνία

Το περιεχόμενο της συμφωνίας προσδιορίζεται στα εξής σημεία:

Ι. Σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό για χρήση erga omnes.

ΙΙ. Το όνομα είναι «Severna Makedonja» (Βόρεια Μακεδονία).

ΙΙΙ. Η ονομασία θα χρησιμοποιείται και στις διεθνείς σχέσεις της ΠΓΔΜ, στους διεθνείς οργανισμούς, στα διεθνή fora και στα διεθνή έγγραφα, αλλά και στο εσωτερικό της ΠΓΔΜ.

IV. Η ΠΓΔΜ προχωρά άμεσα σε συνταγματική αναθεώρηση.

V. Στο νέο Σύνταγμα θα αναγράφεται το νέο όνομα της ΠΓΔΜ.

VI. Οι 140 χώρες που την αναγνωρίζουν σήμερα ως Μακεδονία θα την αναγνωρίζουν πλέον ως Βόρεια Μακεδονία.

VII. Η Ελλάδα θα προχωρήσει σε κύρωση μόνο αφού ολοκληρωθεί η συνταγματική αναθεώρηση στην ΠΓΔΜ.

VIII. Η πρόσκληση στο ΝΑΤΟ και το άνοιγμα κεφαλαίων της Ε.Ε. θα πραγματοποιηθούν με την κύρωση από το κοινοβούλιο της ΠΓΔΜ της σύμβασης, όμως η ένταξή της και στους δυο οργανισμούς θα γίνει μετά τη συνταγματική αναθεώρηση. Στην πρόσκληση θα προβλέπεται ρητά πως θα καταστεί άκυρη εάν δεν πληρωθεί ο όρος της συνταγματικής αναθεώρησης.

IX. Η ΠΓΔΜ αποδέχεται ρητά το διαχωρισμό μεταξύ των Ελλήνων Μακεδόνων, του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού τους, τη γλώσσα τους και την περιοχή στην οποία διαβιούν από τη μία, και του λαού της ΠΓΔΜ με τη δική του ιστορία, γλωσσικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά από την άλλη.

X. Παρέχονται εγγυήσεις ως προς την εξάλειψη, πρόληψη και καταστολή πάσης φύσεως αλυτρωτικής ρητορικής και ενεργειών είτε προέρχονται από δημόσιους είτε από ιδιωτικούς φορείς.

XI. Απαλείφονται όλες οι αλυτρωτικές αναφορές από το Σύνταγμα της ΠΓΔΜ. Μεταξύ άλλων:

α) αντικαθίσταται το άρθρο για τη στήριξη της ομογένειάς τους, με πιστή αντιγραφή του αντίστοιχου κεφαλαίου στο Σύνταγμα της Ελλάδος. Αφαιρούνται οι αναφορές σε προστασία ‘’μακεδονικών μειονοτήτων’’ σε γειτονικές χώρες,

β) αντικαθίσταται το άρθρο για την προστασία των συνόρων απαλείφοντας οποιεσδήποτε προβληματικές αναφορές.

γ) αφαιρούνται οποιεσδήποτε ακόμα και έμμεσες ιστορικές αναφορές σε αλυτρωτικές βλέψεις στο προοίμιο του Συντάγματος.

XII. Η ιθαγένεια/υπηκοότητα θα είναι Macedonian/citizen of the Republic of North Macedonia (αντί του σημερινού σκέτο «Macedonian»).

XIII. Η Ελλάδα θα αναγνωρίζει την ιθαγένεια/υπηκοότητα ως «πολίτες της Severna Makedonja».

XIV. Η η συμφωνία δεν αναγνωρίζει εθνότητα/έθνος, αλλά το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού των πολιτών της ΠΓΔΜ.

XV. Αγάλματα: θα υπάρξει ανταλλαγή αγαλμάτων με τον Δήμο Θεσσαλονίκης, αλλιώς η ΠΓΔΜ θα τοποθετήσει πλακέτες σε αγάλματα και μνημεία ώστε να καθίσταται σαφές ότι αποτελούν σύμβολα του ελληνικού πολιτισμού (π.χ ο Ιππέας στην πλατεία των Σκοπίων θα έχει επιγραφή πως αναφέρεται στην ελληνιστική περίοδο και θα σημειώνεται ότι συμβολίζει τη φιλία Ελλάδας – ΠΓΔΜ).

XVI. Γλώσσα: ξεκαθαρίζεται ότι η αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ «Macedonian language» ανήκει στην οικογένεια των Νότιων Σλαβικών γλωσσών, καθώς και ότι διαχωρίζεται από τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και την ελληνική-μακεδονική γλωσσική κληρονομιά.

