Για τα μαθητικά χρόνια...

Σχόλιο μου στο Facebook σε συζήτηση που γινόταν σχετικά με τις αναμνήσεις των μαθητικών μας χρόνων και το πόσο θετικοί ή όχι είμαστε στην προοπτική ενός reunion με τους συμμαθητές μας...

Νομίζω ότι παίζει ρόλο ακριβώς αυτό που είπες, ότι πήγαινες σε θηλέων,ιδιωτικό... Εγώ πήγα σε δημόσιο, μεικτό σχολείο από το δημοτικό μέχρι και το λύκειο... Ήμασταν όλοι παιδιά από την ίδια περιοχή, με τις ίδιες αναφορές, τις ίδιες εικόνες, την ίδια πάνω κάτω οικονομική κατάσταση... Οι περισσότεροι γνωριζόμαστε πριν και κατά τη διάρκεια των μαθητικών μας χρόνων και από την παιδική χαρά, το φροντιστήριο, τις ομάδες που αθλούμασταν, τις κοινωνικές συναναστροφές των γονιών μας κτλ... Όλα αυτά δημιουργούν, θέλεις δεν θέλεις, ένα δεσμό και μια συντροφικότητα έστω και στα πλαίσια ενός τοπικού σωβινισμού, οι Ταυριώτες υποστηρίζαμε πάντα ο ένας τον άλλο σε καυγάδες με άτομα από άλλες περιοχές... Όταν τελείωσα το σχολείο ήθελα να ξεφύγω όσο περισσότερο γινόταν από τον Ταύρο και να γίνω κάτι άλλο αλλά περνώντας τα χρόνια συνειδητοποίησα ότι τελικά είχα πολλά περισσότερα κοινά από όσα νόμιζα με τους ανθρώπους που γνώρισα στα μαθητικά μου χρόνια...

Σχόλια

  1. You can take the Boy out of the Village, but you cannot take the village out of the boy.
    Κάπως έτσι είναι τα πράγματα, φίλε μου, όσο κι αν αρνούμαστε να το παραδεχτούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εμένα μου πήρε καιρό αλλά το παραδέχτηκα και από τότε νιώθω πολύ καλύτερα για αυτό που είμαι...

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου