Σήμερα το πρωί κάναμε σεφτέ στα καλοκαιρινά μπάνια... Φύσαγε διαολεμένα, η θάλασσα ήταν παγωμένη αλλά εμείς πήγαμε, βουτήξαμε και το ευχαριστηθήκαμε... Είναι μαγικό αυτό που συμβαίνει στη θάλασσα... Μια βουτιά στο νερό, μια βόλτα στην αμμουδιά για ανεύρεση κοχυλιών με τα αγόρια, η σιωπηλή ενατένιση του συνεχούς πέρα δώθε του κύματος, μπορεί να μου αδειάσει το μυαλό... Δεν χρειάζεται να είμαι στην σούπερ παραλία, την εξωτική, πριβέ και απόλυτα γαμάτη, ακόμα και η μικροαστική Λούτσα δουλεύει μια χαρά για τον δικό μου ψυχισμό... Αν μπορούσα να διαλέξω θα ήθελα να έμενα σε ένα σπίτι δίπλα στην θάλασσα...
Με θεωρώ τυχερή, που ζω σ'ένα μέρος που συνδυάζει θάλασσα και βουνό - μα η θάλασσα ήταν πάντα (και θα είναι) η ηρεμία κι η γαλήνη μου, το ταξίδι κι η φαντασία μου, κομμάτι του εαυτού μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου εύχομαι ένα σπίτι δίπλα στη θάλασσα :)
Πες μου ότι ζεις στο Πήλιο να με αποτελειώσεις... :P
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ για την ευχή σου!
Μια φορά έχω πάει - ωραίο το Πήλιο. :)
Διαγραφή