Χάρτινο ή πλαστικό, εμείς διαλέγουμε...

Έχετε σκεφτεί πόσες χιλιάδες πλαστικά ποτήρια μιας χρήσεως καταναλώνονται καθημερινά, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες; Πόσες χιλιάδες φραπέ/φρέντο/αναψυκτικά έχουν σερβιριστεί μέσα σε πλαστικά ποτήρια και μετά έχουν καταλήξει στις χωματερές στην καλύτερη περίπτωση και στην χειρότερη στους δρόμους ή σε κάποια παραλία/εξοχή; Το πλαστικό δεν είναι βιοδιασπώμενο, θα παραμείνει για χρόνια και χρόνια εκεί να μας θυμίζει την ύπαρξή του... 

Ok, δεν είναι βολικό να χρησιμοποιούμε επαναχρησιμοποιούμενα ποτήρια όταν βρισκόμαστε στο δρόμο και θέλουμε να πιούμε ένα καφέ στο πόδι, ούτε είναι βολικό να κουβαλάς το δικός σου ποτήρι, μήπως όμως θα ήταν καλύτερο αν τα ποτήρια που μας σερβίριζαν τον καφέ/αναψυκτικό μας ήταν χάρτινα; Το χαρτί είναι βιοδιασπώμενο υλικό και μπορεί να χρησιμοποιηθεί παραπάνω από μια φορές αφού ανακυκλώνεται... Επίσης αν ο μη γένοιτο βρεθεί πεταμένο σε μια παραλία ή εξοχή, τα φυσικά φαινόμενα θα το εξαφανίσουν σύντομα, πολύ συντομότερα από ένα αντίστοιχο πλαστικό... Last but not least, έκανα μια μικρή έρευνα στο skroutz.gr και είδα ότι τα χάρτινα ποτήρια έχουν πολύ μικρότερο κόστος αγοράς από τα πλαστικά... 

Γιατί να μην κάνουμε μια προσπάθεια για αλλαγή της κατάστασης που φέρνει καθημερινά τον πλανήτη στο χείλος της καταστροφής; Ας κάνουμε μικρά βήματα, αφού δεν μπορούμε/θέλουμε να κάνουμε τα μεγάλα... Την επόμενη φορά που θα πάρετε καφέ απ' έξω ζητήστε να σας τον σερβίρουν σε χάρτινο ποτήρι... Εξηγήστε τους με όμορφο τρόπο γιατί το ζητάτε, αν έχουν διάθεση να ακούσουν μιλήστε τους για το τι μπορούμε να κερδίσουμε όλοι από αυτή την μικρή αλλαγή... Αν εμφανιστούν πολλοί πελάτες που ζητάνε τον καφέ τους σε χάρτινο ποτήρι είμαι σίγουρος ότι κανένας μαγαζάτορας δεν θα κλείσει τα αυτιά του... 

Θυμηθείτε... 

Όταν ο καφές τελειώσει πετάξτε το ποτήρι σε κάδο απορριμάτων/ανακύκλωσης, μην τον πετάξετε στον δρόμο/παραλία/εξοχή...  

Διακοπές στο Πήλιο...

Πρώτη μέρα στο γραφείο σήμερα, η άδεια τελείωσε, και όπως αναμενόταν τα πράγματα είναι υποτονικά... Τα τηλέφωνα δεν χτυπάνε, όλοι μοιάζουν να θέλουν να παρατείνουν τις διακοπές τους λίγο ακόμα ή σκέφτονται αυτές που θα ξεκινήσουν σε λίγες μέρες...

Επιστρέψαμε από το Πήλιο το Σάββατο το απόγευμα... Το βουνό μας έκανε "εύκολη" την αναχώρηση αφού ξυπνήσαμε με βροχή και κρύο, το θερμόμετρο έγραφε 15 βαθμούς, ενώ περνώντας από τα Χάνια, στην επιστροφή, έπεσε μέχρι τους 11... Οι διακοπές μας ήταν ωραίες, θα μπορούσαν να είναι πολύ καλύτερες για διάφορους λόγους, αλλά και αρκετά κουραστικές... Ο συνδυασμός βουνού και θάλασσας που προσφέρει το Πήλιο απαιτεί πολύ οδήγηση σε δύσκολους για τον οδηγό δρόμους, οι παραλίες στην πλειοψηφία τους απαιτούν περπάτημα ή κατάβαση από μονοπάτια και την κατοχή και κουβάλημα εξοπλισμού θαλάσσης αφού στις περισσότερες δεν υπάρχουν ξαπλώστρες ή αν υπάρχουν είναι πολύ λίγες... Το τελευταίο είναι πολύ καλό κατά την άποψή μου αλλά σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα καθώς και με το γεγονός ότι έχω δυο μικρά παιδάκια που σήμαινε ότι κάθε μέρα στην παραλία κουβαλούσαμε την οικοσκευή μας, με κούρασε αρκετά με αποτέλεσμα τις τελευταίες δύο μέρες των διακοπών πραγματικά να τα έχω "φτύσει"...

