"Το Αυτό" του Stephen King

Τα σπουδαιότερα πράγματα τα είπαμε στα αστεία, τραγουδούσε πριν αρκετά χρόνια ο Χρήστος Θηβαίος και είναι μια κουβέντα που δεν πρέπει να την πάρουμε ελαφριά όταν μιλάμε για τον Stephen King, ένα συγγραφέα που μέσα από τα βιβλία του μίλησε για τα πιο σημαντικά πράγματα μέσα από το "ευτελές" format της λογοτεχνίας της φαντασίας και του τρόμου... 

Τι είναι το Αυτό; Τι είναι αυτό που παραμονεύει τα παιδιά μέσα στους υπονόμους και στοιχειώνει τον ύπνο τους; Επτά παιδιά, έξι αγόρια κι ένα κορίτσι, θα σταθούν απέναντί του το καλοκαίρι του 1958 για να το πολεμήσουν και θα κάνουν ένα ταξίδι ζωής και ενηλικίωσης που θα τους φέρει πιο κοντά και θα τους κάνει να ωριμάσουν... Εικοσιεπτά χρόνια μετά θα επιστρέψουν στην πόλη που ζούσαν όταν ήταν παιδιά και συγκρούστηκαν με το Αυτό για να τελειώσουν ότι είχε μείνει ημιτελές... 

Αριστουργηματικό δείγμα λογοτεχνίας του τρόμου, το Αυτό είναι ένα αληθινά τρομακτικό βιβλίο με συμπαγέσταστη πλοκή και πολλαπλά επίπεδα ανάπτυξης... Η απειλητική εικόνα του Pennywise βαραίνει ολόκληρη την πόλη η οποία φαίνεται υπνωτισμένη, ανίκανη να αντιληφθεί το βαρύ φόρο αίματος που πληρώνει... Το Derry είναι μια ειδυλλιακή πόλη που κρύβει όμως πολλούς σκελετούς στην ντουλάπα της... Αδικία, μίσος, ρατσισμός, τρέλα και φόνος είναι κάποια από τα  κρυφά χαρακτηριστικά της που μοιάζουν να πηγάζουν από την ύπαρξη του Pennywise, μιας ύπαρξης αιώνιας, από την αρχή του χρόνου... Τα παιδιά εξαιτίας της αθωότητάς τους είναι αυτά που μπορούν να διακρίνουν την ύπαρξη του αλλά είναι και αυτά που την τρέφουν, κυριολεκτικά... Τα επτά παιδιά θα πολεμήσουν τον Pennywise, θα αντιμετωπίσουν τον μεταφυσικό τρόμο και τους εαυτούς τους, τη ζωή που τους περιβάλλει και τους καλεί να ωριμάσουν για να μην τους συνθλίψει... Θα ανακαλύψουν ότι η αγάπη είναι το μεγαλύτερο όπλο όταν πολεμάς οποιοδήποτε τέρας (πραγματικό ή όχι) και την πρώτη και τη δεύτερη φορά που αναμετρήθηκαν με το Αυτό, η αγάπη που μόνο αγνή μπορεί να είναι ειδικά η παιδική...

Το Αυτό είναι ένα υπέροχο βιβλίο, ίσως και το καλύτερο που εγώ έχω διαβάσει από τα γραπτά του Stephen King... 1023 σελίδες απόλαυσης, δεν βαρέθηκα ούτε στιγμή, τα πρωινά ξυπνούσα νωρίτερα για να προλάβω να διαβάσω λίγες ακόμα σελίδες... Σχολιάζει καυστικά την υποκρισία του μικροαστικού επαρχιωτισμού, τον δολοφονικό πολλές φορές συντηρητισμό του... Καταφέρνει να ασχοληθεί με ένα θέμα (δικαίως) taboo, αναφέρομαι στην ερωτική σκηνή μεταξύ των παιδιών στον υπόνομο αλλά επιτυγχάνει να το προστατέψει από κάθε ίχνος χυδαιότητας και ασχήμιας και να το αναδείξει σαν μια πράξη απόλυτης αγάπης που σώζει ζωές, στην κυριολεξία ... Θα μπορούσα να γράφω πολλά ακόμα για το Αυτό και άκρη να μην βγαίνει, το παθαίνω συχνά όταν ένα βιβλίο μου αρέσει τόσο πολύ, ο ενθουσιασμός μπλοκάρει την ικανότητά μου να εκφράσω πραγματικά τι νιώθω... Κάποια πράγματα δεν έχουν γίνει τυχαία, το Αυτό είναι αριστούργημα, διαβάστε το...

