Ψαροκόκαλο...

...νιώθω ότι οι μπαταρίες άδειασαν και μετράω αντίστροφα μέχρι να ξεκινήσει η άδειά μου... Έτσι και φέτος τα ίδια, είμαι ξεθεωμένος σώμα και πνεύμα, θα πεταχτώ μέχρι το φαρμακείο απέναντι πιο μετά να πάρω κανένα Tonotil ή κανένα Upsavit για μένα και την Μ. μπας και την παλέψουμε λίγο ακόμα... Έχει ξεκινήσει και ο μικρός ένα χούι τις τελευταίες μέρες και ξυπνάει από τις 6 με 6:30 αλλά δεν σηκώνεται από το κρεβάτι του πριν πάει 7 που είναι το "εγερτήριο" για εμάς... Εν τω μεταξύ πρέπει να πάω σούπερ μάρκετ, να πάμε τον μικρό για το εμβόλιο του στη γιατρό, να πάω το αυτοκίνητο για service, να αγοράσω μια σχάρα αυτοκινήτου, να πάω να αλλάξω κάτι μεντεσέδες για τα φύλλα της ντουλάπας που συναρμολογώ για το δωμάτιο του μικρού, να ... , να ...., να .... 14 και σήμερα γαμώτο μου...

Αναδημοσίευση από Antista/Chef .

Χθες το απόγευμα καθόμαστε στο μπαλκόνι εγώ, η Μ., ο πατέρας μου και ο μπέμπης στο relax... Κατά τις 8, σηκώνεται η Μ. να ανάψει κάποια κεράκια σιτρονέλας που έχουμε για να διώχνουν τα κουνούπια... Φοράει ένα φόρεμα με κάτι κορδόνια που κρέμονται μπροστά και όπως τοποθετεί ένα αναμμένο κεράκι σε ένα τραπεζάκι, δίπλα σε ένα άλλο αναμμένο κεράκι, το κορδόνι που κρέμεται από το φόρεμα μπροστά στο στήθος της αρπάζει φωτιά... Εγώ δεν το έχω καταλάβει, όχι πριν την δω να χοροπηδάει και να φωνάζει: Άρπαξα, καλέ, άρπαξα!!! Ο μπέμπης θεώρησε το όλο σκηνικό εξαιρετικά αστείο και ξεκαρδίστηκε στα γέλια κάτι που έκανε και η Μ. όταν έσβησε την... φωτιά όταν σκεφτόταν το: "Άρπαξα, καλέ, άρπαξα!!!"

Δύσκολες εποχές για όλους και για κάποιους ακόμα πιο δύσκολες... Ένα επιπόλαιο, κατά πως φαίνεται, πρόβλημα υγείας του μικρού, μας ταλαιπωρεί εδώ και μια εβδομάδα και μας έχει γεμίσει άγχος και σαν να μην έφτανε αυτό, χθες ήρθαν τα άσχημα νέα ότι πολύ δικό μου συγγενικό πρόσωπο, ο νονός μου, υπέστη ισχυρό εγκεφαλικό και βρίσκεται στην εντατική διασωληνωμένος... Σήμερα περιμένουμε τα αποτελέσματα των εξετάσεων του μικρού και είμαστε σε ανοιχτή τηλεφωνική επικοινωνία για να μαθαίνουμε νέα του νονού μου... Ελπίζω κι εύχομαι όλα να πάνε καλά και να μην τριτώσει το κακό...

Όσοι ζείτε στην Αγία Παρασκευή, σαν κι εμένα, τα ζείτε από πρώτο χέρι, κάποιοι άλλοι μπορεί να είστε ενήμεροι, όσοι δεν έχετε ιδέα, ρίξτε μια ματιά εδώ , εδώ , εδώ , εδώ κι εδώ για να πάρετε μια ιδέα... Το ζήτημα είναι ότι η κατάσταση του πεζοδρομίου της Αγίου Ιωάννου εδώ και πολύ καιρό είναι άθλια, όπως και στους περισσότερους δρόμους της Αγίας Παρασκευής, ενός "καλού" προαστίου... Η απαράδεκτη αυτή κατάσταση θέτει σε κίνδυνο την σωματική ακεραιότητα των πεζών και καθιστά σκέτο Γολγοθά ακόμα κι ένα μικρό περίπατο για κοινωνικές ομάδες όπως ηλικιωμένοι, ανάπηροι και γονείς με καροτσάκια... Χθες το πρωί είχα βγάλει μια βόλτα τον μπέμπη με τον μάρσιπο και τράβηξα μερικές φωτογραφίες με το κινητό για του λόγου το αληθές... Θαυμάστε... Παρατηρήστε ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ράμπα για εύκολη πρόσβαση στο οδόστρωμα και ότι έχουν τοποθετηθεί οι κάδοι μπροστά στο "μονοπάτι" των τυφλών... Πεζοδρόμιο που κατασκευάστηκε το 2010 και ΔΕΝ ΕΧ

Πόσο μαλάκας και αναίσθητο παχύδερμο και άδικος και αρχίδι πρέπει να είσαι για να επιβάλεις ΦΠΑ 11% στις μικροβιολογικές εξετάσεις από 1η Ιουλίου; Σήμερα το πρωί που πήγα τον μπέμπη για εξετάσεις αίματος (μεγάλη ιστορία αυτή...) στη Βιοϊατρική και με ενημέρωσε η κοπέλα στο γκισέ, έμεινα να την κοιτάζω με το στόμα ανοιχτό... Ok , μπορεί οι υπόλοιποι να το ξέρετε, να την έχετε πάρει την κρυάδα αλλά εγώ σήμερα το έμαθα και μου ήρθε ταμπλάς...

