Α, ρε Έλληνα, δεν σε πτοεί τίποτα...

Είπαμε με την Μ. να πάμε κανένα ταξιδάκι εδώ κοντά, στο τριήμερο, τώρα που έχει ανοίξει κι ο καιρός, να ξεσκάσουμε λίγο γιατί υπήρχε πολύ πίεση αυτή την περίοδο...

Σκεφτήκαμε αρχικά το αγαπημένο Ναύπλιο το οποίο έχουμε επισκεφτεί πάρα πολλές φορές αλλά έχουμε να πάμε 3-4 χρόνια...

Ψάξαμε, ψάξαμε, ψάξαμε...

Τζίφος!!!

Δωμάτιο ούτε για δείγμα δεν υπάρχει στην παλιά πόλη...

Το μοναδικό ξενοδοχείο που είχε διαθεσιμότητα ήταν το γνωστό ξενοδοχείο, για όσους έχουν επισκεφτεί την πόλη του Ναυπλίου, πάνω στην Ακροναυπλία, του οποίου όμως η τιμή του δωματίου πέφτει "κάπως" ακριβή για το πορτοφόλι μου...

Λέμε, "εντάξει ρε αδερφέ, δεν μας έκατσε το Ναύπλιο, ας δοκιμάσουμε στα Καλάβρυτα...
Κοντά είναι κι αυτά, όμορφα είναι, έχουμε να πάμε κι εκεί 10 χρόνια"...

Πήραμε τηλέφωνα, ρωτήσαμε, τζίφος και πάλι...
Δωμάτιο ούτε για δείγμα...
Στο τελευταίο ξενοδοχείο που τηλεφωνήσαμε μάλιστα, η κοπέλα που σήκωσε το τηλέφωνο σχεδόν γέλασε όταν την ρωτήσαμε αν έχει διαθέσιμο δίκλινο για 1 και 2 του μήνα...

Καλά κι εμείς το θυμηθήκαμε αργά να πάμε ταξιδάκι αλλά λέμε, "εντάξει μωρέ, υπάρχει οικονομική στενότητα στον κόσμο, θα βρούμε εύκολα δωμάτιο"...

Δεν είχαμε υπολογίσει ότι τον Έλληνα δεν τον πτοεί τίποτα, ούτε οικονομική κρίση, ούτε γρίπη των χοίρων, ούτε πολεμικές συρράξεις, αυτός την εκδρομή του/την ταβέρνα του/τα μπουζούκια του θα τα πάει βρέξει χιονίσει...έστω και αν πάρει διακοποδάνειo... έστω και αν πληρώσει με κάρτες...

Διότι η φτώχεια θέλει καλοπέραση που λέει και ο σοφός λαός...

Μεγάλη κουβέντα...

Πώς τα φέρνει καμιά φορά η ζωή...

Από το Βήμα

Δισέγγονος του Χίτλερ έγινε Εβραίος και ζει στο Ισραήλ

O δισέγγονος εξ αγχιστείας του Αδόλφου Χίτλερ ζει εδώ και 25 χρόνια στο Ισραήλ, έχει ασπαστεί την εβραϊκή θρησκεία και διδάσκει το Ταλμούδ, το ιερό βιβλίο των εβραίων, σε ισραηλινό πανεπιστήμιο. Στα 52 του χρόνια διατηρεί γερμανικό ονοματεπώνυμο, αλλά προτιμά να μη δημοσιοποιήσει τα πλήρη στοιχεία της ταυτότητάς του, που αποκαλύπτουν την εξ αγχιστείας συγγένεια με τον Φύρερ και το ναζιστικό παρελθόν της οικογένειάς του.

«Ο Χανς Χίτλερ, γιος του Αλόις Χίτλερ, ετεροθαλούς αδελφού του Αδόλφου Χίτλερ, ήταν γαμπρός στην οικογένειά μας. Ηταν ο δεύτερος σύζυγος της γιαγιάς μου Ερνα μετά το διαζύγιό της με τον παππού μου. Συνεπώς εγώ δεν έχω δεσμούς αίματος με τον Φύρερ» εξηγεί στην ιταλική εφημερίδα «La Repubblica».

Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, είχε δύσκολα παιδικά χρόνια. «Οι γονείς μου χώρισαν λίγο καιρό μετά τη γέννησή μου. Με τη μητέρα μου, που τότε δεν είχε εισοδήματα, αλλάζαμε σπίτι συχνά. Μας πετούσαν στον δρόμο κάθε φορά που δεν υπήρχαν χρήματα για το ενοίκιο. Με χτυπούσε πολύ. Η γιαγιά Ερνα, μια γυναίκα αδιάφορη για τις δυστυχίες των άλλων, δεν μας συνέδραμε ποτέ, ούτε οικονομικά ούτε ηθικά»λέει.

Και οι δύο γονείς του ήταν μέλη της Βέρμαχτ, του γερμανικού σώματος στρατού του Γ΄ Ράιχ.

«Ο πατέρας μου ήταν ένθερμος υποστηρικτής του Ναζιστικού Κόμματος και αξιωματικός της Βέρμαχτ. Τον έβλεπα πολύ σπάνια και χαιρόμουν τόσο πολύ που ποτέ δεν τον ρώτησα τι έκανε στον πόλεμο. Η γιαγιά μου πίστευε στην εθνικοσοσιαλιστική ιδεολογία πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τον πόλεμο. Ηταν πολύ υπερήφανη που είχε παντρευτεί έναν Χίτλερ. Η μητέρα μου ήξερε τι συνέβαινε με τους εβραίους. Οταν τη ρώτησα γιατί συνέχιζε να υπακούει στις διαταγές, μου απάντησε ντροπιασμένη ότι φοβόταν να κάνει διαφορετικά και την πίστεψα». Ο ίδιος μετακόμισε στο Ισραήλ και ασπάστηκε τον ιουδαϊσμό.

«Ημουν νεαρός όταν πρωτοδιάβασα το βιβλίο “Ο Αγών μου”, του Χίτλερ. Πώς μπόρεσαν οι Γερμανοί να είναι τόσο ηλίθιοι ώστε να εκλέξουν έναν άνθρωπο που έγραφε τέτοια πράγματα; Η πορεία μου προς την εβραϊκή θρησκεία υπήρξε μακροχρόνια. Προτού υπηρετήσω τη στρατιωτική μου θητεία επέλεξα να σπουδάσω θεολογία και, στο πλαίσιο των μαθημάτων, έπρεπε να περάσω έξι εβδομάδες στο Ισραήλ. Ηταν στις αρχές της δεκαετίας του ΄70. Οταν έφτασα, ένιωσα σαν στο σπίτι μου. Ασπάστηκα την εβραϊκή θρησκεία και δεν έφυγα ποτέ» λέει.

Κάρτα ΠΑΣΟΚ: Έλα μουνί στον τόπο σου...

Από τα Νέα

Σκέψεις για την έκδοση πιστωτικής κάρτας γίνονται στο ΠΑΣΟΚ, στο πρότυπο της κάρτας των Εργατικών (New Labour) της Βρετανίας.

Όπως αναφέρουν Τα Νέα της Τετάρτης, ήδη το κόμμα βρίσκεται σε επαφή με τράπεζες προκειμένου να αποφασίσει με ποια θα συνεργαστεί για την έκδοση της κάρτας.

«Θα έχει το ανταγωνιστικότερο επιτόκιο μεταφοράς υπολοίπου της αγοράς, το επιτόκιό της θα είναι περίπου 20% χαμηλότερο από τα ισχύοντα, ενώ ο κάτοχός της δεν θα πληρώνει ετήσια συνδρομή ούτε στο ΠΑΣΟΚ ούτε στην τράπεζα» αναφέρουν στελέχη του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

Σχετικά με την ετήσια συνδρομή, το ΠΑΣΟΚ έχει αποστείλει 950 χιλιάδες προσωπικές επιστολές σε μέλη και φίλους οι οποίοι έως τις 31 Μαΐου θα πρέπει να καταβάλουν την ετήσια συνδρομή τους: από 12 ευρώ για αγρότες, μετανάστες, συνταξιούχους, μέχρι 500 ευρώ για βουλευτές και ευρωβουλευτές.

Ο γενικός διευθυντής του κόμματος Ροβέρτος Σπυρόπουλος σημειώνει ότι το μακροπρόθεσμο σχέδιο του ΠΑΣΟΚ είναι να υπάρξει οικονομική αυτονομία, δηλαδή να μην εισπράττει την ετήσια κρατική επιχορήγηση (22 εκατ. ευρώ) αλλά να βασίζεται στις εισφορές μελών και φίλων.

