"Δόκτωρ Γκλας" του Hjalmar Söderberg

Ο Δόκτωρ Γκλας είναι ένας αξιοσέβαστος, νεαρός επιστήμων γύρω στα 30... Σοβαρός και μετρημένος, ηθικό στοιχείο που τιμά τον όρκο του Ιπποκράτη, οπαδός της ομορφιάς και του ωραίου... Αυτή είναι η βιτρίνα του... Ο Δόκτωρ Γκλας είναι ένας υπό εκκόλαψη serial killer...(;) Πού το ξέρω; Μας το λέει ο ίδιος μέσα από τις ημερολογιακές καταγραφές του και αυτό που βλέπουμε διαβάζοντας τις καταγραφές εκείνου του καλοκαιριού είναι το πώς ο Δόκτωρ Γκλας χτίζει τις δικαιολογίες που χρειάζεται ο ίδιος για να δικαιολογήσει τον φόνο...

Γιατί έγινε ένας τέτοιος άνθρωπος ο Δόκτωρ Γκλας; Είναι ο μόνος άνθρωπος που μεγάλωσε με συναισθηματικά ελλείμματα, με δυσλειτουργική σχέση με τον πατέρα του; Είναι ο μόνος που δυσκολεύεται να εκφράσει τον έρωτα του για μια κοπέλα, να ξεπεράσει την γραμμή εκείνη που θα του επιτρέψει να νιώσει και να εμπνεύσει συναισθήματα; 

Ο Δόκτωρ Γκλας είναι ένας άνθρωπος συναισθηματικά ανάπηρος... Ίσως γιατί δεν του έδειξε κανείς πως να αγαπά και να αγαπιέται... Αγαπάει το ωραίο και μισεί την ασχήμια αλλά αποστασιοποιημένα, σαν παρατηρητής... Είναι πάνω από τα 30 και παρθένος διότι των απωθεί η ιδέα της επαφής των γυμνών σωμάτων... Στοχάζεται πάνω στον έρωτα, στη ζωή, τον θάνατο, ένας διανοούμενος με μηδενικές σχεδόν εμπειρίες ζωής... Δεν διανοείται να θέσει τον εαυτό του στο κέντρο του πλάνου, να διεκδικήσει τη ζωή που δεν έχει ζήσει, συμμετέχει στην ζωή των άλλων σαν διεστραμμένος κουκλοπαίχτης, κινούμενος στο παρασκήνιο, πάντα αθέατος, πάντα μόνος...

Το "Δόκτωρ Γκλας" του Hjalmar Söderberg είναι ένα εξαιρετικό δείγμα noir λογοτεχνίας και παράλληλα μια βαθιά κατάδυση στο ανθρώπινο μυαλό... Συχνά κλειστοφοβικό και πνιγηρό, απεικονίζει τον ψυχικό κόσμο του πρωταγωνιστή, ταυτόχρονα θύματος και θύτη, και σε αφήνει με την απορία... Θα θελήσει ο Δόκτωρ Γκλας να "διορθώσει" κι άλλα από τα κακώς κείμενα όπως αυτός τα αντιλαμβάνεται; 

Δεν θα το μάθουμε ποτέ...  

Επέτειοι...

Η 18η Γενάρη κάθε χρόνο σημαίνει τρία πράγματα:

1. Είναι η ημερομηνία της ονομαστικής εορτής του Θάνου, του μικρού μου γιου...
2. 18 Ιανουαρίου τον βαφτίσαμε αφού η Μάρα θεωρούσε, όπως κάναμε και στον Σπύρο, ότι δεν υπάρχει καλύτερη ημερομηνία να βαφτίσεις το παιδί από την ημέρα που γιορτάζει το όνομά του...
3. Είναι η ημερομηνία που γεννήθηκε το "Ψαροκόκαλο", πριν από 11 χρόνια και παρά το γεγονός ότι ασθμαίνει τελευταία (όπως εγώ) είναι ζωντανό και στέκεται στα πόδια του και σκοπε΄τει να ζήσει μερικά χρόνια ακόμα (όπως εγώ)...

Χρόνια πολλά στον Θανασάκη μου που χθες έκανε το πάρτυ του στο σπίτι μας και ήταν μεγάλη επιτυχία αφού περάσανε και τα παιδάκια πολύ καλά αλλά κι εμείς με τους γονείς των φίλων του, χρόνια πολλά και στο "Ψαροκόκαλο" μου, τον πιστό μου σύντροφο και συνοδοιπόρο που κανένα social media account ποτέ δεν θα ξεπεράσει μέσα στην καρδιά μου...

Ποδαρικό...