Αφού το πήραμε απόφαση να πάμε διακοπές και κάναμε τις κρατήσεις μας και τα πάντα όλα, έπρεπε να πάμε να πάρουμε κι εξοπλισμό για την παραλία οπότε βάλαμε τον μπέμπη στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε για τo Makro για να κάνουμε τα ψώνια μας και να τσιμπήσω και κάτι πραγματάκια που ήθελα για εμάς... Εκεί βέβαια "φάγαμε πόρτα" διότι μου ανακοίνωσαν ότι απαγορεύεται η είσοδος στο μαγαζί σε παιδιά κάτω των 12 ετών για λόγους ασφαλείας οπότε πήραμε τα μούτρα μας και πήγαμε στο Carrefour στο Γέρακα απ' όπου ψωνίσαμε τα εξής: Σετ κουβαδάκι , φτυαράκι , τσουγκρανάκι κτλ, με σχέδια από το Cars ... Cars είναι και η πετσέτα του μπάνιου που μας πήρε ο παππούς... Μπαλίτσα Cars ...να παίζει το παιδί! Τέντα παραλίας... Φαινόταν πολύ ωραία στημένη, είναι σαν αντίσκηνο ανοιχτό από μπροστά, φαίνεται εύκολο στο στήσιμο κι έχει και πάτο, θα την κάνω ένα test drive (θα την στήσω στο σαλόνι) πριν εκδράμουμε ... Καπέλο έχουμε, μαγιό έχουμε (δεν θα μπούμε στο νερό αλλά έχουμε), πισινάκι έ

Από την μέρα που τον πρωτοείδε μου έλεγε η Μ. : "Ρε συ αυτός με κάποιον μοιάζει, σπάω το κεφάλι μου να βρω με ποιόν" ... Χθες το βράδυ, κάνοντας zapping , πέφτουμε πάνω στην εκπομπή του Χατζηνικολάου ...Μεταξύ των καλεσμένων ο Γιώργος Πεταλωτής, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος... " Το βρήκα!" , φωνάζει η Μ. και πετάγεται πάνω... " Τι βρήκες;" , της λέω... " Με ποιόν μοιάζει ο Πεταλωτής!" ... "Με ποιόν;" ... "Με τον Shrek !!!" ... Γαμώτο, έχει δίκιο!!!

Αν και την θεωρώ μαλακία όπως όλες αυτές τις γιορτές, χαμπάρι δεν πήρα ότι ήταν χθες και θα είχε πλάκα φέτος που είμαι φρέσκος μπαμπάς...  :(

Γουστάρω που κέρδισε χθες η εθνική... Γουστάρω που είδα να παίζει μπαλίτσα, να κάνει ευκαιρίες, το ευχαριστήθηκα ρε παιδί μου... Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν βλέπω τις αδυναμίες της και δεν μου σπάει τα αρχίδια ο Ρεχάγκελ με τα κολλήματα του και τον ποδοσφαιρικό παραλογισμό του... Χάρηκα όμως για το αποτέλεσμα και το θεωρώ λογικό, νορμάλ... Παίζουμε στο Μουντιάλ, κάναμε την πρώτη μας νίκη, ωραία, γαμώ αλλά μέχρι εκεί... Ούτε διθύραμβοι και ουρανομήκεις ιαχές "πατριωτισμού" (της πούτσας ), όπως καλή ώρα ο Πουρουπουπού και οι άλλοι άμπαλοι της κρατικής αλλά ούτε και μιζέρια και μίρλα όπως είδα χθες από αρκετούς στην χθεσινοβραδινή εκπομπή του Τριανταφυλλόπουλου που μερικοί φάνηκε ότι χαλάστηκαν που κέρδισε η εθνική... Χαρείτε λίγο το παιχνίδι ρε μίζερα, στερημένα ανθρωπάκια και από τις δυο μπάντες...κι εσείς που ψάχνετε να βρείτε δικαίωση και εθνική υπερηφάνεια σε μια μπάλα που κλωτσάνε 11 ακριβοπληρωμένοι πιτσιρικάδες, κι εσείς που περιμένετε με αγωνία την στραβή για να

Η συμφωνία του Ολυμπιακού με τον Ewald Linen για τα επόμενα 2 χρόνια είναι το μοναδικό χαρμόσυνο νέο για την ομάδα εδώ και πολύ καιρό... O Linen, ένας άνθρωπος σοβαρός, ένας κανονικός προπονητής πρώτα απ' όλα, έρχεται στον Ολυμπιακό σε μια πολύ δύσκολη περίοδο μεγάλων αλλαγών και ισχνών αγελάδων για να τον οδηγήσει ξανά στην κορυφή έχοντας στα χέρια του όμως ένα budget πολύ μικρότερο από αυτό που είχαν οι προκάτοχοί του και με δεδομένες τις τρικλοποδιές που θα δεχτεί μέσα από τη διοίκηση που δεν φαίνεται να έχει αλλάξει καθόλου... Προσωπικά συμπαθώ και σέβομαι τον κύριο Linen, όπως και αρκετοί άλλοι οπαδοί του Ολυμπιακού, κι ελπίζω ο Σωκράτης ή ο Μαρινάκης ή όποιος άλλος κρατάει το τιμόνι, να τον αφήσουν να δουλέψει και να κριθεί στο τέλος της χρονιάς... Διαβάστε ένα πλήρες βιογραφικό του Linen στον Pessetero ...

Ψάχνουμε τις τελευταίες μέρες να βρούμε που θα πάμε διακοπές... Τώρα με τον μπέμπη η απόφαση έχει γίνει πιο σύνθετη... Δεν θέλουμε να είναι πολύ μακρυά από την Αθήνα, να πάμε οδικώς, να είναι πάνω στην θάλασσα, το δωμάτιο να είναι πλήρως εξοπλισμένο με κουζίνες, ψυγεία, πλυντήρια, air-condition,... Μετά πρέπει να κανονίσουμε πώς θα μεταφέρουμε όλη την προίκα του μικρού... Αποστειρωτές, βραστήρες, μπιμπερό, γάλατα, πάνες, καρότσια, relax, παρκοκρέβατο, σεντόνια, ρούχα, παιχνίδια,.... Στα τέλη Ιουλίου που λέμε να πάμε ο μικρός μάλλον θα έχει αρχίσει τις κρέμες, οπότε θα πρέπει να κουβαλάμε και κανένα μπλέντερ να του λιώνουμε τα φρούτα... Σημειωτέον το αυτοκίνητο μας είναι ένα VW Polo και όχι ημιφορτηγό... Επιπροσθέτως, ο μπέμπης πρέπει να κάνει εμβόλιο στις 30 Ιουλίου... Κάτσαμε χθες με την Μ. και τα βάλαμε κάτω... Μήπως πάμε να κάνουμε μαλακία; Μήπως θα ταλαιπωρηθούμε κι εμείς κι ο μικρός; Μήπως να κάτσουμε σπίτι και να κανονίσουμε ένα πρόγραμμα μικρών εκδρομών να πηγαίνουμε καμιά

Πραγματικά χάρηκα πολύ, το πιο χαμογελαστό νέο που διάβασα σε blog εδώ και καιρό...

Το τελευταίο post του Smashing Magazine είναι ένα αφιέρωμα στην προπαγάνδα και τα πρόσωπα πίσω από αυτήν, τις τάσεις που υπήρξαν καθώς και η επιρροή που άσκησαν στα σύγχρονα καλλιτεχνικά ρεύματα. Συνοδεύεται από πλούσιο υλικό από συλλεκτικά vintage posters και όχι μόνο... Το απευθείας link για το άρθρο βρίσκεται εδώ ... Πάρτε μια μικρή γεύση και πηγαίνετε να δείτε και τα υπόλοιπα, αξίζει...

