Ψαροκόκαλο...

Karate σίγουρα... Για kid δεν νομίζω, έχω καβαλήσει τα 33... Έκανα χθες την πρώτη μου προπόνηση στο karate... Ψαχνόμουν εδώ και καιρό να βρω κάτι να κάνω για να αθληθώ... Δεν είμαι τύπος του γυμναστηρίου, πάντα το βαριόμουνα, οι πολεμικές τέχνες πάντα μου φαινόντουσαν πιο ενδιαφέρουσες αν και δεν είχα δοκιμάσει ποτέ να κάνω... Στην πρίζα με έβαλε ο eriol78 ο οποίος έχει ξεκινήσει kung fu πριν από το καλοκαίρι... Ο  eriol78 έχει την ίδια ηλικία με μένα και είναι full time  εργαζόμενος και πατέρας δύο παιδιών... "Αφού προλαβαίνει και τα καταφέρνει αυτός γιατί όχι κι εγώ" , σκέφτηκα... Έψαξα πολύ τις σχολές πολεμικών τεχνών της περιοχής μου, από το internet αλλά κι ο ίδιος, και τελικά κατέληξα στο karate στην συγκεκριμένη σχολή που γράφτηκα η οποία ήταν αυτή που πληρούσε τις περισσότερες προϋποθέσεις που είχα θέσει... Χθες, εν μέσω νεροποντής έκανα το πρώτο μου μάθημα και οι εντυπώσεις, αν και αρχή, είναι κάτι παραπάνω από θετικές και ήδη ανυπομονώ για το επόμενο μάθ

Πριν από λίγες μέρες, εξαιτίας ενός post, μου ρώτησε κάποιος πώς μπορώ να βλέπω και να δίνω σημασία στη δυστυχία γύρω μου την στιγμή που έχω μια γυναίκα που αγαπώ και με αγαπά, ένα γιο που είναι αστέρι και μια δουλειά που ακόμα θεωρείται σταθερή και προνομιακή... Αλήθεια, πώς μπορεί κάποιος να ΜΗΝ τη βλέπει, να κλείνει τα μάτια σε όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας  και να επικεντρώνεται απλά στον μικρόκοσμό του...;

Την Κυριακή το απόγευμα κάνουμε βόλτα στο κέντρο οι τρεις μας... Στην πλατεία στο Μοναστηράκι, μερικοί πιτσιρικάδες b-boys  έχουν στήσει ένα ghetto blaster με ένα ενισχυτή και μικρόφωνο και χορεύουν breakdance... Ο κόσμος μαζεύεται γύρω τους και τους χαζεύει... Ο κύριος Σ. δεν αρκείται σε αυτό... Εισβάλλει στο κέντρο της νοητής πίστας δίπλα στον κάθε χορευτή και προσπαθεί να τους μιμηθεί... Ο κόσμος ξεκαρδίζεται στα γέλια, εμείς καμαρώνουμε, ο κύριος Σ. χειροκροτεί ενθουσιασμένος για το κατόρθωμά του και όταν τελειώνει η μουσική ένα από τα παιδιά λέει στο μικρόφωνο:  "Όπως βλέπετε, ο χορός αρέσει σε όλες τις ηλικίες..."

Κυκλοφορεί στο Android Market free application που περιλαμβάνει όλα τα βιβλία του " Άρχοντα των Δαχτυλιδιών" του J.R.R. Tolkien , στα αγγλικά, σε μορφή ebook που σου δίνει τη δυνατότητα να κρατάς bookmarks... Ωραίο, λιτό, καλαίσθητο application, σου δίνει την τριλογία του "Άρχοντα" στην οθόνη του κινητού σου, στο δικό μου ( Samsung Galaxy 3 ) είναι και εξαιρετικά ευανάγνωστο... Όσοι πιστοί (ή junkies) του  "Άρχοντα" , σπεύσατε!!!

Ξεκίνησα να διαβάζω αυτό το βιβλίο έχοντας μεγάλες προσδοκίες...Ένα Νεοϋορκέζος βιβλιοκριτικός είχε γράψει : "Από μια άποψη, αυτός ο Ιωνάθαν είναι ένα πελώριο μαρξιστικό παραμύθι..." Ο Ray Bradbury είχε πει για τον Ιωνάθαν: "Ανακάλυψα στον Ιωνάθαν τα μυστικά θεμέλια της ψυχής μου..." Ο "Γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον" είναι ένα αλληγορικό παραμύθι για ένα γλάρο που αποφασίζει να σπάσει τα δεσμά και την ηθική της κοινότητας που ζει και να εξερευνήσει τους δρόμους που θα τον οδηγήσουν στην ελευθερία και την αυτοπραγμάτωση αγνοώντας το προσωπικό κόστος της απομόνωσης από την κοινότητα... Τελικά ο Ιωνάθαν βρίσκει την ελευθερία και σπάει τα δεσμά που ορίζουν οι κανόνες της κοινότητας αλλά ακόμα και αυτά του χώρου και του χρόνου και αποτελεί πρότυπο και παράδειγμα για άλλους γλάρους που ακολουθούν το παράδειγμά του... Αυτό ακριβώς είναι και το μήνυμα που θέλει να περάσει ο Richard Bach , ένας ύμνος στην ελευθερία και το κυνήγι του ονείρου...

Πολιτικές αποφάσεις και εκπαίδευση στα χρόνια του Μνημονίου... Κάποιες λεπτομέρειες που αφορούν άμεσα και την "προσπάθεια να σωθεί η χώρα" αλλά και χρονικό του έπους της φωτοτυπίας, μιας ιστορίας γελοιότητας, ανικανότητας, σκοπιμότητας και γνήσιας ελληνικής τρέλας... Οι φωτοτυπίες 5 φορές ακριβότερες από τα βιβλία! Της ΑΝΝΑΣ ΑΝΔΡΙΤΣΑΚΗ Ακόμη μία γκάφα, κόστους πολλών εκατομμυρίων, από την ίδια την κυβέρνηση και τις ευφυείς κεφαλές που έχουν αναλάβει την εφαρμογή της μνημονιακής πολιτικής, αποδεικνύεται η υπόθεση της καθυστέρησης των σχολικών βιβλίων για τη φετινή χρονιά. Το ψάρι πάντα βρομάει από το κεφάλι και αυτή η υπόθεση άρχισε να μυρίζει από την αρχή της χρονιάς με την καθυστέρηση της έγκρισης του προϋπολογισμού του ΟΕΔΒ για το 2011, που οδήγησε στο τύλιγμα ενός τεράστιου κουβαριού από στάσεις πληρωμών, πλήθος συνταξιοδοτήσεων, παύση προσλήψεων, γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και εν τέλει την καταβολή εκατοντάδων εκατομμυρίων σε ιδιωτικές εταιρείες (για π

Το νομοσχέδιο για την αποποινικοποίηση των ναρκωτικών και την επέκταση της χρήσης της μεθαδόνης που παρουσίασε η κυβέρνηση μέσα στον Αύγουστο είναι ακόμα μια μάχη στον πόλεμο που διεξάγεται εδώ και πολλά χρόνια στους ψυχιατρικούς κύκλους μεταξύ των υποστηρικτών των στεγνών προγραμμάτων αποτοξίνωσης και αυτών που υποστηρίζουν την χρήση υποκατάστατων, όπως η μεθαδόνη... Η κυβέρνηση υιοθετεί κατά πως φαίνεται την θεωρεία των υποκατάστατων η οποία ούτε λίγο ούτε πολύ θεωρεί ότι "μια φορά πρεζάκιας, για πάντα πρεζάκιας" και ρίχνει το βάρος στην "καταστολή" του τοξικομανούς και όχι την θεραπεία του, χορηγώντας του μια εξίσου εξαρτησιογόνα ουσία, όπως η μεθαδόνη, η οποία δεν του προσφέρει τελική θεραπεία αλλά τον καθιστά αιωνίως εξαρτημένο από μια νόμιμη ουσία... Η λογική των στεγνών προγραμμάτων είναι εντελώς διαφορετική... Εστιάζουν στην ψυχική θεραπεία του τοξικομανούς και προσπαθούν να εντοπίσουν, να αναλύσουν και να εξηγήσουν τα ψυχολογικά αίτια που οδηγούν τ

Αναδημοσιεύω το σχόλιο που άφησα στο blog της mama 35+ που περιμένει το πρώτο της παιδάκι... Είναι κάποιες σκέψεις που ίσως τις έχω ξανακαταγράψει αλλά ήθελα να τις έχω κι εδώ: Όταν κάνεις παιδί για πρώτη φορά ο κόσμος θα έρθει τούμπα... Η προσαρμογή δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου, όχι λόγω του ότι δεν αγαπάς το παιδί σου ή συνειδητοποίησες ότι κουράζεσαι περισσότερο από όσο πίστευες αλλά γιατί είσαι υποχρεωμένος να ξαναστήσεις τη ζωή σου, την καθημερινότητα δηλαδή, από την αρχή... Όταν το καταφέρεις αυτό όμως θα ανοίξουν μπροστά στα μάτια σου και την καρδιά σου εικόνες και συναισθήματα που δεν θα μπορούσες ποτέ να τα φανταστείς ότι υπήρχαν... Από τότε που έγινα πατέρας, ο γιος μου μου έχει χαρίσει απίστευτη ευτυχία, που δεν φανταζόμουν ότι θα έβρισκα ποτέ, μου έδωσε την μεγαλύτερη στενοχώρια και απελπισία της ζωής μου όταν πέρσυ το καλοκαίρι αντιμετώπισε ένα πρόβλημα υγείας και ήταν ο καταλύτης για μια μεγάλη αλλαγή που έκανα στη ζωή μου και την αντίληψη των σχέ

Σίγουρα προβοκατόρικο αλλά περιέχει και αρκετές αλήθειες... Πώς βλέπουν τα apple fan boys οι "αντίπαλοι", τα android fan boys... Το άρθρο είναι μεγάλο και στα αγγλικά οπότε πάρτε link ...

Είμαστε μαζί 14 χρόνια αλλά σαν σήμερα πριν από 4 παντρευτήκαμε... Ήταν καλά αυτά τα χρόνια και θα είναι καλύτερα αυτά που θα έρθουν, κόντρα στην δυστυχία που μας περικυκλώνει, εμείς θα τα καταφέρουμε... Σε αγαπώ πολύ... 

Πολιτικοί, ΜΜΕ, αστυνομία και τραπεζίτες της Ελλάδας, προσοχή. Σας παρακολουθούμε να καταλύετε και τα τελευταία ίχνη δημοκρατίας στην Ελλάδα. Σας παρακολουθούμε να υπογράφετε τραγικά σχέδια λιτότητας και συμβάσεις δανείων με το ΔΝΤ. Σας παρακολουθούμε να ξεπουλάτε τις ψυχές των ανθρώπων για να κρατήσετε χαρούμενους τους φίλους σας στις τράπεζες. Σας παρακολουθούμε να χρησιμοποιείτε την καθεστωτική αστυνομία για να προκαλέσετε βία με τους ειρηνικούς διαδηλωτές. Σας παρακολουθούμε να βάζετε την αστυνομία να ρίχνει στους πολίτες δακρυγόνα και επικίνδυνα χημικά, να πετά πέτρες και να ρίχνει κροτίδες για να διαλύσει τους πολίτες. Σας παρακολουθήσαμε στην έξαρση αυτής της βίας, που άφησε τουλάχιστον 500 τραυματίες, ανάμεσα στους οποίους ηλικιωμένους και γυναίκες. Απορρίψατε συμφωνίες που θα είχαν σώσει την Ελλάδα στο άψε - σβήσε, με αραβικές χώρες, Ρωσία και Κίνα. Απορρίψατε το αίτημα για επιστροφή των αποζημιώσεων του Β' Παγκοσμίου Πολέμου από τους Γερμανούς. Αποδεχθήκατε και