Η χρονιά έχει ξεκινήσει με πολύ άγχος και πολύ στενοχώρια... Πολλά μέτωπα ανοιχτά, αποφάσεις σημαντικές που πρέπει να παρθούν, συναισθήματα που καταπνίγονται... Μέσα σε όλα αυτά όμως την Τετάρτη που μας πέρασε είχα μια σημαντική ευκαιρία να πάρω τα πάνω μου... 

Προσεκλήθην από μια εταιρεία με την οποία διατηρώ συνεργασία και προσωπικές σχέσεις εδώ και χρόνια να μιλήσω για τη δουλειά μου σε ένα σεμινάριο που διοργανώθηκε στο ACEin σχετικά με τα Data Analytics και τις τεχνολογίες της Qlik... Το ακροατήριο ήταν στελέχη επιχειρήσεων που συμμετέχουν σε σχετικό μεταπτυχιακό πρόγραμμα που προφέρεται από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών... Παρά το αρχικό άγχος, αν και δεν είναι η πρώτη φορά που κάνω κάτι παρόμοιο, ένιωσα καλά που μίλησα για τη δουλειά μου, για αυτά που κάνω τόσα χρόνια, σε ένα κοινό που έδειχνε να συμμερίζεται τις απόψεις μου και να κατανοεί τις εμπειρίες μου και ένιωσα ακόμα καλύτερα όταν στο τέλος της διάλεξης μου έγιναν ερωτήσεις και κανά δυο ήρθαν να πιάσουμε και κουβέντα... 

Μια ακόμα χαρούμενη στιγμή της βραδιάς ήταν όταν συνάντησα ξαφνικά έξω από το ACEin την Μάρα και τον αδερφικό μου φίλο Ηλία, που είχαν έρθει να μου κάνουν έκπληξη, να με στηρίξουν και να με δουν να μιλάω μπροστά σε κοινό... Ο δεύτερος στόχος τους (ευτυχώς) δεν επετεύχθη διότι θα ένιωθα εξαιρετικά άβολα να νιώθω δικούς μου ανθρώπους μεταξύ των ακροατών μου οι οποίοι θα καμαρώνουν προκαταβολικά για μένα... Δυστυχώς ή ευτυχώς είμαι ένας άνθρωπος που δεν έχει συνηθίσει στο αβίαστο μπράβο, το θέλω πάρα πολύ, το χρειάζομαι για να παίρνω κουράγιο αλλά έχω μάθει να το παίρνω μετά από πολύ προσπάθεια και με μέτρο οπότε κάθε τι αντίθετο μου προκαλεί αμηχανία...

Καλή χρονιά να έχουμε με όσο δυνατόν περισσότερες χαρές!

Γιλεάδ...

Δεν χρειάζεται να είσαι απαισιόδοξος για να νιώσεις ότι ο κόσμος όλος πάει από το κακό στο χειρότερο κι ότι η γωνιά του πλανήτη που ζεις κάνει ότι μπορεί για να ακολουθήσει κατά πόδας αυτή την κατάντια...

Το χθεσινό εξώφυλλο της Sportime, το οποίο απαξιώ και να αναδημοσιεύσω, και ο τρόπος που επικροτήθηκε και αναπαράχθηκε με θετικό πρόσημο από τον αντιπρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας Άδωνη Γεωργιάδη, επιβεβαιώνει ότι η Νέα (Ακρο)Δεξιά του Tea Party είναι εδώ για να μείνει και να μας κάτσει στο σβέρκο...

Με άφησε άναυδο εξ αρχής πώς μια αθλητική εφημερίδα αποφάσισε να πάρει μια τέτοια θέση στηριγμένη σε ΨΕΥΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ, (διαβάστε αυτό το thread στο Τwitter, για να καταλάβετε) αλλά δεν θα έπρεπε... Όσο και αν προσπαθούμε να ζήσουμε τις ζωές μας και πολλές φορές κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε γιατί εμείς ζούμε καλύτερα από τους άλλους και η βία που υφίστανται οι άλλοι εμάς δεν μας αγγίζει, το χθεσινό εξώφυλλο σηματοδότησε την επίγνωση ότι η βία αργά ή γρήγορα θα μας αγγίξει όλους...

Πάντα αγαπούσα την επιστημονική φαντασία και τις δυστοπίες αλλά ποτέ ξανά στη ζωή μου δεν ταυτίστηκε τόσο άμεσα στο μυαλό ένα βιβλίο με την επικαιρότητα της χώρας και αυτό ήταν το αριστούργημα  "Η ιστορία της Πορφυρής Δούλης" της Margaret Atwood... 

Διαβάστε το όσοι δεν θέλετε να ζήσουμε μια Δημοκρατία του Γιλεάδ...

2020...