Αρχίζει το Μουντιάλ σήμερα, ελπίζω να καταφέρω να δω μερικά ματσάκια , την Ελλάδα τουλάχιστον, έτσι για την τιμή των όπλων, αν μου το επιτρέψει ο μικρός... Λέω να πάω να ρίξω και κανένα κουπονάκι στο Πάμε Στοίχημα, έχω πολλά χρόνια να παίξω... Τόσα πολλά που δεν ξέρω πως συμπληρώνεται το κουπόνι... Ένας γνωστός που δουλεύει σε αθλητική και γενικά το "μελετάει" το κουπόνι, έχει φαγωθεί για την νίκης της Ουρουγουάης... 3,50 λέει δίνει ο ΟΠΑΠ ... Not bad ... not bad at all ...

Όπως και να την λένε την λατρεύω... Δεν κοβόμουν πάντα, παλιά απλά την έπινα, τα τελευταία χρόνια όμως πεθαίνω... Είναι συνώνυμη με το καλοκαίρι για πολλούς ή με την τηλεθέαση ποδοσφαιρικών αγώνων, συνοδεία πίτσας ή σουβλακιών αλλά για μένα πίνεται άνετα όλες τις εποχές, σε κάθε περίπτωση είτε μόνη της σαν ποτό είτε συνοδεύοντας ένα ωραίο γεύμα... Σύμφωνα με το σχετικό άρθρο της wikipedia : Η μπίρα (ή και μπύρα ή ζύθος ) αποτελεί ένα πολύ κοινό αλκοολούχο ποτό. Κύρια συστατικά της είναι το νερό, η βύνη και ο λυκίσκος, ενώ παράγεται μέσα από την διαδικασία της ζύμωσης. Συναντάται σε πολλές διαφορετικές παραλλαγές και είδη. Αναφορές για την παρασκευή μπίρας ξεκινούν από την αρχαία Αίγυπτο και την Μεσοποταμία, περίπου το 4000 π.Χ. Τα είδη της μπύρας πολλά.... Η Ale , μπύρα υψηλής και γρήγορης ζύμωσης, με σύνθετη γεύση και περισσότερο αλκοόλ από τις άλλες. Ο όρος περιλάμβανε παλαιότερα όλα τα ποτά, που ήταν προϊόντα ζύμωσης, στα οποία όμως δεν είχε προστεθεί λυκίσκος.

Άκουσα το καινούργιο τραγούδι των Locomondo χθες το πρωί κατά τις 7:30 που πήγαινα στη δουλειά και συγκινήθηκα καθώς κάνανε εισβολή στο μυαλό μου πάρα πολλές εικόνες... Το πρώτο Μουντιάλ που θυμάμαι, αυτό του 1986, που είδα με τον πατέρα μου στο μπαλκόνι με την τηλεόραση γυρισμένη προς τα έξω... Μια συναυλία των Locomondo στην Tεχνόπολη στο Γκάζι, ένα βράδυ με πολύ ζέστη και μερικές χιλιάδες κόσμου να χοροπηδάνε καταϊδρωμένοι... Τα μελλοντικά Μουντιάλ που θα δω κι εγώ με τον μπέμπη παρέα... Υ.Γ. Το ξέρω, έχω γίνει πολύ μελό...

... και βαριέμαι... :(

Οι τελευταίες δύο εβδομάδες με έχουνε πάει γαμιώντας καθώς είχα συνεχόμενα σεμινάρια με αποτέλεσμα να γυρνάω κάθε απόγευμα στο σπίτι με το κεφάλι καζάνι ενώ είχα κι ένα σωρό άλλες δουλειές... Τα σεμινάρια παρέδιδαν ένα Βέλγος κι ένας Ινδός εκ Λονδίνου με αποτέλεσμα να βαρεθώ να μιλάω αγγλικά για δυο εβδομάδες... Δεν περίμενα να το πω αλλά πεθύμησα το γραφείο... Ο Ινδός μας είπε ότι στην Αγγλία ένας τρόπος για να τρως τα chips από τα fish and chips είναι με "mashed pees" , "an english delicacy" , όπως μας είπε... Το ξέρω ότι μάλλον είμαι ανώμαλος αλλά αφού είδα την εκπομπή του Gordon Ramsey , "Kitchen Nightmares" , έχω αναπτύξει μια πεποίθηση ότι πολλά αγγλικά φαγητά θα μου αρέσουν... Βέβαια δεν έχω πάει ποτέ στην Αγγλία για να το διαπιστώσω... Ο Μπιμπίνος (ένα από τα πολλά προσωνύμια που του έχουμε βγάλει) έγινε χθες τριών μηνών, είναι παιδαράς, πανέμορφος, γελάει διαρκώς, τα βράδια ξυπνάει μόνο μια φορά για να φάει (είναι φαγανός, τι να τον κάνουμε) και γ

Την Παρασκευή ο μικρός ξύπνησε στις 5 τα ξημερώματα... Σηκώθηκα, τον τάισα και τον ξανακοίμισα ... Μέχρι να γίνουν όλα αυτά η ώρα είχε πάει 6 και αφού θα ξύπναγα στις 7 είπα να πιω μια φορά ένα καφέ στο σπίτι με την ησυχία μου... Η ανατολή από το μπαλκόνι της κουζίνας Ο καφές...

Κυκλοφόρησε την Παρασκευή το πολυαναμενόμενο ερωτικό dvd της Μαριάννας Ντούβλη... Πλέον το έθνος, κι ενώ χαλάει ο κόσμος, έχει πλέον επιλογές όταν θέλει να τον παίξει, κάτι είναι κι αυτό, με μια μαλακία ξεχνιέσαι...  Όλο αυτό το σύστριγγλο που συμβαίνει τόσους μήνες με την Τζούλια, την Μαριάννα, τα ερωτικά dvd και δεν συμμαζεύεται είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας μας... Μιας κοινωνίας που δίνει κώλο για το χρήμα, την τηλεοπτική προβολή και την εφήμερη δόξα... Μην με παρεξηγείτε, δεν είμαι σεμνότυφος... Έχω δει αρκετή τσόντα στη ζωή μου και δεν έχω πρόβλημα με το πως διαθέτει ο καθένας το σώμα του, φτάνει να γίνεται αυτοβούλως, ούτε έχω πρόβλημα με την εταιρεία παραγωγής και τον (πανέξυπνο όντως) επιχειρηματία... Στον κάτω κάτω της γραφής ζούμε στην κοινωνία των ελεύθερων αγορών, "capitalism rocks,baby!" , η SIRINA διέγνωσε μια επιχειρηματική ευκαιρία και την εκμεταλλεύτηκε...  Αυτό που με χαλάει είναι όλο αυτό το hype που έχει δημιουργηθεί γύρω από την τσόντα και τις πρωταγω

Διαβάστε εδώ για τα χαΐρια της ομάδας στο χθεσινό ματς με τον ΠΑΟΚ... Φωτογραφία από Pessetero.Net .

