Ψαροκόκαλο...

Πίσω στο 2014 όταν και είχε φτάσει στα χέρια μου το "Η αλήθεια για την υπόθεση Χάρι Κέμπερτ" ,   είχα γνωρίσει για πρώτη φορά τον Joël Dicker και παρά τις όποιες δυσκολίες το πρόσημο αυτή της "γνωριμίας" ήταν θετικό... Το  Η αλήθεια για την υπόθεση Χάρι Κέμπερτ"  ήταν έξυπνο, πολύπλευρο, συγκινητικό, ένα πολύ καλό βιβλίο οπότε ήμουν θετικά προδιατεθειμένος όταν ξεκίνησα να διαβάζω το "Η εξαφάνιση της Στέφανι Μέιλερ" ... Δεν είχα δίκιο όμως... Το 1994 μια τετραπλή δολοφονία ταράζει την μικρή ειδυλλιακή πόλη της Όρφια... Την υπόθεση αναλαμβάνουν δύο νέοι αστυνομικοί που κλείνουν την υπόθεση βρίσκοντας τον ένοχο, 20 χρόνια μετά όμως μια νεαρή δημοσιογράφος, η Στέφανι Μέιλερ τους αποκαλύπτει ότι ενοχοποίησαν τον λάθος άνθρωπο... Αμέσως μετά η Στέφανι εξαφανίζεται και η υπόθεση ξανανοίγει... Ο   Dicker  ακολουθεί την ίδια μανιέρα που ακολούθησε στο  "Η αλήθεια για την υπόθεση Χάρι Κέμπερτ" ... Το σκηνικό είναι μια μικρή, ειδυλλιακή πόλη, οι χαρα

Όπως λέει το οπισθόφυλλο : "O Ραλφ Ρόμπερτς δεν κοιμάται καλά τώρα τελευταία. Εδώ που τα λέμε δεν κοιμάται σχεδόν καθόλου. Και κάθε μέρα ξυπνά όλο και νωρίτερα -μια κατάσταση που οι γιατροί ονομάζουν "πρόωρη αφύπνιση". Για τον Ραλφ, που δεν έχει ακόμα συνέλθει από τον πρόσφατο θάνατο της γυναίκας του, αυτό που περνά είναι σκέτη κόλαση. Υπάρχει όμως και κάτι άλλο. Τελευταία, βλέπει αλλόκοτα πράγματα -χρώματα, σχήματα και παράξενες αύρες γύρω από τους φίλους του- που σίγουρα δεν είναι παραισθήσεις. Κάτι σκοτεινό και ανατριχιαστικό συμβαίνει στο Ντέρι του Μέιν. Ο Ραλφ, που έχει ζήσει εκεί όλη του τη ζωή, ξέρει ότι υπάρχει μια φλέβα κακίας σ' αυτή τη μικρή πόλη της Νέας Αγγλίας. Κάτω από τη φυσιολογική της επιφάνεια δρουν τεράστιες, τρομακτικές δυνάμεις, υπεύθυνες για την αλυσίδα των θανάτων, φυσικών και μη, που όλο και μακραίνει. Τώρα εκείνος έχει γίνει αναπόσπαστο μέρος αυτών των δυνάμεων. Το ίδιο και οι φίλοι του. Το ίδιο και οι ξένοι που συναντούν..." Ένα fun fa

