Ψαροκόκαλο...

Πολύ πριν την νέα γενιά βρικολάκων που κατέκλυσαν την τηλεόραση, τον κινηματογράφο και τα βιβλιοπωλεία, ο μύθος των νεκροζώντανων προκαλούσε ρίγη τα οποία οφείλονταν στον τρόμο και όχι στην λαγνεία και τον ερωτισμό που εκπέμπουν οι metrosexual βαμπιροεπίγονοι... Τότε οι βρικόλακες ήταν η ενσάρκωση του κακού, των πιο μύχιων σκοτεινών φόβων, το ίδιο το πρόσωπο του θανάτου και ο όποιος ερωτισμός τους ήταν ζωώδης και σκοτεινός, δύσκολο να παραδεχθείς ότι σε έλκυε... Για αυτούς τους παλιούς βρικόλακες γράφει ο Stephen King την ιστορία του "Salem's Lot" και το κάνει καλά...πολύ καλά! Ο Μπεν Μέαρς επιστρέφει στην πόλη που πέρασε κάποια χρόνια της παιδικής του ηλικίας για να γράψει το καινούργιο του βιβλίο και να ξορκίσει τους δαίμονες του... Εκεί στην μικρή φιλήσυχη πόλη του Μέιν, θα γνωρίσει τον έρωτα στο πρόσωπο της Σούζαν και θα νομίσει ότι μπορεί πλέον να βρει τη γαλήνη αλλά φευ, δεν πρόκειται... Περίεργα γεγονότα αρχίζουν να συμβαίνουν, άνθρωποι να εξαφανίζονται,

Ένα βιβλίο είναι σαν μια σχέση, μπορεί να περάσει τα πάνω της και τα κάτω της, τον ενθουσιασμό και την παρακμή του συναισθήματος και όχι απαραίτητα με αυτή την σειρά...  Ένα βιβλίο μπορεί να το ξεκινήσεις βαρυγκομώντας και να εξελιχθεί σε έρωτα ή και το αντίστροφο... Ξεκίνησα το  "Η αλήθεια για την υπόθεση Χάρρυ Κέμπερτ" του Joël Dicker  προσπαθώντας να βγω από μια περίοδο αναγνωστικής χειμερίας νάρκης, έκανα πάνω από ένα μήνα να διαβάσω τις 350 πρώτες σελίδες και μόλις μιάμιση μέρα τις υπόλοιπες 350 περίπου... Τελικό πρόσημο θετικό... Το  "Η αλήθεια για την υπόθεση Χάρρυ Κέμπερτ"   είναι ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο... Είναι ένα βιβλίο για την συγγραφή, τον έρωτα, την μοναξιά, την φιλοδοξία, τα κατώτερα συναισθήματα... Ένας νεαρός συγγραφέας, ο Μάρκους, προσπαθεί να ανακαλύψει την αλήθεια σχετικά με την υπόθεση δολοφονίας μιας 15χρονης κοπέλας, της Νόλα Κέλλεργκαν, το 1975, στην προσπάθειά του να αθωώσει τον φίλο και μέντορά του Χάρρυ Κέμπερτ ο οποίος είνα

Το κάθε βιβλίο έχει κάτι να σου δώσει... Εγώ για παράδειγμα βρέθηκα σε μια κατάσταση όπου δεν μπορούσα να διαβάσω τίποτα... Αξιόλογα βιβλία να περιμένουν στο κομοδίνο κι εγώ το ένα να πιάνω, το άλλο να αφήνω και όλα να τα παρατάω στην μέση... Μέχρι που μια μέρα, στο πατρικό μου, παίρνει το μάτι μου στην βιβλιοθήκη της μητέρας μου το  "Σκιές στον πάγο"  του Michael Ridpath ... Το οπισθόφυλλο μιλάει για μια δολοφονία, για ένα αμερικανοθρεμμένο Ισλανδό αστυνομικό που επιστρέφει στην πατρίδα του κυνηγημένος από εμπόρους ναρκωτικών, για μια αρχαία σάγκα από την οποία εμπνεύστηκε την τριλογία του "Άρχοντα των Δαχτυλιδιών" ο Tolkien ... Σκέφτηκα, "Γιατί όχι;" ... Το βιβλίο, αυτό καθεαυτό τελικά δεν είχε πολλά να μου προσφέρει... Μια αστυνομική ιστορία χωρίς ιδιαίτερες συγκινήσεις ή ευρηματικότητα, που προσπαθεί να "ψαρέψει" αναγνώστες από την δεξαμενή των οπαδών του   Tolkien όπως καλή ώρα εγώ... Στα ατού του ότι είναι ευκολοδιάβαστο και η υπο

