Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα Διακοπές

Διακοπές στην Aίγινα...

Ανταπόκριση από το φυστικονήσι... Οι διακοπές συνεχίζονται και οι εντυπώσεις από το νησί είναι κάτι παραπάνω από θετικές... Φαΐ εξαιρετικό, άνθρωποι ευγενικοί, όμορφη φύση,αξιοθέατα και πολύ όμορφη χώρα...Μειονέκτημά της οι παραλίες που γενικά δεν δρέπουν δάφνες αλλά το ξεπερνάς αν σκεφτείς τα πλεονεκτήματά της συν το γεγονός ότι είναι τόσο κοντά στην Αθήνα... Περισσότερα όταν επιστρέψουμε στη βάση μας...

Αξίζει τον κόπο...

Χθες το βράδυ, για πρώτη φορά από τότε που γεννήθηκε ο κύριος Σ., εγώ και η Μ. βγήκαμε οι δύο μας και πήγαμε στο Γκάζι στη συναυλία του Νίκου Πορτοκάλογλου και άλλων καλλιτεχνών για το το "Χαμόγελο του Παιδιού"  ... Πήραμε το αυτοκίνητο, το αφήσαμε στην Άμυνα και κατεβήκαμε με το μετρό... Στο Γκάζι ο κόσμος πολύς, χιλιάδες, και ο Νίκος Πορτοκάλογλου στα κέφια του με άξιους συμπαραστάτες τον Νίκο Ζιώγαλα, τον Μανώλη Φάμελο και άλλους καλλιτέχνες... Περάσαμε πολύ ωραία, τραγουδήσαμε, ήπιαμε μπύρες, φάγαμε βρώμικο στα όρθια, ανακατευτήκαμε με τον κόσμο... Θυμήθηκα τα παλιά όταν ήμασταν μόνο οι δυο μας και κάτι τέτοια ή μια βραδινή βόλτα στην πόλη χωρίς πρόγραμμα ήταν κάτι συνηθισμένο... Όταν γυρνούσαμε το βράδυ με το μετρό προς την Άμυνα για να πάρουμε το αυτοκίνητο και να γυρίσουμε στο σπίτι, νυσταγμένοι και κουρασμένοι, ασυνήθιστοι γαρ πλέον σε νυχτερινές εξόδους, καθισμένοι με τους αγκώνες μας να αγγίζουν και να έχει γύρει ο ένας πάνω στον άλλον, σκεφτόμουν τον κύριο Σ.

6 μέρες και 5 νύχτες - Διακοπές στην "Άκουιλα"

Δεν πήγα διακοπές στην Άκουιλα... Αυτό είναι απλά το αστείο του φετινού καλοκαιριού... Το "πέταξε" η πεθερά μου σε μια φίλη της όταν την ρώτησε πού θα πάμε διακοπές και αυτή όχι μόνο απάντησε Άκουιλα μπερδεύοντας την σεισμοχτυπημένη ιταλική πόλη με την Άκολη, το χωριό του Αιγίου όπου κάναμε τις διακοπές μας, αλλά επέμενε κιόλας όταν η φιλενάδα της της επεσήμανε ότι η Άκουιλα είναι στην Ιταλία... Anyway, οι διακοπές στην Άκολη ή στην Άκουιλα, όπως αγαπάτε, άρχισαν και τέλειωσαν και διήρκεσαν 6 μέρες και 5 νύχτες... Το γιατί δεν υπήρξε 6η νύχτα θα το πούμε παρακάτω... Η Άκολη είναι ένα συμπαθέστατο χωριουδάκι 5 λεπτά από την πόλη του Αιγίου... Έχει μια ωραία βοτσαλάτη παραλία με νερά βαθιά και καθαρά... Έχει αρκετά καλές υποδομές, δημοτικά πάρκινγκ και πάρκα, ένα ωραίο παραλιακό πεζόδρομο κλειστό για τα αυτοκίνητα και πάρα πολλά ποδήλατα!!! Δεν έχει πολύ τουρισμό, δουλεύει κυρίως με ντόπιους, και από ότι μας λέγανε και οι μαγαζάτορες τα πράγματα φέτος είναι εντελώς ψόφι

Το Ψαροκόκαλο πάει διακοπές...

Εικόνα
Αύριο το πρωί, ταΐζει τον μπέμπη, φορτώνει τα τσουμπλέκια του στο Polo, κάνει τον σταυρό του και ξεκινάει για την εξωτική κι ανεξερεύνητη Άκολη (aka Άβυθο) Αιγίου... Εκεί θα κάνει τα μπάνια του, θα προσπαθήσει να ξεκουραστεί, φτάνει να του το επιτρέψει ο μπέμπης, και θα πιει κανένα ουζάκι στην παραλία, φτάνει να του το επιτρέψει ο μπέμπης (πάλι)... Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος θα λείψει τουλάχιστον μια εβδομάδα και ελπίζει να γυρίσει με τις μπαταρίες γεμάτες για τον χειμώνα που έρχεται...  Καλά να περάσουμε, καλά να περάσετε, με το καλό να τα ξαναπούμε...

