Το πρώτο βήμα...
Γράφω αυτό το post σε μια πολύ κακή περίοδο για μένα, ίσως την χειρότερη που έχω ζήσει... Είμαι σε αδιέξοδο με τον εαυτό μου, με τη ζωή που ζω, δεν στέκομαι πουθενά... Γράφω το post για να ζητήσω από όσους βρίσκονται στην ίδια κατάσταση με μένα ή και χειρότερη να ζητήσουν βοήθεια, να μιλήσουν σε επαγγελματίες, να ακολουθήσουν τις συμβουλές τους... Μερικές φορές η ζωή είναι αβάσταχτη, είτε γιατί είναι όντως πολύ δύσκολη είτε γιατί γεννήθηκες λίγο πιο ευαίσθητος από ότι θα έπρεπε (;) για να αντέξεις την καθημερινή ασχήμια... Με ένα μυαλό χειμώνα καλοκαίρι πόσα να αντέξεις, μερικές φορές χρειάζεται και βοήθεια... Εγώ καταφέρνω σιγά σιγά να είμαι λειτουργικός και πάλι αλλά έχω πολύ δρόμο μπροστά μου ακόμα, αν δεν ξεκινούσα ποτέ όμως δεν θα έφτανα ποτέ πουθενά, το πρώτο βήμα είναι το σημαντικότερο...