Το φως της ζωής...

Γυρνάω χθες το απόγευμα από τη δουλειά και βρίσκω τον Σ. μουτρωμένο, η Μ. τον έχει μαλώσει για κάτι που έκανε... Λίγο αργότερα ενώ βγάζω τα παπούτσια μου τον βλέπω στην πόρτα της κρεβατοκάμαρας μου να με κοιτάζει με παράπονο... Τον παίρνω αγκαλιά και του εξηγώ ότι η μαμά είχε δίκιο που τον μάλωσε γιατί έκανε κάτι άσχημο αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν τον αγαπάμε αφού αυτός είναι το φως της ζωής μας... Το σκέφτεται για λίγο και μετά μου λέει :

Σ.: Μα μπαμπά, δεν έχω φάει λάμπα...
Εγώ: Τι εννοείς Σ. ;
Σ.: Είπες ότι είμαι το φως της ζωής σας, δεν έχω φάει λάμπα...

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου