Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Νοέμβριος, 2016

Γιατί δεν τον αφήνουν λοιπόν να κάνει τη δουλειά του;

Στα 12 χρόνια της επαγγελματικής μου εμπειρίας έχω συμμετάσχει σε διάφορα projects, άλλα πολύ σημαντικά και άλλα μηδαμινής σημασίας και έχω συνεργαστεί με business users όλων των πιθανών levels, από τον τελευταίο υπάλληλο μέχρι τον CFO... Ποτέ, κανένας από αυτούς τους χρήστες δεν έφερε αντίρρηση όταν τους απάντησα ότι το αίτημα τους δεν μπορεί να υλοποιηθεί όπως το θέλουν, τους εξήγησα απλά και κατανοητά τους λόγους και τους εξήγησα ποιες είναι οι εναλλακτικές λύσεις... Κανένας δεν διαμαρτυρήθηκε, κανένας δεν δυσανασχέτησε, ίσα ίσα ήταν απόλυτα ευχαριστημένοι όταν παραλάμβαναν το προϊόν που είχαμε συμφωνήσει...  Η πλειονότητα του ελληνικού management δεν συμφωνεί με την λογική μου... Θεωρεί απόλυτα λογικό να "χτυπάει προσοχή" και να αποδέχεται ασυζητητί οποιοδήποτε λογικό ή παράλογο αίτημα φτάνει σε αυτούς (συνήθως από τα υψηλά κλιμάκια των εταιρειών) για να επιβαρύνουν με την σειρά τους τους developers με την ευθύνη να υλοποιήσουν τα αδύνατα, γεγονός που οδηγεί πολύ σ

Εν μέσω βροχής...

Από την αποψινή προπόνηση εν μέσω βροχής το σημαντικότερο δίδαγμα είναι ότι όταν βρέχει αποφεύγουμε να τρέχουμε φορώντας γυαλιά μυωπίας επειδή από μέσα θολώνουν, απ' έξω βρέχονται και στο τέλος δεν βλέπεις σχεδόν τίποτα...

QlikView - Πως να ανοίξεις ένα .qvw αρχείο χωρίς δεδομένα...

Εικόνα
Έχουν υπάρξει πολλές φορές που χρειάζεται να ανοίξω ένα Qlik View application χωρίς να θέλω να δω το content του ή το layout, απλά να θέλω να ρίξω μια ματιά στον κώδικα του, για να θυμηθώ ενδεχομένως κάτι που έφτιαξα παλιότερα ή να πάρω κάποια ιδέα για κάτι που αναπτύσσω εκείνη την στιγμή... Κάποια applications μπορεί να είναι τεράστια και να "ζυγίζουν" πολλά Giga Bytes και να μην θέλω ή να μην έχω τον χρόνο να περιμένω το μηχάνημά μου να σηκώσει όλα αυτά τα Giga Bytes στην μνήμη για να τα ανοίξει... Ένας εύκολος τρόπος για να μπορέσεις να ανοίξεις το application χωρίς να περιμένεις όλα τα data να σηκωθούν στην μνήμη και να έχεις πρόσβαση στον κώδικα της εφαρμογής προσφέρεται από το default functionality του Qlik View desktop client... Από την λίστα των recent files, με  δεξί κλικ πάνω στο application που θέλουμε να ανοίξουμε επιλέγουμε την επιλογή "Open <ApplicationName> Without Data" ... Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που δεν υπάρχει στην

Τέλος εποχής...

Σήμερα είναι μια μεγάλη και περίεργη μέρα για μένα...  Σήμερα έκλεισα ένα κύκλο 12 σχεδόν χρόνων, μεγάλο και σημαντικό για τη ζωή μου και αυτό που είμαι...  Πριν από μισή ώρα υπέβαλα την παραίτηση μου, η τελευταία μου μέρα στην Τράπεζα θα είναι η 16/12...  Μου έχει δοθεί η ευκαιρία να κάνω ένα νέο ξεκίνημα, σε μια εντελώς διαφορετική εταιρεία, με αμοιβή κατά πολύ καλύτερη από αυτή που παίρνω τώρα...  Νιώθω ένα κατακλυσμό συναισθημάτων αυτή την στιγμή που δεν μπορώ να περιγράψω...  Είμαι ενθουσιασμένος και ανυπόμονος για όσα πρόκειται να έρθουν, για όσα μπορώ να επιτύχω στην νέα μου δουλειά αλλά και αρκετά σαστισμένος καθώς θα βγω από την τόσο οικεία καθημερινότητά μου, με τα καλά και τα κακά της, για να ξεκινήσω να χτίσω μια καινούργια καθημερινότητα με νέους ανθρώπους και νέες προκλήσεις αλλά νιώθω σίγουρα έτοιμος...

Ο μοχθηρός μουσαφίρης...

