Ψαροκόκαλο...

Σήμερα έχεις τα γεννέθλιά σου κι εγώ κλείνω δυο χρόνια μπαμπάς σου... Πέρυσι, σου έγραψα τι έγινε την ημέρα που γεννήθηκες καθώς και την προηγούμενη... Φέτος θέλω απλά να σου πω ότι είμαι πολύ ευτυχισμένος που υπάρχεις στη ζωή μου όσο και αν δεν τα καταφέρνω να σου το δείχνω πάντα με τον σωστό τρόπο... Είναι κάτι βράδια που πριν πέσω για ύπνο έρχομαι να σε σκεπάσω και κάθομαι και σε κοιτάζω για κανένα πεντάλεπτο κι εκεί καταλαβαίνω ποιο είναι το πραγματικό νόημα στη ζωή και για ποιους λόγους αξίζει να θες να γίνει ο κόσμος καλύτερος.... Χρόνια σου πολλά, σε αγαπώ πολύ...

Μέχρι τώρα ξέραμε ότι ο καλός Θεούλης την πρώτη μέρα έφτιαξε τα ψάρια, τη δεύτερη τα δέντρα, την τελευταία... τον Ολυμπιακό !  Νίκος Μπογιόπουλος, "Είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιε" Μην ψαρώνεις, το βιβλίο δεν είναι χαζοχαρούμενο, είναι πολύ καλό, απλά μέσα σε ένα καταιγισμό πολιτικής και οικονομικής ανάλυσης μια τέτοια ατάκα στα ξαφνικά μου προκάλεσε ασυγκράτητα γέλια...

Η φάκα είναι στημένη και σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις πολλοί έχουν ήδη τσιμπήσει... Η ΔΗΜΑΡ είναι το κρυφό χαρτί του πολιτικού συστήματος, τώρα που το ΠΑΣΟΚ κατακρημνίζεται, αδειάζει η θέση του "προοδευτικού, φιλοευρωπαϊκού και υπεύθυνου κόμματος" και κάποιος πρέπει να την καλύψει, η βαλβίδα αποσυμπίεσης της χύτρας που λέγεται Ελλάδα...  Δίνει στέγη σε ρετάλια του ΠΑΣΟΚικού παρελθόντος που εγκατέλειψαν το καράβι τώρα που βυθίζεται και αναμασούν τις ίδιες παπαριές που τάιζαν τόσα χρόνια τον κόσμο, για ευρωπαϊκή προοπτική και προοδευτικές μεταρρυθμίσεις, τι σύμπτωση, τα ίδια που έλεγε και ο Γιωργάκης το 2009... Ρετάλια που ακόμα και σήμερα δεν ντρέπονται να μιλούν για συμπαράταξη με δημοκρατικές δυνάμεις (μην χέσω!!!) όπως ο Ολάντ, ο Σμιτ και ο Μόντι!!!  Όσο μαύρο πρέπει να φάει ο δικομματισμός άλλο τόσο πρέπει να φάνε και τα μασκαρεμένα αντίγραφά του που έρχονται να κοροϊδέψουν ξανά τον Έλληνα και να τον ταΐσουν φούμαρα με στόχο να μην αλλάξει στην ουσία τίποτα..

Πολύς λόγος γίνεται κατά καιρούς και προσφάτως ακόμα περισσότερο, για την αξία (μην χέσω) της λευκής ψήφου... Την άποψή μου περί της συμμετοχής στις εκλογές την έχω πει , σήμερα μου στείλανε με mail και το παρακάτω ΦΕΚ οπότε κάθε μύθος καταρρίπτεται, το λευκό δεν έχει απολύτως καμία αξία... Δημοκρατία σημαίνει συμμετοχή, όχι άρνηση και παραίτηση....

Ακούω ραδιόφωνο και απελπίζομαι... Μετά από όσα έχουν συμβεί, μετά το γαμήσι που έχουμε φάει όλοι πια, δημόσιος και ιδιωτικός τομέας, υπάρχουν ακόμα σκλάβοι που στέλνουν μηνύματα και παίρνουν τηλέφωνα στις εκπομπές και πανηγυρίζουν για τις συντάξεις που κόβονται, ηδονίζονται με τα μέτρα, καυλώνουν με το μαστίγωμα της Ελλάδας από τον Σόιμπλε...  Άκουσα ένα μαλάκα τώρα στο Ράδιο 9 να πανηγυρίζει για τις μειώσεις στις συντάξεις του δημοσίου και να εύχεται να πάνε οι συντάξεις στα 300 ευρώ και να αναγκαστούν οι πρώην δημόσιοι υπάλληλοι και νυν συνταξιούχοι να ξεπουλήσουν ότι έχουν και δεν έχουν για να ζήσουν... Κι εγώ σου εύχομαι σκατόψυχε , σκατόπουστα , ανεργία και εξαθλίωση, να κοιμάσαι στα παγκάκια.... Και το ωραίο είναι ότι δεν θα μου πάρει πολύ καιρό ακόμα να σε δω να σέρνεσαι...

Να βλέπεις ανθρώπους μισθωτούς, χωρίς καβάντζες και off-shore, καταθέσεις στο εξωτερικό και ομόλογα, να ξιφουλκούν υπέρ του μνημονίου, να υπερασπίζονται με πάθος το δίκαιο των επιχειρήσεων, την "ανταγωνιστικότητα" , την "επιχειρηματικότητα" , να μην βλέπουν πέρα από την μύτη τους... Να αρνούνται να δεχτούν αυτό που έρχεται, να νομίζουν ότι θα τους προσπεράσει, δεν θα τους αγγίξει ή να βλέπουν αυτό που έρχεται αλλά να νομίζουν ότι οφείλεται στους ανίκανους διαχειριστές της εξουσίας...  Ο φόβος παράγει την άρνηση, το καταλαβαίνω, όλοι φοβόμαστε, αυτός ο φόβος όμως οδηγεί στον γκρεμό... Αν δεν δούμε την αλήθεια, δεν την χωνέψουμε, δεν την επεξεργαστούμε καλά μέσα μας για να δούμε πού και πώς θα πάμε εκεί που εμείς θέλουμε κι όχι κάποιοι άλλοι, σωτηρία δεν υπάρχει...

Διαμαρτυρία έξω από το Αττικόν με κεριά οργανώνεται απόψε μέσω Facebook ... Απέναντι από το ιστορικό σινεμά εδώ και καιρό κοιμόντουσαν άστεγοι... Καμιά διαμαρτυρία όμως και κανένα group στο Facebook δεν οργανώθηκε γι' αυτούς...