Ψαροκόκαλο...

Αυτό το καλοκαίρι ως δια μαγείας άρχισα πάλι να διαβάζω... Είχα κανά χρόνο να ανοίξω βιβλίο, τίποτα δεν διάβαζα, μόνο τους υπότιτλους από καμία ταινία και την ημερομηνία λήξης πάνω στις συσκευασίες των τροφίμων... Έχω κόψει εδώ και καιρό και την εφημερίδα αλλά αυτό δεν το έχω μετανιώσει... Στην Άκολη μια μέρα που είχα πάει στο περίπτερο, τσίμπησα σε pocket έκδοση το "Πάρτυ" της Αγκάθα Κρίστι ... Συμπαθές ήταν, το διάβασα σε 2-3 μέρες, η Αγκάθα έχει γράψει και καλύτερα... Όταν γυρίσαμε στην Αθήνα περιέλαβα το "Χαμένο Σύμβολο" του Νταν Μπράουν το οποίο είχα ξεκινήσει και παρατήσει εδώ και κάτι μήνες αλλά διάβασα και αυτό σε 3-4 μέρες, αυτό ήταν πολύ μεγάλο αλλά οι ρυθμοί ανάγνωσης είχαν αυξηθεί... Καλός και ο Νταν, στην πεπατημένη του "Κώδικα Ντα Βίντσι" , με μειονέκτημα όμως ότι η πλοκή στο πρώτο μισό του βιβλίου είναι πολύ αργή... Τις προάλλες και αφού είχα δει τη σχετική διαφήμιση στην τηλεόραση, αγόρασα από το περίπτερο δυο βιβλιαράκια από

Ξανά στο μαγκανοπήγαδο σήμερα με διάθεση στο 0 και αντοχές ακόμα πιο κάτω... Εύχομαι αυτός ο χειμώνας να έρθει σύντομα και να είναι βαρύς και κρύος, να ξεπλύνει τη ζέστη, την υγρασία και τις στενοχώριες των τελευταίων 2 μηνών και να μας παγώσει αρκετά έτσι ώστε να μουδιάσω και να μην καταλάβω πώς θα περάσει ο καιρός μέχρι την επόμενη άδεια γιατί σε αυτή την άδεια δεν μπορώ να πω ότι το μυαλό μου ξεκουράστηκε... Γαμημένο καλοκαίρι του 2010, στα τσακίδια να πας και να μην ξαναγυρίσεις...

Αντίο, μάστορα...

Δεν πήγα διακοπές στην Άκουιλα... Αυτό είναι απλά το αστείο του φετινού καλοκαιριού... Το "πέταξε" η πεθερά μου σε μια φίλη της όταν την ρώτησε πού θα πάμε διακοπές και αυτή όχι μόνο απάντησε Άκουιλα μπερδεύοντας την σεισμοχτυπημένη ιταλική πόλη με την Άκολη, το χωριό του Αιγίου όπου κάναμε τις διακοπές μας, αλλά επέμενε κιόλας όταν η φιλενάδα της της επεσήμανε ότι η Άκουιλα είναι στην Ιταλία... Anyway, οι διακοπές στην Άκολη ή στην Άκουιλα, όπως αγαπάτε, άρχισαν και τέλειωσαν και διήρκεσαν 6 μέρες και 5 νύχτες... Το γιατί δεν υπήρξε 6η νύχτα θα το πούμε παρακάτω... Η Άκολη είναι ένα συμπαθέστατο χωριουδάκι 5 λεπτά από την πόλη του Αιγίου... Έχει μια ωραία βοτσαλάτη παραλία με νερά βαθιά και καθαρά... Έχει αρκετά καλές υποδομές, δημοτικά πάρκινγκ και πάρκα, ένα ωραίο παραλιακό πεζόδρομο κλειστό για τα αυτοκίνητα και πάρα πολλά ποδήλατα!!! Δεν έχει πολύ τουρισμό, δουλεύει κυρίως με ντόπιους, και από ότι μας λέγανε και οι μαγαζάτορες τα πράγματα φέτος είναι εντελώς ψόφι

Αύριο το πρωί, ταΐζει τον μπέμπη, φορτώνει τα τσουμπλέκια του στο Polo, κάνει τον σταυρό του και ξεκινάει για την εξωτική κι ανεξερεύνητη Άκολη (aka Άβυθο) Αιγίου... Εκεί θα κάνει τα μπάνια του, θα προσπαθήσει να ξεκουραστεί, φτάνει να του το επιτρέψει ο μπέμπης, και θα πιει κανένα ουζάκι στην παραλία, φτάνει να του το επιτρέψει ο μπέμπης (πάλι)... Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος θα λείψει τουλάχιστον μια εβδομάδα και ελπίζει να γυρίσει με τις μπαταρίες γεμάτες για τον χειμώνα που έρχεται...  Καλά να περάσουμε, καλά να περάσετε, με το καλό να τα ξαναπούμε...