Πέρα από αυτά, το Πήλιο αυτό καθεαυτό είναι ένα μαγικό μέρος... Το είχα επισκεφτεί χειμώνα αλλά καλοκαίρι το είδα πρώτη φορά και πραγματικά ήταν απίστευτο... Η φυσική ομορφιά του βουνού είναι απερίγραπτη, οι θάλασσες αν και άγριες και τρικυμιώδεις, απίστευτες και πεντακάθαρες, τόσο δε μας άρεσε αυτό το άγριο τοπίο που την μοναδική ημέρα των διακοπών που η θάλασσα ήταν λάδι εμείς... ξενερώσαμε, ακόμα και τα παιδιά! Μείναμε στο Μούρεσι, το πρώτο ορεινό χωριό όπως ανεβαίνεις από την παραλία του Άη Γιάννη, σε ένα εξαιρετικό ξενοδοχείο με υπέροχους ιδιοκτήτες... Επισκεφτήκαμε τις παραλίες του Άη Γιάννη, του Παπά Νερό (υπέροχη παραλία), της Νταμούχαρης και του Μυλοποτάμου... Στον Μυλοπόταμο την ημέρα που πήγαμε τα κύματα ήταν θεόρατα και ο κόσμος πάνω στην (έτσι κι αλλιώς όχι πολύ μεγάλη) παραλία, κυριολεκτικά ο ένας πάνω στον άλλο... Η αγαπημένη μας ήταν του Παπά Νερό, τεράστια παραλία με ψιλό βοτσαλάκι μέσα κι έξω η οποία μας άρεσε τόσο που πάνω από μια φορές νυχτωθήκαμε σε αυτή και φύγαμε ανάβοντας τον φακό στα κινητά μας... Η Νταμούχαρη, στην οποία γυρίστηκαν σκηνές από την γνωστή ταινία "Mama Mia" , ήταν υπέροχη αν και τρικυμισμένη και τις δυο φορές που την επισκεφτήκαμε, σκέτη καρτ ποστάλ... Η παραλία του Άη Γιάννη χωρίς να είναι κακή, κάθε άλλο, έχασε στην σύγκριση με τις υπόλοιπες, συντριπτικά...

Εκτός από το Μούρεσι στο οποίο όπως είπα παραπάνω μείναμε, επισκεφτήκαμε πολλές φορές για βόλτα και φαγητό την κοντινή μας Τσαγκαράδα, τον Κισσό και κάναμε πέρασμα από τις Μηλιές και τη Ζαγορά, τα τελευταία δύο χωριά δεν με ενθουσίασαν... Τα χωριά του Πηλίου λόγω του ότι είναι "σκαρφαλωμένα" πάνω στις απότομες πλαγιές δεν είναι όπως τα χωριά που έχουμε στον νου μας οι περισσότεροι... Στο Πήλιο το πρώτο με το τελευταίο σπίτι του χωριού μπορεί να έχουν και 100 μέτρα διαφορά υψομέτρου, η πλατεία και η εκκλησία δεν είναι απαραίτητα το γεωγραφικό κέντρο του χωριού, στη δε Τσαγκαράδα οι πλατείες είναι τρεις όσες και οι συνοικίες του πολύ απλωμένου χωριού... Το φαγητό στο Πήλιο ήταν από πολύ καλό έως καταπληκτικό, όπου κι αν φάγαμε.... Δεν πιστεύω ότι ήμασταν απλά τυχεροί διότι το ίδιο μου συνέβη και στις προηγούμενες επισκέψεις μου στο Πήλιο οπότε προφανώς δεν ήταν σύμπτωση... Γενικά οι Πηλιορείτες (για άλλη μια φορά) μου άφησαν εξαιρετικές εντυπώσεις με την ευγένειά τους, την υψηλή ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρουν και τον σεβασμό προς τον πελάτη...

Θα κλείσω το post με λίγες φωτογραφίες από αυτές που τραβήξαμε στις διακοπές μας για να πάρετε μια μικρή γεύση του τι σημαίνει Πήλιο, δεν θα μπορέσετε όμως να το αντιληφθείτε αν δεν το επισκεφτείτε οι ίδιοι...

Πρωτομαγιάτικα παραλειπόμενα...

Αυτό είναι το πρωτομαγιάτικο στεφάνι που φτιάξαμε προχθές στην Πεντέλη... Το πήρα φωτογραφία να το θυμόμαστε γιατί είναι το πρώτο που φτιάχνουμε κι οι τέσσερις μας... 

Υπήρχαν κι άλλα πράγματα στο περιβάλλον που ίσως θα έπρεπε κι αυτά να αποθανατιστούν αλλά μου έφτανε μια φορά το πόσο "φούντωσα"... 

Δίπλα σε μια παιδική χαρά, έξω από τον οικισμό, εκεί που σταματήσαμε το αυτοκίνητο, εμείς κι άλλοι σαν κι εμάς, υπήρχαν διάσπαρτα από αποτσίγαρα, κουτιά αναψυκτικών,  κόπρανα και χρησιμοποιημένα χαρτιά υγείας μέχρι σελοφάν από συσκευασίες προφυλακτικών καθώς το σημείο, προφανώς, θεωρείται καλή "καβάντζα"... 

Είναι τόσο ευδιάκριτο το αποτύπωμα από το πέρασμα του ανθρώπου στο φυσικό περιβάλλον που σοκάρει, κανένας άλλος έμβιος οργανισμός επί της γης δεν πλησιάζει τα  "κατορθώματα" του...

Ο άνθρωπος και δη ο νεοέλληνας, είναι μια ανοιχτή πληγή για την ισορροπία και την καλή λειτουργία του πλανήτη ο οποίος θα ήταν πολύ καλύτερος χωρίς αυτόν...

Όχι στην ταφή των χημικών όπλων της Συρίας στην Κρήτη!