Το πρώτο βιβλίο της Κωνσταντίνας Δελημήτρου είναι ουσιαστικά δύο... Είναι δύο ημερολόγια που γράφτηκαν παράλληλα την ίδια πάνω κάτω εποχή, το ένα δημοσιεύτηκε στο internet μέσα από το προσωπικό της blog και το άλλο προσωπικό, κρυφό όπως είναι συνήθως τα ημερολόγια... Στο ένα ημερολόγιο περιγράφει και σχολιάζει την καθημερινότητα που ζει μέσα από το μαγαζάκι με ψιλικά που έχει (είχε) σε κάποια γειτονιά της Νίκαιας... Στο δεύτερο ημερολόγιο περιγράφει τον προσωπικό και οικογενειακό της αγώνα ενάντια στην υπογονιμότητα, την λαχτάρα της να αποκτήσει ένα παιδί... Περιγράφει τις προσπάθειες, τα συναισθήματα, τις απογοητεύσεις, τις ελπίδες, την οικονομική επιβάρυνση, τον κοινωνικό αντίκτυπο, όλα όσα σημαίνει να θες να κάνει παιδιά και να μην μπορείς... Σε κάποια σημεία τα ημερολόγια τέμνονται, φαίνεται διαβάζοντάς τα παράλληλα ότι η διάθεση και τα συναισθήματα του δεύτερου, του κρυφού ημερολογίου, περνούν και στο πρώτο, πώς θα μπορούσε άλλωστε να είναι διαφορετικά... Η γλώσσα του βιβ

Ο Ρόγκερ Μπρόουν είναι ένας κυνηγός κεφαλών κάτι που σημαίνει στον χώρο των επιχειρήσεων ότι στρατολογεί επιχειρηματικά στελέχη για λογαριασμό των πελατών του και ψάχνει τους καλύτερους... Είναι ο καλύτερος στη δουλειά του και χαίρει σεβασμού από τους πελάτες και τους συναδέλφους του... Αν και υπολείπεται σε ύψος, είναι παντρεμένος με μια πολύ όμορφη γυναίκα, της έχει ανοίξει μια γκαλερί και ζει σε ένα υπέροχο σπίτι... Τα εισοδήματα του όμως δεν φτάνουν για να καλύψουν τις ανάγκες του οπότε έχει αναπτύξει και μια άλλη ταυτότητα αυτή του ληστή έργων τέχνης... Όλα κυλάνε ήρεμα και υπό έλεγχο μέχρι που εμφανίζεται η ευκαιρία για μια τελευταία κλοπή που θα τον εξασφαλίσει για πάντα και θα τον απαλλάξει από τα χρέη του αλλά τα πράγματα δεν πάνε όπως ακριβώς τα έχει σχεδιάσει... Αυτή είναι πάνω κάτω η υπόθεση του  "Κυνηγοί κεφαλών" ενός βιβλίου που ο Nesbo έγραψε το 2008, κάνοντας ένα διάλειμμα από τον Χάρι Χόλε... Το βιβλίο συγκεντρώνει, φυσικά, τις αρετές των βιβλίων του

Η εξαιρετική βιβλιο-blogger και διαδικτυακή φίλη Κατερίνα Μαλακατέ  είχε γράψει μια  αρκετά σκληρή κριτική για "Το τέλος του κόσμου" πριν από 1,5 μήνα... Με είχε στενοχωρήσει διότι αγαπώ πάρα πολύ τα βιβλία της Margaret Atwood αλλά δεν είχα σκοπό να μην αποκτήσω ίδια άποψη... Η ιστορία στο  "Το τέλος του κόσμου" συνεχίζεται από εκεί που σταμάτησε στην "Χρονιά της Πλημμύρας" ... Η ανθρωπότητα έχει εξολοθρευτεί από την 'Ανυδρη Πλημμύρα, οι λίγοι επιζώντες προσπαθούν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα, να αντιμετωπίσουν τους κινδύνους της νέας τους ζωής και να συμβιώσουν με τα Παιδιά του Κρέικ... Ο Ζεμπ, η Τόμπι, η Ρεν, η Αμάντα, ο Χιονάθρωπος-ο-Τζίμι, οι επιζήσαντες Φρικόπλαστοι είναι οι ήρωες και αυτού του βιβλίου...Παρακολουθούμε την προσπάθεια τους να εξολοθρεύσουν την απειλή των Πονοσφαιριστών/Αλγοσφαιριστών οι οποίοι κυκλοφορούν ελεύθεροι και οπλισμένοι, να επιβιώσουν και να συμβιώσουν με τα νέα είδη που περιδιαβαίνουν τον πλανήτη... Παράλ