Σκηνή από το μέλλον:

Πελάτης μπαίνει στο μαγαζί, ψωνίζει, φτάνει στο ταμείο...

Πωλητής:"Πώς θα πληρώσετε κύριε, μετρητά ή κάρτα?"
Πελάτης:"Κάρτα"
Πωλητής:"VISA, Mastercard ή..ΠΑΣΟΚ?"
Πελάτης:"ΠΑΣΟΚ!!!"
Πωλητής:"Φυσικά..."

99 μπαλόνια...

Σήμερα είχα άδεια, ξύπνησα το πρωί κατά τις 9:30 και πίνοντας καφέ μπροστά στην τηλεόραση, είδα στον ΣΚΑΙ, στην εκπομπή της Oprah Winfrey, αυτό το βίντεο... Τα σχόλια δικά σας...

Soft Verdict - Struggle For Pleasure

Βλασφημία...

Σκεφτόμουνα σήμερα Μεγαλοπαρασκευιάτικο το θέμα της βλαστήμιας..
Όταν λέω βλαστήμια εννοώ με την θρησκευτική έννοια, όχι να πεις "Γαμώ τα υπουργεία μου", Χριστοπαναγία που λέμε...

Οι Έλληνες γενικά βλαστημάμε πολύ, κι εγώ το κάνω συχνά πυκνά όταν μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι.... Έχω παρατηρήσει ότι ο καθένας από εμάς που βλαστημάμε, έχει μια συγκεκριμένη προτίμηση σε κάποιο βιβλικό πρόσωπο το οποίο "στολίζει" όταν και όποτε μπορεί...

Εγώ περιλαβαίνω την Παναγία, ένας συνάδελφος, ο Β. περιλαμβάνει τον Χριστό, ο πατέρας μου βρίζει συχνά πυκνά (όχι κατ' αποκλειστικότητα όμως...) την ... Εύα!!!

Λειτουργεί και σε τοπικό επίπεδο, οι Κεφαλλονίτες βλαστημάνε όλη μέρα και όλη νύχτα και φυλάνε μια εξέχουσα θέση και στον Άγιο Γεράσιμο, οι δε Λευκαδίτες έχω διαβάσει ότι λένε μια πρωτότυπη βλαστήμια: "Γαμώ το κουμπί της Αγίας Βαρβάρας"!!!

Για όσους δεν πιστεύουν στον Θεό έχει μια λογική η βλαστήμια, εκτονώνονται ξεχέζοντας μια φιγούρα που έτσι κι αλλιώς δεν λέει τίποτα για αυτούς...
Για όσους πιστεύουν στον Θεό, πιστεύω ότι η επιλογή του βιβλικού προσώπου αποδέκτη της βλαστήμιας, όσο και αν ακουστεί περίεργο, γίνεται με βάση το κριτήριο του ποιο μας είναι πιο αγαπημένο...
Όποιος αγαπάει παιδεύει και αν δεν ξεσπάσω σε σένα που σε αγαπάω σε ποιόν θα ξεσπάσω και δεν συμμαζεύεται, ότι κάνουμε και με την μάνα μας...

Η γυναίκα μου εξοργίζεται όταν βλαστημάω αλλά έχει την λεπτότητα να με ξεχέζει αφού ηρεμήσω από τα νεύρα μου...
Ούτε σε μένα αρέσει, το μετανιώνω κάθε φορά που την ρίχνω την Χριστοπαναγία, αλλά βγαίνει τόσο εύκολα η ρουφιάνα, όταν έχεις τα μπουρίνια σου...

Δομήνικος Θεοτοκόπουλος: Το Θείο Δράμα...

Μεγάλη Εβδομάδα...

Μεγάλη Τετάρτη σήμερα...

Έχω πολύ δουλειά, πολύ διάβασμα να ρίξω, έχω ένα πρόβλημα υγείας (όχι θανατηφόρο) που με έχει μπλέξει σε μια διαδικασία εξετάσεων και κόντρα εξετάσεων και με έχει στρεσσάρει πολύ, έχω πολύ άγχος γενικότερα...

Προσπαθώ να σκέφτομαι ότι υπάρχουν και χειρότερα, ότι όλα διορθώνονται, ότι η αρρώστια περνάει, ότι η δουλειά τελειώνει, ότι υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν πραγματικά αλλά δεν τα καταφέρνω πάντα...