Η προεπιλογή του Ρεχάγκελ για το Μουντιάλ της Νότιας Αφρικής: ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ : Μιχάλης Σηφάκης (Άρης), Αλέξανδρος Τζόρβας (Παναθηναϊκός), Κώστας Χαλκιάς (ΠΑΟΚ) ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ : Γιώργος Σεϊταρίδης (Παναθηναϊκός), Λουκάς Βύντρα (Παναθηναϊκός), Βαγγέλης Μόρας (Μπολόνια), Σωκράτης Παπασταθόπουλος (Τζένοα), Σωτήρης Κυργιάκος (Λίβερπουλ), Αβραάμ Παπαδόπουλος (Ολυμπιακός), Βασίλης Τοροσίδης (Ολυμπιακός), Νίκος Σπυρόπουλος (Παναθηναϊκός), Γιώργος Τζαβέλλας (Πανιώνιος), Στέλιος Μαλεζάς (ΠΑΟΚ) ΜΕΣΟΙ : Κώστας Κατσουράνης (Παναθηναϊκός), Αλέξανδρος Τζιόλης (Σιένα), Γιώργος Καραγκούνης (Παναθηναϊκός), Σωτήρης Νίνης (Παναθηναϊκός), Χρήστος Πατσατζόγλου (Ομόνοια), Γρηγόρης Μάκος (ΑΕΚ), Σάκης Πρίττας (Άρης) ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ : Άγγελος Χαριστέας (Νυρεμβέργη), Δημήτρης Σαλπιγγίδης (Παναθηναϊκός), Παντελής Καπετάνος (Στεάουα), Φάνης Γκέκας (Χέρτα), Γιώργος Σαμαράς (Σέλτικ) 25 παίχτες και μπάλα, κι όχι ξυλίκι, μόνο ένας ξέρει κι αυτός είναι 20 χρονών και παίζει στον ακατονόμαστο... :(

Το είδα χθες και είναι αρκετά ενδιαφέρον... Το στυλ των ταινιών του Moore είναι γνωστό και αυτή θα σε κάνει να χαμογελάσεις λίγο, να μελαγχολήσεις λίγο και θα μάθεις αρκετές λεπτομέρειες για την αμερικανική πραγματικότητα που θα σε κάνουν να γουρλώσεις τα μάτια... Οι πολιτικές αναλύσεις του Moore είναι αφελείς και αντιμετωπίζουν το παγκόσμιο πολιτικό/οικονομικό γίγνεσθαι με την λογική ότι υπάρχει καλός και κακός καπιταλισμός, παρ' όλα αυτά η ματιά του παραμένει ενδιαφέρουσα γιατί σε μεγάλο βαθμό πιστεύω ότι αντιπροσωπεύει την ματιά του μέσου, προοδευτικού Αμερικάνου πολίτη, πάντα με μια δόση χιούμορ... Από το "Capitalism: A Love Story" θα μάθετε για την (κτηνώδη) φύση του Αμερικανικού καπιταλισμού, για την κυριαρχία της Wall Street σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο, για τις ιδιωτικές φυλακές, για τα αυτοδιαχειριζόμενα εργοστάσια της Καλιφόρνια και άλλα πολλά... Στο τέλος της ταινίας θα δείτε άλλη μια δημόσια παράσταση του Moore μπροστά στα γραφεία της Goldman Sachs και

Χθες το μεσημέρι πάω στο super market και παρκάρω στο parking της επιχείρησης αρκετά κοντά στο διπλανό αυτοκίνητο (είναι η αλήθεια)... Εκείνη την ώρα έρχεται ο ιδιοκτήτης του με το γιο του, ένα μικρό αγοράκι, για να φύγουν, οι πόρτες του αυτοκινήτου τους ανοίγουν δύσκολα... Κατεβάζω το παράθυρο και ακολουθεί ο εξής διάλογος: Snowball : Με συγχωρείτε σας στρίμωξα... Οδηγός διπλανού αυτοκινήτου : Όχι αγόρι μου δεν έγινε τίποτα... Snowball : Μπορώ να το μετακινήσω αν θέλετε... Οδηγός διπλανού αυτοκινήτου : Δεν χρειάζεται... Snowball : Με συγχωρείτε για την ταλαιπωρία... Οδηγός διπλανού αυτοκινήτου : Ποια ταλαιπωρία αγόρι μου; Με όλα αυτά που τραβάμε αυτό είναι το λιγότερο... Τους έχω σιχαθεί όλους, δεν αντέχω άλλο... Δεν πολιτικολογώ αλλά 26 χρόνια δουλεύω μηχανικός αεροσκαφών κι έχω δει πολλά... Η γενιά η δικιά σου θα έπρεπε όλους εμάς, της προηγούμενης γενιάς, να μας αποκεφαλίσει έτσι όπως τα κάναμε... Καλό σαββατοκύριακο... Snowball : Επίσης, γεια σας... Ελπίζω κι εύ

Σήμερα το πρωί ακούω ραδιόφωνο στο αυτοκίνητο καθώς πάω στη δουλειά... Στον ΣΚΑΙ , ο Άρης Πορτοσάλτε σχολιάζει επιστολές ακροατών και αναφωνεί... Ο Έλληνας δεν ψωνίζει, όχι γιατί δεν έχει λεφτά αλλά γιατί δεν έχει διάθεση... Εγώ τι να πω...;