Πράσινη επανάσταση στην Κρήτη ενάντια στα χημικά της Συρίας

Από τις 6 Γενάρη, όπου κι έγινε η πρώτη δημοσίευση στα χρονικά για το ζήτημα, στα Χανιώτικα Νέα μέσω ενός τοπικού δημοσιογράφου, ο οποίος από πείσμα κράτησε το θέμα ζωντανό στις καρδιές μας, ο τοπικός Κρητικός τύπος ασχολείται καθημερινά με την Πράσινη Επανάσταση των Κρητών ενάντια στην υδρόλυση των χημικών της Συρίας στη Μεσόγειο.

Από τις 6 Γενάρη έως σήμερα, οι Κρήτες κι ο Κρητικός Τύπος, μέσα από μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις χιλιάδων Κρητών, βροντοφωνάζουν καθημερινά το «Όχι». Από τη Σούδα (9/3) και το ιστορικό Αρκάδι (23/3) έως την εν πλω διαμαρτυρία στα Σφακιά (27/4), δήμαρχοι, πολίτες, πανεπιστημιακοί, δικηγορικοί κι οδοντιατρικοί σύλλογοι, ψαράδες, φοιτητές, μαθητές της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας, εκπαιδευτικοί, κι αγανακτισμένοι παπάδες ξεσηκώθηκαν ενάντια στα σχέδια των ΗΠΑ, Ρωσία και του διεθνούς Οργανισμού για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (OPCW). Μέλη της «Κίνησης Πολιτών ενάντια στην «εξουδετέρωση» των χημικών όπλων της Συρίας στη θάλασσα της Μεσογείου», από το περήφανο νησί της Κρήτης, καταγγέλλουν πως δεν υπάρχει καμία επίσημη πληροφόρηση, από την κυβέρνηση ή κάποιον άλλο οργανισμό, για το πότε ακριβώς θα πραγματοποιηθεί η υδρόλυση και κάτω από ποιες συνθήκες.

Μέλη της κίνησης από ολόκληρη την Κρήτη, ανάμεσά τους και πανεπιστημιακοί καθηγητές, όπως ο κος Γιδαράκος και κος Πισσίας, από το Πολυτεχνείο και Πανεπιστήμιο Κρήτης αντίστοιχα, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου τονίζοντας πως έχει απαγορευθεί κάθε παρακολούθηση από ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες, ή τηλεμετρική αναμετάδοση της διαδικασίας κι αυτό εγείρει σημαντικά ηθικά, κοινωνικά και πολιτικά ερωτήματα. Πανικός φωλιάζει στις ψυχές όλων των Κρητών καθώς, σύμφωνα με νομικούς εκπροσώπους της κίνησης πολιτών, οι Αμερικανοί έχουν φροντίσει ώστε σε περίπτωση ατυχήματος, κατά τη διάρκεια της υδρόλυσης ή μεταφοράς των αποβλήτων, να μη φέρει νομικές κι οικονομικές ευθύνες το αμερικανικό πλοίο του πολεμικού ναυτικού το οποίο έχει αναλάβει την εξουδετέρωση και κατ’επέκταση οι Η.Π.Α. Ο Γιώργος Σμπώκος, διδάκτορας του Πανεπιστημίου Κρήτης σε θέματα Δικαίου Περιβάλλοντος, αναφέρει πως «υπάρχει νομικό κενό για τα χημικά της Συρίας».

Τι γίνεται όμως στην υπόλοιπη Ελλάδα;

Την ίδια ώρα που χιλιάδες Κρήτες παραβρέθηκαν στην εν πλω διαμαρτυρία στα Σφακιά (27/4), περισσότεροι από 500 Κρήτες συγκεντρώθηκαν στο Σύνταγμα και εξέφρασαν την αντίθεσή τους στις αντεθνικές κι εγκληματικές αποφάσεις της ελληνικής κυβέρνησης. Κανένα Αθηνοκεντρικό κανάλι δεν ασχολήθηκε με τη συγκέντρωση αυτή. Μόνοι οι δημοσιογράφοι ήδη ασχολήθηκαν με το θέμα αποδεικνύουν έμπρακτα ότι δε χρηματίζονται. Ποιοι είναι όμως αυτοί που χρηματίζονται και δεν μιλούν; Τι συμβαίνει με τους επιστήμονες; Ο τύπος γενικότερα στην Ελλάδα δεν έχει ασχοληθεί καθόλου με το μείζονος σημασίας αυτό ζήτημα. Πώς θα γινόταν άλλωστε να ασχοληθούν με σημαντικά ζητήματα, όπως το ζήτημα της εξόρυξης χρυσού στις Σκουριές της Χαλκιδικής, την ιδιωτικοποίηση των παραλιών της χώρας μας κι άλλα πράσινα ζητήματα, τα οποία έχουν κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό αντίκτυπο, εν’όψει των επικείμενων εκλογών; Οι πολίτες φοβούνται ότι πολλά μέλη θ’αποχωρίσουν από τις κινητοποιήσεις με την πάροδο των εκλογών, καθώς από τον χώρο της πολιτικής τους προσέγγισαν στην προσπάθειά τους να εξαργυρώσουν ψήφους.