Η "Νυχτερίδα" είναι το πρώτο βιβλίο που εμφανίζεται ο Χάρι Χόλε... Γράφτηκε το 1997 αλλά στην Ελλάδα κυκλοφόρησε φέτος, μετά τον "Φαντομά" και πριν την "Αστυνομία"... Είναι επίσης το τρίτο βιβλίο που διάβασα μέσα στις τρεις εβδομάδες των διακοπών μου... Ο φόνος μιας Νορβηγίδας στο Σίδνεϊ έχει σαν αποτέλεσμα την απόσπαση του Χάρι Χόλε από το εγκληματολογικό τμήμα της αστυνομίας του Όσλο στην Αυστραλία για να βοηθήσει τις τοπικές αρχές στη διαλεύκανση της υπόθεσης... Η έρευνα ξεκινάει υπό την καθοδήγηση του Άντριου, ενός Αβορίγινα αστυνομικού, με τον οποίο ο Χάρι γίνεται γρήγορα φίλος, σύντομα όμως θα αναγκαστεί να την συνεχίσει μόνος του και να βουτήξει στα βαθιά νερά του υποκόσμου του Σίδνεϊ και να αντιμετωπίσει πολλές περίεργες κι επικίνδυνες καταστάσεις καθώς και τον ίδιο του τον εαυτό... Παράλληλα ο έρωτας θα του χτυπήσει την πόρτα στο πρόσωπο της Μπιργκίτα, μιας Σουηδής σερβιτόρας... Το βιβλίο πέραν της μαεστρικά στημένης πλοκής του, όσον

Είναι φορές που ο αναγνώστης είναι άδικος με τον συγγραφέα... Είναι φορές που τον έχει τυποποιήσει τόσο πολύ στον μυαλό του που ουσιαστικά απαιτεί από αυτόν την επανάληψη μιας λογοτεχνικής μανιέρας η οποία του είναι οικεία και αγαπημένη, ασχέτως αν γκρινιάζει κατά καιρούς για την έλλειψη πρωτοτυπίας... Ο Stephen King έχει συνδέσει το όνομά του με τον τρόμο και το φανταστικό οπότε από κεκτημένη ταχύτητα κάθε βιβλίο του που πέφτει στα χέρια μου περιμένω υποσυνείδητα να κινείται σε παρόμοια πλαίσια... Το "Joyland" διαφέρει όμως διότι ακόμα και αν υπάρχει και σε αυτό το βιβλίο του    King   το υπερφυσικό στοιχείο, είναι ανεπαίσθητο και απλά γρανάζι κι όχι η μηχανή που κινεί το βιβλίο...  Το  "Joyland" είναι ένα πολύ τρυφερό και νοσταλγικό βιβλίο για τους έρωτες που πέρασαν και άφησαν τα σημάδια τους, για την φιλία, τον θάνατο, την νεότητα, για αυτά που κάνει ο άνθρωπος για να γιατρέψει την ψυχή του, για την απώλεια... Υπάρχει και η ιστορία του ανεξιχνίαστου φ

Επιστροφή από τις σύντομες αλλά υπέροχες διακοπές μας και review του ενός και μοναδικού που διάβασα σε αυτές αφού ο χρόνος ήταν λίγος... Γράφω στο μπαλκόνι, όλοι οι υπόλοιποι κοιμούνται, με κρύο καφέ στο ποτήρι και με μόνους περιβαλλοντικούς ήχους τον ήχο του πληκτρολογίου, τα πουλιά και τον αχό της Μεσογείων από μακρυά που δεν σταματάει ποτέ τελικά... Το βιβλίο της αγαπημένης  Margaret Atwood  είναι η συνέχεια του "Όρυξ και Κρέϊκ"  παρ' όλα αυτά θα μπορούσε να διαβαστεί και από κάποιον που δεν έχει διαβάσει το πρώτο βιβλίο... Η ιστορία διαδραματίζεται μετά την Άνυδρη Πλημμύρα, τον ιό που εξαφανίζει σχεδόν ολοκληρωτικά το ανθρώπινο είδος από το πρόσωπο του πλανήτη... Δύο πρώην μέλη της σέκτας των Κηπουρών του Θεού, η Τόμπι και η Ρεν, καταφέρνουν να επιβιώσουν,η κάθε μια μόνη της, αγνοώντας την ύπαρξη άλλων επιζώντων... Η επιβίωση είναι εξαιρετικά δύσκολη σε ένα κόσμο που ο άνθρωπος έχει χάσει τη  θέση του στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας, η μοναξιά οδηγεί στη  τρ

4 και σήμερα, μετράω σαν τους φαντάρους μέχρι την ημέρα που θα πάρουν το χαρτί... Έχω καταστρώσει τα πλάνα μου, έχω βρει τα βιβλία που θα με συνοδέψουν στις διακοπές ( κλικ , κλικ ), έχω μοιράσει στα απογεύματα της εβδομάδας τις δουλειές που πρέπει να γίνουν έτσι ώστε να μην αγχωθούμε και τρέχουμε την τελευταία στιγμή, είναι όλα έτοιμα... Σήμερα θα μελετήσω και τη διαδρομή την οποία δεν έχω ξανακάνει και Σαββάτο πρωί φύγαμε...

Βρισκόμαστε λίγο μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο... Ένα αεροπλάνο, χτυπημένο από μια τροπική καταιγίδα, πέφτει στην ζούγκλα του Αμαζονίου... Από το δυστύχημα διασώζεται μια οικογένεια Γερμανών, η μητέρα Εύα, οι δυο της γιοι, Έριχ και Ζέπι και ο Κλάους, θείος των παιδιών και φρέσκος, μόλις μιας ημέρας, σύζυγος της Εύας... Ο Κλάους είναι αδερφός του σκοτωμένου στο Ανατολικό Μέτωπο άνδρα της Εύας, ένας άνθρωπος με σκοτεινό παρελθόν, που προτείνει στην νύφη του να τον παντρευτεί για να την προστατέψει, αυτή και τα ανίψια του, και να τους προσφέρει ένα μέλλον μακρυά από τα αποκαΐδια της Γερμανίας και να κάνουν μια νέα αρχή στη Βενεζουέλα... Χαμένοι στη ζούγκλα εντοπίζονται από μια φυλή ιθαγενών, τους Γιαγιόμι, που ζουν ακόμα στην λίθινη εποχή, οι οποίοι λόγω ενός οράματος του σαμάνου τους τους θεωρούν δελφίνια που πήραν ανθρώπινη μορφή και τους αντιμετωπίζουν με δέος... Στον οικισμό των Γιαγιόμι συναντούν ένα Γερμανό ανθρωπολόγο, τον Γκέρχαρντ Βέντσλερ, ο οποίος ζει για δεκατρία χρόνι

Το να γράψεις ένα βιβλίο σαν το  "Το βιβλίο της Κατερίνας" είναι κάτι πολύ δύσκολο... Είναι ένα δημόσιο ξεβράκωμα, μια έκθεση του εαυτού σου και της οικογενειακής σου ιστορίας που είναι νομοτελειακό ότι θα δημιουργήσει συγκρούσεις και αντιπάθειες, πολλοί από τους "πρωταγωνιστές" είναι εν ζωή και ο τρόπος που τους περιγράφει ο Κορτώ δεν τους κολακεύει... Ίσως όμως στο τέλος τέλος αυτός να είναι και ο στόχος του συγγραφέα, η σύγκρουση... Με το παρελθόν του, με τους άλλους, για να ξεκαθαρίσει όλους τους ανοιχτούς λογαριασμούς του... Το  "Βιβλίο της Κατερίνας" είναι η βιογραφία της μητέρας του συγγραφέα (το Κατερινάκι)... Έχει την μορφή μιας διήγησης από την ίδια ενώ έχει ήδη αυτοκτονήσει και ξεκινάει με ακριβώς αυτό το γεγονός... Είναι η ιστορία μιας γυναίκας που πάλεψε με την μανιοκατάθλιψη όλη της τη ζωή και στο τέλος νικήθηκε από αυτήν...  Μέσα από την ιστορία της παρακολουθούμε και την ιστορία της οικογένειάς της, μιας ιστορίας γεμάτη από πολλές μ