XVII. Όλοι οι επιθετικοί προσδιορισμοί κρατικών και ευρύτερα δημοσίων, οργάνων καθώς και ομογενειακών/πολιτιστικών οργανώσεων που χρηματοδοτούνται από το κράτος θα καθορίζονται με τον όρο «της Βόρειας Μακεδονίας» με ταυτόχρονη κατάργηση του προσδιορισμού «της Μακεδονίας».

XVIII. Καθιερώνεται Ομάδα εργασίας ειδικών η οποία από το 2019 και μέσα σε 3 χρόνια θα πρέπει να διευθετήσει θέματα εμπορικών σημάτων.

Μετά την ΠΓΔΜ, η Αλβανία

Σύμφωνα με πληροφορίες, το αμέσως επόμενο διάστημα ενδέχεται να ολοκληρωθούν και οι διαπραγματεύσεις της Ελλάδας με την Αλβανία (μεταξύ άλλων αφορούν τον καθορισμό των θαλάσσιων ζωνών και της ΑΟΖ, αλλά και πολλές εκκρεμότητες που προέρχονται και από τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο όπως είναι το «εμπόλεμο»). Η διαπραγμάτευση με την Αλβανία είναι μία από τις τέσσερις διαπραγματεύσεις που διεξάγει ταυτόχρονα ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς.

Η Αθήνα και τα Τίρανα καταρτίζουν ένα κείμενο Στρατηγικής Συνεργασίας στο οποίο περιλαμβάνονται όλα τα θέματα που αφορούν την ευρωπαϊκή πορεία της Αλβανίας. Εκτός από την ΑΟΖ και το «εμπόλεμο» (που επίκειται να αρθεί), στην ατζέντα περιλαμβάνονται τα θέματα αλυτρωτισμού και των μειονοτήτων, η δημιουργία κοιμητηρίων Ελλήνων πεσόντων του ’40, τα σχολικά βιβλία, διευκολύνσεις για Αλβανούς πολίτες (άδειες οδήγησης, σφραγίδα Apostile κ.ά.). -τέλη φθινοπώρου η ελληνική Βουλή κυρώνει την συμφωνία με την ΠΓΔΜ και την επιστολή πρόσκλησης για την ένταξη στο ΝΑΤΟ.

Ουσιαστικά και η ένταξη και η πρόσκληση για το ΝΑΤΟ θα τελούν υπό την αίρεση της επιτυχούς ολοκλήρωσης της Συνταγματικής Αναθεώρησης, που κατοχυρώνει τη χρήση του ονόματος έναντι όλων.

Τον έχω;

Τον Αύγουστο κλείνω τα 40, είμαι ένας άνθρωπος σχετικά ήρεμος, δεν μπλέκω σε καυγάδες, έχω να παίξω ξύλο από το λύκειο... Παρ' όλα αυτά για κάποιο περίεργο λόγο πιάνω συχνά τον εαυτό μου να κάνει την εξής σκέψη όταν διασταυρώνομαι με άλλους άντρες στο δρόμο:

"Τον έχω;"

Τους μετράω αν θα μπορούσα να τους κερδίσω αν παίζαμε ξύλο, πόσες θα έδινα και πόσες θα έτρωγα... Δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό,  κι εμένα εντύπωση μου κάνει... Δεν έχω υπάρξει θύμα bullying ή ξυλοδαρμού και το παρουσιαστικό μου στην εφηβική μου ηλικία ενέπνεε τον σεβασμό αν όχι τον φόβο, εν ολίγοις δεν έχω απωθημένα... Παρ' όλα αυτά έχει πλάκα να σκέφτομαι το αποτέλεσμα πιθανών "μονομαχιών" μου...

Έχω κατηγοριοποιήσει τους αντιπάλους με καθαρά θεωρητικά κριτήρια δικής μου λογικής... Οι νευρώδεις τύποι μου φαίνονται δυσκολότεροι αντίπαλοι από τους ογκώδεις, οι παχύσαρκοι μου φαίνονται pieces of cake, με μικρόσωμους δεν με φαντάζομαι ποτέ να μαλώνω...

Χθες το απόγευμα είδα ένα πιτσιρικά στο δρόμο γύρω στα 20, πιο κοντό από μένα, με ξυρισμένο κεφάλι, σαν και μένα, και λεπτοκαμωμένο και νευρώδη όσο δεν παίρνει, ο τυπάκος ξεχείλιζε ενέργεια, ήταν σαν ελατήριο που το έχεις συμπιέσει και αν το αφήσεις θα εκτιναχθεί... Είμαι σίγουρος ότι αν παίζαμε ξύλο θα τις "μάζευα"...

Για πάντα μπέμπης...

Πολύ συχνά τον τελευταίο καιρό ο Θ. μου έλεγε ότι δεν θέλει να μεγαλώσει, ότι θα ήθελε να μείνει για πάντα μπέμπης... Εγώ του έλεγα δεν γίνεται αυτό, το συζητούσαμε λίγο και η κουβέντα τελείωνε εκεί... 

Χθες το βράδυ, τον έκανα μπάνιο και κάπως ήρθε πάλι η κουβέντα στο ίδιο θέμα... Τότε γύρισε ο μικρός και μου είπε ότι ο λόγος που δεν θέλει να μεγαλώσει και θέλει να μείνει για πάντα μπέμπης είναι ότι φοβάται ότι θα μεγαλώσει και θα πεθάνει και κατευθείαν άρχισε να κλαίει... Προσπάθησα να τον παρηγορήσω ότι είναι πολύ μικρός, ότι δεν πρέπει να τα σκέφτεται αυτά, ήταν απαρηγόρητος... 

Με σάστισε αυτό το σκηνικό δεν ήξερα τι να του πω, πώς να εξηγήσεις σε ένα πεντάχρονο τον κύκλο της ζωής, είναι αδύνατον!!! Μέχρι και τον Παράδεισο του ανέφερα για να τον ηρεμήσω, ότι δεν θα πεθάνει ποτέ, ότι θα είμαστε όλοι εκεί ευτυχισμένοι για πάντα, καμία από τις παρηγορίες μου δεν έπιασε τόπο, σταμάτησε το κλάμα απλά μόνος του κάποια στιγμή, τόσο απότομα όσο το ξεκίνησε... 

Ανέφερα το περιστατικό στην Μ. θορυβημένος αλλά αυτή μου είπε ότι είναι φυσιολογικό να έχει τέτοιες ανησυχίες στην ηλικία που είναι κι ότι κι ο Σ. είχε περάσει μια παρόμοια φάση την οποία εγώ ομολογώ ότι δεν θυμάμαι... Με φαρμάκωσε το περιστατικό, δεν το κρύβω, στενοχωρήθηκα που το παιδάκι μου περνάει αυτή την φάση, είναι φοβερό να έχεις υπαρξιακούς προβληματισμούς στα 5 σου...

My bamboo cup...

Τα έχουμε πει και παλιότερα στο "Ψαροκόκαλο" για το αποτύπωμα που αφήνει στην φύση το όχι και τόσο αθώο πρωινό ή απογευματινό μας καφεδάκι...  Είναι ΜΕΓΑΛΟ!!!

Πιστεύω πολύ στην ατομική πρωτοβουλία για την βελτίωση της όποιας κατάστασης και όταν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό πρέπει να πάει το βουνό στον Μωάμεθ... Η Μ. και τα αγόρια μου αγόρασαν το Σάββατο ένα bamboo cup για να πίνω τον καφέ μου και να μην χρησιμοποιώ πλαστικά ποτήρια κι έτσι σήμερα το πρωί ζήτησα από τον barrista που μου έφτιαξε τον καφέ να τον βάλει μέσα στο δικό μου ποτήρι και... Voilà!

Η θάλασσα φάρμακο...

Σήμερα το πρωί κάναμε σεφτέ στα καλοκαιρινά μπάνια... Φύσαγε διαολεμένα, η θάλασσα ήταν παγωμένη αλλά εμείς πήγαμε, βουτήξαμε και το ευχαριστηθήκαμε... Είναι μαγικό αυτό που συμβαίνει στη θάλασσα... Μια βουτιά στο νερό, μια βόλτα στην αμμουδιά για ανεύρεση κοχυλιών με τα αγόρια, η σιωπηλή ενατένιση του συνεχούς πέρα δώθε του κύματος, μπορεί να μου αδειάσει το μυαλό... Δεν χρειάζεται να είμαι στην σούπερ παραλία, την εξωτική, πριβέ και απόλυτα γαμάτη, ακόμα και η μικροαστική Λούτσα δουλεύει μια χαρά για τον δικό μου ψυχισμό... Αν μπορούσα να διαλέξω θα ήθελα να έμενα σε ένα σπίτι δίπλα στην θάλασσα... 

Απολογισμός Μαίου...