'Ολος ο πλανήτης γνωρίζει ποιος είναι ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, λίγα πράγματα από την προσωπική του ιστορία δεν είναι γνωστά στους περισσότερους από εμάς... Η ιστορία του αγοριού που με όπλο την αγάπη της οικογένειάς του, το πείσμα και την σκληρή δουλειά κατάφερε να φτάσει στην κορυφή του κόσμου υπερνικώντας απίστευτα εμπόδια αποτελεί έμπνευση για όλους τους ανθρώπους και "λίγο" παραπάνω για τους απόκληρους αυτής της ζωής... Αξίζει διαβάζοντας για τη ζωή του Γιάννη να αντιγράψουμε την νοοτροπία του νικητή που τον χαρακτηρίζει που συνοψίζεται στο περιγραφικότατο refuse to lose... Το βιβλίο, πόνημα της δημοσιογράφου Mirin Fader , παρακολουθεί τα βήματα της ιστορία του Γιάννη και της οικογένειάς του από τα χρόνια της φτώχειας και της αβεβαιότητας στα Σεπόλια μέχρι την υπογραφή του supermax συμβολαίου που τον "έδεσε" στο Milwaukee ως το καλοκαίρι του 2025... Υπάρχει ένα σύντομο παράρτημα που αναφέρεται στην κατάκτηση του πρωταθλήματος του ΝΒΑ το 2021 το οποίο υπογράφ

Στη δεύτερη σελίδα του βιβλίου η J.K Rowling   αφιερώνει το βιβλίο σε επτά μέρη, στον Νέιλ, στην Τζέσικα, στον Ντέιβιντ, στον Κένζι, στην Ντι, στην Αν και στον αναγνώστη που παρέμεινε "κολλημένος" με τον Χάρι μέχρι το τέλος... Δέχομαι και ευχαριστώ προσωπικά για την αφιέρωση και το ταξίδι που μας χάρισε όλα αυτά τα χρόνια και για τον τρόπο που έδωσε τέλος σε αυτό το ταξίδι, γιατί πραγματικά κατά τη γνώμη μου αυτό ήταν το καλύτερο βιβλίο της σειράς... Στο τελευταίο βιβλίο η αναμέτρηση του Χάρι με τον Λόρδο Βόλντεμορτ έχει φτάσει στο αποκορύφωμά της.. Δεν είναι πλέον μια παιδική ιστορία, τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά, άνθρωποι χάνουν τις ζωές τους και βασανίζονται, τρόμος και καχυποψία παντού στον μαγικό κόσμο... Οι ήρωές μας έχουν μεγαλώσει, τα συναισθήματά τους είναι σύνθετα/ενήλικα, αναγκάζονται να κάνουν θυσίες που πονάνε... Τα κομμάτια του puzzle που παρακολουθούσαμε για έξι βιβλία τώρα στο έβδομο θα μπουν όλα στην θέση τους... Κάποιες πολύ μεγάλες εκπλήξεις θα προκύψουν,

Στο έκτο βιβλίο των περιπετειών του μικρού μάγου τα πράγματα είναι απόλυτα ξεκάθαρα για τον Μαγικό Κόσμο... Η επιστροφή του Βόλντεμορτ είναι πλέον δεδομένη, ανασφάλεια, καχυποψία και τρόμος κυριαρχούν και όλοι ετοιμάζονται για την τελική αναμέτρηση που μοιάζει αναπόφευκτη... Ο Χάρι είναι πλέον 16 στα 17 και η ζωή του φαίνεται ότι κινείται ξεκάθαρα πλέον στην τροχιά της κατά μέτωπο σύγκρουσης με τον Βόλντεμορτ... Ο Ντάμπλντορ ζητά τη βοήθειά του σε μια αναζήτηση που θα καθορίσει τις ζωές όλων αποδεικνύοντας του ότι δεν τον θεωρεί πλέον ένα παιδί που πρέπει να προστατεύσει αλλά ένα αξιόπιστο συνεργάτη, ένα συνοδοιπόρο στην προσπάθεια για ένα μεγαλύτερο σκοπό... Παράλληλα βλέπουμε τους μικρούς πρωταγωνιστές του βιβλίου καθώς μεγαλώνουν να έχουν να αντιμετωπίσουν εκτός από μαγείες, ξόρκια και τέρατα και ότι αντιμετωπίζει κάθε έφηβος σε αυτή την ηλικία  όπως ο έρωτας και η αναζήτηση της προσωπικής ταυτότητας... Το  "Ο Χάρι Πότερ και ο Ημίαιμος Πρίγκηψ" συνεχίζει στο ίδιο στυλ και