«Μας λένε να σιωπούμε και να μην αντιδρούμε», αναφέρει χαρακτηριστικά η Ευγενία Τσατσάκη, μέλος της κίνησης πολιτών στο συντονιστικό Ηρακλείου, για τους κυβερνητικούς εκπροσώπους και τα Υπουργεία. «Δεν έχει γίνει καμία μελέτη περιβαλλοντικών ρίσκων κι επιπτώσεων», συμπληρώνει με απογοήτευση, δηλώνοντας πως «δεν υπάρχει διαφάνεια στην ενημέρωση τόσο από την πλευρά της κυβέρνησης όσο κι από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης εκτός Κρήτης». Σε δήλωσή του σε ομογενειακή εφημερίδα ήδη από τον Ιανουάριο, ο κος Αντώνης Τσουρδαλάκης από τη Μελβούρνη, πρόεδρος του Παγκόσμιου Συμβουλίου Κρητών, εξέφρασε την «αντίθεση κι αγανάκτησή του για την προτεινόμενη και μυστικά σχεδιαζόμενη καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας στον θαλάσσιο χώρο δυτικά της Κρήτης» και καταδίκασε τις εγκληματικές, επικίνδυνες κι απαράδεκτες ενέργειες της ελληνικής κυβέρνησης. Όμως έκτοτε μειωμένες ήταν οι κινητοποιήσεις της Ομογένειας.

Την θανάσιμη κι εγκληματική αδιαφορία τόσο του ελληνόφωνου Τύπου όσο και της ελληνικής κυβέρνησης καταδικάζει επίσημα και η φοιτητική ομάδα Κοινωνικών Λειτουργών του πανεπιστημίου RMIT στην Μελβούρνη καθώς κι εκπρόσωποι της «Κίνησης Πολιτών ενάντια στην «εξουδετέρωση» των χημικών όπλων της Συρίας στη θάλασσα της Μεσογείου» εδώ στη Μελβούρνη. Οι Κρήτες καλούν τους ομογενείς να συμπαρασταθούν έμπρακτα στις κινητοποιήσεις τους και να βοηθήσουν να μη γίνει σκουπιδότοπος αποβλήτων, πυρηνικών και χημικών η Μεσόγειος. Πρέπει να σπάσει επιτέλους ο κλοιός της σιωπής και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης στην υπόλοιπη χώρα και το εξωτερικό να δώσουν στο ζήτημα τη δέουσα σημασία που του αρμόζει. Η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος της Εκκλησίας Κρήτης, ήδη σε δελτίο τύπου από τις 6 Φεβρουαρίου, δηλώνει πως «η Ιεραρχία της Εκκλησίας Κρήτης διαμαρτύρεται έντονα για την έλλειψη υπεύθυνης ενημέρωσης όλων των πολιτών της χώρας μας, κυρίως δε των κατοίκων της Κρήτης, για το εν λόγω μεγάλο και σοβαρό θέμα, κι εκφράζει την έντονη αντίθεσή της για το θλιβερό αυτό γεγονός».

Σε ομιλία του στη Σούδα στις 9 Μαρτίου, ο παπά-Ανδρέας από τα Ανώγεια, έστειλε ένα ηχηρό μήνυμα λέγοντας πως «Από το Ακρωτήρι των Αγώνων υψώνουμε το λάβαρο της Παγκρήτιας Αντίστασης απέναντι στα σχέδια του χημικού θανάτου», και καλώντας τον Κρητικό λαό ν’απέχει από τις ευρωεκλογές, ακολουθώντας το παράδειγμα της ακριτικής Γαύδου. Παρακινήστε άτομα που γνωρίζετε στον καλλιτεχνικό χώρο να ενώσουν τις φωνές τους μαζί μας. Ένας ολόκληρος λαός κατέβηκε στους δρόμους. Κανένας να μη μείνει με σταυρωμένα τα χέρια, το οφείλουμε στα παιδιά μας. Γνωρίζουμε πολύ καλά τι φωλιάζει στις ανυπότακτες καρδιές των Κρητών απανταχού γης: «Ήθελαν να μας βρουν ανοχύρωτους κι απροετοίμαστους. Μας βρήκαν όμως αποφασισμένους».

Κίνηση Πολιτών ενάντια στην «εξουδετέρωση» των χημικών όπλων της Συρίας στη θάλασσα της Μεσογείου – Μελβούρνη

Ο άνθρωπος ιός...

Μπήκα στο σπίτι πριν από λίγο μετά από μια βόλτα στον Υμηττό, στο δασικό δρόμο πάνω από το μοναστήρι του Άη Γιάννη του Κυνηγού, έκανα τη διαδρομή μέχρι το νεκροταφείο του Παπάγου και πίσω... 

Στη διαδρομή όταν δεν ήμουν (εντελώς) απορροφημένος από τις εικόνες γύρω μου και από τις σκέψεις μου, παρατηρούσα σε αρκετά σημεία τα σημάδια της ανθρώπινης παρουσίας... Μπουκάλια μπύρας και νερού, χαρτομάντηλα, συσκευασίες από τσίχλες και κρουασάν, μέχρι και προφυλακτικά, ένεκα η απομονωμένη περιοχή...

Αναρωτιέμαι τι ακριβώς σου λείπει από την ζωή σου για να πας εκεί πάνω, σε ένα από τα λίγα σημεία πρασίνου και φυσικής ομορφιάς στην Αττική και να αφήσεις τα σκουπίδια σου... Είναι το μυαλό που δεν έχεις, είναι η παιδεία που δεν σου δόθηκε ποτέ, ο σεβασμός στην φύση και στον πλησίον σου που δεν σου διδάχθηκε ποτέ, τι από όλα αυτά είναι; Μήπως όμως δεν είναι τίποτε από όλα αυτά απλά είσαι ένας ιός, που σαν τους άλλους ιούς καταλαμβάνεις έναν οργανισμό και τον απομυζάς και τον καταστρέφεις μέχρι να τον σκοτώσεις και μαζί τον εαυτό σου; 

Αν ναι, εμείς οι υπόλοιποι τι φταίμε;

Υ.Γ. Στην επιστροφή μάζεψα ένα γυάλινο μπουκάλι μπύρας το οποίο βρήκα πεταμένο για να το πετάξω στον κάδο μπροστά στο μοναστήρι... Κάποιοι "φυσιολάτρες" που έκαναν τη βόλτα τους στο βουνό και έτυχε να βρίσκονται κοντά μου, με κοίταξαν χαμογελώντας ειρωνικά...