Θα μπορούσα αντί για κριτική στο βιβλίο να μουγκρίσω από ευχαρίστηση ή να κραυγάσω από ενθουσιασμό... Δεν θα το κάνω διότι κάτι τέτοιο θα στερούσε το "Ψαροκόκαλο" από την όση σοβαρότητα διαθέτει άσε που είναι δύσκολο να ποστάρεις μουγκρητά... Παίρνουμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή... Ο Jo Nesbo είναι ο πάπας τους σκανδιναβικού noir και ο Harry Hole είναι ο κεντρικός ήρωας του... Ένας ήρωας καταραμένος, κυνηγημένος από φαντάσματα και δαίμονες στους οποίους έχει ο ίδιος δώσει ζωή με το παρελθόν του και τις επιλογές του... Επιστρέφει στο Όσλο μετά από την τριετή αυτοεξορία του στο Χονγκ Κονγκ για να ερευνήσει τον φόνο ενός νεαρού τοξικομανή, του Γκούστο Χάνσεν, για τον οποίο κατηγορείται ο Όλεγκ, ο γιος της μεγάλης του αγάπης και ότι κοντινότερο είχε ποτέ ο ίδιος σε γιο... Κατά την πορεία της έρευνας του θα βουτήξει στα βαθιά του υποκόσμου των ναρκωτικών του Όσλο στην προσπάθειά του να βρει τη αλήθεια, η οποία συχνά δεν είναι αυτή που περιμένουμε ή ευχόμαστε να

Προσπαθώ να σκεφτώ κάποια έξυπνη ατάκα για opening line του post για το "Μίσος" του Βαγγέλη Γιαννίση αλλά δεν μου έρχεται κάτι... Ίσως φταίει και το γεγονός ότι το βιβλίο είναι πολύ φρέσκο μέσα μου, το τελείωσα γύρω στις 2 τα ξημερώματα... Θα το πάω ανάποδα λοιπόν απ' ότι συνήθως, κατευθείαν στο ψητό... Το βιβλίο ήταν εξαιρετικό... Από τα σκανδιναβικά noir που έχω διαβάσει το καλύτερο το έχει γράψει ένας Έλληνας εμιγκρές στη Σουηδία και είναι οξύμωρο κάτι τέτοιο αλλά και αρκετά σκανδιναβικό αν το καλοσκεφτείς... Ήρωας του βιβλίου ο Ελληνοσουηδός επιθεωρητής της αστυνομίας του Έρεμπρο, Άντερς Οικονομίδης ο οποίος αναλαμβάνει να λύσει την υπόθεση μιας σειράς φόνων που λαμβάνουν χώρα στην μικρή σουηδική πόλη... Η πλοκή είναι καταιγιστική και ξετυλίγεται σε πολλά παράλληλα ή και διασταυρούμενα νήματα... Κάθε χαρακτήρας του βιβλίου έχει περιεχόμενο, δεν είναι μια δισδιάστατη καρικατούρα που παίζει απλά τον ρόλο ενός γραναζιού της μηχανής... Οι ήρωες του Γιαννίση