Το 2019 τελειώνει για να το διαδεχτεί το 2020 κι εγώ μπαίνω στην διαδικασία του απολογισμού της χρονιάς, ω πόσο πρωτότυπος είμαι...  Το ξανασκέφτομαι όμως και αποφασίζω να μην κάνω ούτε απολογισμό, ούτε λίστες φέτος... Θέλω απλά να θέσω κάποιους στόχους για μένα με την νέα χρονιά, στόχους δύσκολους μα εφικτούς για μένα... Με το τέλος του 2020 θέλω κοιτώντας προς τα πίσω την χρονιά να δω:

1. ΥΓΕΙΑ, ΥΓΕΙΑ, ΥΓΕΙΑ !!!
2. Λιγότερο ανούσιο κόλλημα σε οθόνες, αν είναι να το κάνω να βγάλω και κανά φράγκο...
3. Περισσότερη άσκηση, πρέπει να αποσβεστεί για τα καλά ο διάδρομος και η συνδρομή στο γυμναστήριο...
4. Το καινούργιο σπίτι μου, αυτό που θέλω εγώ κι η οικογένεια μου...

Καλή χρονιά σε όλους!

Απορίες....

Ο Θάνος μου  είχε την εξής απορία:

Θάνος: Μπαμπά, γιατί δουλεύεις αφού μπορούμε να βγάζουμε λεφτά παίζοντας στοιχήματα στο internet;
Εγώ: ..... Δεν ξέρω ποιανού έμοιασες εσύ...

Μαρούσι 22/12/2019...

Βρέθηκα στο Μαρούσι σήμερα το μεσημέρι με τα παιδιά μου και την Μάρα και είμασταν αυτόπτες μάρτυρες των επεισοδίων που σημειώθηκαν... Βρισκόμαστε στο τέλος της Ερμού κοντά στον σταθμό όταν ξαφνικά ακούσαμε φωνές και βρισιές και σε μηδενικό χρόνο άρχισαν να σκάνε οι κρότου λάμψης και να πέφτουν χημικά... Ο κόσμος άρχισε να τρέχει πανικόβλητος, μαζί του κι εμείς, τα παιδιά μου φοβήθηκαν πολύ... 

Αλήθεια κατανοώ ότι η αστυνομία έχει ένα ρόλο να επιτελέσει πέρα από τον ταξικό που της προσάπτουν, κι ότι οι αστυνομικοί πρέπει να προστατεύσουν τον εαυτό τους σε τυχόν συγκρούσεις... Αυτό που δεν κατανοώ και θεωρώ απαράδεκτο είναι όταν δεν τίθεται ζήτημα άμυνας, δεν υπήρχαν μολότοφ ή πέτρες, να χρησιμοποιεί χημικά η Αστυνομία για ψύλλου πήδημα μέσα στον κόσμο,  γυναίκες και παιδιά,  που απλά έκαναν τα ψώνια τους στον πεζόδρομο... 

Πρέπει να αναρωτηθούμε όλοι μας αν θέλουμε Αστυνομία ή στρατό κατοχής αλλά να το σκεφτούμε πολύ καλά διότι όπως έχουν αποδείξει τα γεγονότα των τελευταίων ημερών,  η αστυνομική βία και η αυθαιρεσία δεν κάνουν διακρίσεις...

QlikView - ApplyMap() ...

Αν υπάρχει μια function την λειτουργία της οποίας οφείλει να γνωρίζει κάθε QlikView developer αυτή είναι η ApplyMap()... Είναι το αντίστοιχο της VLOOKUP() που χρησιμοποιούμε στο Excel, έχει πολύ καλό performance και λειτουργεί καλύτερα από ένα Left Join όταν προσπαθείς να εμπλουτίσεις το data model σου καθώς σου εξασφαλίζει ότι το mapping που επιχειρείς δεν θα έχει διπλοεγγραφές... Η σύνταξή της είναι εύκολη και τα οφέλη της πολλά, το documentation της Qlik είναι απόλυτα ικανοποιητικό ενώ υπάρχουν πάρα πολλές πηγές στο internet, από blog posts μέχρι videos, που εξηγούν και αναλύουν την χρήση της, κάποια ενδεικτικά links είναι και αυτά:

• link1
• link2 
• link3 
• link4

Bottom line...

Οι λέξεις δεν βγαίνουν εύκολα από το μυαλό... Είναι τόσες πολλές εκεί μέσα, τόσο ανακατεμένες κι έτσι όπως διαγωνίζονται η μία με την άλλη να βγουν, τελικά δεν βγαίνει καμία... 10 χρόνια τα είπαμε και τα ξανάπαμε και άκρη δεν βρήκαμε... Βγάζει μια ματαιότητα όλο αυτό γιατί οι λέξεις δεν αλλάζουν τη ζωή αλλά μόνο οι πράξεις... Άντε και τα είπες και τα έγραψες, και; Έκανες κάτι; Δεν παίζει ρόλο μόνο η θέληση αλλά και το momentum, μπόρεσες να αλλάξεις τη ζωή σου, σου το επέτρεψαν οι συνθήκες; Αν όχι, σταμάτα να "κλαις" και  ζήσε ότι θέλεις και μπορείς να ζήσεις...