Πέμπτη στάση στο σύμπαν του Χάρι Πότερ, πάει και το Τάγμα του Φοίνικα... Η καραντίνα λόγω COVID19 των υπολοίπων μελών της οικογένειας μου έδωσε περισσότερο ελεύθερο χρόνο τον οποίο ξόδεψα κατά ένα μεγάλο βαθμό στην ανάγνωση του Τάγματος του Φοίνικα, το οποίο δεν ήταν καθόλου μικρό, 700+ σελίδες... Μετά τα γεγονότα που σημάδεψαν το Τρίαθλο Μαγείας, ο μαγικός κόσμος αρνείται να παραδεχτεί την αλήθεια της επιστροφής του Λόρδου Βόλντεμορτ... Ο Χάρι αντιμετωπίζεται από το Υπουργείο Μαγείας σαν ανισόρροπος ταραχοποιός και ο Ντάμπλντορ που τον στηρίζει ως μηχανορράφος και επίδοξος σφετεριστής της υπουργικής καρέκλας... Μέσα σε αυτό το δυσοίωνο κλίμα η επιστροφή στο Χόγκουαρτς δεν είναι αυτή που περιμένει ο Χάρι, το Υπουργείο επεμβαίνει ανοιχτά στα του σχολείου, πολλοί συμμαθητές του τον αντιμετωπίζουν με καχυποψία ενώ η γνώση του κινδύνου της επιστροφής του Λόρδου Βόλντεμορτ είναι βασανιστική... Ο Χάρι και οι φίλοι του θα αναγκαστούν για άλλη μια χρονιά να αντιμετωπίσουν κινδύνους και προκλήσ

Το χιόνι έχει παγώσει κι έχει κάνει τα πεζοδρόμια πίστες για πατινάζ... Το αυτοκίνητο εξακολουθεί να παραμένει εγκλωβισμένο μέσα στο πάρκινγκ ενώ το πεσμένο δέντρο μέσα στην αυλή δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο την έξοδο... Τι άλλο να κάνεις εκτός από Netflix και διάβασμα; Το βιβλίο το είχα ξεκινήσει πριν από μερικές μέρες αλλά είχα διαβάσει σκάρτες 100 σελίδες, στις δύο μέρες του χιονιά το ξεπέταξα... Ο Χάρι επιστρέφει για τέταρτη χρονιά στο Χόγκουαρντς στο οποίο διεξάγεται για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια το Διεθνές Τρίαθλο Μαγείας... Τα σημάδια επανόδου του Λόρδου Βόλντεμορτ έχουν αρχίσει να γίνονται φανερά αλλά οι περισσότεροι μάγοι τα αγνοούν... Όταν ο Χάρι μυστηριωδώς ανακηρύσσεται πρωταθλητής του Χόγκουαρντς και διεκδικητής του τροπαίου τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο... Ο Χάρι και οι φίλοι του είναι στην εφηβεία πια, οι σχέσεις μεταξύ τους και με τον υπόλοιπο κόσμο έχουν αρχίσει και γίνονται πιο περίπλοκες ενώ αντιλαμβάνονται σιγά σιγά και την πολλάκις άδικη φύση

Τα βιβλία του 2021 ήταν λιγότερα από κάθε άλλη χρονιά... Υποθέτω ότι δεν ήμουν σε φάση για διάβασμα αλλά δεν ήμουν σε φάση και για πολλά άλλα πράγματα αυτή την την χρονιά, προς το τέλος της κάτι έκανα, ο ρυθμός ανάγνωσης αυξήθηκε... Ότι φάση και αν περνάω η αλήθεια είναι ότι το διάβασμα είναι ο καλύτερος τρόπος για να αδειάζει το μυαλό μου και αυτό πρέπει να το θυμάμαι καλύτερα... Τα βιβλία της χρονιάς που πέρασε, σε αντίστροφη χρονολογική σειρά είναι τα παρακάτω: "Αναλφάβητος" του Sebastian Fitzek "Ο καλός γιος" της Jeong You Jeong "Οι επτά θάνατοι της Έβελιν Χαρντκάστλ" του Stuart Turton "Μην πεις λέξη" του Patrick Radden Keefe "Άμστερνταμ" του Ian Mc Ewan "Νυχτερινή πτήση 29" του Stephen King "Η λέξη είναι φόνος" του Anthony Horovitz "Η σιωπηλή ασθενής" του Alex Michaelides Δεν νομίζω ότι φέτος μπορώ να ξεχωρίσω μόνο ένα από τα βιβλία που διάβασα... Για διαφορετικούς λόγους το καθένα, τα βιβλία που πραγμ

  Η περίληψη στο οπισθόφυλλο λέει τα παρακάτω: "...O Μίλαν Μπεργκ περιμένει υπομονετικά στο φανάρι. Ένα αυτοκίνητο σταματάει δίπλα του. Στο πίσω κάθισμα ένα τρομοκρατημένο κορίτσι κρατάει κολλημένο στο τζάμι ένα σημείωμα. ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ Μια κραυγή για βοήθεια; Ο Μίλαν δεν έχει ιδέα. Είναι αναλφάβητος. Όμως, το ένστικτό του φωνάζει ότι το κορίτσι βρίσκεται σε θανάσιμο κίνδυνο. Στα μάτια της είναι ζωγραφισμένος ο φόβος κι αυτό είναι ένα μήνυμα που μπορεί να «διαβάσει». Αποφασίζει να ακολουθήσει το αυτοκίνητο, κι έτσι ξεκινά μια εφιαλτική περιπλάνηση που θα τον οδηγήσει σε μια σκληρή συνειδητοποίηση: Κάποιες φορές η αλήθεια είναι υπερβολικά φριχτή για να την αντέξεις… Κάποιες φορές η άγνοια είναι το μεγαλύτερο δώρο του κόσμου…" To  "Αναλφάβητος"   είναι το δεύτερο βιβλίο του  Sebastian Fitzek που διαβάζω, το πρώτο ήταν "Το δέμα" ...  O  Fitzek  είναι ένας από τους superstars του μυθιστορήματος μυστηρίου με πολλές επιτυχίες στο ενεργητι

Ο Γιου-Τζιν ξυπνάει μέσα στην νύχτα από μια περίεργη μυρωδιά κι ένα τηλεφώνημα από τον αδερφό του... Του λέει ότι δέχτηκε μια κλήση από την μάνα τους που τον ξύπνησε αλλά δεν πρόλαβε να της απαντήσει... Σε λίγο ανακαλύπτει την μάνα του μέσα στο αίμα νεκρή στον κάτω όροφο του σπιτιού... Δεν γνωρίζει ποιος την έχει σκοτώσει, δεν θυμάται καν πως έφτασε στο κρεβάτι του εκείνη την νύχτα, η επιληψία από την οποία υποφέρει από παιδί του προκαλεί συχνά προβλήματα με την μνήμη του... Ο Γιου-Τζιν θα προσπαθήσει να θυμηθεί τι έγινε εκείνη την νύχτα, αν είναι ο ίδιος ή όχι ο φονιάς της μάνας του, στην προσπάθειά του αυτή θα ανακαλύψει πολλά παραπάνω τόσο για τον εαυτό του όσο και για την οικογένεια του... Το καθηλωτικό μυθιστόρημα της  Jeong You Jeong  είναι το πρώτο βιβλίο που διάβασα στη ζωή μου το οποίο προέρχεται από την Κορέα... Είναι ένα καταπληκτικό ψυχολογικό θρίλερ το οποίο μου κράτησε το ενδιαφέρον αμείωτο μέχρι την τελευταία του σελίδα... Διαδραματίζεται κυρίως μέσα στο διαμέρισμα που ζ