Ίσως να είναι εγωϊστικό αλλά τα προβλήματα του καθενός του φαίνονται βουνό...
Απλά υπάρχουν αυτοί που περπατάνε πραγματικά την "Οδό του Μαρτυρίου" και άλλοι που βαδίζουν το ... "Μονοπάτι του Μαρτυρίου"...

Εγώ δεν ξέρω πού βαδίζω...
Μάλλον το μονοπάτι...
Προς το παρόν πάντως νιώθω ότι η εβδομάδα είναι πραγματικά "Των Παθών"...

Χουάρες, η πόλη των νεκρών γυναικών...

Την Παρασκευή το βράδυ έκατσα και είδα στο STAR μια ταινία με την Τζένιφερ Λόπεζ και τον Αντόνιο Μπαντέρας, το "Bordertown". Η ταινία ήταν συμπαθητική και είναι βασισμένη στα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στο Χουάρες, μια πόλη της μεξικανοαμερικανικής μεθορίου στην οποία κάθε χρόνο εξαφανίζονται, βιάζονται και δολοφονούνται εκατοντάδες γυναίκες...

Το Χουάρες είναι μια από τις μεγαλύτερες πόλεις του Μεξικό στην οποία υπάρχουν πολλά αμερικανικά εργοστάσια συναρμολόγησης τεχνολογικών προϊόντων, τα μακιλαδόρας, ειδικά από το 1994 και μετά οπότε και υπογράφτηκε η Βορειοαμερικανική Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου (NAFTA). Εξαιτίας της ύπαρξης αυτών των εργοστασίων, συρρέουν στο Χουάρες, χιλιάδες μετανάστες από όλο το Μεξικό για να δουλέψουν για ψίχουλα και να ζήσουν σε απέραντες παραγκουπόλεις χωρίς ηλεκτρικό ή πόσιμο νερό...

Πλην αυτών, το Χουαρέζ έχει να "επιδείξει" ένα ασυνήθιστα υψηλό αλλά πολύ τρομακτικό αριθμό εξαφανισμένων/βιασμένων/δολοφονημένων γυναικών... Οι αιτίες για την ανατριχιαστική αυτή πρωτιά του Χουάρες είναι πολλές και διάφορες...

Η οικογενειακή βία, τα κυκλώματα των εμπόρων ναρκωτικών που κάνουν κουμάντο στην περιοχή, τα κυκλώματα παραγωγής "snuff" ταινιών πορνό, το παράνομο εμπόριο οργάνων καθώς και μια αμφιλεγόμενη πολιτική επανένταξης των σεξουαλικά επιτιθεμένων ατόμων που εφαρμόζεται στην άλλη πλευρά των συνόρων, στις Η.Π.Α. στην γειτονική πόλη του Ελ Πάσο, είναι μόνο μερικές από τις αιτίες σχετικά με τα εγκλήματα εναντίον των γυναικών του Χουάρες...

Το μόνο σίγουρο στην όλη ιστορία είναι ότι η καταμέτρηση πτωμάτων συνεχίζεται και ότι το Μεξικανικό κράτος, είτε λόγω διαφθοράς, είτε λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος, είτε λόγω κάλυψης συγκεκριμένων συμφερόντων δεν έχει κάνει ουσιαστικά τίποτα, όχι μόνο για την επίλυση των υποθέσεων αλλά και για να προστατέψει προληπτικά τις γυναίκες του Χουάρες...

Με το θέμα των γυναικών του Χουάρες, έχει ασχοληθεί η πολύ καλή εκπομπή "Εξάντας" του Γιώργου Αυγερόπουλου στο πολύ καλό ντοκιμαντέρ "Χουάρες: Η πόλη των νεκρών γυναικών" στην οποία παρουσιάζονται πολλά στοιχεία, συνεντεύξεις και μαρτυρίες σχετικά με το τι συμβαίνει σε αυτή την πόλη...

Μπείτε στο site της ΕΡΤ και δείτε την εκπομπή...
Αξίζει πραγματικά να μαθευτεί αυτή η ιστορία, τι συμβαίνει σε μια άλλη άκρη του κόσμου, η φρίκη που διαδραματίζεται δίπλα στην πόρτα του "πολιτισμένου πρώτου κόσμου"...

Δείτε και το "Bordertown", δεν είναι κακό...
Του αξίζει άλλωστε...
Ασχολήθηκε, έστω με μια πιο "light" διάθεση, με ένα θέμα τόσο σημαντικό που ανήκει όμως στην κατηγορία των θεμάτων που δεν φτάνουν συχνά στα κεντρικά δελτία των 8...
Και αυτό είναι κάτι...

Κακόκεφος...

Έχω τις μαύρες μου σήμερα...

Κάτι ότι ξύπνησα στραβά, κάτι ότι δούλευα χθες μέχρι τις 9, κάτι ένα θεματάκι υγείας (λογικά ασήμαντο) που ήρθε από το παρελθόν να με ξαναθυμηθεί, κάτι ένα θεματάκι οικογενειακής φύσεως που έχει να κάνει με παρεξήγηση, κάτι το ένα, κάτι το άλλο...

Έχω έρθει στο γραφείο και με το ζόρι είπα καλημέρα...

Πολύ κακή διάθεση, άντε να περάσει η μέρα να γυρίσω στο σπίτι μου...

Όλα τα χάνω...

Από τα Νέα

Έρχονται νέοι φόροι!!!

Πηγή άγνωστη, μου ήρθε με mail...

Απεργία...

Γενική απεργία σήμερα...

Τα συνδικάτα υπολογίζουν η σημερινή να είναι μια από τις μεγαλύτερες εργατικές κινητοποιήσεις των τελευταίων ετών...

Μακάρι να έχουν δίκιο...

Μακάρι να πλημμυρίσουν οι δρόμοι κόσμο...

Κόσμο που "έχει την πολυτέλεια" να απεργεί...

Κόσμο που είναι λιγότερο φοβισμένος από εμάς που πήγαμε στη δουλειά σήμερα...

Κόσμο που αξιώθηκε να φτιάξει ένα συνδικάτο της προκοπής, που προστατεύει τα μέλη του και δεν "μασάει" στο bullying της εργοδοσίας...

Κόσμο που ίσως να έχει την μεγαλοψυχία να μην μας φτύσει στην μούρη, όλους εμάς που σήμερα δεν απεργούμε, όταν ίσως κερδίσουν κάτι από την σημερινή απεργία, από το σημερινό χαμένο μεροκάματο...

Όλοι στους δρόμους!!!

Πρωταπριλιά σήμερα, καλό μήνα να έχουμε, καλύτερα από τον τρόπο που μπήκε πάντως διότι εγώ εδώ και δυο μέρες είμαι άρρωστος, κλεισμένος στο σπίτι...

Αντιγράφω από την βικιπαιδεία, αυτά τα ολίγα (κι ενδιαφέροντα ελπίζω) :

Πρωταπριλιά

Το παραδοσιακό έθιμο του να λες καλοπροαίρετα ψέματα την 1 Απριλίου.

Έθιμο

Κατά την 1η Απριλίου, συνιθίζεται λέγονται ψέματα λόγω εθίμου.

Προέλευση του Εθίμου

Τα ψέματα της πρωταπριλιάς είναι ένα έθιμο που μας έχει έρθει από την Ευρώπη. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές σχετικά με τον τόπο και τον χρόνο που γεννήθηκε το έθιμο αυτό. Δύο από αυτές, όμως, είναι οι επικρατέστερες.

Από τους Κέλτες

Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή, το έθιμο ξεκίνησε από τους Κέλτες. Λαός της βορειοδυτικής Ευρώπης, οι Κέλτες, ήταν δεινοί ψαράδες. Η εποχή του ψαρέματος ξεκινούσε την 1η Απριλίου. Όσο καλοί ψαράδες όμως και να ήταν, την εποχή αυτή του χρόνου τα ψάρια πιάνονται δύσκολα. Έτσι και αυτοί, όπως προστάζει ο κώδικας δεοντολογίας των ψαράδων όλων των εποχών, έλεγαν ψέματα σχετικά με τα πόσα ψάρια είχαν πιάσει. Αυτή η συνήθεια, έγινε με το πέρασμα του χρόνου έθιμο.

