Οι φυλές των αντιμνημονιακών...
Η άρνηση των μνημονίων έχει δύο όψεις... Από την μία είναι αυτοί που επιθυμούν απλά την επιστροφή στις μέρες των παχιών αγελάδων, ένα γύρισμα του ρολογιού προς τα πίσω... Από την άλλη υπάρχουν αυτοί που απορρίπτουν το μνημόνιο διότι απορρίπτουν την λογική "πονάει δόντι κόψει κεφάλι" αλλά και την ανάπτυξη που ασχολείται μόνο με την ευημερία των αριθμών... Υπήρχαν άνθρωποι (γραφικούς τους λέγανε τότε) που αντιδρούσαν στην αδικία και την ανισότητα όταν τα διακοποδάνεια έρρεαν και η "ισχυρή Ελλάδα" ήταν καραμέλα.. Οι άνθρωποι αυτοί ανήκουν στη δεύτερη κατηγορία των αντιμνημονιακών... Είναι αυτοί που δεν συμβιβάζονται με την επιστροφή απλά στο 2008 αλλά θέλουν κάτι άλλο, διαφορετικό και από το κοντινό παρελθόν και από το (ζοφερό) παρόν και το (ακόμα πιο ζοφερό) μέλλον ... Η άρνηση των μνημονίων συντηρεί το παλιό πελατοκεντρικό πολιτικό σύστημα όταν τίθεται μόνο στη βάση της επιστροφής στις "παλιές, καλές μέρες" και δεν θέτει στο επίκεντρο την φύση του