Όταν ήτανε μωρό ο Σ. παίζαμε το εξής παιχνιδάκι όταν ήταν γκρινιάρης... Λέγαμε ότι όλη αυτή η γκρίνια και το κλάμα δεν είναι του Σ. γιατί ο Σ. είναι το καλύτερο παιδάκι κι ότι για όλα αυτά φταίει ο "μοχθηρός μουσαφίρης" που παίρνει την θέση του Σ. ... Ψάχναμε τον μοχθηρό μουσαφίρη μέσα στο σπίτι μέχρι που φτάναμε στον καθρέφτη και τον βρίσκαμε στην αντανάκλαση του Σ. οπότε αυτός ξεκαρδιζόταν και του πέρναγαν (συνήθως) οι γκρίνιες... Όταν μεγάλωσε σιγά σιγά και άρχισε να μιλάει, το παιχνίδι άλλαξε και ο Σ. αποφάσισε ότι δεν είναι αυτός ο μοχθηρός μουσαφίρης αλλά εγώ οπότε κυνηγιόμασταν μέσα στο σπίτι απαντώντας στο ερώτημα "Ποιος είναι ο μοχθηρός μουσαφίρης;" ... Το παιχνίδι αυτό δεν το παίξαμε με τον Θ. παρά πολύ λίγο διότι δεν τον ενθουσίασε ποτέ, για την ακρίβεια τον άφηνε αδιάφορο...  Θυμήθηκα τον  μοχθηρό μουσαφίρη χθες το πρωί κάνοντας την προπόνηση μου στο τρέξιμο, τον τελευταίο μήνα ακολουθώ ένα πολύ συνεπές πρόγραμμα προπονήσεων... Πολλές φορές η προπό

Τελικά χωράνε οι 30-άρηδες στις startup;

Μεγάλη κουβέντα γίνεται τα τελευταία χρόνια για τις startup και τους startuppers, έχουν γίνει τα απόλυτα buzzwords στον επιχειρηματικό κόσμος κι όχι μόνο... Ευαγγελίζονται το φρέσκο, το καινοτόμο, έχουν να προσφέρουν μια πιο agile φιλοσοφία, όχι μόνο στο τρόπο ανάπτυξης του software αλλά και στις κλασσικότερες έννοιες όπως αυτή της φυσικής παρουσίας στον εργασιακό χώρο, το τι σημαίνει και περιλαμβάνει αυτό ο εργασιακός χώρος, την πλήρη απουσία dress code και διαφόρων άλλων παραδοσιακών συμβάσεων του εταιρικού κόσμου κτλ... Πολλές φορές προσφέρουν επιπλέον benefits, όπως δωρεάν πρωινό ή δωρεάν βιβλία και υλικό για επιμόρφωση καθώς και άλλα πιο πρωτότυπα από το κλασσικό laptop, κινητό και στο τσακίρ κέφι αυτοκίνητο...  Αυτό που δεν προσφέρουν (από την μέχρι τώρα εμπειρία μου και μιλώντας πάντα για την Ελλάδα ) είναι ανταγωνιστικούς μισθούς και όταν λέω ανταγωνιστικούς εννοώ πάντα για τον χώρο των εξειδικευμένων και έμπειρων επαγγελματιών της Πληροφορικής οι οποίοι κατά κανόνα είναι

Σόκιν...

Εικόνα
Σάββατο απόγευμα, βρισκόμαστε στο πατρικό μου στον Ταύρο, ο Θ. ζωγραφίζει στο σαλόνι... Κάποια στιγμή έρχεται μέσα στην κουζίνα όπου κάθομαι με τους γονείς μου... Θ: Μπαμπά, να θου δείκθω μια δωγραφιά που έκανα... Εγώ: Ναι αγόρι μου... Εγώ: Τι είναι αυτό, αγόρι μου...; Θ: Το πουλί μου!!! Εγώ: !!!

Γιατί δεν πάω σε κηδείες...

Χθες το μεσημέρι στις 3:30, στο νεκροταφείο του Παλαιού Φαλήρου έγινε η κηδεία του συναδέλφου Γ.Δ. ... Σχεδόν το σύνολο των συναδέλφων, πλην κάποιων που έπρεπε να παραμείνουν στον γραφείο για λειτουργικούς λόγους και αυτών που δεν ήθελαν να πάνε στην κηδεία, τον συνόδεψαν στην τελευταία του κατοικία όπως συνηθίζεται να λέμε... Εγώ δεν πήγα, ήμουν μεταξύ αυτών που δεν ήθελαν να πάνε στην κηδεία...  Δεν πηγαίνω ποτέ σε κηδείες παρά μόνο αν είναι απολύτως απαραίτητο για να στηρίξω κάποιον δικό μου άνθρωπο που με χρειάζεται να είμαι εκεί και αυτό γίνεται με βαρύ προσωπικό κόστος... Είμαι ένας άνθρωπος με διάφορα θέματα μέσα στο κεφάλι μου οπότε δεν θέλω να ζορίζω τον εαυτό μου σε κάποια θέματα, ειδικά όταν μπορώ να το αποφύγω... Με καταρρακώνει η απόγνωση των αγαπημένων που μένουν πίσω και η απελπισία του αποχωρισμού, δεν θέλω να το βιώνω ούτε σαν παρατηρητής... Στις κηδείες με ενοχλούν (με εξοργίζουν) και αυτοί που τις αντιμετωπίζουν σαν κοινωνικό δρώμενο, που νιώθουν την υποχρ