Η νουβέλα  "Η οικογένεια του Πασκουάλ Ντουάρτε" του Camilo José Cela  είναι ένα σκληρό βιβλίο... Στις μόλις 123 σελίδες του παρακολουθούμε την ζωή του ήρωα γραμμένη από τον ίδιο σαν ημερολόγιο ενώ περιμένει την ημέρα της εκτέλεσής του... Η ζωή του μοιάζει να έχει μια προδιαγεγραμμένη πορεία προς το κακό από την μέρα της γέννησής του μέχρι την ημέρα του θανάτου του...  Γεννημένος σε ένα χωριό της Ισπανίας, σε μια οικογένεια που η φτώχεια, η δυστυχία και η απανθρωπιά την συντροφεύουν, ο Πασκουάλ μεγαλώνει ζώντας καταστάσεις δύσκολες που σοκάρουν τον αναγνώστη που έχει την τύχη να μην έχει βιώσει παρόμοιες... Προσπαθεί να βρει τα πατήματα του στη ζωή ακολουθώντας ένα δικό του ηθικό κώδικα, αφού κανείς δεν μπήκε ποτέ στη διαδικασία να του διδάξει κάποιον άλλο, υποκύπτει στις παρορμήσεις του και τις βίαιες εκρήξεις, μοιάζει να έχει διαβεί την γραμμή που χωρίζει την λογική με το παράλογο...  Η οικογένεια για τον Πασκουάλ Ντουάρτε είναι νέμεση και παράδεισος ταυτόχρονα.

Τείνω να γίνω μέγας οπαδός της σκανδιναβικής, αστυνομικής λογοτεχνίας... Το δεύτερο βιβλίο του είδους που έπεσε στα χέρια του, ήταν και αυτό, όπως και το πρώτο , εξαιρετικό! Και ακόμα δεν έχω ξεκινήσει με τον Nesbø  ενώ ήδη περιμένει στο σπίτι να πάρει σειρά και το πολλά υποσχόμενο "Μίσος" του δικού μας Βαγγέλη Γιαννίση ! Προτρέχω όμως και αυτό δεν είναι καλό γιατί μοιάζω να υποτιμώ το  "Μίσος και αίμα" και αυτό δεν είναι αλήθεια γιατί στην ουσία μόνο ένα αρνητικό έχω να προσάψω στο βιβλίο του  Arne Dahl  και αυτό είναι.. ο τίτλος του!!! Μου φάνηκε τρομερά κλισέ, ανέμπνευστος και προφανής για αστυνομικό μυθιστόρημα με serial killer, πεποίθηση που εδραιώθηκε περισσότερο όταν είδα ότι δεν ήταν αυτός ο πρωτότυπος τίτλος του βιβλίου... Οφείλω να παραδεχτώ αφού διάβασα το βιβλίο ότι τελικά ο τίτλος "δικαιολογείται" από το περιεχόμενο αλλά και πάλι δεν διεκδικεί κανένα απολύτως βραβείο πρωτοτυπίας... Ένας Σουηδός κριτικός λογοτεχνίας δολοφονείται με

Τι κι αν ένα βιβλίο το συνοδεύουν οι καλύτερες κριτικές, τι κι αν το εγκρίνουν άνθρωποι που το γούστο τους εμπιστεύεσαι; Αν δεν καταφέρει να σου "μιλήσει", είτε φταις εσύ είτε φταίει αυτό, αυτομάτως το αριστούργημα αποκαθηλώνεται... Το  "Ο άνθρωπος στο ψηλό κάστρο" , μάλλον το γνωστότερο βιβλίο του Philip Dick , έρχεται να απαντήσει στο ερώτημα τι θα γινόταν αν ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος είχε τελειώσει με διαφορετικούς νικητές... Ο κόσμος είναι μοιρασμένος σε δύο μεγάλες σφαίρες επιρροής, μια γερμανική και μια ιαπωνική, η Μεσόγειος έχει αποξηραθεί για να καλλιεργηθεί, ο πληθυσμός της Αφρικής έχει εξοντωθεί μαζικά, η Αμερική χωρίζεται σε δυο μεγάλες ζώνες κατοχής και μια ουδέτερη ζώνη... Όλα είναι διαφορετικά αλλά και αρκετά όμοια με την "πραγματική" ιστορία...Ένα βιβλίο γραμμένο από ένα συγγραφέα που ζει ψηλά στα Βραχώδη Όρη, οχυρωμένος σε ένα ψηλό κάστρο, ταράζει τα νερά και αναστατώνει κατακτητές και κατακτημένους καθώς παρουσιάζει μια εκδοχής τ