Δεν ξέρω πόσα μπορείς να πεις σε τέτοιες ώρες, δεν ξέρω πόσο μπορώ να βάλω τις σκέψεις μου σε τάξη και να τις βγάλω στην οθόνη... Το σίγουρο είναι ότι τρεις άνθρωποι, μεταξύ τους μια έγκυος γυναίκα, έχασαν τη ζωή τους... Τρεις εργαζόμενοι, έχασαν τη ζωή τους... Τρεις απεργοσπάστες έχασαν τη ζωή τους... Απεργοσπάστες σαν και μένα γιατί ούτε εγώ απέργησα... Άνθρωποι που δεν απήργησαν είτε γιατί φοβόντουσαν είτε γιατί δεν μπορούσαν είτε γιατί δεν ήθελαν... Η μεγαλειώδης χθεσινή πορεία, το αυθόρμητο ξέσπασμα χιλιάδων ανθρώπων, των "νοικοκυραίων" , περνάει σήμερα εκ των συνθηκών σε δεύτερη μοίρα... Για άλλη μια φορά η ουσία παραμερίζει μπροστά στον κόσμο του θεάματος...μόνο που αυτή την φορά δυστυχώς το θέαμα περιλαμβάνει και θάνατο... Ελπίζω από καρδιάς, το τραγικό γεγονός να μην αποτελέσει την ταφόπλακα αυτού του κινήματος της λαϊκής αντίδρασης, αυτής της πηγαίας αγανάκτησης... Οι ευθύνες είναι συγκεκριμένες και ήδη καταμερισμένες... Δεν ευθύνεται το ΚΚΕ που ξεκινάει καινούργιο

Η ψηφοφορία για αυτή την πρόταση νόμου πρέπει να γίνει δια βοής και με ζωντανή τηλεοπτική κάλυψη για να δούμε ποιος ξεφτιλισμένος θα τολμήσει να ψηφίσει αρνητικά... Κατάργηση βουλευτικής σύνταξης προτείνει το ΚΚΕ Την κατάργηση της βουλευτικής σύνταξης προτείνει το ΚΚΕ με πρόταση νόμου που κατέθεσε χθες στη Βουλή, ενώ προβάλλει εκ νέου το ζήτημα της δραστικής μείωσης των μισθών των βουλευτών και της κατάργησης των διαφόρων επιδομάτων στις επιτροπές. Όπως εξήγησε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ κυρία Αλέκα Παπαρήγα , είναι πρόκληση να αναζητούν υψηλούς μισθούς, συντάξεις, επιδόματα και διάφορα άλλα προνόμια οι βουλευτές, «που στην πλειοψηφία τους αποφασίζουν στη Βουλή πολιτική λιτότητας, πολιτική βάρβαρων μέτρων». Το κάνουν, όπως είπε, γιατί στα περισσότερα κόμματα ισχύει «η λογική της ατομικής συγκέντρωσης ψήφων, της ατομικής διαμόρφωσης εκλογικής πελατείας, κουμπαριές κλπ.». Από το Βήμα

Οι Dead Kennedys ήταν μια από τις δημοφιλέστερες και σημαντικότερες αμερικανικές hardcore/punk μπάντες στα τέλη της δεκαετίας του '70 και στις αρχές της δεκαετία του '80. Δημιουργήθηκαν στο Σαν Φρανσίσκο το 1978 όταν ο East Bay Ray τοποθέτησε μια αγγελία σε μια μουσική εφημερίδα στην οποία απάντησε ο τραγουδιστής Jello Biafra. Σύντομα προστέθηκαν στην μπάντα ο μπασίστας Klaus Flouride, ο ντράμερ Ted και ένας δεύτερος κιθαρίστας γνωστός στο μέλλον απλά ως 6025. Ο τελευταίος αποχώρησε από το γκρουπ τον Μάρτιο του 1979, ενώ ο Ted αντικαταστάθηκε στο τέλος του 1980 από τον D.H.Peligro. Μετά από μια σύντομη περίοδο με συνεχείς πρόβες, οι Dead Kennedys έκαναν το πρώτο τους live τον Ιούλιο του 1978 στo Mabuhay Gardens. Το "Fab Mab" ήταν ένα Φιλλιπινέζικο εστιατόριο στην περιοχή North Beach του San Francisco το οποίο λειτουργούσε σαν «στέγη» για punk μπάντες, για μια περίοδο δέκα ετών, Δεν πέρασε πολύς καιρός και γρήγορα το γκρουπ απέκτησε ένα σημαντικό αριθμό πιστώ

Μετά από χρόνια, κι αφού είδα κι απόειδα και το πήρα απόφαση ότι ΕΕ, ΔΝΤ και Γιωργάκης ο Β' ο Ελάχιστος θα μας τον... "επενδύσουν" , το πήρα απόφαση και κατέβηκα στην πορεία... Πήγα στην πορεία της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς γιατί εκεί προσταζαν να πάμε οι οικογενειακοί και φιλικοί δεσμοί αν κι εγώ δεν θα χαλιόμουν να πηγαίναμε στο Σύνταγμα με το ΠΑΜΕ, το οποίο βέβαια έκανε πάλι το κουλό και έκανε πορεία στην...αμερικανική πρεσβεία!!! Συναντήθηκα με ένα φίλο στο σταθμό του μετρό στο Σύνταγμα και μετά βρέθηκα με κάποιους διαδικτυακούς φίλους, συναντηθήκαμε για πρώτη φορά, την dame31 και τον Vlaxos (στα πεταχτά γνώρισα και το Κόκκινο Μπαλόνι) ... Τα παιδιά ήταν μια χαρά, πολύ ζεστοί άνθρωποι, μια χαρά πέρασα μαζί τους... Παιδιά χάρηκα πολύ που σας γνώρισα, να τα ξαναπούμε!!! Συμμετείχαμε στην πορεία της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς η οποία ξεκίνησε από το Μουσείο και κατευθύνθηκε στη Βουλή... Κόσμος αρκετός, θα μπορούσε και έπρεπε να είναι περισσότερος... Η π

Όλα τριγύρω αλλάζουν, η διάθεσή μου αλλάζει, οι εποχές αλλάζουν, οι κυβερνήσεις αλλάζουν (οι πολιτικές δεν αλλάζουν), καιρός να αλλάξει και ο τίτλος του blog... Εμπνευσμένος από το νέο template του blog, αντανακλά το πνεύμα αισιοδοξίας της εποχής... Αυτά που δεν θα αλλάξουν είναι τα RSS Feeds του blog οπότε όσοι έχετε subscriptions σε αυτά δεν χρειάζεται να αλλάξετε κάτι παρά μόνο (αν θέλετε) τον τίτλο του feed στον reader σας... Μην βιαστείτε πάντως διότι μπορεί μέχρι αύριο ο τίτλος να έχει αλλάξει πάλι...