Puzzle...

Αυτό που είμαστε είναι ένα puzzle με χιλιάδες κομμάτια...

Γεννιόμαστε με αυτό αλλά την στιγμή της γέννησής μας όλα τα κομμάτια είναι λευκά... Όσο μεγαλώνουμε τα κομμάτια αντικαθίστανται με τα κομμάτια των εμπειριών μας και των γεγονότων της ζωής που ζούμε... Κάποια από τα καινούργια κομμάτια έχουν φωτεινά χρώματα και κάποια άλλα πιο σκοτεινά ή είναι λερωμένα... Επίσης κάποια από τα καινούργια κομμάτια μπορεί να μην έχουν το ίδιο μέγεθος με τα υπόλοιπα, μπορεί είναι πολύ μεγάλα και να αντικαθιστούν όχι ένα αλλά περισσότερα λευκά... Κάποια στιγμή όλα τα λευκά θα αντικατασταθούν από άλλα χρωματιστά... 

Αν οι εμπειρίες και τα κομμάτια σωρεύονται και είναι παραπάνω από όσα χρειάζεται το puzzle για να συμπληρωθεί, δεν χάνονται, μπαίνουν κάτω από αυτό, μπορεί να μην φαίνονται με την πρώτη ματιά αλλά είναι εκεί και πάντα επηρεάζουν την τελική εικόνα του puzzle... Αν ένα από τα κάτω κομμάτια έχει υγρασία αυτή θα βγει στην επιφάνεια και αν ένα από τα κάτω κομμάτια μυρίζει άσχημα, η μυρωδιά θα γίνει αισθητή... 

Δεν μπορείς να ξεφορτωθείς τα κομμάτια που δεν σου αρέσουν, πρέπει να τα ταιριάξεις με τα άλλα, να υπομείνεις την ασχήμια τους και να τα βάλεις δίπλα σε ομορφότερα έτσι ώστε το τελικό αποτέλεσμα του puzzle  να είναι είναι όσο το δυνατόν ομορφότερο... Το χτίσιμο αυτού του puzzle κρατάει μια ολόκληρη ζωή, δεν μας πέφτει λόγος για τα κομμάτια που μας έρχονται στα χέρια αλλά μας πέφτει λόγος για το που θα τα τοποθετήσουμε...

Αιμοδοσία...

Χθες το πρωί, για πρώτη φορά στα 41 μου χρόνια, έδωσα αίμα για κάλυψη αναγκών των συνανθρώπων μου... Αποφάσισα ότι πρέπει έμπρακτα να υποστηρίζω αυτά που στην θεωρία πρεσβεύω, να ξεπεράσω τις όποιες φοβίες μου και τις αναστολές μου ή ακόμα και την βαρεμάρα μου και να αποτελέσω ζωντανό παράδειγμα για τα παιδιά μου...