Οι παράπλευρες απώλειες των εκλογών...

Εκατοντάδες χιλιάδες τόνοι χαρτιού στοιβάζονται σε πεζοδρόμια και παρμπρίζ, κάτω από πόρτες, μέσα σε γραμματοκιβώτια και κάδους σκουπιδιών στα πλαίσια της προεκλογικής εκστρατείας για τις αυτοδιοικητικές εκλογές... Κανείς δεν σκέφτηκε εναλλακτικούς τρόπους προσέγγισης του ψηφοφόρου, η ναυαρχίδα της προεκλογική εκστρατείας παρέμεινε το φυλλάδιο, μαυρόασπρο ή έγχρωμο, ιλουστρασιόν ή ματ... Η eco-friendly αντίληψη δεν άγγιξε ούτε καν αυτή την την κυβέρνηση η οποία μάλιστα πέρυσι προεκλογικά έπαιξε πολύ το "πράσινο χαρτί"...

Δεν πιστεύω πως θα αλλάξει στο εγγύς μέλλον αυτή η εικόνα... Τα κόμματα πάντα θα δαπανούν τεράστια ποσά για την εκτύπωση πολιτικών φυλλαδίων για τα οποία απαραίτητοι είναι χιλιάδες τόνοι χαρτιού... Οι πόλεις θα γεμίζουν σκουπίδια τα οποία θα παραμένουν ακόμα και μετά τις εκλογές για να θυμίζουν τους θριάμβους και τις πανωλεθρίες και κάποιοι απλά θα θρηνούν τις παράπλευρες πράσινες/eco απώλειες...

Να δω τι θα κάνετε τα λεφτά - αναδημοσίευση από Antista/Chef

Τσεκάρετε το τελευταίο post του Antista/Chef, είναι εντελώς to the point που λένε...

Αν κάποιος/α έκανε ζάπινγκ το τελευταίο διάστημα, θα διαπίστωνε ότι για την Ευρώπη την ειδησεογραφία απασχολούσαν τέσσερα μεγάλα αντιφατικά θέματα. Τα πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα στίβου και κολύμβησης, οι φωτιές στη Μόσχα και οι πλημμύρες στην κεντρική Ευρώπη. Αν κανείς συνθέσει την ευρώ-αφασία η οποία ενώνει αυτές τις ειδήσεις θα μπορούσε κάλλιστα να καταλήξει στις όχι και πολύ μελλοντολογικες συνθέσεις-αφίσες που ακολουθούν. Η παντελής αποθέωση της λογικής του κέρδους και των αριθμών, πέραν κάθε στοιχειώδους ένστικτου αυτοσυντήρησης, μπορούν να μας οδηγήσουν σύντομα σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα αυτής της μορφής. Η κλιματική αλλαγή έρχεται πιο γρήγορα και από τις πιο απαισιόδοξες προβλέψεις, αλλά η Ευρώπη και ο κόσμος όλος ψάχνει το δρόμο προς την “ανάπτυξη”......

Διαβάστε όλο το post και δείτε τις αφίσες του post, εδώ.

Κύματα...

Επικηρύχθηκε ο ασυνείδητος που ακρωτηρίασε αρκουδάκι...

Καλή κίνηση η επικήρυξη αλλά ένα χέρι ξύλο θα του το έριχνα και τζάμπα του παλιόπουστα...

Επικηρύχθηκε ο ασυνείδητος που ακρωτηρίασε αρκουδάκι

Από το δήμο Σταυρούπολης Ξάνθης

Με 5.000 ευρώ επικήρυξε ο δήμος Σταυρούπολης Ξάνθης τους ασυνείδητους που δολοφόνησαν και ακρωτηρίασαν ένα μικρό αρκουδάκι στην οροσειρά της Ροδόπης.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του δήμου, "το άτομο που διέπραξε το έγκλημα, πάσχει από σοβαρές ψυχολογικές διαταραχές και ως εκ τούτου είναι επικίνδυνο για την τοπική κοινωνία".

Υπενθυμίζεται ότι την Τετάρτη βρέθηκε στην ευρύτερη περιοχή του Λειβαδίτη Ξάνθης, νεκρό από πυροβολισμό στο κεφάλι, αρσενικό αρκουδάκι μόλις δύο ετών, του οποίου είχαν κόψει τα δύο μπροστινά πόδια.

Σημειώνεται ότι η ευρύτερη ορεινή περιοχή της Ροδόπης αποτελεί το δεύτερο μεγαλύτερο βιότοπο αρκούδας στη χώρα μας με ελάχιστο πληθυσμό περίπου 20-30 ζώα. Η καφέ αρκούδα παραμένει αυστηρά προστατευόμενο είδος στην Ελλάδα και την Ευρώπη.

Από τον ΣΚΑΙ.

Ήμαρτον με τα ένθετα στις κυριακάτικες εφημερίδες!