Ο Έιντεν ξυπνάει μέσα σε ένα δάσος... Δεν ξέρει πού βρίσκεται, δεν θυμάται το όνομά του, δεν έχει αναμνήσεις... Βλέπει να διαπράττεται μπροστά του μια δολοφονία, μια γυναίκα πεθαίνει, πανικοβάλλεται και ζητά απαντήσεις... Φτάνοντας στο Μπλάκχιθ, ένα μέγαρο μέσα στην καρδιά του δάσους που τα χρόνια του μεγαλείου του έχουν περάσει ανεπιστρεπτί, αντιλαμβάνεται σιγά σιγά τι του έχει συμβεί... Είναι παγιδευμένος να ξαναζεί την ίδια και την ίδια μέρα ξανά μέχρι να λύσει το μυστήριο του θανάτου της Έβελιν Χαρντκάστλ, της κόρης του ιδιοκτήτη του Μπλάκχιθ, η οποία θα δολοφονηθεί το ίδιο βράδυ... Κάθε μέρα που περνάει, χωρίς να λυθεί το μυστήριο ο Έιντεν θα ξυπνάει σε διαφορετικό σώμα, θα έχει την μορφή κάποιου άλλου καλεσμένου και θα κουβαλάει τις αναμνήσεις του μέχρι και την όγδοη μέρα του βρόχου επανάληψης, αν δεν τα καταφέρει να λύσει το μυστήριο μετά την όγδοη μέρα η μνήμη του διαγράφεται και ο βρόχος ξεκινάει από την αρχή...  Ξεκινώντας οφείλω να πω ότι διάβασα το βιβλίο σε ηλεκτρονική μορ

Για κάποιο λόγο που σίγουρα έχει να κάνει με την, από παιδί, αγάπη μου για ιστορίες με επαναστάσεις, ηρωισμούς και αυτοθυσίες, ανέκαθεν με γοήτευε η ιστορία του IRA και των "Ταραχών" ... Οι μαχητές του IRA μου φαίνονταν σαν ιππότες της ελευθερίας και η Βόρεια Ιρλανδία ένα "πεδίον δόξης λαμπρόν" ... Μεγαλώνοντας συνειδητοποίησα ότι αυτή μου η αντίληψη δεν ήταν και τόσο σωστή όχι τόσο γιατί δεν είναι αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε λαού να επιθυμεί την αυτοδιάθεση και την εθνική του ολοκλήρωση, όσο γιατί οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν ένθεν κι ένθεν ήταν βάρβαροι, διότι μεγαλώνοντας ανέπτυξα μια έντονη απέχθεια απέναντι στην ατομική τρομοκρατία, διότι δεν μπορούσα πλέον να γοητεύομαι από έναν εν πολλοίς θρησκευτικό πόλεμο, εγώ που απορρίπτω όλες τις θρησκείες, διότι διέκρινα στην κατάσταση της Βόρειας Ιρλανδίας το αποτέλεσμα της κλασσικής αποικιοκρατικής στρατηγικής των Βρετανών, να ευνοούν τη μια από τις δύο κοινότητες μιας αποικίας, καλλιεργώντας αντιπαλότητα έτσι ώ

Μου αρέσει από καιρό εις καιρό να διαβάζω βιβλία που δεν είναι του απόλυτου στυλ μου και δεν θα τα διάλεγα με την πρώτη... Νιώθω ότι έτσι δίνω στον εαυτό μου τη δυνατότητα να γνωρίζει νέους (για μένα) συγγραφείς, νέους τρόπους έκφρασης και να βγαίνω από το αναγνωστικό μου comfort zone... Δεν είχα διαβάσει ξανά Ian Mc Ewan κι όταν βρέθηκε στα χέρια μου το, βραβευμένο με Booker το 1998,  "Άμστερνταμ" θεώρησα ότι ήταν μια ευκαιρία να σπάσω την μονοτονία του αστυνομικό/fiction/horror και να κάνω μια αλλαγή... Το  "Άμστερνταμ"  είναι ένα βιβλίο που ασχολείται με την ανθρώπινη φύση, την προσωπική ηθική και τις αποφάσεις που καθορίζουν τη ζωή μας... Ο Βέρνον κι ο Κλάιβ είναι πολύ επιτυχημένοι ο καθένας στον τομέα του αλλά είναι κενοί... Βαυκαλίζονται με την σπουδαιότητά τους αλλά είναι μόνοι και πανικόβλητοι από την πιθανότητα της αποτυχίας... Ο θάνατος της κοινής τους ερωμένης τους σοκάρει... Αναλογίζονται την νεότητά τους, κάνουν μια επισκόπηση των αποφάσεων που πήραν κ

Πήγαμε 5 μέρες στην Αίγινα, κάναμε μικρές διακοπές για να γιορτάσουμε το τέλος της σχολικής χρονιάς και τη δυνατότητα να ταξιδεύεις ξανά, τώρα που είναι νωρίς ακόμα, μετά ποιος ξέρει τι επιφυλάσσει το μέλλον... πάλι.... Είχα το "Νυχτερινή πτήση 29"   εδώ και χρόνια στο Google Drive μου και δεν του έδινα σημασία, ο τίτλος δεν μου θύμιζε κάτι.... Το διάλεξα διότι από αυτά που έχω ακόμα αδιάβαστα από τον Stephen King ήταν αυτό με τις λιγότερες σελίδες... Γρήγορα συνειδητοποίησα ότι πρόκειται για το "The Langoliers"  , κάπου το είχα "τρακάρει" κάποτε χωρίς να το δω όμως... Η νυχτερινή πτήση 29 της Αμέρικαν Πράιντ ξεκινάει από το Λος Άντζελες για τη Βοστόνη όταν ξαφνικά συμβαίνει το Γεγονός... 8 ετερόκλητοι επιβάτες οι οποίοι είχαν αποκοιμηθεί όλοι κατά την απογείωση ξυπνούν σε ένα αεροπλάνο παντελώς έρημο, εκτός από αυτούς... Οι εξαφανισμένοι συνεπιβάτες τους έχουν αφήσει πίσω τους κάθε είδους προσωπικά αντικείμενα, μέχρι και μασέλες, σφραγίσματα και προσθετι

Το τελευταίο post μου για κάποιο βιβλίο ανέβηκε στις 9 Φεβρουαρίου, σήμερα έχουμε 15 Ιουνίου, 4 ολόκληροι μήνες αναγνωστικής απραξίας... Σίγουρα φταίει το Netflix και η κακή μου διάθεση όλους αυτούς τους μήνες αλλά και πάλι το διάστημα ήταν εντυπωσιακά μεγάλο... Το  "Η λέξη είναι φόνος" του Anthony Horovitz το είχα αγοράσει για την μητέρα μου τα Χριστούγεννα αλλά τελικά το κράτησα εγώ αφού το είχε ήδη διαβάσει και της αγόρασα ένα άλλο... Έμεινε μήνες στο κομοδίνο μου και τελικά ήρθε η ώρα του και το διάβασα...και πέρασα πολύ καλά! Μια μεσόκοπη, καλοστεκούμενη κυρία μπαίνει σε ένα γραφείο τελετών στο Λονδίνο και κανονίζει τις λεπτομέρειες της κηδείας της, την ίδια μέρα όμως δολοφονείται... Την υπόθεση αναλαμβάνει ένας περίεργος τύπος, ο Χόθορν, εξωτερικός σύμβουλος της Scotland Yard, πρώην αστυνομικός, μονόχνοτος και περίεργος, μυστηριώδης αλλά χωρίς δεύτερη σκέψη ευφυής στη δουλειά του... Ο Χόθορν έχει υπάρξει σύμβουλος του  Anthony Horovitz  όταν έγραφε το σενάριο μιας αστ

