Με αυτά και με εκείνα νιώθω σαν να έχω μπει σε χωροχρονική τρύπα και να έχω επιστρέψει στη δεκαετία του '80... Βόμβες, προκηρύξεις, πιστολίδια και αυτή η γνώριμη αλλά ξεχασμένη μέχρι πριν λίγους μήνες αίσθηση του "πότε θα γίνει το επόμενο χτύπημα"... Πραγματικά νιώθω πάλι παιδί, σαν να ακούω πάλι για πρώτη φορά τον ΛεΠα να τραγουδάει τον "Παπαγάλο" , την Ρίτα Σακελαρίου το "Είναι γάτα, είναι γάτα ο κοντός με την γραβάτα" και η μάνα μου να μου κουμπώνει το μπουφανάκι για να πάμε σινεμά να δούμε την καινούργια ταινία του Στάθη Ψάλτη, "Βασικά...Καλησπέρα σας!!!" ... Ωραίες εποχές, ανέμελες... Η πρώτη σεζόν της σειράς "Τρομοκρατία made in Greece" ουσιαστικά τελείωσε με τη δολοφονία Μπακογιάννη, μετά όλη τη δεκαετία του '90 παίζανε τις επαναλήψεις μέχρι που τελείωσε η σειρά, οριστικά νομίζαμε το 2003...αλλά ξάφνου να και η δεύτερη σεζόν!!! Νέες συγκινήσεις, νέες χαρές, νέες αγωνίες... Να οι βόβμβες, να οι απόπειρες, να οι πυρ