...αυτοί φταίνε που είναι αράπηδες... Αυτό το παλιό αστείο μου θύμισε η χθεσινή μας συζήτηση... Η πλάκα είναι ότι μου φάνηκε ότι σε πείραξε κιόλας που σε είπα "ρατσιστή" ... Φάνηκε να σε απασχολεί περισσότερο η ταμπέλα παρά η ουσία αλλά αν άκουγες πραγματικά αυτά που έλεγες σαν τρίτος ακροατής δεν θα μπορούσες να δώσεις άλλη στον εαυτό σου... Σκέψου μόνο αυτά που έλεγες αντικαθιστώντας όπου μαύροι κάποιους άλλους, τους Σέρβους που τους συμπαθείς ας πούμε, κι έλα να το ξανασυζητήσουμε...

Το promotion των βιβλίων χρησιμοποιεί κάποιες φορές σλόγκαν και σχήματα τα οποία μπορεί να είναι βαρύγδουπα και εντυπωσιακά και να αιχμαλωτίζουν την προσοχή του πιθανού, μελλοντικού αναγνώστη ο οποίος βολτάρει μπροστά στα ράφια του βιβλιοπωλείου ή ξεφυλλίζει τις βιβλιοκριτικές αλλά μερικές φορές προκαλούν λανθασμένες εντυπώσεις και μπορεί να φουρκίσουν ή να στενοχωρήσουν τον αναγνώστη (πλέον)  όταν οι προσδοκίες του καταρριφθούν... Σύμφωνα με το σημείωμα του εκδότη ο Richard Bachman χαρακτηρίστηκε ως " Stephen King χωρίς συνείδηση"...  Και μόνο αυτή η φράση μπορεί να εξάψει την φαντασία του αναγνώστη και να πιστέψει ότι θα διαβάσει κάτι τόσο ανομολόγητα κολασμένο και φρικιαστικό που θα του προκαλεί εφιάλτες τις νύχτες...τύφλα να έχει ο  Stephen King ... Διαβάζοντας τους "Ρυθμιστές" συνειδητοποίησα ότι τα πράγματα δεν ήταν έτσι χωρίς να σημαίνει αυτό ότι το βιβλίο δεν ήταν καλό, το αντίθετο, απλά ήταν διαφορετικά απ' ότι τα περίμενα γεγονός που μπορεί να

...κανονικά σήμερα θα έπρεπε να σε μουρλάνω στην καζούρα αλλά δεν θα το κάνω... Όχι γιατί δεν σου αξίζει ούτε γιατί δεν σου έχω κρατημένα από παλιά... Δεν σε καζουράρω γιατί να σου πω την αλήθεια δεν μου καίγεται καρφί... Το αποτέλεσμα το έμαθα σήμερα το πρωί διαβάζοντας τα feeds του reader, δεν ήξερα καν ότι χθες ήταν ευρωπαική βραδιά... Δεν ασχολούμαι ούτε καν με την ομάδα μου, δεν ξέρω τι μεταγραφές έχει κάνει...  Δεν βαρέθηκα το ποδόσφαιρο αν και πλέον έχω λίγο χρόνο για να το παρακολουθήσω... Βαρέθηκα το ελληνικό ποδόσφαιρο, την μίρλα, την μιζέρια του, την σαπίλα του, την αισθητική του και τους οπαδούς του... Τις παράγκες, τα στημένα, τους αδιάφθορους, τους παντελονάτους, τους πολυμετοχικούς, τις εφημερίδες, τις οπαδικές και τις "αντικειμενικές", τους έτσι, τους γιουβέτσι... Δεν μπορώ να δω το ποδόσφαιρο σαν εκτόνωση, ποτέ δεν το έκανα, και σίγουρα δεν μπορώ να το δω σαν διασκέδαση, το θέαμα που βλέπουμε στην Ελλάδα είναι για τον πέο... Με έδιωξες από το γήπεδο κύρ

Όσα τα χρόνια του Χριστού και του Μεγάλου Αλεξάνδρου... Ευελπιστώ εγώ να ζήσω πολλά περισσότερα... :-)

Διαβάζοντας σήμερα τα feeds του reader μου έπεσα πάνω στην είδηση του θανάτου του Μιχρί Μπελί , του "Καπετάν Κεμάλ" ... Αναδημοσιεύω ένα απόσπασμά από το βιβλίο του,  "Καπετάν Κεμάλ: Αναμνήσεις από τον ελληνικό εμφύλιο"  το οποίο διάβασα στο ρεπορτάζ του TVXS και μου άρεσε πολύ... Τα σύνορα Με τον Λασσάνη ξανασυναντήθηκα ελάχιστες φορές. Δεν είχαμε τα ίδια καθήκοντα. Εκείνος, ως διοικητής, βρισκόταν πιο πολύ στην Ανατολική Μακεδονία, ενώ εγώ στη Θράκη. Τον πρώτο καιρό ξαναβρεθήκαμε μαζί σε μια πορεία, αυτή τη φορά με μια μεγάλη ομάδα ανταρτών. Τη μέρα είχε ήλιο και έκανε ζέστη. Τη νύχτα φύσαγε παγωμένο αγιάζι. Φορούσα τα πολιτικά ρούχα και δεν με ζέσταιναν. Ο Λασσάνης φορούσε χοντρή στρατιωτική στολή και χλαίνη. Ήρθε η ώρα να κοιμηθούμε. «Ελαφρά είσαι ντυμένος» είπε, «να κοιμηθούμε πλάτη με πλάτη, η χλαίνη φτάνει και για τους δύο». Έτσι κάναμε. Το «πλάτη με πλάτη» είχε κάποιο αποτέλεσμα, αλλά τι να σου κάνει μία χλαίνη, δεν έφτανε να σκεπαστούν καλά δύο ά

Επιστροφή στη δουλειά σήμερα μετά από τρεις εβδομάδες χορταστικής και απολαυστικής άδειας... Πέρασα καταπληκτικά και ξεκουράστηκα πραγματικά, ίσως για πρώτη φορά μετά από περίπου δυο χρόνια... Αν και η άδεια ποτέ δεν είναι αρκετή φέτος δεν έχω μελαγχολήσει που επέστρεψα στη δουλειά ίσως ακριβώς επειδή πέρασα τόσο όμορφα που "φούλαρα τις μηχανές μου" για τα καλά για την χρονιά που έρχεται... Το μόνο κακό της ημέρας ότι σήμερα το πρωί φόρεσα κλειστό παπούτσι για πρώτη φορά μετά από σχεδόν 1 μήνα (αν εξαιρέσεις 2-3 φορές) και τα πόδια μου ήδη με πονάνε...

Είναι πολύ ωραίο πράγμα να εκπλήσσεσαι θετικά, όταν κάτι, κάποιος ή μια κατάσταση, ξεπερνούν τις προσδοκίες σου και σου δίνουν πολλά περισσότερα από ότι περίμενες... Κάτι τέτοιο συνέβη με τις φετινές διακοπές στην Αίγινα από τις οποίες γυρίσαμε χθες το μεσημέρι με τις καλύτερες εντυπώσεις και μια μελαγχολία... Η Αίγινα επελέγη διότι θέλαμε ένα μέρος που δεν είχαμε πάει εγώ και η Μ., που θα είχε κάποια αξιοθέατα να δούμε, που θα ήταν "parent friendly", δεν θα μας ταλαιπωρούσε δηλαδή τόσο το ταξίδι όσο και η μετακίνηση εκεί... Επίσης η χαμηλή τιμή των εισιτηρίων από και προς το νησί έπαιξε και αυτή τον ρόλο της... Η επιλογή του ξενοδοχείου έγινε με το ίδιο σκεπτικό και με τη διάθεση να κακομάθουμε λίγο τον εαυτό μας... Επιλέξαμε το καλύτερο... Κάποιοι μπορεί να θεωρήσουν ότι κάνω διαφήμιση... Έχουν δίκιο... Κάνω διαφήμιση γιατί οι Φιστικιές είναι το πιο όμορφο, πιο καθαρό, πιο βολικό ως προς το σημείο που βρίσκεται, με τους πιο συμπαθητικούς εργαζομένους και διεύθυνσ

Οι διακοπές προσφέρονται για διάβασμα και χαλάρωση... Το βιβλιαράκι αυτό μου κράτησε πολύ καλή παρέα στην Αίγινα σε στιγμές χαλάρωσης μετά το μπάνιο στην θάλασσα ή λίγο πριν τον ύπνο...Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες γιατί δεν έχουν και σημασία για εκείνους που δεν έχουν επαφή με το Fantasy και τον κόσμο του Warcraft... Για τους κατέχοντες την γνώση ( :-P ) το βιβλίο περιγράφει τα γεγονότα εκείνα που οδήγησαν στην εισβολή των Ορκ από τον Ντράινορ στο Άζεροθ, τον ρόλο που έπαιξε ο Μεντίβ, ο τελευταίος και πιο αμφιλεγόμενος Φύλακας του Τίρισφαλ και την τραγική επέμβαση των δαιμονικών δυνάμεων... Το βιβλίο είναι καλό με σφιχτοδεμένη πλοκή που κορυφώνεται σταδιακά... Ο Jeff Grubb έχει κάνει πολύ καλή δουλειά στο χτίσιμο των χαρακτήρων ενώ ο τρόπος που κορυφώνει το σασπένς και η περιγραφή της τελικής αναμέτρησης είναι εξαιρετικά δυνατά... Το βιβλίο αυτό όπως και τα προηγούμενα που έχω περιγράψει σε αυτό το blog έχουν (ίσως όχι τόσο ο "Πολέμαρχος των Ορκ" ) έχουν ένα βασικό μει

Ανταπόκριση από το φυστικονήσι... Οι διακοπές συνεχίζονται και οι εντυπώσεις από το νησί είναι κάτι παραπάνω από θετικές... Φαΐ εξαιρετικό, άνθρωποι ευγενικοί, όμορφη φύση,αξιοθέατα και πολύ όμορφη χώρα...Μειονέκτημά της οι παραλίες που γενικά δεν δρέπουν δάφνες αλλά το ξεπερνάς αν σκεφτείς τα πλεονεκτήματά της συν το γεγονός ότι είναι τόσο κοντά στην Αθήνα... Περισσότερα όταν επιστρέψουμε στη βάση μας...