Το βιβλίο αυτό ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη από αυτές που σε κάνουν να ανακτάς ξανά την πίστη σου στο διάβασμα, στο συναίσθημα που μπορεί να σου χαρίσει μόνο ένα βιβλίο... Βρέθηκε στα χέρια μου κατά τύχη αφού ήταν χριστουγεννιάτικο δώρο για την μητέρα μου που το είχε όμως διαβάσει οπότε το κράτησα εγώ και της πήρα κάποιο άλλο και εκ του αποτελέσματος έκανα πολύ καλά που το κράτησα... Η Άλισον Μπέρενσον είναι μια ζωγράφος που δολοφόνησε τον άντρα της κι έκτοτε, όντας έγκλειστη σε ψυχιατρικό ίδρυμα, έχει κλειστεί στον εαυτό της, αρνείται να μιλήσει σε οποιονδήποτε... Ο Θίο Φέμπερ, φιλόδοξος ψυχοθεραπευτής, προσλαμβάνεται στο ίδρυμα που βρίσκεται η Άλισον και βάζει στόχο να έρθει σε επικοινωνία μαζί της, να την κάνει να ανοιχτεί και να μιλήσει για τα γεγονότα και τα συναισθήματα που την έκαναν να φτάσει στη δολοφονία του συζύγου της... Φαίνεται ότι πίσω από την ιστορία της Άλισον κρύβονται λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά και σίγουρα τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται με την πρώτη μα

Δεν διαβάζω εδώ και πάνω από μήνα, έχω βάλει στόχο να τερματίσω το Netflix... Το "Ο Χάρι Πότερ και το καταραμένο παιδί" το διάβασα μέσα σε μιάμιση μέρα... Ήταν αυτό ακριβώς που χρειαζόμουν, μια ωραία ιστορία να κάνει το μυαλό μου να ξεχαστεί και να χαλαρώσει... 20 σχεδόν χρόνια μετά την Μάχη του Χόγκουαρντς, ο Χάρι Πότερ και οι φίλοι έχουν μεγαλώσει, έχουν δικές τους οικογένειες και αποτελούν σημαντικά μέλη της κοινωνίας των μάγων... Αυτοί οι οποίοι επιβίωσαν από κατασκότεινες μαγικές δυνάμεις στο παρελθόν τα βρίσκουν μπαστούνια με την πιο επικίνδυνη και δύσκολη αποστολή του κόσμου...το μεγάλωμα εφήβων! Τα πράγματα θα περιπλακούν περισσότερο (φυσικά) όταν ένα κακό από το παρελθόν ξαναζωντανεύει και απειλεί να καταστρέψει όλα όσα οι ήρωες μας πολέμησαν σκληρά να χτίσουν... Η όγδοη εμφάνιση του Χάρι Πότερ στις σελίδες ενός βιβλίου είναι το σενάριο του θεατρικού έργου που ανέβηκε το 2016 στο Λονδίνο, προϊόν της συνεργασίας της J.K. Rowling , του Jack Thorne και του John Tiffan

Δεν υπάρχει τραύμα μεγαλύτερο σε μια κοινωνία από αυτό του εμφυλίου πολέμου... Εκτός της αγριότητας που έτσι κι αλλιώς χαρακτηρίζει ένα πόλεμο, ο άνθρωπος βιώνει την παράδοξη κι επώδυνη πραγματικότητα της αγριότητας μεταξύ γειτόνων, συγγενών, παιδικών φίλων, από μόνο του κάτι δύσκολο να το δεχτεί το μυαλό, ακόμα χειρότερο όμως είναι το μετά από τον πόλεμο, όταν η κοινωνία έχει χωριστεί σε νικητές και ηττημένους που πρέπει να ζήσουν μαζί και πάλι... Είναι χειρότερο διότι κρατάει για χρόνια και χρόνια κι όλοι νικητές και ηττημένοι πρέπει να μάθουν να ζουν με τις αναμνήσεις τους, την οργή τους και την θλίψη τους... Όπως και στους "Στρατιώτες της Σαλαμίνας" έτσι κι εδώ στο "Ο μονάρχης των σκιών" ο Javier Cerkas απομονώνει ένα περιστατικό του Ισπανικού Εμφυλίου για να πει μια ιστορία, μια ιστορία που και σε αυτό το βιβλίο προσπαθεί να ξορκίσει τα φαντάσματα που προκάλεσε ο εμφύλιος σπαραγμός... Η ιστορία αφορά ένα συγγενικό του πρόσωπο, τον Μανουέλ Μένα, μέλος της Ισπ