Ο Μάιος ήταν/είναι ένας μήνας πλήρης γεγονότων, συναισθημάτων και προσωπικών αποκαλύψεων... Τα περισσότερα από όσα έχουν συμβεί δεν μπορώ να τα περιγράψω γιατί είναι ακόμα κουβάρι μέσα στο κεφάλι μου, κάποια από αυτά δεν είμαι έτοιμος να τα μοιραστώ... Το απόσταγμα αυτής της περιόδου μπορεί να συνοψιστεί στα παρακάτω:

• Οι μόνες βεβαιότητες σε αυτή τη ζωή είναι ο θάνατος και η αγάπη...
• Κάθε μακροπρόθεσμη σκέψη είναι καταδικασμένη σε ένα τεράστιο ρίσκο, βάλε μικρούς και βραχυπρόθεσμους στόχους...
• Αυτά που ενδεχομένως χρειαστεί να κάνεις κάποια στιγμή στη ζωή σου για να αντιμετωπίσεις διάφορες καταστάσεις (οικονομικής φύσεως στην περίπτωση που έχω στο μυαλό μου) είναι μερικές φορές στα όρια του κωμικοτραγικού...
• Δεν έχει νόημα να σκέφτεσαι τα λάθη του παρελθόντος...
• Ο ανθρώπινος οργανισμός έχει δυνατότητες που δεν μπορείς να τις φανταστείς...
• Ο ανθρώπινος οργανισμός έχει ευαίσθητα σημεία που δεν μπορείς να τα φανταστείς...
• Η σκληρή δουλειά μπορεί να είναι φάρμακο για το μυαλό...
• Η σκληρή δουλειά μπορεί να τρελάνει το μυαλό...
• Το μόνο πράγμα στο οποίο καταφέρνω πλέον να έχω απόλυτο έλεγχο είναι η δίαιτα που κάνω, έχω χάσει 5 κιλά σε ένα μήνα...
• Επέτρεψα στον εαυτό μου να διολισθήσει σε μια βλαβερή συνήθεια του παρελθόντος, ξανάρχισα το κάπνισμα...  

Χωρίς τίτλο...

Υπάρχουν τόσα πολλά για τα οποία μπορώ να γράψω αλλά όλα έχουν μπουκώσει το μέσα μου και τίποτα δεν μπορεί να βγει προς τα έξω... Τα γεγονότα της περιόδου σπρώχνονται το ένα με το άλλο για το ποιο θα είναι το πιο σημαντικό, το πιο επιτακτικό, αυτό που σε αγχώνει περισσότερο, αυτό που σε μαυρίζει λίγο ακόμα... Κάνω υπομονή και περνάω μέρα την μέρα, χωρίς σχέδια και πλάνα, πού χρόνος άλλωστε για τέτοια, ακόμα και τώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές ξεκλέβω λίγο χρόνο δουλεύοντας από το σπίτι... Το 2018 είναι δύσκολο, πολύ δύσκολο και το δυσκολότερο από όλα είναι  ότι κλυδωνίζονται σχεδόν όλες οι βεβαιότητες μου, αν δεν υπήρχε και η άγκυρα μου που λέγεται οικογένεια, η γυναίκα και τα δυο μου παιδιά, δεν ξέρω πραγματικά αν θα ήμουν σε θέση να bloggάρω έτσι απλά τον πόνο μου και να μην βρίσκομαι σε έξαλλη κατάσταση...

5 χρόνια μελαχρινό, φανταστικό μωρό...

Περίπου τέτοια ώρα ήταν πριν από 5 χρόνια που σε πήρα πρώτη φορά αγκαλιά, με μια μάσκα στο πρόσωπο γιατί ήμουν κρυωμένος και φοβόμουν μην σε κολλήσω...

Χρόνια σου πολλά Τσίκο μου, σε αγαπώ τόσο πολύ! 💗

Έχουν τρελαθεί και τα ρολόγια...

Για κάποιο λόγο μεταφυσικό που μόνο αυτό γνωρίζει, το widget ρολόι/καιρός στο τηλέφωνο μου επιμένει να δείχνει, χωρίς να το έχω επιλέξει εγώ, τον καιρό της Αίγινας...

Σαν να προσπαθεί να με μεταφέρει στο happy place μου, να μου υπενθυμίσει ότι τα δύσκολα που περνάμε σαν οικογένεια θα τελειώσουν, ότι μπροστά μας υπάρχει ένα αύριο καλύτερο από το σήμερα, κάτι χαρούμενο να περιμένεις όπως περιμένεις με λαχτάρα τις καλοκαιρινές διακοπές...

Αμήν...