Λίγες μέρες πριν από τις διακοπές...

Γράφω, γράφεις, γράφει το τι γράφουμε είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο...Βαριέμαι σαν σκύλος το μεσημέρι, δεν έχω κάτι ενδιαφέρον να γράψω... Δίπλα μου ο κόσμος καίγεται, δολοφονίες δημοσιογράφων, ΔΝΤ, ασφαλιστικό, φτώχεια, δίψα, πείνα, τρύπα του όζοντος, ο Σχορτσιανίτης στον ΠΑΟ κι όμως εγώ παρακολουθώ απαθής μέσα από την νιρβάνα μου σαν άλλος Σιντάρτα... Όχι δυστυχώς δεν πέρασα σε άλλες σφαίρες συνειδητότητας απλά άδειασε η μπαταρία, είμαι σαν εκείνο το αρκουδάκι στην διαφήμιση της duracell που ΔΕΝ φοράει duracell και σε κάποια φάση κλατάρει... Έτσι κι εγώ, πάω με την ρεζέρβα και κινούμαι μηχανικά, δουλειά-σπίτι, σπίτι-δουλειά και ύπνος σαν κούτσουρο ενδιάμεσα...  Δεν γκρινιάζω αγαπητέ μου αναγνώστη, απλά επεξηγώ την πραγματικότητά μου... Ίσα ίσα είμαι καλόκεφος και αισιόδοξος αυτές τις μέρες... Μου έχουν ξεμείνει ακόμα κάτι δουλίτσες, όπως να πάω να αγοράσω μια σχάρα για να φορτώσω τα τσουμπλέκια του μπέμπη για την μετακόμιση....εεεεεεε για τις διακοπές εννοούσα, να πάω να κάνω έ

Διακοπές με μπέμπη: Ναι ή Όχι;

Ψάχνουμε τις τελευταίες μέρες να βρούμε που θα πάμε διακοπές... Τώρα με τον μπέμπη η απόφαση έχει γίνει πιο σύνθετη... Δεν θέλουμε να είναι πολύ μακρυά από την Αθήνα, να πάμε οδικώς, να είναι πάνω στην θάλασσα, το δωμάτιο να είναι πλήρως εξοπλισμένο με κουζίνες, ψυγεία, πλυντήρια, air-condition,... Μετά πρέπει να κανονίσουμε πώς θα μεταφέρουμε όλη την προίκα του μικρού... Αποστειρωτές, βραστήρες, μπιμπερό, γάλατα, πάνες, καρότσια, relax, παρκοκρέβατο, σεντόνια, ρούχα, παιχνίδια,.... Στα τέλη Ιουλίου που λέμε να πάμε ο μικρός μάλλον θα έχει αρχίσει τις κρέμες, οπότε θα πρέπει να κουβαλάμε και κανένα μπλέντερ να του λιώνουμε τα φρούτα... Σημειωτέον το αυτοκίνητο μας είναι ένα VW Polo και όχι ημιφορτηγό... Επιπροσθέτως, ο μπέμπης πρέπει να κάνει εμβόλιο στις 30 Ιουλίου... Κάτσαμε χθες με την Μ. και τα βάλαμε κάτω... Μήπως πάμε να κάνουμε μαλακία; Μήπως θα ταλαιπωρηθούμε κι εμείς κι ο μικρός; Μήπως να κάτσουμε σπίτι και να κανονίσουμε ένα πρόγραμμα μικρών εκδρομών να πηγαίνουμε καμιά

Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος...

...αύριο λέω να πάρω την Μ., την κοιλιά της και το περιεχόμενό της και να πάμε μέχρι το Ναύπλιο να κάτσουμε δυο μερούλες να χαλαρώσουμε... Λέω καιρού επιτρέποντος γιατί έτσι όπως το πάει η κωλοβροχή δεν θα ταξιδέψουμε με το Polo αλλά με καράβι από τον Πειραιά, αν δεν έχει απαγορευτικό...

Γύρισα...