Συζητώντας κάποτε στο Twitter με την Ζέτα Θεοδωρακοπούλου διαφωνήσαμε ως προς την ποιότητα του άλλου βιβλίου της Harper Lee , το "Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια" ...  Η Ζέτα δεν το θεωρούσε ως δείγμα λογοτεχνίας αξιώσεων εγώ διαφωνούσα κάθετα, το είχα λατρέψει από κάθε άποψη... Θα είχε ενδιαφέρον, αν έχει διαβάσει το   "Βάλε ένα φύλακα" η  Ζέτα , να ανταλλάξουμε και για αυτό  απόψεις αν και στοιχηματίζω ότι αυτή την φορά θα συμφωνούσαμε απόλυτα, θα το πετροβολούσαμε κι οι δύο... Η ιστορία εξελίσσεται 20 χρόνια μετά τα γεγονότα του  "Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια" ... Η Σκάουτ (Τζιν-Λουίζ) ζει πια στην Νέα Υόρκη κι επισκέπτεται το Μέηκομπ της Αλαμπάμα για διακοπές, ο Τζεμ έχει πεθάνει από καρδιακή ανεπάρκεια, ο Άττικους έχει καταπέσει σωματικά λόγω των γηρατειών και της αρθρίτιδας ενώ το γραφείο του το "τρέχει" ο Χανκ, ο παιδικός φίλος, νυν δικηγόρος κι επίδοξος μέλλον σύζυγος της Σκάουτ...  Η ηρωίδα επιστρέφει στην πατρίδα της για να διαπιστώσει ότι τα

Από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα... Ασυναρτησίες, αχταρμάς γεγονότων και χαρακτήρων και πολιτικές αναλύσεις που δεν χρειάζονται και προσδίδουν απλά σοβαροφάνεια... Ο λόγος που το διάβασα μέχρι τέλους είναι αφενός το ocd μου, αφετέρου πραγματικά ήθελε να δω πού το πάει τελικά... Οφείλω όμως να εξηγήσω γιατί ξεκινάω αυτό το post τόσο αρνητικά... Το οπισθόφυλλο του βιβλίου λέει τα παρακάτω: Ιανουάριος 2006. Στο μικρό σουηδικό χωριό Χεχουεβάλεν, σφαγιάζονται δεκαεννιά άνθρωποι. Το μοναδικό στοιχείο είναι μια κόκκινη κορδέλα που βρέθηκε στο σημείο του μακελειού. Η δικαστής Μπιργκίτα Ρόσλιν έχει ακόμα ένα λόγο να είναι σοκαρισμένη. Το ζεύγος Αντρέν, που βρίσκεται ανάμεσα στα θύματα, δεν είναι άλλο από τους θετούς γονείς της μητέρας της. Τα πράγματα χειροτερεύουν όταν η Μπιργκίτα μαθαίνει ότι τα μέλη ακόμα μιας οικογένειας Αντρέν, που ζούσαν στη Νεβάδα των ΗΠΑ, έχουν επίσης δολοφονηθεί. Τότε ανακαλύπτει το ημερολόγιο ενός προγόνου της, που τον 19ο αιώνα δούλευε ως επιστάτης στην κατ