Ψαροκόκαλο...

Όλα όσα θέλεις να μάθεις για το σύμπαν του Westeros, τους χαρακτήρες, τους Οίκους, χάρτες, γλώσσα, ιστορία, πολιτισμός, όλα βρίσκονται εδώ !!! "The winter is coming!"

ΜΜΕ και ενημέρωση, η δύναμη της τηλεόρασης και η αλήθεια... Τι είναι αλήθεια, πόσο αληθινή είναι η αλήθεια που βλέπουμε στην τηλεόραση, πόσες ερμηνείες έχει η αλήθεια τελικά... Στο τέλος τέλος, μια ωραία γελοιογραφία...

Μεγάλωσα στον Ταύρο, μια γειτονιά που συνορεύει με την Καλλιθέα και τους χωρίζει η γραμμή του ηλεκτρικού... Οι πρώτες βόλτες για καφέ ήταν στην πλατεία Κύπρου επί της οδού Δαβάκη, αφού στον Ταύρο καφετέριες δεν υπήρχαν και αν υπήρχε καμιά, δεν ήταν για εμάς... Πηγαίναμε στην Καλλιθέα ποδαράτοι από την γέφυρα που περνούσε πάνω από τις γραμμές του τρένου...  Σε εκείνο το σημείο από την πλευρά της Καλλιθέας υπάρχει(?) ένα μπουζουξίδικο, στο οποίο γίνονταν γάμοι και σχολικοί χοροί και είχε μια μεγάλη ταμπέλα νέον... Η ταμπέλα αυτή ήταν παιχνίδι για εμάς πολλές φορές όταν επιστρέφαμε από τον καφέ... Την σημαδεύαμε με νεράντζια, εμείς στον Ταύρο, η ταμπέλα στην Καλλιθέα, οι γραμμές του τρένου ανάμεσά μας, ασφαλείς από τους πορτιέρηδες του μπουζουξίδικου που σίγουρα δεν διασκέδαζαν εξίσου με εμάς...  Ένα βράδυ, μετά τον καφέ, επιστρέφοντας στο σπίτι, είπαμε να παίξουμε πάλι το παιχνίδι της σκοποβολής με την ταμπέλα... Οι βολές ήταν επιτυχημένες, τόσο πολύ που ένα γράμμα της ταμπέλας

Δεν ξέρω τι λέει η Χρυσή Αυγή για Έλληνες και ξένους και το πόσο διαφέρουμε, εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι ο Ηλίας Κασιδιάρης θα μπορούσε να είναι συγγενής (άντε όχι πρώτου βαθμού) του Ραφίκ Τζεμπούρ ... Επιπλέον, έχουν και οι δύο οξύθυμο χαρακτήρα και μοιράζονται και τα ίδια γούστα όσον αφορά το κούρεμα...

Όταν βγαίνω για τρέξιμο έχω μαζί μου μόνο τα κλειδιά μου και το κινητό για να ακούω μουσική... Προτιμώ να ακούω χορευτική μουσική για να μου δίνει ρυθμό στο τρέξιμο κι επειδή δεν είμαι 18 χρονών πια, τα κομμάτια έχουν και αυτά μια ηλικία ανάλογη με τη δική μου...

Κλείνω πάντα τις ανοιχτές ντουλάπες, αν υπάρχει κλειδί τις κλειδώνω... Ακολουθώ μια συγκεκριμένη ρουτίνα όταν κάνω ντους, πλένω το σώμα μου πάντα αρχίζοντας από συγκεκριμένο σημείο και καταλήγοντας σε συγκεκριμένο... Τσεκάρω και ξανατσεκάρω κάθε πόρτα/παράθυρο/μπαλκονόπορτα που κλειδώνω... Παλιότερα το να κλειδώσω το αυτοκίνητο απαιτούσε αρκετό χρόνο, λόγο των ελέγχων, τώρα έχω διορθωθεί αρκετά... Έχω άγχος μην ξεχάσω ανοιχτό τον θερμοσίφωνα... Νιώθω επιτακτική την ανάγκη να αδειάσω οπωσδήποτε το πιάτο μου όταν κάθομαι στο τραπέζι... Ο μόνος τρόπος να μην φάω όλο το φαΐ μου είναι είτε να μην μου αρέσει καθόλου είτε να βρίσκομαι μια μπουκιά μακρυά από τη διάτρηση στομάχου... Όταν ξεκινάω να διαβάζω ένα βιβλίο ΠΡΕΠΕΙ να το τελειώσω... Παλιότερα αυτή η συνήθεια κατέληγε σε ψυχαναγκασμό, έχω διαβάσει μέχρι τέλους βιβλία που μίσησα από την πρώτη σελίδα... Πλέον έχω διορθωθεί, αν ζοριστώ, τοποθετώ το βιβλίο στο ράφι και ξεκινάω ένα άλλο... Και άλλες... [*] Είμαι σίγουρος ότι αν ρω

Άλλη μια αναδημοσίευση, δεν είναι και λίγες τον τελευταίο καιρό... Πολύ ωραίο post από τον   //Παραλληλογράφο// - Γαλαξιάρχη ... Το πρώτο μέρος περιγράφει σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο που σκέφτηκα κι εγώ πριν μπω στο παραβάν, ενώ το δεύτερο μέρος με τις προτροπές με βρίσκουν σύμφωνο στα περισσότερα και περιγράφουν κάποιες από τις δεύτερες σκέψεις που κι εγώ έχω... Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για ωραίες σκέψεις που ζήλεψα κι είπα να τις βάλω κι εδώ... Άκου Αλέξη* Όχι, δεν έγινα «τσιπρικός» στα γεράματα. Απλώς μπαίνοντας στα γεράματα σέβομαι λίγο παραπάνω το αβάστακτο βάρος του ρεαλισμού του «τώρα». Επειδή λοιπόν δεν πιστεύω -και ποτέ δεν πίστευα- στη μία, αποφασιστική και ολοκληρωτική νίκη που θα ανατρέψει τα πάντα, χωρίς ενδιάμεσες στρατηγικές νίκες, θεωρώ την ιστορική συγκυρία για τη χώρα μου αξεπέραστη. Ο ρόλος του Σύριζα σε αυτήν είναι κεντρικός και είμαστε αναγκασμένοι να τον αναγνωρίσουμε. Ταυτόχρονα δεν ξεχνώ ότι η ταξική πάλη δεν έχει σημειώσει σχεδόν καμία νίκ