Χθες το βράδυ, για πρώτη φορά από τότε που γεννήθηκε ο κύριος Σ., εγώ και η Μ. βγήκαμε οι δύο μας και πήγαμε στο Γκάζι στη συναυλία του Νίκου Πορτοκάλογλου και άλλων καλλιτεχνών για το το "Χαμόγελο του Παιδιού"  ... Πήραμε το αυτοκίνητο, το αφήσαμε στην Άμυνα και κατεβήκαμε με το μετρό... Στο Γκάζι ο κόσμος πολύς, χιλιάδες, και ο Νίκος Πορτοκάλογλου στα κέφια του με άξιους συμπαραστάτες τον Νίκο Ζιώγαλα, τον Μανώλη Φάμελο και άλλους καλλιτέχνες... Περάσαμε πολύ ωραία, τραγουδήσαμε, ήπιαμε μπύρες, φάγαμε βρώμικο στα όρθια, ανακατευτήκαμε με τον κόσμο... Θυμήθηκα τα παλιά όταν ήμασταν μόνο οι δυο μας και κάτι τέτοια ή μια βραδινή βόλτα στην πόλη χωρίς πρόγραμμα ήταν κάτι συνηθισμένο... Όταν γυρνούσαμε το βράδυ με το μετρό προς την Άμυνα για να πάρουμε το αυτοκίνητο και να γυρίσουμε στο σπίτι, νυσταγμένοι και κουρασμένοι, ασυνήθιστοι γαρ πλέον σε νυχτερινές εξόδους, καθισμένοι με τους αγκώνες μας να αγγίζουν και να έχει γύρει ο ένας πάνω στον άλλον, σκεφτόμουν τον κύριο Σ.

Πάντα μετά από την βροχή βγαίνει ο ήλιος... Μετά την απογοήτευση που μου έδωσε "Η εποχή των δράκων" , ήρθε το βιβλίο της Christie Golden να με ενθουσιάσει και να με κάνει να το ξεκοκαλίσω μεσα σε δυο μέρες, θυμίζοντας μου γιατί μου αρέσει το Fantasy... O "Πολέμαρχος των Ορκ" αφηγείται την ιστορία του Θραλ, του πολέμαρχου και σαμάνου ηγέτη των Oρκ που απελευθέρωσε τον λαό του από την τυρρανία των ανθρώπων και τους οδήγησε ξανά κοντά στην φύση και μακρυά απο την επιρροή των δαιμόνων... Το βιβλίο είναι εξαιρετικά καλογραμμένο,η πλοκή ρέει σαν ποτάμι που παρασύρει τον αναγνώστη... Κάθε σελίδα είναι γραμμένη για να εξυπηρετήσει την οικονομία του βιβλίου, δεν υπάρχουν περριτές πληροφορίες και πλατειασμοί... Οι χαρακτήρες είναι άριστα δομημένοι και πολυδιάστατοι, η συγγραφέας περιγράφει τους ήρωές της χωρίς στερεότυπα και προκαταλήψεις, δεν προσπαθεί να κατασκευάσει αρχετυπικά καλούς και κακούς χαρακτήρες, ακόμα και ο Αϊντέλας Μπλάκμουρ, ο πρώην αφέντης και ακ

Δεν έχω παίξει ποτέ μου Warcraft ... Δεν έχω παίξει κανένα MMORPG  και κανένα RPG ... Το κόλλημα με το Fantasy μου προέκυψε στα "γεράματα" εξαιτίας των ταινιών του "Άρχοντα των Δαχτυλιδιών"  και της τριλογίας "War of the Ancients" που έπεσε στα χέρια μου πέρσυ το καλοκαίρι... Νομίζω τα έχω ξαναπεί αυτά... Η "Εποχή των δράκων" , ένα βιβλίο του Richard A. Knaak , συγγραφέα του  "War of the Ancients"  , αναφέρεται σε γεγονότα που συνέβησαν στο παρελθόν... του μέλλοντος του  "War of the Ancients"   ...(!!!) Να εξηγηθώ... Στο  "War of the Ancients"   κάποιοι χαρακτήρες ταξιδεύουν στο παρελθόν για να αλλάξουν την ροή της ιστορίας και να προστατεύσουν το σύμπαν από τον ερχομό της δαιμονικής στρατιάς της Φλεγόμενης Λεγεώνας...Στην  "Εποχή των δράκων"  παρακολουθούμε γεγονότα που συνέβησαν πριν το χρονικό αυτό ταξίδι όπου πρωταγωνιστής είναι ο μάγος Ρόνιν και ο δράκος/μάγος Κράσους...  Το βιβλίο κινείται

Σήμερα ξεκίνησε η άδεια... Επιστροφή στη δουλειά στις 16 Αυγούστου... Επίσης, αυτό ειναι το πρωτο μου post από Android, μέσω του  official Blogger application, θα ακολουθήσουν κι άλλα... :-)

Τελευταία προσπαθώ να επαναξιολογήσω  τις αντιλήψεις και τις επιλογές μου... Έχω συνειδητοποιήσει ότι η θεωρία μου διαφέρει από την πράξη μου σε βαθμό που με καθιστά ανακόλουθο σε πολλά πράγματα και ως εκ τούτου με κάνει να σκέπτομαι τι ακριβώς θέλω, τι είναι πραγματικά δική μου επιθυμία και  τι ανεμόμυλος που κυνηγάω νομίζοντας ότι αν τον προσεγγίσω θα είμαι ικανοποιημένος... Για χρόνια είχα βολευτεί με τη δικαιολογία ότι πολλές σημαντικές επιλογές μου επιβλήθηκαν από εξωγενείς παράγοντες άρα δεν ήμουν απόλυτα ευτυχισμένος αλλά πρόσφατες εξελίξεις ανατρέπουν τα δεδομένα, δεν φταίνε οι επιλογές για τη δική μου αδυναμία χαρακτήρα να αφοσιωθώ σε κάτι και να το υποστηρίξω, επιλογές τα αποτελέσματα των οποίων αρκετές φορές μου τονώνουν τον εγωισμό και μου προσφέρουν ικανοποίηση...  Αυτό που θέλω να πω είναι ότι κοντεύω τα 33 αλλά νιώθω ότι ψάχνω ακόμα να βρω μια ταυτότητα διότι στην πραγματικότητα δεν ξέρω τι ακριβώς είμαι και τι ακριβώς θέλω, δεν έχω καταφέρει να διαχωρίσω τις π