Το απόγευμα επιστρέφοντας στο σπίτι πήγα να το μοιραστώ με τα αγόρια αφενός γιατί ένιωθα πολύ περήφανος και αφετέρου γιατί (εντελώς εγωιστικά το παραδέχομαι) θα ήθελα να νιώσουν και τα αγόρια μου περήφανα για τον μπαμπά τους και να πάρουν ένα μήνυμα αλληλεγγύης και αγάπης για τον συνάνθρωπο... Η αλήθεια είναι ότι δεν αντέδρασαν με μεγάλο ενθουσιασμό όταν τους είπα τα νέα μου αφού εκείνη την ώρα τους αποσπούσε την προσοχή ο Alvin στο Nickelodeon... 

Μου κακοφάνηκε λίγο, είναι αλήθεια, η Μάρα όμως μου είπε ότι τίποτε δεν πάει χαμένο με τα παιδιά, ότι όλα καταγράφονται και επεξεργάζονται σε δεύτερο και τρίτο χρόνο...

Qlikview - How to extract the file name out of a full path name...

Συνεχίζοντας από αυτό το post, θα προκύψει μια μεταβλητή (vSelectedFile)  η οποία θα περιέχει το file name του αρχείου με το οποίο θέλουμε να δουλέψουμε... Το περιεχόμενο της μεταβλητής όμως θα είναι το full path name το οποίο ενδεχομένως δεν μας είναι χρήσιμο και χρειαζόμαστε απλά το όνομα του αρχείου και μόνο...

Ας υποθέσουμε ότι το full path name είναι της μορφής:

\\serverName\Folder1\Folder2\Folder3\FileName

Το παρακάτω statement θα έχει σαν αποτέλεσμα το κομμάτι τoυ full path name που αντιστοιχεί στο FileName:

Right(vSelectedFile,Len(vSelectedFile)-Index(vSelectedFile,'\',SubStringCount(vSelectedFile,'\')))

Αναζήτηση μιας τιμής οπουδήποτε στη Database - SQL Server

Έστω ότι δουλεύεις πάνω σε μια analytics εφαρμογή κάνοντας reverse engineering στη βάση και ψάχνεις να βρεις σε ποιούς πίνακες βρίσκονται συγκεκριμένες τιμές... Το παρακάτω T-SQL script θα σκανάρει όλη τη βάση και θα βρει σε ποιους πίνακες υπάρχουν οι τιμές αυτές....

To παραπάνω script το βρήκα στο Stack Overflow...

"Κούτζο" του Stephen King

Περνάω φάση σοβαρού αναγνωστικού black out... Ξεκίνησα το "Μάκβεθ" του Nesbo και το παράτησα (άκουσον, άκουσον) διότι δεν μπορούσα να συγκεντρωσω το μυαλό μου... Σκέφτηκα ότι μόνη λύση για την αντιμετώπιση του black out αφού ακόμα και ο αγαπημένος Nesbo δεν κατάφερε να με συνεπάρει, είναι η επιστροφή στο αναγνωστικό μου comfort zone, σε ένα συγγραφέα που ποτέ δεν με απογοητεύει, ένα ικανότατο παραμυθά και προέκυψε ο Κούτζο...

Στο (πολύπαθο) Castle Rock του Maine, την φανταστική κωμόπολη που διαδραματίζονται αρκετά από τα βιβλία του Stephen King, οι κάτοικοι είναι διαφορετικοί ο ένας από τον άλλο αλλά όλοι έχουν σκελετούς κρυμμένους στις ντουλάπες τους (μεταφορικά το λέω)... Ιστορίες ανθρώπινων αδυναμιών, παθών και ανομολόγητων πόθων, φόβων που τους κρατούν άγρυπνους τη νύχτα... Σε αυτή την πόλη ζει κι ο Κούτζο , ένα θηριώδες αλλά ήρεμο και φιλικό σκυλί του Αγίου Βερνάρδου, κατοικίδιο στο σπίτι των Κάμπερ... Το σκυλί αυτό είναι ο κεντρικός ήρωας της ιστορίας μας καθώς ένα απόγευμα κυνηγώντας ένα λαγό στο δάσος θα δαγκωθεί από μια νυχτερίδα μολυσμένη με τον ιό της λύσσας και το γεγονός αυτό θα πυροδοτήσει μια σειρά τραγικών γεγονότων...  