Κάθε Πέμπτη έχει λαϊκή αγορά στο δρόμο που είναι η δουλειά μου και γι' αυτό παρκάρω στο πάρκινγκ του πλησιέστερου σταθμού του μετρό, πέντε λεπτά ποδαρόδρομο από το γραφείο... Στο πάρκινγκ έχει θέσεις για αναπήρους που βρίσκονται κοντά στην έξοδο για προφανέστατους λόγους διευκόλυνσης αυτών των ανθρώπων αλλά παρ' όλα αυτά κάθε φορά οι θέσεις είναι κατειλημμένες από αυτοκίνητα που κάθε άλλο παρά αναπηρικά φαίνονται... Ανήκουν προφανώς σε ανθρώπους συναισθηματικά και ηθικά ανάπηρους που αδιαφορούν για τον διπλανό τους και θεωρούν απόλυτα λογικό να καταλαμβάνουν την θέση στάθμευσης ενός ανθρώπου με πρόβλημα απλά και μόνο για να μην κουνήσουν την κωλάρα τους και περπατήσουν 50 μέτρα παραπάνω... Σήμερα, μεταξύ των αυτοκινήτων που είχαν παρκάρει στις θέσεις αναπήρων του πάρκινγκ, ήταν ένα Smart κι ένα ταξί τα οποία κάθε άλλο παρά αναπηρικά φαίνονταν, το δε ταξί είχε παρκάρει σχεδόν διαγώνια στην θέση στάθμευσης καταλαμβάνοντας και την διπλανή... Δεν γνωρίζω αν μπορείς να καλέσεις την

Όταν στις αρχές της δεκαετίας του '80, ο William Gibson δημοσίευσε τον "Νευρομάντη" , το μυθιστόρημα που εγκαινίασε το λογοτεχνικό ρεύμα του κυβερνοπάνκ, περιέγραφε ένα μελλοντικό κόσμο όπου ο έλεγχος των κρατών έχει περάσει στα χέρια μεγάλων εταιρικών κοινοπραξιών, των ζαιμπάτσου, οι οποίες είναι παντοδύναμες, απρόσωπες και αιώνιες... Τα πρόσωπα και τα διοικητικά συμβούλια αλλάζουν, άνθρωποι χάνουν τις ζωές του, εξαφανίζονται, αυτές όμως ζουν για πάντα... Σήμερα, με τα γεγονότα των ημερών να αποκαλύπτουν την ανυπαρξία της ΕΕ και την αδυναμία των κρατών της Ευρωζώνης να προστατευτούν από τις επιθέσεις των κερδοσκόπων και τις απανωτές υποβαθμίσεις των επενδυτικών οίκων και να φαίνεται κάθε μέρα όλο και πιο δύσκολο να προστατέψουμε την ποιότητα ζωής μας, ο κύριος Gibson μοιάζει προφητικός...

Σαν σήμερα πριν από 69 χρόνια αυτοκτονεί η Πηνελόπη Δέλτα... Η συγγραφέας των παιδικών μου χρόνων τα βιβλία της οποίας διάβασα και ξαναδιάβασα, τα είδα με άλλο μάτι μεγαλώνοντας αλλά δεν έπαψα ποτέ να τα αγαπώ... Η "Σιωπή" της Πηνελόπης Δέλτα... Απρίλης 1941. Στις 27 του μηνός, τα γερμανικά στρατεύματα μπαίνουν στην Αθήνα και η Πηνελόπη Δέλτα μπαίνει στη λίστα με τους «ιδανικούς αυτόχειρες». Παίρνει δηλητήριο και πέντε μέρες αργότερα ξεψυχάει αφήνοντας ένα λιτό σημείωμα για τα παιδιά της. «Παιδιά μου, ούτε παπά, ούτε κηδεία. Παραχώστε με σε μια γωνιά του κήπου, αλλά μόνο αφού βεβαιωθείτε ότι δεν ζω πια. Φροντίστε τον πατέρα σας. Τον φιλώ σφιχτά. Π.Σ. Δέλτα». Στην ταφή της, στον κήπο της Κηφισιάς, ιερουργεί μόνος ο παλιός φίλος Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος. Επάνω στον τάφο της χαράχτηκε μόνο η λέξη «Σιωπή». Όσοι έχουν διαβάσει τον «Τρελαντώνη» δεν μπόρεσαν παρά να αναγνωρίσουν στη αδερφή του, τη μικρή Πουλουδιά, μία από τις πιο σημαντικές Ελληνίδες συγγραφείς, την

Είμαι ο μέσος Έλληνας μισθωτός... Είμαι παντρεμένος κι έχω ένα παιδάκι... Πληρώνω ενοίκιο και δουλεύω στον ιδιωτικό τομέα... Έχω πανεπιστημιακή μόρφωση και εργάζομαι στο αντικείμενο σπουδών μου... Ζω μια καλή ζωή, δουλεύει και η γυναίκα μου και κάνουμε το κουμάντο μας... Δεν έχω πολλές πολυτέλειες αλλά δεν παραπονιέμαι... Το καλοκαίρι μπορούμε να πάμε διακοπές και πριν γεννηθεί το μωρό μπορούσαμε να κάνουμε κι ένα ταξίδι στο εξωτερικό μια φορά τον χρόνο, αυτή ήταν η πιο μεγάλη μας πολυτέλεια... Όλα αυτά μέχρι τώρα διότι φαίνεται ότι τίποτα πια δεν θα είναι ίδιο... Το ΔΝΤ και ο μηχανισμός στήριξης θέλουν να βάλουν χέρι στα επιδόματά μου, να περικόψουν τον μισθό μου, να μου πάρουν τον 13ο και τον 14ο μισθό, να με βάλουν να δουλεύω μέχρι να πεθάνω... Όλα για να σωθεί η πατρίδα... Αλήθεια ποια πατρίδα; Τι σημαίνει πατρίδα για μένα και τι σημαίνει πατρίδα για τον τραπεζίτη; Ποια πατρίδα θα σωθεί και ποια θα πεθάνει; Με έχουν βάλει στην πρέσα του λαδιού και με ξεζουμίζουν... Δεν ξέ

Του Γιάννη Ιωάννου .