Ο Δημήτρης Λιβιεράτος είναι ιστορικός και μελετητής του ελληνικού εργατικού κινήματος... Κομμουνιστής επαναστάτης ο ίδιος που δραστηριοποιήθηκε στους κόλπους της 4ης Διεθνούς, βρέθηκε σε πολλά μέρη του κόσμου για τους σκοπούς της επανάστασης κι ένα από αυτά ήταν και η επαναστατημένη Αλγερία... Ο Λιβιεράτος αποτέλεσε τον σύνδεσμο των Αλγερίνων με την 4η Διεθνή η οποία υπό την καθοδήγηση του Πάμπλο (Μιχάλης Ράπτης) έριξε την ιδέα της κατασκευής ενός οπλοπολυβόλου που θα κάλυπτε τις ανάγκες σε οπλισμό των επαναστατημένων... Το "Αόρατο Εργοστάσιο της Επανάστασης (1959-1962)" είναι ουσιαστικά ένα ημερολόγιο των ημερών εκείνων... Το βιβλίο είναι δομημένο σε μικρές ιστορίες που περιγράφουν την καθημερινότητα και διάφορα γεγονότα που συνέβαιναν στο μυστικό εργοστάσιο της Δυτικής Επιμελητείας στο Μαρόκο όπου γινόταν η κατασκευή του οπλοπολυβόλου PM... Ο Λιβιεράτος σκιαγραφεί γεγονότα και χαρακτήρες των πρωταγωνιστών κάνοντας καλοπροαίρετη και αντικειμενική κριτική παρά την ποικ

I would like to say a big hello to my one and only reader from the British Virgin Islands... I don' t even  know where your country is my friend but it's exciting to know that someone living in the other side of the planet bothered to read what i'm writing...   P.S. This is my first post in english!

O Ζαν Κλοντ Γιούνκερ και o Ευάγγελος Βενιζέλος... χαριεντίζονται!!! Φωτογραφία από Enet.gr

ΔΕΝ είναι μηχανή...  Υπόκειται στους φυσικούς νόμους, πεινάει, διψάει, ματώνει, πρέπει να πάει στην τουαλέτα και να κάνει μπάνιο... ΔΕΝ είναι υπεράνθρωπος...  Δεν μπορεί να σβήσει και να επανασχεδιάσει την εφαρμογή πάνω στην οποία δούλευε ένα μήνα σε μία μέρα απλά επειδή κάποιος έτσι γουστάρει να αλλάξει τα specs... Έχει μόνο δύο χέρια κι ένα μυαλό που μπορεί να χρησιμοποιήσει με συγκεκριμένους ρυθμούς και με πεπερασμένη αντοχή... ΔΕΝ είναι παιδαγωγός... Δεν μπορεί να κάθεται να εξηγεί το πως και το γιατί στον κάθε ηλεκτρονικά αναλφάβητο χρήστη... Αν ο χρήστης θεωρεί ότι το project plan είναι πολύ μεγάλο αφού αυτός μπορεί να το κάνει πιο γρήγορα στο Excel, τότε ας μείνει με το Excel του και ας μην σκοτίζει τον προγραμματιστή που έχει κι άλλες δουλειές να κάνει... ΔΕΝ είναι ο Δαλάι Λάμα...  Εκνευρίζεται όταν τον δουλεύουν ψιλό γαζί... Κάτι πάει λάθος όταν του λένε, "αυτό το project είναι υπερεπείγον" , παραδίδει τη δουλειά του στην ώρα του αλλά το testing ξεπερνάει κατά

Είμαι δεδηλωμένος fan του Stephen King, δεν νομίζω ότι υπάρχει περίπτωση να βγάλω κάποιο βιβλίο του σκάρτο, οπότε εξ ορισμού η κρίση μου στερείται αντικειμενικότητας... Κάποια πράγματα σου αρέσουν από κεκτημένη ταχύτητα γιατί έτσι έχεις μάθει, satisfaction guaranteed που λένε, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι πάντα έτσι... Αν κάποιος σταματήσει την ανάγνωση του post εδώ θα μείνει με την ιδέα ότι θα σούρω στο "Ρόουζ Μάντερ" τα εξ αμάξης αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια... Το  "Ρόουζ Μάντερ" μου άρεσε αρκετά και με κράτησε σε αγωνία σε αρκετά σημεία του και αν δεν το καταφέρει αυτό ο Stephen King, ποιος άλλος μπορεί καλύτερα; Η αλήθεια είναι ότι έχω μεγάλες απαιτήσεις από τον Αμερικανό συγγραφέα από το Μέιν, περιμένω πάντοτε να με συναρπάσει, είμαι μάλλον απαιτητικός, και όταν απλά το αποτέλεσμα με ικανοποιεί γίνομαι γκρινιάρης... Η Ρόζι ζει 14 χρόνια μέσα στον εφιάλτη που την έχει φυλακίσει ο βάναυσος, ημίτρελος σύζυγός της ο Νόρμαν, όταν ένα τυχαίο γεγονός, μια κηλίδα

Μου στείλανε με email το link του Dismal World  όπου φιλοξενούνται φωτογραφίες που έχουν τη δική τους ιστορία και απεικονίζουν την καταστροφή, την θλίψη και τη δυστυχία που κουβαλάει αυτός ο πλανήτης... Όλες είναι σοκαριστικές αλλά η τελευταία στην κατηγορία Must See/Unforgettable Photos με συγκλόνισε... Χωρίς πολλά λόγια... 2003. An Iraqi prisoner of war tries to calm down his child. Photo credit: Jean-Marc Bouju, France