Αναζήτηση εργασίας 2.0. ...

Αληθινά, πόσο περίπλοκα έχουν γίνει τα πράγματα την εποχή των social media για να ανακαλύψεις πού πραγματικά είναι η αλήθεια; Δεν μιλάω για τα fake news, την χειραγώγηση των ανθρώπων όσον αφορά την πολιτική τους τοποθέτηση ή την αγοραστική τους συμπεριφορά, θέματα γνωστά και συζητημένα πολλές φορές αλλά την αναζήτηση εργασίας... 

Εξηγούμαι...

Το glassdoor είναι ένα site/εφαρμογή που λειτουργεί με την λογική των social media, δηλαδή ο χρήστης συνεισφέρει το content μέσω ανώνυμων καταχωρήσεων, με στόχο την δημιουργία μιας βάσης πληροφόρησης σχετικά με κάθε εταιρεία (εργασιακές συνθήκες μισθολογικά, benefits, personal development, etc), διαθέσιμα στον κάθε χρήστη της εφαρμογής ώστε να αξιολογήσει αν πρέπει να κυνηγήσει μια θέρση εργασίας σε κάποια συγκεκριμένη εταιρεία... Είναι επίσης ένας χώρος όπου οι εταιρείες μπορούν να ποστάρουν τις θέσεις εργασίας που έχουν ανοιχτές και να κάνουν recruiting... 

Πρωί Κυριακής, κάθομαι χαλαρά στον υπολογιστή μου και το LinkedIn μου έχει στείλει notification για μια θέση εργασίας που μπορεί να με ενδιαφέρει... Η εταιρεία είναι ένα πολυεθνικό startup με γραφεία και στην Αθήνα και η περίπτωση φαίνεται ενδιαφέρουσα... Αποφασίζω να μπω στο glassdoor για να διαβάσω κριτικές για την εταιρεία και γιατί όχι να δοκιμάσω να "χτυπήσω" την θέση... Η συνολική κριτική της εταιρείας είναι πολύ υψηλή, προσπαθώ όμως να σορτάρω τα reviews εκείνα που αφορούν το ελληνικό branch... Οι κριτικές εξακολουθούν να είναι εξαιρετικές πλην κάποιων αρνητικών που περιγράφουν μια πραγματικότητα εντελώς διαφορετική από τις θετικές, γεγονός που με βάζει σε σκέψεις αφού μιλάμε για διαμετρικά αντίθετες εικόνες... Συνεχίζω να διαβάζω μέχρι που φτάνω σε μια κριτική η οποία όχι μόνο είναι κόλαφος για την εταιρεία και τις συνθήκες που επικρατούν αλλά μεταξύ άλλων καταγγέλλει ότι οι υπεύθυνοι της εταιρείας ζητάνε από τους υπαλλήλους τους να κάνουν εγγραφή στο glassdoor και να γράψουν θετικές κριτικές... 

Ποια είναι η αλήθεια; Τι συμβαίνει με αυτή την εταιρεία, είναι τελικά ένας καλός χώρος εργασίας ή όχι; Προσωπικά δεν ξέρω... Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι το συγκεκριμένο post μπορεί να είναι ένα εκδικητικό ψέμα κάποιου πρώην υπαλλήλου, μόνο όμως ως υπόθεση θα μπορούσε να το ισχυριστεί αυτό, δεν μπορείς να γνωρίζεις στα σίγουρα αν δεν έχεις ίδια άποψη... Από την άλλη, απομονώνοντάς την συγκεκριμένη αρνητική κριτική, πώς γίνεται να υπάρχουν κριτικές που εξαίρουν πχ το ομαδικό πνεύμα εντός της εταιρείας και κάποιες άλλες να στηλιτεύουν ακριβώς την έλλειψη αυτού; 

Η μόνη αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει αλήθεια, όχι τουλάχιστον όπως παρουσιάζεται μέσα από το glassdoor για αυτή την εταιρεία... Η ανωνυμία αλλά και η εντελώς υποκειμενική και πολλές φορές κακόβουλη και biased οπτική των πραγμάτων έχουν στερήσει την πληροφορία από την αξιοπιστία της με αποτέλεσμα οι αποφάσεις (εν τέλει) να παίρνονται στηριγμένες σε ενδείξεις και προσωπικές απόψεις  κι όχι αποδείξεις και γεγονότα...