Όταν διαβάζεις ένα ιστορικό βιβλίο γραμμένο από μια στρατευμένη πένα δεν πρέπει να περιμένεις μια πολιτικά ορθή αντικειμενικότητα και ίσες αποστάσεις... Πρέπει να γνωρίζεις εκ των προτέρων ότι η ερμηνεία των ιστορικών γεγονότων που περιγράφονται θα γίνει μέσα από ένα συγκεκριμένο πολιτικό πρίσμα χωρίς αυτό να σημαίνει όμως ότι ο αναγνώστης πρέπει να ανεχτεί παραλογισμούς και διαστρεβλώσεις... Με λίγα λόγια, το βιβλίο πρέπει να μην βιάζει την λογική και την αντίληψη του αναγνώστη... Το βιβλίο του  Θόδωρου Κουτσουμπού  όχι μόνο δεν βιάζει την λογική αλλά δίνει πολύ τροφή για σκέψη... Στο πρώτο μέρος του βιβλίου παρουσιάζει τα ιστορικά γεγονότα που οδήγησαν στην έκρηξη, την κορύφωση και την πτώση του ελληνικού αντάρτικου, μιας επανάστασης που προδόθηκε από εχθρούς και "φίλους"... Στο δεύτερο, το παράρτημα, παρουσιάζει την ιδεολογική διαπάλη των τροτσκιστικών ομάδων γύρω από το ζήτημα της ένοπλης αντίστασης στον κατακτητή... Ενώ ίσως κάποιος θα περίμενε η ιστορική έρε

Κοινωνίες που φαίνονται ισορροπημένες και αρμονικές, άνθρωποι ωραίοι στην όψη και στην ψυχή, πρόσχαροι αν και όχι τόσο ζεστοί όσο θα τους ήθελε η μεσογειακή καταγωγή μας, ζουν σε επίγειους παραδείσους, όπως τους φανταζόταν τουλάχιστον ένα κομμάτι του ελληνικού πολιτικού κόσμου... Πάνω σε αυτή την αντίφαση της εικόνας προς τα έξω και της γυμνής αλήθειας, μοιάζει να ισορροπεί και να δημιουργεί το χνάρι του στην λογοτεχνία το σκανδιναβικό αστυνομικό μυθιστόρημα... Καταμεσής ενός βροχερού, ακόμα και για τα σουηδικά δεδομένα, καλοκαιριού, μια απαγωγή ενός κοριτσιού μέσα από ένα τρένο που κατευθύνεται στην Στοκχόλμη ταράζει την καλοκαιρινή ραστώνη και είναι η αφετηρία μιας εφιαλτικής ιστορίας... Για την Φριεντρίκα Μπέργιμαν μια αναλύτρια που εργάζεται ως πολιτικό προσωπικό στην σουηδική αστυνομία, είναι η ευκαιρία να πέσει στα βαθιά νερά της ουσιαστικής αστυνομικής έρευνας και να αποφασίσει τι πραγματικά είναι και θέλει από τη ζωή της... Το πρώτο βιβλίο της  Kristina Ohlsson  είν

Γνώρισα τον Γιάννη Ξανθούλη από το μονίμως ανοιχτό ραδιόφωνο της μάνας μου στην κουζίνα, κατά τη διάρκεια των παιδικών κι εφηβικών μου χρόνων... Μετά τον πήρε το μάτι μου σε κάποιες εκπομπές στην κρατική... Ήξερα ότι έγραφε, ότι ένα βιβλίο του είχε μεταφερθεί στον κινηματογράφο, αλλά δεν είχα διαβάσει κάτι δικό του... Ήμουν δύσπιστος απέναντί του λόγω της ελληνικής καταγωγής του και της εκλεπτυσμένης ειρωνείας του, όπως αυτή έβγαινε στις ραδιοφωνικές του εκπομπές, την οποία αν και συχνά απολάμβανα μου δημιουργούσε μια απόσταση μαζί του... Η αυτοκτονία του "χρυσού παιδιού" της οικογένειας, του Βασίλη, πριν από 40 και πλέον χρόνια είναι μια τραγωδία που έχει σημαδέψει την οικογένεια των Κοσμίδηδων από το Τριφύλλι Θεσσαλίας και ειδικά το νεότερο μέλος της, τον Νικόδημο Κοσμίδη, τον νυν και αεί παρία της οικογένειας... Εν μέσω του καυτού ελληνικού καλοκαιριού, σε μια έρημη Αθήνα που σαπίζει στα απόνερα της κρίσης και των μνημονίων, μια σειρά τυχαίων γεγονότων θα τον οδηγ