Το βιβλίο δεν κινείται στον χώρο του μεταφυσικού horror που έχει διαπρέψει ο Stephen King, ο τρόμος είναι χειροπιαστός, τετράποδος και με παχύ τρίχωμα, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν κλείνει λίγο το μάτι και στο υπερπέραν βάζοντας τον αναγνώστη σε ένα trip να σκεφτεί μηπως και κάτι άλλο συμβαίνει, μήπως αυτό που κρύβεται στην ντουλάπα του μικρού Ταντ δεν ζει μόνο στην φαντασία του πιτσιρικά... To horror βέβαια είναι απλά ένα πρόσχημα για τον Stephen King, όπως σε πολλά άλλα του βιβλία... Κεντρικό θέμα της ιστορίας, είναι οι ανθρώπινες σχέσεις, οι επιλογές που κάνουμε στη ζωή και το κόστος που έχουν, ο φόβος για τον χρόνο που περνάει για τα γηρατειά που πλησιάζουν κάθε μέρα που περνάει... Βρίσκω αληθινά μαγικό τον τρόπο που καταφέρνει ο Stephen King να πει τα σημαντικότερα πράγματα καμουφλάροντάς τα με ιστορίες φαινομενικά "φτηνές" και εύπεπτες, είναι το μεγαλύτερο ταλέντο του πολυαγαπημένου συγγραφέα από το Maine... Το "Κούτζο" διατηρεί μια εξαιρετικά σφιχτοδεμένη γραμμή πλοκής που κρατάει τον αναγνώστη σε απόλυτη εγρήγορση ανίκανο να αφήσει το βιβλίο, η δε "πολιορκία" του Ford Pinto της Ντόνα κάτω από τον καυτό ήλιο είναι από τα δυνατότερα δείγματα γραφής του Stephen King που προσωπικά έχω διαβάσει... 

Απόλαυσα το "Κούτζο", το διάβασα απνευστί μέχρι την τελευταία σελίδα... Όσο για το αναγνωστικό μου black out... 

Τι είναι αυτό;

Θάνος ετών 6...

Περάσανε τα χρόνια κεφτεδάκι, μεγάλωσες κι εσύ... Ήταν πάλι μια ηλιόλουστη, ανοιξιάτικη μέρα η 26η Απριλίου του 2013 όπως σήμερα, που λες και περίμενε ο καιρός τα γεννέθλια σου για να ζεστάνει... Σε αντίθεση με τη γέννηση του αδελφού σου που είχαμε ένα άγχος, όπως και να το δεις, η δική σου γέννα ήταν μια εκδρομή, μια γιορτή χαράς που είχε ξεκινήσει πριν σε συναντήσουμε αλλά πήρε εντελώς τα πάνω της όταν σε αντίκρισε η μαμά σου και σκέφτηκε: "Τι καταπληκτικό, μελαχρινό μωρό!"...

Σε αγαπώ πολύ, αγόρι μου, χρόνια σου πολλά!

Επάγγελμα γυναίκα...

Να σέβεστε και να αγαπάτε τις γυναίκες σας που σας φροντίζουν και σας προσέχουν... Μόνο όταν μπεις στα παπούτσια τους και ζήσεις ότι ζουν καθημερινά καταλαβαίνεις πόσο δύσκολο είναι να είσαι νοικοκυρά με παιδιά...

QlikView - Ένα script με κάποιες χρήσιμες τεχνικές για folder/file manipulation...