Εικόνα
Γύρισα σήμερα, κατά τις 3:30 έδεσε το καράβι στον Πειραιά... 10 μέρες στην αγαπημένη Ναξούλα, καλά πέρασα, θα μπορούσα και καλύτερα αλλά δεν έφταιγε ούτε το (αγαπημένο) νησάκι, ούτε η παρέα...Η άδεια δεν έχει τελειώσει ακόμα, θα χαλαρώσω λίγο και στο σπίτι και στη δουλειά θα γυρίσω από την Πέμπτη... Προς το παρόν πάρτε λίγες φωτογραφίες από το νησί... Καλώς σας (ξανα)βρήκα!!! Υ.Γ. Το παγωτό είναι...lucky cup!!! !-)

Κλειστόν λόγω διακοπών...

Εικόνα
Το "μαγαζί" κλείνει για διακοπές, ήταν ώρα επιτέλους και για μας... Αύριο το πρωί σαλπάρουμε και για κανένα δεκαήμερο θα λιαζόμαστε κάπου εκεί γύρω ... Καλά να περάσουμε εμείς που φεύγουμε, καλά να περάσετε εσείς που θα φύγετε, καλά να περνάτε κι εσείς που θα μείνετε στην πόλη, η Αθήνα τον Αύγουστο είναι όμορφη... Σε δέκα μέρες Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος, τα ξαναλέμε...

Το Love Boat τα 'φτυσε...

Εικόνα
Η μίνι κρουαζιέρα ξεκίνησε πρωί πρωί του Σαββάτου από την μαρίνα στο Καλαμάκι και ολοκληρώθηκε την Κυριακή το βράδυ στον Πειραιά... Αν κάποιος με ρωτήσει αν θέλω να την επαναλάβω κάποτε η απάντηση είναι σίγουρα όχι και αυτό δεν οφείλεται μόνο στις αναποδιές που συνέβησαν... Το ταξίδι ξεκίνησε με τις καλύτερες προϋποθέσεις, το σκάφος εκ πρώτης όψεως φαινόταν εντυπωσιακό, η παρέα ήταν μεγάλη και κεφάτη και όλα συνηγορούσαν για ένα πολύ καλό Σαββατοκύριακο... Δεν ήταν όμως ακριβώς έτσι... Φεύγοντας από το Καλαμάκι το Σάββατο, ο Σαρωνικός είχε 5 Μποφόρ... Τα 5 Μποφόρ δεν μπορούν να κλάσουν τίποτα σε ένα μεγάλο Φέρυ μποτ, στο ιστιοφόρο μας όμως, παρ' όλο που δεν ετίθετο θέμα ασφάλειας, έκλαναν μια χαρά και για κανά 2ωράκι μας κούνησε αρκετά καλά... Υπόψιν ότι ο γράφων, χωρίς να ζαλίζεται ποτέ στα καράβια, τα μισεί και αγχώνεται στην παραμικρή αστάθεια, οπότε αυτό το 2ωράκι δεν ήταν και πολύ ευχάριστο για μένα, οπότε έκανα υπομονή... Μετά κάνα 2ωράκι κι ενώ είχαμε πιάσει τ

Α, ρε Έλληνα, δεν σε πτοεί τίποτα...

Είπαμε με την Μ. να πάμε κανένα ταξιδάκι εδώ κοντά, στο τριήμερο, τώρα που έχει ανοίξει κι ο καιρός, να ξεσκάσουμε λίγο γιατί υπήρχε πολύ πίεση αυτή την περίοδο... Σκεφτήκαμε αρχικά το αγαπημένο Ναύπλιο το οποίο έχουμε επισκεφτεί πάρα πολλές φορές αλλά έχουμε να πάμε 3-4 χρόνια... Ψάξαμε, ψάξαμε, ψάξαμε... Τζίφος!!! Δωμάτιο ούτε για δείγμα δεν υπάρχει στην παλιά πόλη... Το μοναδικό ξενοδοχείο που είχε διαθεσιμότητα ήταν το γνωστό ξενοδοχείο, για όσους έχουν επισκεφτεί την πόλη του Ναυπλίου, πάνω στην Ακροναυπλία, του οποίου όμως η τιμή του δωματίου πέφτει "κάπως" ακριβή για το πορτοφόλι μου... Λέμε, "εντάξει ρε αδερφέ, δεν μας έκατσε το Ναύπλιο, ας δοκιμάσουμε στα Καλάβρυτα... Κοντά είναι κι αυτά, όμορφα είναι, έχουμε να πάμε κι εκεί 10 χρόνια" ... Πήραμε τηλέφωνα, ρωτήσαμε, τζίφος και πάλι... Δωμάτιο ούτε για δείγμα... Στο τελευταίο ξενοδοχείο που τηλεφωνήσαμε μάλιστα, η κοπέλα που σήκωσε το τηλέφωνο σχεδόν γέλασε όταν την ρωτήσαμε αν έχει διαθέσι