Παραμύθι ο ευρω-εκβιασμός για χρεοκοπία! Η προσπάθεια συστηματικού εκφοβισμού της κοινής γνώμης και του πολιτικού συστήματος της χώρας από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, με διλήμματα του τύπου «Ψήφος στο Μεσοπρόθεσμο ή Χρεοκοπία», αποδείχθηκε χθες ότι αποτελεί μια... παραφουσκωμένη μπλόφα: το Reuters αποκάλυψε ότι, ακόμη και αν δεν εγκριθεί το Μνημόνιο 2 από τη Βουλή, η Ελλάδα δεν θα αφεθεί να χρεοκοπήσει τον Ιούλιο (πιθανότατα, μάλιστα, δεν θα χρειασθούν και τα τανκς του Θ. Πάγκαλου για να σταματήσουν τους εξοργισμένους καταθέτες μπροστά στα τραπεζικά καταστήματα...). Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, έσπευσε λίγες ώρες πριν δει το φως της δημοσιότητας το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του διεθνούς πρακτορείου να τονίσει ότι δεν υπάρχει «Σχέδιο Β» για την Ελλάδα, σε περίπτωση που καταψηφισθεί το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η πέμπτη δόση δεν θα εκταμιευθεί και η Ελλάδα θα αφεθεί να χρεοκοπήσει ατάκτως. Πολλοί αναλυτές από καιρό έχουν υποστηρίξει ότι τέτοιε

Θα ήθελα να δω πώς γίνεται το interview για αυτή τη δουλειά... :) ΑΤΟΜΑ με πλατυποδία ζητούνται για διαφήμιση ορθοπεδικών υποδημάτων και υποδημάτων σιλικόνης Από Χρυσή Ευκαιρία Υ.Γ. Η αγγελία είναι καταχωρημένη στα καλλιτεχνικά!!!

Με διάθεση ελαφρώς προβοκατόρικη αλλά αφού μου ήρθε στο μυαλό δεν μπορώ να το κρατήσω μέσα μου... Κοπιάρω την φωτογραφία από αυτό το post του πιτσιρίκου  ... Ποδήλατο mountain TREK, trendy αθλητικά Nike τιμής άνω των 120 Ευρώ και αγαπημένο, αν και κλισέ, σχέδιο του Banksy χτυπημένο στη γάμπα... Απαιτεί η αγανάκτηση ακριβά αξεσουάρ και συγκεκριμένο lifestyle; Πότε θα κάνει αφιέρωμα το Nitro στις φυλές των Αγανακτισμένων; Είναι το Σύνταγμα το πιο hot στέκι στην πόλη; Γίνεται επανάσταση χωρίς μουστάκι, τραγιάσκα και εργατική φόρμα; Αν δαγκώσω τη γλώσσα μου θα φαρμακωθώ;

Μετά και από την χθεσινή ιλαροτραγωδία αποδείχτηκε περίτρανα ότι όχι μόνο το ΠΑΣΟΚ έχει αγκιστρωθεί στην εξουσία και δεν πρόκειται να την εγκαταλείψει ούτε με εγχείρηση αλλά και ότι υποτιμά με τον πιο χυδαίο τρόπο την νοημοσύνη και την αξιοπρέπεια ενός ολόκληρου λαού...  Τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ έχουν ξεκινήσει ήδη την προπαγάνδα προσπαθώντας να μας πείσουν ότι κάτι άλλαξε όταν το νέο κυβερνητικό σχήμα αποτελείται από τα ίδια πρόσωπα!!!  Η απάντηση που αξίζει σε όλη αυτή την κοροϊδία πρέπει να δοθεί στους δρόμους...

Όταν αυτό το blog επρόκειτο να γεννηθεί, έψαχνα ένα url που θα ήταν αρκετά περιγραφικό του περιεχομένου που επρόκειτο να παρουσιάσω και θα ήταν όσο περισσότερο γινόταν SEO friendly... Ο λόγος που κατέληξα σε αυτό το url που έχω μέχρι σήμερα είναι ότι αρχικά στόχευα να καταθέτω την αποψάρα μου επί παντός επιστητού, εν είδη (μαχόμενου) πολιτικοκοινωνικού αναλυτή του οποίου κάθε post θα έχει την βαρύτητα ενός έκτακτου παραρτήματος μιας εφημερίδας... Τα πράγματα φυσικά και δεν έγιναν έτσι, το blog έγινε περισσότερο personal παρά ειδησεογραφικό/πολιτικό, όχι τουλάχιστον όπως το σχεδίαζα αρχικά καθώς ότι δημοσιεύεται εδώ περνάει από το δικό μου προσωπικό φίλτρο και καταλήγει συνήθως σε προσωπικές αφηγήσεις και εξομολογήσεις... Έτσι λοιπόν έμεινα αμανάτι με το άκυρο url ektakto-parartima.blogspot.com το οποίο ίσως να ήρθε ο καιρός να αλλάξω...

Η Κρίση έκανε σαφές στον Έλληνα ότι το μοντέλο πάνω στο οποίο είχε χτίσει την ζωή του απέτυχε...Οι σταθερές της ζωής του κατέρρευσαν μία-μία και απέμεινε να τις κοιτάζει αποσβολωμένος...Όλα όσα πίστευε, όλα όσα του έλεγαν τόσα χρόνια ήταν μπούρδες... Εκεί στα τέλη της δεκαετίας του '80 θυμάμαι περισπούδαστες μελέτες και δημοσιογραφικές αναλύσεις που περιέγραφαν πόσο tres banal και βλαχοβαλκάνιο ήταν το γεγονός ότι ο Έλληνας παθιαζόταν τόσο με τα κοινά... Ο Έλληνας αποφάσισε ότι δεν ήταν βλαχοβαλκάνιος και κλείστηκε στο σπίτι του, άφησε τους Πρετεντέρηδες να του σχηματίζουν γνώμη και πλακώθηκε στα δάνεια... Οι πλατείες τότε ήταν για μετανάστες και για πιτσιρικάδες που άραζαν πίνοντας μπύρες...  Τώρα απελπισμένος από τη ζωή του που έχει έρθει τούμπα ξαναβγαίνει στην πλατεία... Είναι σημάδι αυτό της αναβίωσης του αληθινού νοήματος της δημοκρατίας;Μπορεί και ναι αλλά μπορεί και όχι.... Δεν πιστεύω στον "άγιο λαό"...  Δεν πιστεύω ότι έχει πάντα δίκιο, ότι τα έχει όλα

Ελπίζω να μην κάνουν καμιά μαλακία και να βάλουν τον πιτσιρικά φυλακή...  Εντάξει,  έκανε κάποια λάθη  (:lol:) αλλά τέτοια μυαλά πρέπει να τα αξιοποιείς και όχι να τα καταστρέφεις...