Από τη Γαλλία

Η δεύτερη εκδοχή, που θεωρείται και ποιο βάσιμη ιστορικά, θέλει γενέτειρα του εθίμου την Γαλλία του 16ου αιώνα. Μέχρι το 1564 η πρωτοχρονιά των Γάλλων ήταν η "1η Απριλίου". Την χρονιά αυτή όμως, και επί βασιλείας Καρόλου του 9ου, αυτό άλλαξε και πρωτοχρονιά θεωρούνταν πλέον η 1η Ιανουαρίου. Στην αρχή αυτό δεν το δέχτηκαν όλοι οι πολίτες. Οι αντιδραστικοί συνέχιζαν να γιορτάζουν, την παλαιά πλέον, πρωτοχρονιά τους την 1η Απριλίου, ενώ οι υπόλοιποι τους έστελναν πρωτοχρονιάτικα δώρα για να τους κοροϊδέψουν. Το πείραγμα αυτό μετατράπηκε με τον καιρό σε έθιμο.

Το έθιμο στην Ελλάδα

Όπου και να γεννήθηκε πάντως, γεγονός είναι ότι το έθιμο αυτό ήρθε και στην Ελλάδα και διαφοροποιήθηκε αποκτώντας μια ελληνική χροιά. Η βασική ιδέα βέβαια παρέμεινε ίδια. Λέμε αθώα ψέματα με σκοπό να ξεγελάσουμε το «θύμα» μας. Σε κάποιες περιοχές της πατρίδας μας, θεωρούν ότι όποιος καταφέρει να ξεγελάσει τον άλλο, θα έχει την τύχη με το μέρος του όλη την υπόλοιπη χρονιά. Σε κάποιες άλλες πιστεύουν ότι ο «θύτης» θα έχει καλή σοδειά στις καλλιέργειες του. Επίσης το βρόχινο νερό της πρωταπριλιάς, θεωρούν μερικοί, ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Όσο για το «θύμα», πιστεύεται ότι, σε αντίθεση με τον «θύτη», θα έχει γρουσουζιά τον υπόλοιπο χρόνο και πιθανότατα αν είναι παντρεμένος θα χήρεψει γρήγορα.

Σύμφωνα με τον έλληνα λαογράφο Λουκάτο το έθιμο αυτό αποτελεί ένα σκόπιμο "ξεγέλασμα των βλαπτικών δυνάμεων που θα εμπόδιζαν την όποια παραγωγή" όπως είναι η αρχή του μήνα τόσο για τον Μάρτιο, όσο και τον Απρίλιο υποχρεώνοντας πολλούς να λαμβάνουν διάφορα "αντίμετρα" (αλεξίκανα μέτρα). Έπίσης και ο Έλληνας λαογράφος Γ. Μέγας συμφωνεί πως η πρωταπριλιάτικη "ψευδολογία" παραπλανά ελλοχεύουσες δυνάμεις του κακού, έτσι ώστε να θεωρείται από τον λαό ως σημαντικός όρος μαγνητικής ενέργειας (έλξης ή αποτροπής) για μια επικείμενη επιτυχία.

Περιστατικά

Τον προηγούμενο αιώνα, η τεχνολογία βοήθησε κάποιους να ξεγελάσουν χιλιάδες άτομα την ημέρα αυτή. Για παράδειγμα μια Αμερικάνικη εφημερίδα δημοσίευσε ένα άρθρο (στις αρχές του 20ου αιώνα), στο οποίο αναφερόταν ότι ο Τόμας Έντισον είχε εφεύρει μια μηχανή, η οποία μετέτρεπε το νερό σε κρασί. Φανταστείτε την χαρά όλων των «μερακλήδων» της εποχής. Οι μερακλήδες μπορεί να χάρηκαν, αλλά οι μετοχές, των εταιριών παρασκευής και διακίνησης οίνου, σημείωσαν κατακόρυφη πτώση στο χρηματιστήριο.

Ένα άλλο παράδειγμα μεγάλης πρωταπριλιάτικης φάρσας, είναι αυτή του δικτύου BBC το 1957. Τότε προβλήθηκε, από το δίκτυο αυτό, ένα ρεπορτάζ, στο οποίο Ιταλοί γεωργοί μάζευαν μακαρόνια από τα δέντρα που υποτίθεται ότι τα παράγουν. Παρόμοια ρεπορτάζ συνεχίζονται όμως μέχρι και σήμερα σχεδόν από το σύνολο των μαζικών μέσων επικοινωνίας που τις περισσότερες φορές αγγίζουν σημαντικά θέματα οικονομίας, διασκέδασης, κ.λπ.

Πηγή

• Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα τ.51ος, σ.72