1 και σήμερα για την άδεια... Δουλειά υπάρχει μπόλικη αλλά το μυαλό μου σκέφτεται ήδη τις διακοπές... Πρέπει να πεταχτώ σε ένα κατάστημα για αξεσουάρ αυτοκινήτου και να αγοράσω κανένα χταπόδι/δίχτυ/ιμάντα για να δέσω τα πράγματα πάνω στην σχάρα (όχι ακριβώς σχάρα αλλά δύο παράλληλες δοκούς) που τοποθέτησα χθες το απόγευμα... Με αγχώνει λιγάκι το φόρτωμα της σχάρας... Μου την έχει βαρέσει κι από χθες και προσπαθώ να κάνω αλλαγές στο blog... Κάποιες φαίνονται ήδη, τα rounded corners που ήθελα να φτιάξω, δεν τα έχω καταφέρει ακόμα... Ίδωμεν...

Τουλάχιστον προκλητική η όλη ιστορία με την κατάργηση των διαιτητικών αποφάσεων από την κυβέρνηση , πισωγύρισμα σε άλλες εποχές... Ενώ ο Λοβέρδος όπως και τα υπόλοιπα μέλη της κυβέρνησης συνεχίζουν να χρησιμοποιούν μια φασιστική και λαϊκίστικη ρητορική, περί του καλού της πατρίδας, καλούν όλους να αναλάβουν τις ευθύνες τους χωρίς να το πράττουν όμως καθώς την νύφη μέχρι τώρα την πληρώνουν οι συνήθως ύποπτοι/μαλάκες, οι τράπεζες και τα συμφέροντα την περνάνε κοτσάνι... Καλά κάνουν όλοι τους βέβαια, όσο δεν αντιδρούμε καλά μας κάνουν, μπορεί να σφίξει κι άλλο το ζωνάρι, μέχρι να μας πνίξει... Τότε μπορεί να αντιδράσουμε....

Γράφω, γράφεις, γράφει το τι γράφουμε είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο...Βαριέμαι σαν σκύλος το μεσημέρι, δεν έχω κάτι ενδιαφέρον να γράψω... Δίπλα μου ο κόσμος καίγεται, δολοφονίες δημοσιογράφων, ΔΝΤ, ασφαλιστικό, φτώχεια, δίψα, πείνα, τρύπα του όζοντος, ο Σχορτσιανίτης στον ΠΑΟ κι όμως εγώ παρακολουθώ απαθής μέσα από την νιρβάνα μου σαν άλλος Σιντάρτα... Όχι δυστυχώς δεν πέρασα σε άλλες σφαίρες συνειδητότητας απλά άδειασε η μπαταρία, είμαι σαν εκείνο το αρκουδάκι στην διαφήμιση της duracell που ΔΕΝ φοράει duracell και σε κάποια φάση κλατάρει... Έτσι κι εγώ, πάω με την ρεζέρβα και κινούμαι μηχανικά, δουλειά-σπίτι, σπίτι-δουλειά και ύπνος σαν κούτσουρο ενδιάμεσα...  Δεν γκρινιάζω αγαπητέ μου αναγνώστη, απλά επεξηγώ την πραγματικότητά μου... Ίσα ίσα είμαι καλόκεφος και αισιόδοξος αυτές τις μέρες... Μου έχουν ξεμείνει ακόμα κάτι δουλίτσες, όπως να πάω να αγοράσω μια σχάρα για να φορτώσω τα τσουμπλέκια του μπέμπη για την μετακόμιση....εεεεεεε για τις διακοπές εννοούσα, να πάω να κάνω έ

Εδώ και καμιά εβδομάδα μια ανακοίνωση που είχε αναρτηθεί στις κολώνες τις ΔΕΗ και σε κορδέλες μεταξύ των δέντρων του πεζοδρομίου ενημέρωνε ότι στις 13 και 14 Ιουλίου θα γίνουν εργασίες στο δρόμο μας για την τοποθέτηση οπτικών ινών... Πουθενά δεν αναφερόταν το όνομα του φορέα που είχε "διατάξει" το έργο... Επιστρέφω χθες το μεσημέρι από τη δουλειά και συνειδητοποιώ ότι...δεν έχουμε νερό!!! Όλες οι βρύσες έχουν στερέψει... Η Μ. ρώτησε τη γειτόνισσα η οποία μας ενημέρωσε ότι το συνεργείο που τοποθετεί τις οπτικές ίνες έσπασε τον αγωγό του νερού... Βγήκα κατευθείαν για να αγοράσω μερικά μπουκάλια εμφιαλωμένο για να έχουμε τουλάχιστον για το γάλα του μωρού και λίγο πιο κάτω από το σπίτι μου είδα το σημείο του "εγκλήματος" , εκεί που είχε σπάσει η σωλήνα η οποία ήταν όντως "κουρεμένη" άγρια... Είχε έρθει ήδη η ΕΥΔΑΠ και γύρω από το βανάκι της είχαν μαζευτεί διάφοροι περίοικοι που λέγανε το κοντό τους και το μακρύ τους... Όταν ρώτησα κάποιον από το