"Ο Χάρι Πότερ και ο αιχμάλωτος του Αζκαμπάν" της J.K. Rowling

"Ο Χάρι Πότερ και ο αιχμάλωτος του Αζκαμπάν" της J.K. Rowling
Τελείωσα και την τρίτη περιπέτεια του μικρού μάγου... Όπως έχω πει σε άλλα posts, η περίοδος είναι δύσκολη και απαιτητική το μυαλό χρειάζεται μια απόδραση...

Η τρίτη χρονιά του Χάρι στο Χόγκουαρτς ξεκινάει επεισοδιακά... Η συμβίωση με τους θείους του γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη ενώ ένας διαβόητος εγκληματίας αποδρά από το Αζκαμπάν ενώ όλα δείχνουν ότι στόχος της απόδρασής του είναι ο Χάρι... Η σχολική χρονιά ξεκινάει με πολλές προσδοκίες και ευχάριστες εκπλήξεις αλλά ούτε και αυτή την χρονιά θα λείψουν οι κίνδυνοι και οι περιπέτειες... Ίσα ίσα ειδικά από αυτή την χρονιά αρχίζει να φαίνεται σε τι επικίνδυνο δρόμο κινείται η ζωή του Χάρι...

Ο Χάρι είναι 13 ετών πια, έφηβος κανονικός, τα συναισθήματά του είναι πολύ εντονότερα πλέον... Ψάχνει να βρει μια ταυτότητα, να συλλέξει πληροφορίες, αναμνήσεις και συναισθήματα από το παρελθόν του και των γονιών του και τελικά θα βρει αυτό που ζητά στον πιο απίθανο άνθρωπο... Σε αυτό το βιβλίο κάνουν πρώτη φορά την εμφάνισή τους οι Παράφρονες, οι φύλακες του Αζκαμπάν, τερατόμορφα αποκρουστικά πλάσματα που τρέφονται με χαρούμενα συναισθήματα... Οι χαρακτήρες χάνουν μερικές φορές τον δυισμό που συναντάμε στην παιδική λογοτεχνία (καλοί/κακοί), είναι πιο "ενήλικοι", με πάθη και ελαττώματα... Γενικά το όλο στυλ γραφής ακολουθεί ηλικιακά τον Χάρι, μεγαλώνει και "σοβαρεύει", χάνει την παιδικότητα του και γίνεται πιο σκοτεινό, τάση που θα συνεχιστεί ακόμα περισσότερο και στα επόμενα βιβλία, αν κρίνω από τις ταινίες... 

Είναι ένα πολύ καλό βιβλίο για το είδος της φανταστικής λογοτεχνίας, στα στάνταρ που μας συνήθισε η Rowling,  το οποίο όμως θα τολμήσω να πω ότι το προτιμώ στην κινηματογραφική του έκδοση... Στην έντυπη έκδοση βρήκα σημεία που έκαναν κοιλιά, όπως η όλη ιστορία με τον Ωραιόραμφο, ιστορία που στο πανί την χειρίστηκαν πολύ καλύτερα... Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα, βέβαια...

Υ.Γ. Ακολουθεί βιβλίο αγαπημένου Σκανδιναβού συγγραφέα... 😉 

Σχόλια