Κάποιοι φίλοι που ξέρουν τον άνθρωπο που κρύβεται πίσω από το nickname Snowball μπορεί να εκπλαγούν διαβάζοντας αυτό το post... Είμαι καλός ηθοποιός και κρύβομαι καλά αλλά η αλήθεια είναι ότι έχω τα χάλια μου... Για την ακρίβεια βρίσκομαι σε αδιέξοδο, δεν πάω ούτε μπρος, ούτε πίσω, το μυαλό μου έχει μπλοκάρει... Συνέβησαν και συμβαίνουν τόσα πολλά που ζορίζομαι πολύ να τα βάλω σε τάξη στο μυαλό μου, οπότε δεν το κάνω και στοιβάζονται όλα το ένα πάνω στο άλλο... Υπάρχουν καταστάσεις που τις έκρυβα κάτω από το χαλί αλλά φτάσανε στο νυν και αεί πλέον, πράγματα που περίμενα ότι θα ήταν αλλιώς, συμπεριφορές δικές μου και άλλων που με εκπλήσσουν δυσάρεστα τις περισσότερες φορές... Μετά είναι κι ο Φόβος... Ο φόβος για τα πάντα, για το παιδί, αν είναι καλά, αν του δίνω αυτό που χρειάζεται, οι σχέσεις με τους άλλους, με την Μ., οι λεπτές ισορροπίες... Ο φόβος για το αύριο, για τη δουλειά που έχεις και αύριο μπορεί να μην έχεις, για τα λεφτά που φτάνουν δεν φτάνουν (?), για τα δικαιώματα που χάν

...να κάνεις τέτοια μαλακία... Δεν χωράνε άλλα παιχνιδάκια και πειράματα με "μαθητευόμενους μάγους" και πρωτάρηδες που μαθαίνουν στην καμπούρα του Ολυμπιακού και το μεγαλύτερο προσόν τους είναι ότι δεν θα σου ζητήσουν λεφτά για μεταγραφές και όταν θα έρθει η ώρα να απολυθούν θα σου πουν κι ευχαριστώ... Σοβαρός προπονητής με όραμα και πρόγραμμα τώρα!!! Όχι το καλοκαίρι τελευταία στιγμή... Όχι αχυράνθρωπος... Για να ξαναδούμε λίγο μπάλα γιατί ο φετινός Ολυμπιακός δεν παλευόταν με τίποτα.... και η υπομονή έχει εξαντληθεί...

Δεν μου αρέσουν ιδιαίτερα τα καταγγελτικά posts αλλά η αλήθεια είναι ότι όταν συμβαίνουν κάποια σημαντικά γεγονότα στην ζωή σου, όπως η γέννηση του παιδιού σου, αλλάζει η οπτική που έχεις πάνω σε κάποια πράγματα και κάποιες καταστάσεις... Μία από αυτές είναι η κατάσταση των πεζοδρομίων της πόλης και η οδηγική συμπεριφορά πολλών από εμάς... Ομολογώ ότι δεν έδινα ιδιαίτερη σημασία στις φωνές που μιλούσαν για αυτά τα θέματα... Ok, τα πεζοδρόμια της πόλης δεν είναι τα καλύτερα αλλά και τι έγινε, γιατί μας παίρνουν τα αυτιά όλοι αυτοί...; Όλα αυτά μέχρι χθες οπότε και βγήκαμε πρώτη φορά με την Μ. και τον μπέμπη, βόλτα με το καρότσι... Η κατάσταση είναι επιεικώς απαράδεκτη... Ζούμε σε ένα, και καλά, καλό προάστιο της Αθήνας, κάτω από τον Υμηττό, σε ένα δήμο όπου διαφημίστηκε στην τηλεόραση για το μεγαλεπήβολο σχέδιο της πεζοδρόμησης του κεντρικού του δρόμου, με βιοκλιματικά πεζοδρόμια και δεν συμμαζεύεται... Η πραγματικότητα βέβαια είναι πολύ διαφορετική... Τα πεζοδρόμια στους δρόμους της π

Γιατί κατά βάθος είμαστε μινιμαλιστές... Γιατί το προηγούμενο template παραήταν φωτεινό και αισιόδοξο και δεν ταίριαζε στην ψυχοσύνθεσή μας... Γιατί μας την "είπε" ο zarathustra (και είχε δίκιο)... Γιατί έχει λάσκα σήμερα στη δουλειά κι έχουμε λίγο χρόνο ελεύθερο... Γιατί έτσι θέλουμε...

Οφείλω να παρατηρήσω ότι παρά τις φιλότιμες "προσπάθειές" μου για συγγραφή αναρτήσεων με πολιτικό περιεχόμενο (φαίνεται άλλωστε και από το μέγεθος της ετικέτας της Πολιτικής) αλλά και άλλες για την Οικονομία ή την Επικαιρότητα, την μερίδα του λέοντος στα σχόλια σε αυτό το blog απολαμβάνουν αναρτήσεις με προσωπικό περιεχόμενο γεγονός που μπορεί να σημαίνει δυο πράγματα... Είτε οι αναγνώστες αυτού του blog πιστεύουν ότι έχω καταπληκτικές απόψεις που τα λένε όλα χωρίς να χρειάζεται να συμπληρώσεις ούτε κόμμα, είτε θέλουν με έμμεσο τρόπο να μου υποδείξουν ότι είναι καλύτερο να περιοριστώ σε αναρτήσεις προσωπικού περιεχομένου, όπου (μάλλον) τα πάω καλύτερα...(?)

Μετά το Πάσχα, πάντα ξεμένουν βαμμένα αυγά τα οποία δεν τρώγονται και καταλήγουν στα σκουπίδια... Φέτος είπαμε να τα αξιοποιήσουμε... Είχα δει στην τηλεόραση σε κάποιες εκπομπές μαγειρικής ότι στην Αγγλία φτιάχνουν και τρώνε αυγά τουρσί και το ίδιο μου είπανε και στην Κύπρο κάποιοι συνάδελφοι όταν υπηρετούσα τη θητεία μου... Ο πατέρας μου έψαξε και βρήκε συνταγή για αυγά τουρσί... Αργότερα χαζεύοντας στο internet εντόπισα μια σχεδόν ίδια κι εδώ ... Ξεκίνησα να τα ετοιμάζω χθες το απόγευμα, δεν έχω δοκιμάσει ακόμα... Πάρτε συνταγή... Αυγά τουρσί 10 με 15 βραστά αυγά ένα φλυτζανάκι του καφέ ξύδι μπαλσάμικο ξύδι από κόκκινο κρασί μυρωδικά της αρεσκείας σας ένα γυάλινο βάζο που να κλείνει σφιχτά Εκτέλεση Βράζουμε και καθαρίζουμε τα αυγά και τα τοποθετούμε μέσα στο βάζο. Τα περιχύνουμε με ένα φλυτζανάκι του καφέ μπαλσάμικο ξύδι. Βάζουμε σε ένα μπρίκι να ζεσταθεί ξύδι από κόκκινο κρασί μαζί με μυρωδικά της αρεσκείας μας. Εγώ χρησιμοποίησα σκόρδο, θυμάρι, δάφνη, πιπέρι και λίγο τ

Αν προσπαθήσει κάποιος να αποτιμήσει την προσφορά του Internet στην κοινωνία θα βρει σίγουρα πολλά θετικά στοιχεία... Το σημαντικότερο είναι για μένα η δωρεάν και αθρόα προσφορά γνώσης... Γνώσης που μπορεί να αφορά λογοτεχνία, ιστορία, ποίηση, τέχνες, τεχνολογία, τα πάντα μπορεί να βρεις, τα πάντα μπορείς να μάθεις φτάνει να το προσπαθήσεις... Θα πει κάποιος ότι υπάρχει και πολύ σκουπιδαριό, πολλές φορές η γνώση παρουσιάζεται διεστραμμένη, ελλειπής, βλαβερή, μεροληπτική... Δεν είπε κανείς ότι πρέπει κάποιος να καταπίνει ότι του σερβίρεται αμάσητο... Πρέπει να φιλτράρεις και να διασταυρώνεις την πληροφορία, όπως ο καλός ρεπόρτερ... :P Με την αλλαγή του template μου είχε προκύψει ένα προβληματάκι καθώς κρύβοντας το navbar του blog, εμφανιζόταν ένα άσπρο περιθώριο στην κορυφή της σελίδας... Οι γνώσεις μου στο CSS δεν είναι πολύ advanced και το μόνο που κατάφερα να κάνω μόνος μου είναι να μεταφέρω το άσπρο περιθώριο στο κάτω μέρος της σελίδας έτσι ώστε να μην χτυπάει κατευθείαν στο μάτι το

Αλλάξαμε ρούχα, βάλαμε τα ανοιξιάτικα... Να φύγει η μαυρίλα και από το blog και από την διάθεσή μας που δεν λέει να πάρει τα πάνω της... Την ιδέα μου έβαλαν αυτό το post  από το locusblogus και αυτό από το bloggertricks ... Γιατί όχι, ευκαιρία για ανανέωση... Ξεκούραση για 4 μέρες (αν μας το επιτρέψει κι ο μικρός), ελπίζω να περάσουμε καλά... Καλή Ανάσταση σε όλους, σε περίπτωση που εξαφανιστώ το 4ήμερο, καλά να πάτε, καλά να φάτε, καλά να γυρίσετε...

Αν οι μετανάστες είναι το προλεταριάτο του 21ου αιώνα, αφού ζούμε καλώς ή κακώς σε μια κοινωνία μικροαστών, τότε με τον θάνατο του 15άχρονου Αφγανού, οι επίδοξοι επαναστάτες και σωτήρες του λαού, κατάφεραν να σκοτώσουν αυτό για το οποίο υποτίθεται παλεύουν... και μην ακούσω καμιά μαλακία για παράπλευρες απώλειες διότι θα ξεράσω και θα λερώσω το πληκτρολόγιο... Την άποψή μου για την ατομική τρομοκρατία την έχω πει παλιότερα εδώ ... Πολύ καλά τα λέει ο athensville και ο Άνεμος ...

Χθες το απογευματάκι η Μ. πήγε για ένα καφέ για να ξεσκάσει λίγο που την έχει φάει η κλεισούρα... Εγώ τάισα τον μπέμπη, τον κοίμισα και τον ξάπλωσα στον καναπέ δίπλα μου... Έβαλα ταινία στο dvd (το Pandorum ) και έκατσα... Σε κανένα 20άλεπτο, χτύπησε συναγερμός... Ο μπέμπης είχε κολικό μάλλον κι έκλαιγε... Αγκαλίτσα και λίγο βόλτα να ηρεμήσει... Ξαναέκατσα στον καναπέ και πάτησα πάλι το Play... Τον κρατούσα στα χέρια και τον κουνούσα ελαφρά για να κοιμηθεί, είχα κλείσει τον ήχο για να μην τον ενοχλεί και του διάβαζα τους υπότιτλους με χαμηλή φωνή... Ήταν ελαφρώς γελοίο να λες με μελιστάλαχτη φωνή : -Εξαερώθηκαν... Σαρώσαμε όλες τις συχνότητες μα είχαν εξαφανιστεί.. Την μια μέρα ήταν εκεί και την επόμενη... τίποτα. -Σε μια μέρα; -Θα πρέπει έγινε από τα πυρηνικά ή από έναν αστεροειδή. Δεν έχει σημασία!! Τον στόχο μου πάντως τον πέτυχα, ο μπέμπης κοιμήθηκε, εγώ είδα την ταινία και η Μ. γύρισε και μας βρήκε και τους δύο ικανοποιημένους... Όσο για την ταινία ήταν καλή, ωραία,

Βαριέμαι κάθε χρόνο τέτοιες μέρες και την 28η Οκτωβρίου τις συζητήσεις που γίνονται σχετικά με το αν βάζουμε ή όχι σημαία στο μπαλκόνι... Βαριέμαι αυτό τον φετιχισμό της σημαίας , και αυτών που παθαίνουν ονειρώξεις βλέποντάς την να κυματίζει και αυτών που εκσπερματώνουν βλέποντάς την καμμένη... Δεν μετράω τον πατριωτισμό μου (εντός ή εκτός εισαγωγικών) από μια σημαία στο μπαλκόνι αλλά δεν έχω πρόβλημα και με αυτούς που βάζουν... φτάνει να μην μετράνε τον πατριωτισμό τους και αυτοί στις ρίγες της... Το ζήτημα είναι ότι την σημαία την κάνανε σφουγγαρόπανο αυτοί που συνήθως το παίζανε πατριώτες, εθναμύντορες και ελληνεγέρτες... Tη βάλανε background σε εγκλήματα και με αυτήν ντύσανε τις πουστιές τους... Από την άλλη, η ίδια σημαία υπήρξε λάβαρο (ίσως όχι το μοναδικό) σε αγώνες του λαού μας, όπως το Πολυτεχνείο και η Εθνική Αντίσταση οπότε δεν της αξίζει η περιφρόνηση από κάποιους που θέλουν να λένε ότι έχουν αναφορές σε αυτούς τους λαϊκούς αγώνες... Η ίδια αυτή σημαία που είναι σύμβολο του

Είχα κρατήσει στο πορτοφόλι μου, από την τελευταία φορά που πήγαμε σε κινέζικο με την Μ. ,το χαρτάκι από το fortune cookie και σήμερα το βρήκα... "Your dream will come true" , λέει και από κάτω έξι τυχερούς αριθμούς... Λέω να πάω να ρίξω ένα τζοκεράκι σήμερα με τους τυχερούς αριθμούς, έχει και τζακ ποτ 6.000.000 ευρώ... Ποτέ δεν ξέρεις...

Τώρα πάρτε το πρωτάθλημα...