Το έχουν πει πολλοί πριν από μένα αλλά αδερφάκι μου δεν παλεύεται η κατάσταση...

Τι κακό είναι αυτό με τα ένθετα και τα διαφημιστικά φυλλάδια στις κυριακάτικες εφημερίδες; Μια Πεντέλη δέντρα πρέπει να θυσιάζονται κάθε εβδομάδα για να χοντρύνει το "πακέτο" της κάθε κυριακάτικης με ανούσια περιοδικά και διαφημιστικά φυλλάδια σε μέγεθος σεντονιού που αμφιβάλλω αν διαβάζει κανείς και αν κρίνω από τι κάνω εγώ, καταλήγουν απευθείας στον κάδο της ανακύκλωσης...

Εν τω μεταξύ σήμερα πήρα την Καθημερινή η οποία ανήκει στον όμιλο Αλαφούζου, δηλαδή ΣΚΑΙ ---> αυξημένη οικολογική ευαισθησία (?), κι ενώ στο "Κ" έχει εξώφυλλο για το ηλεκτροκινούμενο ποδήλατο, ένα σαφώς εναλλακτικό και φιλικό προς το περιβάλλον μέσο μεταφοράς, το "πακέτο" της εφημερίδας συνοδεύεται από πολλά υπερμεγέθη διαφημιστικά έντυπα και διαφόρων ειδών ένθετα των οποίων το ενδιαφέρον είναι υποκειμενικό αλλά το (τεράστιο) μέγεθός τους είναι απειλητικά αντικειμενικό...

Λίγο κράτει ρε πούστη μου, όλο λόγια και φανφάρα είμαστε και πανηγύριζαν κάποιοι για την οικολογική επιτυχία του περιορισμού της αφισοκόλλησης κατά τη διάρκεια των εκλογών αλλά για την χάρτινη γενοκτονία που συντελείται κάθε εβδομάδα, δεν τρέχει τίποτα...

Νέο έντυπο λογαριασμού ΔΕΗ: Κι άλλο χαρτί!!!

Χθες βρήκα στο γραμματοκιβώτιο μου το λογαριασμό της ΔΕΗ... Το έντυπο του λογαριασμού έχει αλλάξει όπως με ενημέρωνε η ΔΕΗ με δύο πανομοιότυπα ενημερωτικά φυλλάδια που υπήρχαν μέσα στον φάκελο... Προφανώς θεώρησαν ότι μπορεί να θέλω να ενημερώσω και το γείτονα που δεν έχει παραλάβει ακόμα τον λογαριασμό του οπότε να του χαρίσω ένα από τα δυο φυλλάδια... Το νέο έντυπο του λογαριασμού απότελείται πλέον από δύο κομμάτια χαρτί, μεγέθους σχεδόν Α4, όπου αναπαριστάται σχεδόν η ίδια πληροφορία που είχε και το παλιό έντυπο μόνο που πλέον οι γραμματοσειρές είναι πολύ μεγαλύτερες και οι κενοί χώροι περισσότεροι... Το ερώτημα είναι γιατί σήμερα που υπάρχει ένα ευρύ ρεύμα συνειδητοποίησης του προβλήματος της προστασίας του περιβάλλοντος στην κοινωνία, η ΔΕΗ αποφασίζει να ξοδέψει επιπλέον χαρτί και χρήμα για την αλλαγή του εντύπου του λογαριασμού χωρίς να προσφέρει επί της ουσίας καμιά επιπλέον εξυπηρέτηση ή ενημέρωση στον πολίτη...? Εεε???

Γράμμα στο Δήμαρχο #2...

Τι θα γίνει δήμαρχε?

Τα είπαμε, δεν τα είπαμε? Πάλι τα ίδια έχουμε?

Απόγευμα Παρασκευής (μιας μέρας πολυυυυυυυυύ κουραστικής για μένα), γύρω στις 7 και κάτι, ανεβαίνω την Σταδίου με το αυτοκίνητο για να πάω σπίτι...
Θέλω να βγω στην Ακαδημίας οπότε στρίβω αριστερά στην Αρσάκη, στο πλάι της Στοάς του Βιβλίου, και (καθότι και λίγο αφηρημένος) πλακώνομαι στα φρένα για να μην πέσω πάνω στο μπροστινό αυτοκίνητο το οποίο βρίσκεται ακινητοποιημένο ακριβώς μετά την στροφή, σε μια ουρά που φτάνει μέχρι το φανάρι...
Ο λόγος είναι απορριμματοφόρο του δήμου Αθηναίων, το οποίο αδειάζει τους κάδους απορριμάτων...
Ενώ η ουρά, πίσω μου πλέον, μεγαλώνει και ακινητοποιεί την κίνηση στην αριστερή λωρίδα της Σταδίου, σκέφτομαι λυπημένος ότι καρφί δεν σου κάηκε από το πρώτο γράμμα που σου έγραψα και συνεχίζεις να στέλνεις τα απορριμματοφόρα να μαζεύουν τα σκουπίδια σε ώρα αιχμής μέσα στο κέντρο της Αθήνας...
Ή δεν σου καίγεται καρφί ή έχεις διεστραμμένη αντίληψη περί χιούμορ...

Ποιος φταίει?

Μετά την νέα καταστροφή που μας βρήκε, όταν σβήσουν κάποια στιγμή οι φωτιές και διαλυθεί ο καπνός, θα τεθεί πολύ λογικά το ερώτημα ποιος φταίει, ποιος είναι υπεύθυνος για την καταστροφή...
Η κυβέρνηση, η πυροσβεστική, η τοπική αυτοδιοίκηση, ο (κακός μας ο) καιρός, η ζέστη, τα εύφλεκτα πεύκα, οι οικοπεδοφάγοι, οι βοσκοί, οι αμελείς που πετάνε τα τσιγάρα τους έξω...
Κανένας από αυτούς όμως δεν είναι ο πραγματικός υπεύθυνος γιατί αυτός που πραγματικά φταίει είσαι ΕΣΥ...κι ΕΓΩ...και ο γείτονας μου...και ο μπάρμπας μου ο Γιάννης...και ο κουμπάρος μου...και η ξαδέρφη μου η γιατρίνα...και όλοι...

Όλοι οι γαμημένοι Έλληνες που καθόμαστε και γκρινιάζουμε τόσα χρόνια για τους πολιτικούς μας, την ανικανότητά τους και τη διαφθορά τους και όμως τους ψηφίζουμε κάθε 4 χρόνια... Τους ψηφίζουμε για να μην κάνουν τίποτα, να μην προτείνουν τίποτα, να μην λύνουν κανένα πρόβλημα, απλά να κουκουλώνουν τα πάντα και να βολεύουν τους ημέτερους...
Γιατί ελπίζουμε κι εμείς να γίνουμε κάποια στιγμή ημέτεροι, να ανήκουμε "στα δικά μας παιδιά"...

Είμαστε οι ίδιοι που χύνουμε κροκοδείλια δάκρυα μπροστά στις οθόνες της τηλεόρασης μας βλέποντας την πυρκαγιά αλλά αν βρεθεί η ευκαιρία, θα αγοράσουμε το ωραίο οικοπεδάκι στην Πεντέλη με την ωραία θέα ("Έλα μωρέ θα αποχαρακτηριστεί από δασικό, μη σε νοιάζει...")...
Αυτοί που θα ψάξουν να βρουν την άκρη από την πίσω πόρτα σε πολεοδομίες και ΔΕΚΟ για να περάσει ο δρόμος κοντά από το "εξοχικό", να μας βάλουν ρεύμα, τηλέφωνο, "Γιατί να μην ενταχθεί και στο σχέδιο ρε αδερφέ, να πάρει αξία η γη μας?"...
Μετά σε συζητήσεις με φίλους μας θα διαμαρτυρηθούμε για την διαφθορά και τον χρηματισμό του Δημοσίου τομέα και θα αγανακτήσουμε μεγαλόφωνα, κάποιοι υπερβολικοί (και μεταξύ μας εντελώς μαλάκες) θα πούνε, "Μα δεν υπάρχει ένας λοχίας να σώσει τον τόπο? Α ρε Γιώργη..."...

Είμαστε εκείνοι που όταν με το καλό φτιάξουμε το "εξοχικό" δεν θα καθαρίζουμε τα ξερόχορτα τους κήπου μας και του χωραφιού μας, γιατί "Σιγά μωρέ και τι θα γίνει? Ας τα καθαρίσει ο δήμος", θα καίμε τα σκουπίδια μας σε διπλανό χωράφι (διότι είναι και τρομερό έξοδο να χρησιμοποιείς σακούλες απορριμάτων...), εκείνοι που ναι μεν έφτιαξαν το "εξοχικό" μέσα στο δάσος σε σημείο που δεν υπάρχει δρόμος αλλά κατά τ' άλλα θα απαιτούν, σε περίπτωση πυρκαγιάς, το προσωπικό τους Canadair να κάνει ρίψεις εκεί που αυτοί θέλουν...

Εκείνοι που θα τρέξουν να πάρουν τα επιδόματα πυροπλήκτων και θα πλαστογραφήσουν χαρτιά και θα βάλουν λυτούς και δεμένους για να τους κάνουν την δουλειά τους, ενώ η φωτιά μπορεί να πέρασε μερικά χιλιόμετρα από την αυλή τους ή ακόμα καλύτερα να μένουν στα δασώδη και δύσβατα...Πατήσια!!!

Είμαστε εκείνοι που κάνουν ακριβώς το ίδιο, έχουν ακριβώς την ίδια στάση σε όλα τα θέματα που μας αφορούν , είτε είναι το θέμα του περιβάλλοντος, το μεταναστευτικό, το ασφαλιστικό, το συνταξιοδοτικό και πάει λέγοντας...
Αυτοί που γκρινιάζουν, κρίνουν, κατακρίνουν αλλά δεν κάνουν απολύτως τίποτα για να το αλλάξουν, περιμένουν με μια μοιρολατρική διάθεση και με ένα μεσανατολίτικο ραχατλίκι, να εμφανιστεί ο...Μεσσίας που θα μας αλλάξει τη ζωή...
Όσο δεν έρχεται, δώστου γκρίνια, μίρλα και μαλακία (είπαμε..."Α ρε Γιώργη...")...

Μια ζωή ψάχνουμε να βρούμε τον φταίχτη στους άλλους, γιατί είναι πολύ βολικό, εμείς ποτέ δεν φταίμε, εμείς είμαστε ο λαουτζίκος, τι να σου κάνει ένας λαουτζίκος...
Εμείς φταίμε όμως και γαμώτο για μια φορά πρέπει να το παραδεχτούμε.. .
Εμείς φταίμε που το κράτος είναι μπουρδέλο, το περιβάλλον έχει καταστραφεί, οι πολιτικοί μας διεφθαρμένοι, υπάρχει φτώχεια, δυστυχία, αδικία...
Εμείς φταίμε διότι είτε συμμετέχουμε σε αυτή την αποσάθρωση των πάντων, είτε απλά την αφήνουμε να συμβαίνει και δεν αντιδρούμε που είναι εξίσου καταστροφικό...
Εμείς φταίμε που δεν έχουμε ωριμάσει ακόμα και περιμένουμε πολιτικούς Μεσσίες και Σωτήρες που θα μας σώσουν και θα μας δείξουν το δρόμο...
Εμείς φταίμε που είμαστε αδιάφοροι, τεμπέληδες, ωχαδερφιστές και κουτοπόνηροι, κοιτάμε μόνο τον κώλο μας...
Που θυμόμαστε να φωνάξουμε όταν η καταστροφή χτυπήσει την πόρτα μας ή όταν μας το πούνε τα κανάλια...
Ότι συμβαίνει στην χώρα, όποια καταστροφή, έχει συγκεκριμένους φταίχτες, ηθικούς αυτουργούς, υπαίτιους..

Εμένα...
Εσένα...
'Ολους μας...

Καιγόμαστε...

Πάρνηθα 2007
...

Μαραθώνας /Γραμματικό 2009
...

Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα...
Τουλάχιστον υπάρχει μια συνέπεια...

Γράμμα στο Δήμαρχο...

Αγαπητέ Δήμαρχε, καλημέρα...

Σου γράφω για να σου περιγράψω τι μου συνέβη χθες το απόγευμα... Κατεβαίνω χθες την Μεσογείων με το αυτοκίνητο κατά τις 18:30 όταν ενώ δεν έχει κίνηση, εκεί στο ύψος του θεάτρου "Πόρτα" έχει κολλήσει το σύμπαν στην δεξιά λουρίδα.... "Τι διάολο συμβαίνει?", σκέφτομαι και δεν αργώ να καταλάβω καθώς βλέπω το απορριμματοφόρο να αδειάζει κάδους... "Δεν μπορεί", σκέφτομαι, "Ποιος φωστήρας είχε την ιδέα να βγάλει τα απορριμματοφόρα, 18:30 στο δρόμο?". Διότι σε μια πόλη με άθλιο οδικό δίκτυο, υπεράριθμα αυτοκίνητα, προβληματικές συγκοινωνίες και οδηγούς και πεζούς με σπασμένα νεύρα, η ιδέα του να γίνεται η αποκομιδή των σκουπιδιών σε ώρα αιχμής μοιάζει σουρεαλιστική... Από την άλλη μεριά Δήμαρχε, για να μην σε αδικώ, δεν είναι ο δικός σου δήμος ο μόνος στον οποίο έχω δει να συμβαίνει κάτι τέτοιο καθώς και στην Αγία Παρασκευή ή τον Χολαργό, πολλές φορές, πριν πέσει η νύχτα, βγαίνουν παγανιά τα απορριμματοφόρα. Ξέρετε κάτι εσείς οι Δήμαρχοι που εμείς οι κοινοί πολίτες δεν ξέρουμε, κάποια καταπληκτική, επιστημονικά τεκμηριωμένη και ηθικά ακλόνητη αιτία που δικαιολογεί την επιβάρυνση του μπάχαλου στους δρόμους, και μάλιστα τους κεντρικούς, με το να μαζεύεις τα σκουπίδια την ώρα που είναι ακόμα ανοιχτά τα μαγαζιά? Το να μαζεύονται τα σκουπίδια το βράδυ, μετά τις 22:00 ή πολύ πρωί δεν σου φαίνεται καλή ιδέα, Δήμαρχε? Τι ξέρεις που δεν ξέρω εγώ?

Το έχει για γούρι...

Διαβάζω στα Νέα ότι η πρώτη μεγάλη φωτιά του καλοκαιριού στην Ριτσώνα αποκάλυψε τις ελλείψεις στα μέσα κατάσβεσης και φέτος, καθώς είναι διαθέσιμα μόνο τα 2 από τα 12 ελικόπτερα κατάσβεσης που προβλέπονται από τον σχεδιασμό αντιπυρικής προστασίας καθώς λόγω χρεών του ελληνικού δημοσίου προς τις εταιρείες ενοικίασης των ελικοπτέρων, η προμήθεια των υπολοίπων 10 ελικοπτέρων έχει κολλήσει...

Κανένας σώφρονας πολιτικός εν Ελλάδι δεν θα άφηνε μια τέτοια έλλειψη να "κρεμάσει" μέχρι τα μέσα Ιουνίου, δεδομένης της ζέστης και του παρελθόντος της χώρας σε καταστροφικές πυρκαγιές, επειδή όμως δεν μπορώ να φανταστώ ότι η κυβέρνηση δεν έχει σώας τας φρένας απλά θα υποθέσω ότι ο (άξιος, άξιος, άξιος) Πρωθυπουργός μας το σκέφτηκε λίγο πονηρά και σου λέει...

Το 2007 κάηκε η Ελλάδα ολόκληρη αλλά το Σεπτέμβρη που έκανα εκλογές, με ξαναβγάλανε...
Τώρα που έχω ζοριστεί και το σενάριο να γίνουν ξανά πρόωρες εκλογές (ίσως και τον Σεπτέμβρη) δεν είναι και πολύ απίθανο, μήπως να αφήσω να καεί όλη η Ελλάδα πάλι?
Την προηγούμενη φορά, μου πήγε καλά πάντως...
Γιατί όχι και τώρα?