... απορώ μόνο πώς δημοσιεύτηκε στο Βήμα αυτό το άρθρο... Μπουγέλο Του Δημήτρη Δανίκα Τώρα εθνικός κίνδυνος είναι οι μούντζες των αγανακτισμένων προς το Κοινοβούλιο. Τώρα εχθρός είναι η απαξίωση του συστήματος και της αστικής δημοκρατίας από τον λαό. Τι θέλετε ρεεεε; Φασισμό; Σταλινισμό; Ουστ απ' εδώ. Ανατριχιαστική αντιστροφοδιαστροφή. Γιατί μ' αυτή την λογική, δεν φταίει ο δάσκαλος αλλά ο μαθητής. Ο κατάλογος μακρύς. Ποιος δεν φυλάκισε τους επίορκους; Οι βουλευτές των δύο κομμάτων εξουσίας. Ποιος καταχρέωσε την χώρα και την κλωτσάει προς τον γκρεμό; Οι κυβερνήσεις των δύο κομμάτων που διαφεντεύουν την μοίρα του τόπου από το 1974 μέχρι σήμερα. Ποιος υπέγραφε τις σκανδαλώδεις συμβάσεις με αποτέλεσμα ένα χιλιόμετρο ασφάλτου να κοστίζει τρεις φορές περισσότερο απ' όσα πληρώνει ο Γερμανός; Οι αρμόδιοι υπουργοί των δύο μεγάλων κομμάτων. Ποιος ξεπουλάει σήμερα ακόμα και τον κερδοφόρο ΟΠΑΠ; Η κυβέρνηση του  Γιώργου Παπανδρέου  με την ανοχή των 154 βουλευτών του κόμματ

Η χρονική στιγμή κατά την οποία ξεκινάμε την ανάγνωση ενός βιβλίου παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην τελική εντύπωση που μας αφήνει... Συνήθως όταν διαβάζουμε κάτι πρωτόγνωρο για τις αναγνωστικές μας συνήθειες, εντυπωσιαζόμαστε, αν πάλι κάτι το έχουμε ξανασυναντήσει πολλές φορές στις αναγνωστικές μας περιπλανήσεις ο συγγραφέας πρέπει να τα "δώσει όλα" για να κερδίσει τα εύσημα μας... Αν είχα διαβάσει την   "Αδελφότητα της Ιεράς Σινδόνης" πριν από 6 με 7 χρόνια ίσως να είχα ενθουσιαστεί... Σήμερα η τελική μου εντύπωση είναι μια ελαφρώς βαριεστημένη ικανοποίηση... Το βιβλίο της  Julia Navarro  κυκλοφόρησε πριν από 7 χρόνια και ήταν μεγάλο best seller, κατάφερε να εκθρονίσει μάλιστα τον "Κώδικα Da Vinci" από την κορυφή των πωλήσεων στην Ισπανία... Η υπόθεση του βιβλίου έχει να κάνει με το μυστήριο που πλέκεται γύρω από την Ιερά Σινδόνη και τις πυρκαγιές που ξεσπούν στον Καθεδρικό του Τορίνο όπου φυλάσσεται... Η υπόθεση κινεί την περιέργεια ενός Ιταλού αστυνο

Από την προηγούμενη Τετάρτη που ξεκίνησαν οι Αγανακτισμένοι να κατεβαίνουν στο Σύνταγμα και τις άλλες πλατείες της χώρας, βλέποντας την κοσμοσυρροή, η σκέψη που μου τριβέλιζε το μυαλό ήταν μήπως είμαστε μάρτυρες της ιστορίας που δημιουργείται μπροστά στα μάτια μας και δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι... Η θετική στάση που κράτησαν εξ' αρχής τα ΜΜΕ απέναντι στις κινητοποιήσεις των Αγανακτισμένων με προβλημάτισε και με έκανε καχύποπτο... Ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω στις καλές προθέσεις των καναλαρχών... Στο μεταξύ όλες αυτές τις μέρες διάβασα πολλές απόψεις, άλλες υπέρ και άλλες κατά... Ακόμα δεν έχω πάει ο ίδιος να δω τι γίνεται ιδίοις όμμασι... Λάθος μου... Πιστεύω ότι σαν πρώτο βήμα η κίνηση των Αγανακτισμένων είναι κάτι πολύ θετικό... Τόσον καιρό γκρινιάζαμε για τον κόσμο που λουφάζει στα σπίτια το και δεν μιλάει... Σήμερα μεγάλο μέρος αυτού του κόσμου βγαίνει στο δρόμο... Το να σηκωθείς από τον καναπέ είναι ένα μεγάλο βήμα... Το παιχνίδι τώρα όμως σοβαρεύει... Όσο η κίνηση των Αγανακ

Χαζεύοντας τα statistics του "Ψαροκόκαλου" την τελευταία εβδομάδα παρατηρώ ότι τις περισσότερες παραπομπές τις έχω από αυτό το blog ... Είναι το blog μιας Γερμανίδας πιτσιρίκας, στα γερμανικά (τα οποία δεν μιλάω), personal/photo/fashion θεματολογίας απ' όσα κατάλαβα από το Google Translate , το οποίο δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το "Ψαροκόκαλο" , ούτε κάποιο link προς αυτό... Μάλλον τα έχουνε παίξει τα blogger statistics...