Το παρακάτω script γράφτηκε για να εξυπηρετήσει μια ανάγκη που προέκυψε στη δουλειά... Όταν το ολοκλήρωσα μου άρεσε πολύ και σκέφτηκα ότι θα ήταν καλό να το μοιραστώ... Το script φτιάχτηκε για την δική μου ανάγκη αλλά οι τεχνικές που περιέχονται μπορούν άνετα να χρησιμοποιηθούν και για άλλους λόγους, όποιος θέλει μπορεί να ρωτήσει... :)

"Ατέλειωτες ιστορίες" του J. R. R. Tolkien

Το λέει ξεκάθαρα στην σύνοψη του βιβλίου (αντιγράφω από την Πολιτεία):

Όσοι από σας που έχετε απολαύσει τις ιστορίες του Τόλκιν και δεν είστε από τους αναγνώστες που κυνηγούν μόνο την πλοκή, προσπερνώντας γρήγορα τις σκηνές με τους γνωστούς σας ήρωες, θα βρείτε ενδιαφέρον εδώ γνωρίζοντας τις λεπτομέρειες για τους λόγους που καθόρισαν τις συμπεριφορές όλων αυτών των ηρώων, γνωρίζοντας ιστορικά και γεωγραφικά τη Μέση-γη και το Νούμενορ, γνωρίζοντας τους βασιλιάδες του Νούμενορ, γνωρίζοντας περισσότερα για τις μάχες και τους σχηματισμούς διαφόρων πολεμιστών, για τα Ξωτικά, τους Παρανόμους, τους Άγριους Ανθρώπους, τους Πούκελ, τους Ιστάρι, τα παλαντίρι και όλα όσα συνθέτουν τη μαγεία του κόσμου του Τόλκιν. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Στον Tolkien ανέκαθεν αγαπούσα την πλοκή, την ιστορία αυτή καθεαυτή, το παραμύθι, πάντα αυτό είχε, πάντα αυτό θα έχει προτεραιότητα... Μου αρέσει να ερευνώ το "παρασκήνιο" κάθε ιστορίας αλλά αφού ολοκληρωθεί η ανάγνωση, στον δικό μου χρόνο και κυρίως από το internet... Οι  "Ατέλειωτες ιστορίες" δεν ήταν για μένα... Σημειώσεις επί σημειώσεων, ερμηνείες αποσπασμάτων επιστολών, ατελείωτες παραπομπές και αστερίσκοι, υπονόμευαν την πλοκή των ιστοριών, δεν άφηναν το συναίσθημα της κάθε αφήγησης να με συνεπάρει... Πίστευα ότι η αγάπη μου για τις ιστορίες του Tolkien ήταν αρκετό εφόδιο για την ανάγνωση του "Ατέλειωτες ιστορίες" αλλά ήμουν λάθος... Το βιβλίο δεν απευθύνεται σε λάτρεις του Tolkien αλλά σε μελετητές του Tolkien ιδιότητα που μπορείς να έχεις χωρίς να είσαι λάτρης του... Είναι για αυτούς που αντλούν ικανοποίηση από την λεπτομέρεια, από την ετοιμολογία των λέξεων, από την πληθώρα των ονομάτων και των τοπωνυμίων... Εμένα με ενδιαφέρει η ιστορία, το παραμύθι και μόνο αυτό... 

Έκανα υπερβολικά πολύ καιρό να το διαβάσω, κάποιες μέρες ήταν αληθινή αγγαρεία και ομολογώ ότι υπήρξαν σελίδες που παρέλειψα... Επίσης ήρθε αρκετές φορές στο μυαλό μου η σκέψη ότι το βιβλίο αυτό ήταν μια ευκαιρία για αρπαχτή από τον γιο του Tolkien που επιμελήθηκε το βιβλίο αλλά προσπάθησα  να την απομακρύνω κάθε φορά που θυμόμουν ότι ο ίδιος επιμελήθηκε το "Σιλμαρίλλιον" που λάτρεψα... Για να είμαι απόλυτα ήσυχος με τη συνείδησή μου κατέληξα ότι όντως το "Ατέλειωτες ιστορίες" δεν ήταν για μένα...